INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09.02.2012 r. (data wpływu 15.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.02.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka . Program ten jest elementem stosowanej przez Spółkę strategii budowania lojalności klientów detalicznych , a jego celem jest zwiększenie sprzedaży paliw oraz innych produktów i usług oferowanych na stacjach paliw. Realizacja projektu następuje poprzez pozyskanie nowych Klientów, a także aktywację Klientów biernych oraz zwiększenie sprzedaży dla Klientów aktywnych Programu. W ramach Programu, Klienci dokonujący zakupów na wyznaczonych stacjach paliw otrzymują tzw. punkty lojalnościowe. Punkty uprawniają Klienta m.in. do otrzymania określonych nagród rzeczowych , na przykład radioodtwarzaczy samochodowych, telefonów bezprzewodowych, odtwarzaczy DVD, sprzętu gospodarstwa domowego, preparatów do czyszczenia samochodu oraz innych towarów wykazanych w Katalogu Prezentów. Nagrody przekazywane są Klientom nieodpłatnie, jako nagroda za zebranie określonej ilości punktów. P zawarł umowę ramową z podmiotem zewnętrznym na kompleksową obsługę programu. W ramach tej umowy Zleceniobiorca zobowiązał się do świadczenia kompleksowej usługi marketingowej na rzecz P. polegającej na:

1. terminowej realizacji zamówień nagród Uczestników Programu,
2. nabyciu we własnym imieniu i na własny rachunek towarów stanowiących nagrody w Programie,
3. magazynowaniu oraz konfekcjonowaniu nagród w magazynie, stanowiącym jego własność oraz w magazynach na stacjach paliw, obsługiwanych przez pracowników stacji na podstawie odrębnie zawartych umów ze Zleceniobiorcą,
4. zapewnieniu obsługi logistycznej przepływu nagród,
5. przekazywaniu nagród uczestnikom Programu, bezpośrednio bądź za pośrednictwem podwykonawców,
6. załatwianiu i obsłudze wszelkich reklamacji związanych z nagrodami oraz świadczonymi usługami wynikającymi z bieżącej realizacji umowy.
   
   

Celem realizacji umowy, w szczególności monitoringu poziomu redempcji (wydań) nagród Klientom, Zleceniobiorca opracował własny system oprogramowania bazujący na specyfikacji oprogramowania systemowego Zamawiającego. Nagrody, na żadnym etapie realizacji programu nie stają się własnością P., pozostają własnością Agencji od momentu ich nabycia do chwili wydania na rzecz Uczestnika Programu. Wynagrodzenie za świadczone przez Agencję usługi marketingowe obejmuje:

1. wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez Agencję usług obsługi Programu (z wyłączeniem kosztów nagród dla KLIENTA),
2. wynagrodzenie za wydanie nagród na rzecz Klienta Programu (w oparciu o załącznik, stanowiący integralną część faktury zawierający wykaz nagród wydanych na rzecz Klientów). Należy podkreślić, że zgodnie z umową pomiędzy P. a Agencją, przedmiotem świadczonej usługi przez Agencję jest kompleksowa obsługa programu lojalnościowego.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje odliczenie podatku naliczonego z faktur dokumentujących wynagrodzenie z tytułu usługi obsługi Programu oraz dokumentujących wynagrodzenie za wydanie nagród na rzecz Klientów...

Zdaniem Wnioskodawcy, P. posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach, dokumentujących wynagrodzenie z tytułu usługi obsługi Programu oraz dokumentujących wynagrodzenie za wydanie nagród na rzecz Klientów.

Kryterium uprawnienia podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawarte zostało w art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Zgodnie z przywołanym przepisem w zakresie w jakim towary usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy czym kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Kluczowym zdaniem Spółki jest zatem wykazanie, iż nabywane usługi marketingowe, w ramach których dostarczane są towary na rzecz Klientów, wykorzystywane są do wykonania czynności opodatkowanych VAT. Jak już wspomniano program ma na celu zwiększenie sprzedaży paliw oraz innych produktów i usług oferowanych na stacjach paliw. Program ten oferując gamę nagród ma za zadanie pozyskanie nowych Klientów, których uczestnictwo oraz otrzymanie Nagrody uzależnione jest od określonego wolumenu nabytych przez Uczestnika towarów. Tym samym bezsprzecznym jest bezpośrednie powiązanie kosztów obsługi programu lojalnościowego ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Należy także nadmienić, że w przedmiotowym stanie faktycznym nie występują negatywne przesłanki wskazane w art. 88 ustawy o VAT, ograniczające prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego.

Potwierdzenie stanowiska Spółki znalazło wyraz w interpretacji indywidualnej, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2011 r.

Analogiczne stanowisko zostało przedstawione w interpretacjach indywidualnych:

1. IPPP1-443-971/11-2-IGo z dnia 4 sierpnia 2011 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie;
2. IPPP1-443-725/11-2/PR z dnia 7 lipca 2011 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie;
3. IPPP2/443-352/11-2/KAN z dnia 26 kwietnia 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie;
4. IPPP1-443-851/11-2/Igo z dnia 29 lipca 2011 r.; wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie;
5. ITPP2/443-252/11/AF z dnia 13 maja 2011 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.
   
   

Mając powyższe na względzie Spółka stoi na stanowisku, że w odniesieniu do faktur otrzymanych od Agencji, tak w stosunku do należności dotyczących obsługi marketingowej programu jak dotyczących wydań nagród na rzecz Klienta zewnętrznego przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach, wystawionych przez Agencję.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ponadto, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Kwestie dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały uregulowane w Dziale IX ustawy o VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.) kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższe regulacje wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył więc podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ww. ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika zatem, iż dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością, przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa - mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jest organizatorem programu lojalnościowego. W ramach Programu, Klienci dokonujący zakupów na wyznaczonych stacjach paliw otrzymują tzw. punkty lojalnościowe. Punkty uprawniają Klienta m.in. do otrzymania określonych nagród rzeczowych, na przykład radioodtwarzaczy samochodowych, telefonów bezprzewodowych, odtwarzaczy DVD, sprzętu gospodarstwa domowego, preparatów do czyszczenia samochodu oraz innych towarów wykazanych w Katalogu Prezentów. Nagrody przekazywane są Klientom nieodpłatnie, jako nagroda za zebranie określonej ilości punktów. Wnioskodawca zawarł umowę ramową z podmiotem zewnętrznym na kompleksową obsługę programu. W ramach tej umowy Zleceniobiorca zobowiązał się do świadczenia kompleksowej usługi marketingowej na rzecz Spółki polegającej na:

1. terminowej realizacji zamówień nagród Uczestników Programu,
2. nabyciu we własnym imieniu i na własny rachunek towarów stanowiących nagrody w Programie,
3. magazynowaniu oraz konfekcjonowaniu nagród w magazynie, stanowiącym jego własność oraz w magazynach na stacjach paliw, obsługiwanych przez pracowników stacji na podstawie odrębnie zawartych umów ze Zleceniobiorcą,
4. zapewnieniu obsługi logistycznej przepływu nagród,
5. przekazywaniu nagród uczestnikom Programu, bezpośrednio bądź za pośrednictwem podwykonawców,
6. załatwianiu i obsłudze wszelkich reklamacji związanych z nagrodami oraz świadczonymi usługami wynikającymi z bieżącej realizacji umowy.
   
   

Nagrody, na żadnym etapie realizacji programu nie stają się własnością Spółki, pozostają własnością Agencji od momentu ich nabycia do chwili wydania na rzecz Uczestnika Programu. Wynagrodzenie za świadczone przez Agencję usługi marketingowe obejmuje:

1. wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez Agencję usług obsługi Programu (z wyłączeniem kosztów nagród dla KLIENTA),
2. wynagrodzenie za wydanie nagród na rzecz Klienta Programu (w oparciu o załącznik, stanowiący integralną część faktury zawierający wykaz nagród wydanych na rzecz Klientów). Zgodnie z umową pomiędzy Spółką a Agencją, przedmiotem świadczonej usługi przez Agencję jest kompleksowa obsługa programu lojalnościowego.
   
   

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii odliczenia podatku wykazanego na fakturach wystawionych przez Agencję z tytułu świadczonych przez nią usług marketingowych obejmujących swoim zakresem m.in. wydanie nagród w ramach prowadzonych działań.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Dopiero za pewne odstępstwo i wyjątek należy uznać potraktowanie kilku świadczeń za jedno złożone. Zaznaczyć należy, iż o świadczeniu złożonym można mówić, jeśli istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle ścisły, by nie można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość.

Wskazać należy, iż dla rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie istotne znaczenie ma wyrok TSUE z dnia 7 października 2010 r. w sprawach połączonych – Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs c. Loyalty Management UK i Baxi Group Ltd (C-53/09 i C-55/09), gdzie przedmiotem analizy był problem skutków podatkowych dotyczących organizowania i funkcjonowania programów lojalnościowych.

W powyższej sprawie Spółka Baxi, wprowadziła program lojalnościowy dla klientów mający zachęcić ich do nabywania produktów grupy. Klienci uczestniczący w programie, nabywający produkty od Spółki Baxi, otrzymywali punkty, które mogli wymieniać na towary lub usługi, będące prezentami lojalnościowymi. Spółka Baxi (sponsor) zleciła zarządzanie programem lojalnościowym spółce @1 LDT (podmiot zarządzający). W ramach zarządzania programem lojalnościowym podmiot zarządzający nabywał i dostarczał klientom prezenty lojalnościowe.

W wyroku tym Trybunał stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem sponsora.

Odnosząc się do kwestii możliwości uznania świadczonej przez podmiot zarządzający usługi za jedno świadczenie kompleksowe, TSUE uznał, że płatność dokonywana przez Baxi na rzecz podmiotu zarządzającego może zostać podzielona na dwa elementy, z których każde odpowiada odrębnemu świadczeniu.

Przenosząc powyższe ustalenia Trybunału na grunt rozpatrywanej sprawy nie można zgodzić się ze Spółką, iż w odniesieniu do faktur otrzymanych od Agencji, tak w stosunku do należności dotyczących obsługi marketingowej programu jak dotyczących wydań nagród na rzecz Klienta zewnętrznego przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach, wystawionych przez Agencję.

Zauważyć należy, że rzeczywisty charakter opisanej we wniosku sytuacji wskazuje na dwa odrębne świadczenia, których odbiorcami są dwa odrębne podmioty – w przypadku usługi marketingowej – Spółka, w przypadku przekazywania towarów – beneficjenci (klienci biorący udział w programie lojalnościowym). Wnioskodawca w odniesieniu do przekazywanych przez Zleceniobiorcę towarów (nagród) nie nabywa prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, lecz występuje jedynie jako podmiot trzeci, dokonujący zapłaty za dostawę towarów dokonywaną przez Zleceniobiorcę na rzecz beneficjentów.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż wynagrodzenie wypłacone przez Wnioskodawcę Zleceniobiorcy obejmuje dwa elementy. Pierwszym elementem tej kwoty jest wynagrodzenie za usługi marketingowe świadczone przez Zleceniobiorcę na rzecz Wnioskodawcy. Natomiast drugim elementem kwoty jest wynagrodzenie płacone przez Wnioskodawcę za dostawę towarów dokonywaną przez Zleceniobiorcę na rzecz beneficjentów.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych przez Spółkę udokumentowanych fakturą VAT wyłącznie w zakresie nabywanych usług marketingowych z uwagi na ich pośredni wpływ na wysokość osiąganych przez Spółkę obrotów, które mają związek z generowaniem sprzedaży opodatkowanej, zgodnie z przesłanką wynikającą z art. 86 ust. 1 ustawy.

Natomiast Spółka nie ma prawa do odliczenia podatku VAT, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, od wydatków udokumentowanych fakturą VAT dotyczących nabywanych przez Zleceniobiorcę towarów, przekazywanych następnie nieodpłatnie beneficjentom, bowiem Wnioskodawca nie nabywa prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a ta część kwoty wynagrodzenia stanowi w istocie zapłatę przez Wnioskodawcę (jako podmiot trzeci) za dostawę towarów dokonaną przez Zleceniobiorcę na rzecz klientów.

Tym samym stanowisko Spółki, iż w odniesieniu do faktur otrzymanych od Agencji, tak w stosunku do należności dotyczących obsługi marketingowej programu jak dotyczących wydań nagród na rzecz Klienta zewnętrznego przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Agencję, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych tut. organ wskazuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach wnioskodawcy w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.

Stosownie do art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.