INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16.12.2011r. (data wpływu 22.12.2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT wynagrodzenia z Umowy Menedżerskiej zawartej ze Spółką - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.12.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT wynagrodzenia z Umowy Menedżerskiej zawartej ze Spółką.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca pełni funkcję Wiceprezesa Zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka”). W związku z pełnieniem przez Wnioskodawcę funkcji Wiceprezesa Zarządu Spółki w dniu 2 grudnia 2011 r. pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą została zawarta Umowa Menedżerska. Umowa Menedżerska stanowi załącznik nr 1 do niniejszego wniosku.

W Umowie Menedżerskiej zawarte zostały postanowienia dotyczące zakresu obowiązków Wnioskodawcy oraz zasad wypłaty wynagrodzenia z tytułu wykonywania przez Wnioskodawcę obowiązków określonych w Umowie Menedżerskiej. Stosownie do § 3 Umowy Menedżerskiej, Wnioskodawca zobowiązany jest do wykonywania obowiązków właściwych dla powierzonej mu funkcji tj. funkcji Wiceprezesa Zarządu. Do zadań Wnioskodawcy należy w szczególności: zarządzanie, prowadzenie spraw i reprezentowanie Spółki, podejmowanie współpracy z innymi pracownikami, menadżerami, członkami zarządu oraz organami Spółki, promowanie interesów Spółki i dbanie o jej pozytywny wizerunek, oraz podejmowanie wszelkich innych czynności, których może wymagać należyte wykonywanie powierzonych mu zadań, interes Spółki oraz właściwe przepisy prawa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy z tytułu wykonywania przez Wnioskodawcę czynności na podstawie Umowy Menedżerskiej zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług zwanego dalej („podatkiem VAT”)...
2. W przypadku gdy organy podatkowe nie przychylą się do stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego pytania numer 1 tj. uznają, iż Wnioskodawca z tytułu zawarcia i wykonywania Umowy Menedżerskiej jest podatnikiem podatku VAT, czy Wnioskodawca może podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 113 ust.1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) („ustawa o podatku VAT”)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on podatnikiem VAT z tytułu wykonywania czynności na podstawie Umowy Menedżerskiej. Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, nie uznaje się czynności: z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawcę oraz Spółkę łączy stosunek prawny, który spełnia wszystkie przesłanki określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku VAT a dochody z tytułu wykonywania Umowy Menedżerskiej są dochodami określonymi w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W Umowie Menedżerskiej zawarte zostały postanowienia dotyczące zakresu obowiązków Wnioskodawcy oraz zasad wypłaty wynagrodzenia z tytułu wykonywania przez Wnioskodawcę obowiązków określonych w Umowie Menedżerskiej. Dwie pierwsze przesłanki określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku VAT zostały zatem spełnione (istnieje stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności i wynagrodzenia).

W opinii Wnioskodawcy trzecia przesłanka dotycząca odpowiedzialności zlecającego za wykonanie czynności wobec osób trzecich również została spełniona (pomimo, iż nie została wprost uregulowana w Umowie Menedżerskiej). Odpowiedzialność Spółki jako zlecającego Wnioskodawcy za wykonanie czynności objętych Umową Menedżerską (i wynikających z faktu pełnienia przez Wnioskodawcę funkcji Wiceprezesa Zarządu Spółki) wobec osób trzecich wynika bowiem z przepisów prawa. Zasady tej odpowiedzialności regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) („ksh”) oraz przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) („kc”).

Zgodnie z art. 474 kc dłużnik odpowiedzialny jest jak za własne działanie lub zaniechanie za działania i zaniechania osób, z których pomocą zobowiązanie wykonuje, jak również osób, którym wykonanie zobowiązanie powierza. Z powyższego przepisu wynika, że zleceniodawca (Spółka) ponosi odpowiedzialność kontraktową wobec osób trzecich za czynności wykonane przez Wnioskodawcę na zlecenie Spółki.

Natomiast stosownie do przepisów ksh spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka) a nie członkowie zarządu, ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania członków zarządu. Członkowie zarządu zgodnie z art. 293 § 1 ksh są odpowiedzialni jedynie wobec Spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki, chyba że nie ponoszą winy. Wprawdzie przepisy art. 291 i 292 ksh przewidują odpowiedzialność członków zarządu wobec osób trzecich (solidarnie ze spółką), jednak nie dotyczą one czynności członków zarządu podejmowanych po utworzeniu Spółki.

W związku z powyższym trzeci warunek wynikający z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku VAT jest spełniony. Zakres odpowiedzialności wynikający z przepisów ksh dotyczy odpowiedzialności wobec Spółki za szkodę wyrządzoną z winy członków zarządu. Jest to odpowiedzialność na zasadzie winy wyłącznie wobec Spółki. Stosownie do przepisów ksh za działania członków zarządu mające skutki wobec osób trzecich ponosi odpowiedzialność Spółka.

Reasumując stwierdzić należy, iż wykonywane przez Wnioskodawcę jako Wiceprezesa Zarządu Spółki czynności na podstawie Umowy Menedżerskiej nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT, a Wnioskodawca jako osoba pełniąca funkcję Wiceprezesa Zarządu i uzyskująca z tego tytułu przychody (na podstawie Umowy Menedżerskiej) nie jest uznawany w świetle art. 15 ustawy o podatku VAT za podatnika tego podatku.

Ponadto Wnioskodawca nadmienia, iż prezentowane stanowisko podzielają organy podatkowe m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 grudnia 2010 r. (Sygn. akt. lPPP2/443-698/10-2/JW).

Uzasadnienie pytania nr 2.

W opinii Wnioskodawcy jeżeli organy podatkowe nie przychylą się do stanowiska, iż Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT z tytułu wykonywania czynności na podstawie Umowy Menedżerskiej może on podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku VAT zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 100.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy o podatku VAT, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1. Na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9 tej ustawy, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie. Na podstawie delegacji ustawowej, zawartej w przepisie art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy o VAT, Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011. Nr 68, poz. 360 ze zm.), określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Pod pozycją 12 tego załącznika wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług dotyczy doradztwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Do zadań Wnioskodawcy należy w szczególności: zarządzanie, prowadzenie spraw i reprezentowanie Spółki, podejmowanie współpracy z innymi pracownikami, menadżerami, członkami zarządu oraz organami Spółki, promowanie interesów Spółki i dbanie o jej pozytywny wizerunek, oraz podejmowanie wszelkich innych czynności, których może wymagać należyte wykonywanie powierzonych mu zadań, interes Spółki oraz właściwe przepisy prawa.

W zakresie obowiązków Wnioskodawcy określonych w Umowie Menedżerskiej nie ma zatem usług doradztwa. W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług w zakresie doradztwa i tym samym będzie przysługiwało mu prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, o którym mowa w cytowanym. art. 113 ust. 9 Ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl ust. 2. wyżej cytowanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Stosownie do treści art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r., Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Czynności realizowanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych oraz realizowanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze na mocy art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podlegającą opodatkowaniu wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby je wykonujące są związane ze zlecającym ich wykonywanie więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy usługobiorcą, a usługodawcą jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca pełni funkcję Wiceprezesa Zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W związku z pełnieniem tej funkcji pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą została zawarta Umowa Menedżerska. W niniejszej Umowie zawarte zostały postanowienia dotyczące zakresu obowiązków Wnioskodawcy oraz zasady wypłaty wynagrodzenia z tytułu wykonywania obowiązków określonych w Umowie Menedżerskiej. Z treści Umowy wynika, że do zadań Wnioskodawcy należy w szczególności: zarządzanie, prowadzenie spraw i reprezentowanie Spółki, podejmowanie współpracy z innymi pracownikami, menedżerami, członkami zarządu oraz organami Spółki, promowanie interesów Spółki, dbanie o jej pozytywny wizerunek, a także podejmowanie wszelkich innych czynności, których może wymagać należyte wykonywanie powierzonych mu zadań, interes Spółki oraz właściwe przepisy prawa. Umowa nie zawiera wprost zapisów dotyczących odpowiedzialności wobec osób trzecich. Jednakże w tej sytuacji zarząd działa jako organ osoby prawnej, a nie podmiot od niej niezależny i w konsekwencji za działania członków zarządu wobec osób trzecich odpowiedzialność ponosi Spółka.

Mając na uwadze powyższe oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że podpisana Umowa Menedżerska spowoduje powstanie stosunku prawnego posiadającego cechy właściwe dla stosunku pracy, w ramach którego zleceniobiorca (podatnik) związany będzie ze zlecającym wykonanie czynności (osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej) więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia, a także odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich. Stosunek prawny między zlecającym a wykonującym zlecenie wskazuje na cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. obciąża zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności, podporządkowuje wykonującego zlecenie co do warunków realizacji umówionych czynności oraz wynagrodzenia.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem występują przesłanki wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, co oznacza, że zostały spełnione kryteria wyłączające świadczenie usług z czynności podlegających tej ustawie. Wobec tego Wnioskodawca pełniąc funkcję Wiceprezesa z tytułu wykonywania czynności na podstawie Umowy Menedżerskiej nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

W związku z uznaniem, iż Wnioskodawca z tytułu wykonywania czynności na podstawie Umowy Menedżerskiej nie jest podatnikiem podatku VAT, odpowiedź na pytanie nr 2 dotyczące zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.