INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 19.01.2012 r. (data wpływu 23.01.2012 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 29.02.2012 r., pismem z dnia 5.03.2012 r. (data wpływu 8.03.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania świadczonych przez Stronę usług za usługi turystyki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.01.2012 r., do tut. Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, uzupełniony na wezwanie tut. Organu pismem z dnia 5.03.2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania świadczonych przez Stronę usług za usługi turystyki, sposobu obliczania kwoty obrotu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 20 listopada 2010r. Posiada wpis do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Prezydenta miasta. Zgodnie z wpisem do ewidencji przedmiotem działalności Podatnika jest między innymi:

• 79.1 2.Z Działalność organizatorów turystyki

• 79.90.A Działalność pilotów wycieczek i przewodników turystycznych

• 85.51.Z Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych

• 85.52.Z Pozaszkolne formy edukacji artystycznej

• 85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane

• 79.11.A Działalność agentów turystycznych

• 79.11.B Działalność pośredników turystycznych
  
  

Faktyczna działalność Podatnika polega na:

1. organizowaniu wycieczek dla młodzieży szkolnej i dzieci w wieku przedszkolnym oraz
2. prowadzeniu innych usług niezwiązanych z turystyką.
   
   

Świadczone usługi organizacji wycieczek są usługami kompleksowymi co oznacza, że Podatnik przejmuje na siebie obowiązek pełnej organizacji wycieczki. W związku z tym Podatnik niezależnie od swojej pracy - zamawia usługi i ponosi następujące koszty:

• koszty usług transportu uczestników wycieczki (np. koszty wynajęcia autokarów, koszty biletów kolejowych, koszty biletów innych środków komunikacji)
• koszty usług zakwaterowania (np. koszty hoteli, hosteli, kwater prywatnych itp.)
• koszty usług gastronomicznych - wyżywienie
• koszty wynajęcia przewodników turystycznych
• koszty wynajęcia animatorów
• koszty usług związanych z uatrakcyjnieniem wycieczki (np. organizacja ognisk, gier sportowych, występów artystycznych itp)
• koszty biletów wstępu do zwiedzanych obiektów
• koszty ubezpieczenia.
  
  

W 2010 r. Podatnik osiągnął przychody w wysokości 2.480,00 zł. W 2010 r. Podatnik skorzystał ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust.1 i ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011.177.1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą VAT, bowiem jego przychody ze sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyły kwoty 100.000,00 zł.

W 2011 r. przychody ogółem z tytułu sprzedaży świadczonych usług przez Podatnika przekroczyły kwotę 150.000,00 zł. Przychody na dzień 31.10.2011 r. wyniosły ogółem 153.115,00 zł, w tym:

1. z tytułu organizowania wycieczek dla młodzieży szkolnej i dzieci w wieku przedszkolnym – 148.195,00 zł
2. z tytułu świadczenia usług nie związanych z turystyką -4.920,00 zł.
   
   

Natomiast na dzień 31.12.2011 r. Podatnik osiągnął przychody ogółem w kwocie 154.215,00 zł w tym:

1. z tytułu organizowania wycieczek dla młodzieży szkolnej i dzieci w wieku przedszkolnym – 148.195,00 zł
2. z tytułu świadczenia usług nie związanych z turystyką -6.020,00 zł
   
   

Usługi związane z organizacją wycieczek dla młodzieży szkolnej i dzieci w wieku przedszkolnym Podatnik zakwalifikował do usług turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy VAT. Dla usług tych podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, przy czym przez marżę rozumie sie różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez Podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

W związku z powyższym Podatnik ustalił podstawę opodatkowania usług związanych z organizacją wycieczek dla młodzieży szkolnej i dzieci w wieku przedszkolnym jako różnicę pomiędzy osiągniętymi przychodami a kosztami usług zakupionych w związku z organizacją tych wycieczek, tj. kosztami:

• usług transportu uczestników wycieczki
• usług zakwaterowania
• usług gastronomicznych- wyżywienie
• wynajęcia przewodników turystycznych
• wynajęcia animatorów
• usług związanych z uatrakcyjnieniem wycieczki
• biletów wstępu do zwiedzanych obiektów
• ubezpieczenia.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy usługi świadczone przez Podatnika polegające na organizowaniu wycieczek dla młodzieży szkolnej i dzieci w wieku przedszkolnym są usługami turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy VAT...
2. Czy wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy VAT powinna uwzględniać a) w przypadku świadczenia usług turystyki - marżę, o której mowa w art. 119 ust. 2 oraz b) w przypadku świadczenia innych usług nie związanych z turystyką - obrót w rozumieniu art. 29 ustawy VAT tj. kwotę należną z tytułu sprzedaży pomniejszoną o kwotę należnego podatku, tzn. czy wartość sprzedaży opodatkowanej, określonej w art. 113 ust. 1, będzie sumą marży z usług turystycznych i obrotu liczonego na ogólnych zasadach w zakresie pozostałych usług...
3. Czy jeżeli wartość sprzedaży opodatkowanej, wyliczonej wg zasady określonej w w/w pytaniu nr 2, nie przekroczyła w 2011 r. kwoty 150.000,00 zł Podatnik mógł w 2011 r. korzystać ze zwolnienia z podatku o którym mowa w art. 113 ust. 1 jak również czy w związku z tym Podatnik nie miał obowiązku zarejestrowania się jako podatnik podatku VAT...
4. Czy w 2012 r. Podatnik może nadal korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 113 ust.1 do czasu nieprzekroczenia wartości sprzedaży opodatkowanej (liczonej w sposób określony w pytaniu nr 2) kwoty 150.000,00 zł i czy w związku z tym do tego czasu nie ma również obowiązku zarejestrowania się jako podatnik podatku VAT...
   
   

Zdaniem Strony ustawa VAT nie definiuje pojęcia usług turystyki. Jednak przez usługę turystyki, zdaniem Podatnika, należy rozumieć kompleksową usługę świadczoną na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Takie rozumienie tego pojęcia potwierdza również treść art. 119 ustawy VAT. Tak więc za usługi turystyki należy uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją, rozrywką, tzn. z kompleksowym programem imprez. Zgodne jest to także z potocznym rozumieniem słowa turystyka - w słowniku języka polskiego „turystyka” to dłuższe lub krótsze wyjazdy wypoczynkowe, połączone zwykle ze zwiedzaniem, uprawianiem sportu, wycieczkami itp. (Słownik języka polskiego, wydawnictwo PNN Biblioteka Gazety Wyborczej). Fakt niezdefiniowania przez ustawę VAT pojęcia „usługi turystyczne” powoduje, że można również posiłkowo stosować definicję tego pojęcia zawartą w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. 2004.223.2268 j.t. z późn. zm). Zgodnie z tym przepisem przez usługi turystyczne rozumie sie usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom i odwiedzającym.

W świetle powyższego, faktyczne wykonywanie przez Podatnika usługi organizacji wycieczki dla młodzieży szkolnej i dzieci w wieku przedszkolnym są – Jego zdaniem – usługami turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie uznania świadczonych przez Stronę usług za usługi turystyki, tj. pytania nr 1 uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do zapisu art. 119 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę pomiędzy kwotą nalaności, która ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty, rozumie się usługi stanowiące składniki świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności między innymi organizuje wycieczki dla młodzieży szkolnej i dzieci w wieku przedszkolnym.

Świadczone usługi organizacji wycieczek są usługami kompleksowymi co oznacza, że Podatnik przejmuje na siebie obowiązek pełnej organizacji wycieczki. W związku z tym Podatnik niezależnie od swojej pracy - zamawia usługi i ponosi następujące koszty:

• koszty usług transportu uczestników wycieczki (np. koszty wynajęcia autokarów, koszty biletów kolejowych, koszty biletów innych środków komunikacji)
• koszty usług zakwaterowania (np. koszty hoteli, hosteli, kwater prywatnych itp.)
• koszty usług gastronomicznych - wyżywienie
• koszty wynajęcia przewodników turystycznych
• koszty wynajęcia animatorów
• koszty usług związanych z uatrakcyjnieniem wycieczki (np. organizacja ognisk, gier sportowych, występów artystycznych itp)
• koszty biletów wstępu do zwiedzanych obiektów
• koszty ubezpieczenia.
  
  

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy ww. usługi można uznać za usługi w zakresie turystyki.

Zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji „usług turystyki”. Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych. Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Stosownie do powołanego przepisu, transakcje dokonywane przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty.

Zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 1052 „turystyka” to zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania na dłuższy lub krótszy pobyt, wędrówki po obcym terenie w celach krajoznawczych lub zdrowotnych.

Definicje usług turystycznych odnajdujemy także w szeregu publikacji dotyczących turystyki. I tak usługi turystyczne są to, podobnie jak inne usługi, wszelkie wymienne, zbywalne czynności, będące wynikiem pracy, związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale nie służące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów (por. A. S. Kornak „Ekonomika turystyki” PWN, Warszawa 1979, s. 159). Inną definicję proponuje S Wołejko, według którego do usług turystycznych należy zaliczyć wszelkiego rodzaju usługi, których świadczenie jest niezbędne dla turysty w celu umożliwienia dojazdu do miejsca występowania podstawowego dobra (lub dóbr) turystycznego, pobytu w tym miejscu oraz powrotu do stałego miejsca zamieszkania (S. Wołejko „Czynniki wpływające na rozwój turystyki międzynarodowej”, Ruch turystyczny – Monografie, Warszawa 1975, z. 15, s. 83).

Natomiast, w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 ze zm.), przez usługi turystyczne należy rozumieć usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym. Natomiast impreza turystyczna to co najmniej dwie usługi turystyczne tworzące jednolity program i objęte wspólną ceną, jeżeli usługi te obejmują nocleg lub trwają ponad 24 godziny albo jeżeli program przewiduje zmianę miejsca pobytu (art. 3 pkt 2). Turysta w myśl ww. ustawy to osoba, która podróżuje do innej miejscowości poza swoim stałym miejscem pobytu na okres nieprzekraczający 12 miesięcy, dla której celem podróży nie jest podjęcie stałej pracy w odwiedzanej miejscowości i która korzysta z noclegu przynajmniej przez jedną noc (art. 3 pkt 9).

Pakietem usług nazywa się w turystyce zestaw usług turystycznych służących zaspokojeniu kompleksowych potrzeb. Pakiet usług bywa kombinacją dwóch (np. hotel i wyżywienie, przejazd i nocleg) lub więcej elementów oferowanych przez sprzedawcę jako jeden produkt po określonej cenie (por. J. Altkorn „Marketing w turystyce”, Warszawa 2002 r., s. 99).

Zatem, usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika zatem, że Wnioskodawca nabywa od innych podmiotów, na rzecz uczestników organizowanych wycieczek szereg usług, takich jak: usługi gastronomiczne, transportowe, ubezpieczeniowe, usługi zakwaterowania i inne, które stanowią element świadczonej przez Wnioskodawcę usługi turystycznej.

Dokonując analizy powyższego w kontekście przedstawionego opisu stanu faktycznego zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że usługi polegające na organizowaniu wycieczek dla młodzieży szkolnej i dzieci w wieku przedszkolnym uznać należy za usługi w zakresie turystyki w rozumieniu art. 119 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie uznania świadczonych przez Stronę usług za usługi turystyki, tj. pytania nr 1 przedstawionego w złożonym wniosku uznać należy za prawidłowe.

W tym miejscu wskazać należy, iż w zakresie pytań nr 2-4 przedstawionych w złożonym wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.