Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-630/13-3/JB
z 3 września 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30.05.2013 r. (data wpływu 10.06.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nagrody otrzymanej w ramach przeprowadzonej loterii promocyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.06.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nagrody otrzymanej w ramach przeprowadzonej loterii promocyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma „R.” prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży nawozów mineralnych, środków ochrony roślin, nasion i pozostałych środków agrochemicznych. Dochody opodatkowuje podatkiem liniowym.
Firma dystrybucyjna K. Sp. z o.o. zleciła firmie I. sp. z o.o. zorganizowanie dla odbiorców swych produktów Loterii Promocyjnej. Loteria została zorganizowana i poprowadzona na podstawie zezwolenia Dyrektora Izby Celnej. Loteria odbywała się w 7 punktach sprzedaży firmy K. Sp,. z o.o. Warunkiem uprawniającym do wzięcia udziału w Loterii było spełnienie warunków wymienionych w Regulaminie, które firma Wnioskodawcy spełnia i mogła wziąć udział w loterii.

W dniu 17.01.2013 r. na specjalnym spotkaniu w obecności wszystkich uczestników biorących udział w loterii zostało przeprowadzone losowanie, w wyniku którego firma Wnioskodawcy została zwycięzcą nagrody 1-go stopnia, jaka był samochód osobowy o wartości rynkowej 69.900, 00 zł.

W dniu 05.03.2013 r. ww. samochód został przekazany firmie na własność. Wygrany samochód został następnie wprowadzony do ewidencji środków trwałych w dniu 19.03.2013 r., celem dokonywania w koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.

Przed wydaniem nagrody nie został pobrany i odprowadzony przez organizatora podatek dochodowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wartość nagrody uzyskanej w wyniku przeprowadzonego losowania w ramach loterii promocyjnej powinna zostać opodatkowana w formie ryczałtu w wysokości 10% wartości nagrody zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. (Dz.U. z 2012 r. poz. 596) o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też wartość samochodu należało zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej i opodatkować stawką podatku liniowego w wysokości 19%?
2. Czy firma może dokonywać od wylosowanego w loterii samochodu, który został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, odpisów amortyzacyjnych i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej?
   
   

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pytanie pierwsze zostanie udzielona w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, może dokonywać od wylosowanego w loterii samochodu, wprowadzonego do ewidencji środków trwałych, odpisów amortyzacyjnych i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Potwierdzeniem słuszności stanowiska jest art. 23 ust. 1 pkt 45 lit. a), który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego lub nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

W przypadku Wnioskodawcy nieodpłatne nabycie stanowi u Niego przychód i dochód z tego tytułu nie jest zwolniony od podatku dochodowego, ani jego pobór nie zostanie zaniechany, ponieważ zostanie on wykazany w zeznaniu PIT-36L za 2013 r. jako 10% zryczałtowany podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych - wydatki na nabycie, wytworzenie i ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika bowiem, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków m.in. na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  

• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  

• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  
  

A contario, z przepisu tego wynika, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych nabytych nieodpłatnie mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w sytuacji, gdy nabycie takiego środka trwałego stanowi dla podatnika przychód z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Rozważając możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych należy najpierw ustalić, czy nabycie przez podatnika środka trwałego stanowi dla niego przychód, czy dochód z tego tytułu nie jest zwolniony od podatku, czy też od dochodu tego nie zaniechano poboru podatku.

W niniejszej sytuacji kwestia powstania przychodu z tytułu uzyskanej przez Pana nagrody rozstrzygnięta została przez tutejszy organ w interpretacji indywidualnej z dnia 03.09.2013 r. znak IPPB1/415-630/13-2/JB, w której stwierdzono, iż wartość nagrody uzyskanej w ramach loterii promocyjnej w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowi przychód ze żądła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, który nie podlega zwolnieniu od opodatkowania.

Podsumowując, mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż skoro wartość nagrody stanowi dla Wnioskodawcy przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to tym samym prawidłowo dokonane odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, który otrzymano nieodpłatnie (nagroda rzeczowa) mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.