Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-651/16-2/AK
z 20 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 14 czerwca 2016 r. (data otrzymania 30 czerwca 2016 r.), uzupełnionym 6 września 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania kwoty otrzymanych odsetek od nieterminowej wypłaty odszkodowania (należności głównej) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania kwoty otrzymanych odsetek od nieterminowej wypłaty odszkodowania (należności głównej).

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 31 sierpnia 2016 r. Znak: IBPB-2-2/4511-651/16-1/AK, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 6 września 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wyrokiem sądu z 5 maja 2015 r. na rzecz Wnioskodawcy zasądzone zostało odszkodowanie tytułem zadośćuczynienia za krzywdę doznaną na skutek śmierci osoby bliskiej wraz z odsetkami od 9 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty. Śmierć osoby bliskiej była wynikiem wypadku komunikacyjnego, a roszczenie zostało wypłacone z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej sprawcy wypadku. Odszkodowanie wraz z odsetkami wynoszącymi 10.213,70 zł Wnioskodawca otrzymał w 2015 r. W 2016 r., do końca lutego, Wnioskodawca otrzymał od towarzystwa ubezpieczeniowego, które wypłaciło odszkodowanie i odsetki, informację PIT-8C. W części D. – Informacja o wysokości przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy – w punkcie 24 wymieniono rodzaj przychodu: „odsetki od wypłaconego odszkodowania nr (…)”, a w punkcie 25 wyszczególniono przychód w wysokości 10.213,70 zł. Ponieważ otrzymany PIT-8C obligował Wnioskodawcę do opodatkowania przychodu, a Wnioskodawca uważał, że jest to niezgodne z prawem, zwrócił się do towarzystwa ubezpieczeniowego o dokonanie stosownej korekty. Przychód Wnioskodawca wyszczególnił w zeznaniu rocznym, ponieważ odpowiedź towarzystwa otrzymał dopiero w maju 2016 r. Towarzystwo odmówiło dokonania korekty twierdząc, że linia interpretacyjna wymienionego przepisu (tj. art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) nie jest jednorodna. Pomimo, że nie napisano tego bezpośrednio, Wnioskodawca uważa, że towarzystwo pozostawiło do jego decyzji dokonanie opodatkowania przychodu z odsetek od nieterminowej wypłaty odszkodowania – w chwili obecnej korekty zeznania rocznego.

Po dokonaniu analizy przepisu w treści ustawy Wnioskodawca doszedł do następujących wniosków – zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a (tj. dochodu z ubezpieczeń związanych z funduszami kapitałowymi oraz dochodu z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie).
   
   

Na podstawie przywołanego przepisu bezsporne jest zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych wszelkich odszkodowań otrzymanych z tytułu ubezpieczeń zarówno majątkowych, jak i osobowych. Powstaje jednak pytanie – czy art. 21 ust. 1 pkt 4 tej ustawy obejmuje zakresem zwolnienia także otrzymane przez podatnika odsetki od należności głównej, tj. odszkodowania, należne z tytułu nieterminowego wykonania zobowiązania. Podkreślenia wymaga, że art. 21 ust. 1 tej ustawy w punktach 3, 3a, 3b, 3c oraz 3d zwalnia od podatku dochodowego od osób fizycznych inne rodzaje odszkodowań w stosunku do tych wymienionych w pkt 4 przywołanego przepisu. Jednakże Wnioskodawca zwrócił uwagę, że w omawianych przypadkach ustawodawca wyraźnie zawarł zapisy zwalniające od opodatkowania jedynie odszkodowania. Tymczasem, w przypadkach dotyczących ubezpieczeń osobowych i majątkowych, przepis przewiduje zwolnienie w stosunku do „kwot otrzymanych” z tego tytułu. Zarówno biorąc pod uwagę wykładnię literalną jak i celowościową tego przepisu, można sformułować wniosek, że tak skonstruowany przepis zwalnia od opodatkowania nie tylko należność główną stanowiącą odszkodowanie, ale także wszelkie prawa uboczne, mieszczące się w zakresie wyrażenia „kwot otrzymanych z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych”, w tym otrzymane przez podatnika odsetki. Słusznie bowiem można przypuszczać, że w przypadku, gdyby celem ustawodawcy było zwolnienie z opodatkowania jedynie odszkodowań, posłużyłby się on w konstrukcji art. 21 ust. 1 pkt 4 bezpośrednim wyrażeniem, analogicznym do tych zawartych w punktach 3-3d. Wnioskodawca znalazł również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wydaje się mieć podobne uzasadnienie (wyrok z 17 stycznia 2014 r. sygn. akt II FSK 289/12). NSA wskazał, że jeśli zwolnione z podatku jest odszkodowanie, to tym zwolnieniem objęte są również odsetki zasądzone w związku z opóźnieniem w jego wypłacie. Zgodnie z poglądem wyrażonym w uzasadnieniu przywołanego wyroku: „(...) odsetki należy przypisać do tego samego źródła przychodów co należność główną – a co za tym idzie, podlegają one opodatkowaniu w ten sam sposób. (...) z konieczności przeprowadzania ścisłej i literalnej wykładni przepisów regulujących zwolnienia podatkowe nie można wyprowadzić wniosku, że odsetki należy przyporządkować do innego źródła przychodu niż należność główną”.

Powyższe wyjaśnienie potwierdza, że na podstawie zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. opodatkowaniu nie będą podlegać także odsetki od odszkodowań, otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. obejmuje zakresem zwolnienia także otrzymane przez podatnika odsetki od należności głównej, tj. odszkodowania, należne z tytułu nieterminowego wykonania zobowiązania?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przywołanego przepisu bezsporne jest zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych wszelkich odszkodowań otrzymanych z tytułu ubezpieczeń zarówno majątkowych, jak i osobowych. Podkreślenia wymaga, że art. 21 ust. 1 tej ustawy w punktach 3, 3a, 3b, 3c oraz 3d zwalnia od podatku dochodowego od osób fizycznych inne rodzaje odszkodowań w stosunku do tych wymienionych w pkt 4 przywołanego przepisu. Jednakże należy zwrócić uwagę, że w omawianych przypadkach ustawodawca wyraźnie zawarł zapisy zwalniające od opodatkowania jedynie odszkodowania. Tymczasem, w przypadkach dotyczących ubezpieczeń osobowych i majątkowych, przepis przewiduje zwolnienie w stosunku do „kwot otrzymanych” z tego tytułu. Zarówno biorąc pod uwagę wykładnię literalną jak i celowościową tego przepisu, można sformułować wniosek, że tak skonstruowany przepis zwalnia od opodatkowania nie tylko należność główną stanowiącą odszkodowanie, ale także wszelkie prawa uboczne, mieszczące się w zakresie wyrażenia „kwot otrzymanych z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych”, w tym otrzymane przez podatnika odsetki. Słusznie bowiem można przypuszczać, że w przypadku, gdyby celem ustawodawcy było zwolnienie z opodatkowania jedynie odszkodowań, posłużyłby się on w konstrukcji art. 21 ust. 1 pkt 4 bezpośrednim wyrażeniem, analogicznym do tych zawartych w punktach 3-3d.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W treści art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9).

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 wyżej przywołanej ustawy – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Z wniosku wynika, że wyrokiem sądu z 5 maja 2015 r. na rzecz Wnioskodawcy zasądzone zostało odszkodowanie tytułem zadośćuczynienia za krzywdę doznaną na skutek śmierci osoby bliskiej wraz z odsetkami od 9 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty. Odszkodowanie wraz z odsetkami wynoszącymi 10.213,70 zł Wnioskodawca otrzymał w 2015 r.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia związana z opodatkowaniem odsetek od nieterminowej wypłaty odszkodowania, zasądzonych wyrokiem sądowym. Wnioskodawca uważa, że odsetki od należności głównej, tj. odszkodowania, należne z tytułu nieterminowego wykonania zobowiązania korzystają ze zwolnienia na podstawie 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.
   
   

We wskazanym przepisie ustawodawca posługuje się zwrotem „kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń”. W związku z powyższym, jeżeli świadczenie wypłacone zostało z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, a nie mieści się ono w punktach a) i b) przepisu, to takie świadczenie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy zwalnia od opodatkowania nie tylko należność główną stanowiącą odszkodowanie, ale także wszelkie prawa uboczne, mieszczące się w zakresie wyrażenia „kwot otrzymanych z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych”, w tym otrzymane przez podatnika odsetki. Wykładnia omawianego przepisu zaproponowana przez Wnioskodawcę pomija bowiem fakt, że przepis ten wyraźnie stanowi, iż kwoty zwolnione mają być otrzymane z tytułu wskazanego w tym przepisie czyli z tytułu ubezpieczeń. Wnioskodawca skupia swoją uwagę wyłącznie na części omawianego art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, twierdząc, że przepis ten zwalnia z opodatkowania „kwoty otrzymane”. Tymczasem ww. przepis należy czytać w całości. Zwalnia on od podatku „kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych”. W omawianej sprawie z tytułu ubezpieczenia Wnioskodawcy przyznane zostało odszkodowanie za krzywdę doznaną na skutek śmierci osoby bliskiej. Natomiast odsetki nie zostały Wnioskodawcy przyznane z tytułu ubezpieczenia ale z tytułu nieterminowej wypłaty kwoty odszkodowania, które to odszkodowanie Wnioskodawca otrzymał z tytułu ubezpieczenia. Oznacza to, że odsetki od odszkodowania nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie są one otrzymane z tytułu ubezpieczenia a z tytułu nieterminowej wypłaty odszkodowania.

Wskazać bowiem należy, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.), zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (art. 481 § 2 Kodeksu cywilnego).

Odsetki wypłacone w związku z opóźnieniem wypłaty danego świadczenia nie są wliczane do wartości tego świadczenia. Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. Nr 2014 r. poz. 101 ze zm.) – do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego. Przepis ten ma więc zastosowanie do odsetek ustawowych, z którymi zasądzono świadczenie główne.

Należy przy tym wskazać, że odsetki są świadczeniem ubocznym, pozostającym w ścisłym związku z należnością główną, jednak źródło ich powstania różni się zasadniczo od źródła powstania długu głównego. Dlatego też nie można utożsamiać odsetek z odszkodowaniem, zadośćuczynieniem czy też innym świadczeniem (naprawieniem szkody). Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego – są skutkiem niewykonania zobowiązań.

W związku z tym odsetki za zwłokę (opóźnienie) stanowią świadczenie uboczne, niezależnie od tego, czy i w jakim rozmiarze podatnik poniósł szkodę. W żadnym wypadku nie można zatem przyjąć, że odsetki objęte są zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie wskazanego we wniosku art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie od podatku dochodowego otrzymanych odsetek przysługuje tylko wówczas, gdy przepis ustawy zawiera w tym przedmiocie (konkretnie odnosi się do odsetek) – wyraźne zwolnienie. Ustawodawca nie pomija bowiem odsetek w zwolnieniach, jeżeli uznaje zasadność ich zwolnienia w odniesieniu do dóbr, które w ocenie ustawodawcy zasługują na szczególną ochronę.

W niektórych sytuacjach w odniesieniu do odsetek ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia od podatku dochodowego. Jednakże odsetek przysługujących od zasądzonego świadczenia głównego (odszkodowania) nie zamieścił w katalogu zwolnień a więc odsetki te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z regułą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 cyt. ustawy. W związku z powyższym wyjaśnieniem, podmiot dokonujący wypłaty odsetek od odszkodowania (towarzystwo ubezpieczeń) był zobowiązany do wykazania ww. przychodu w informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych (PIT-8C), a Wnioskodawca do uwzględnienia tego przychodu w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w podatku dochodowym od osób fizycznych, składanym za rok podatkowy, w którym wypłacono odsetki czyli w zeznaniu za 2015 r.

Orzecznictwo w omawianej kwestii nie było jednolite, na co zwrócił uwagę sam Wnioskodawca, jednakże wątpliwości co do podatkowej kwalifikacji odsetek zostały ostatecznie rozstrzygnięte przez Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów NSA z dnia 6 czerwca 2016 r., sygn. akt II FPS 2/16. Zapadła ona na tle stanu faktycznego dotyczącego odsetek od nieterminowej zapłaty ceny za zbyte akcje, jednakże ma ona zastosowanie do wszystkich sytuacji związanych z zapłatą odsetek od należności głównej, których skutków podatkowych nie przewidziano w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istota uchwały sprowadza się do twierdzenia, że czym innym jest świadczenie główne, a czym innym odsetki za opóźnienie w jego zapłacie, w związku z tym należy je rozliczać oddzielnie i zaliczyć do przychodów z innych źródeł, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem odnosząc się do przywołanego przez Wnioskodawcę wyroku NSA, który – jego zdaniem – przemawia za słusznością stanowiska przedstawionego we wniosku, podkreślić należy, że Organ podatkowy nie podziela zawartego w nim rozstrzygnięcia (znane są również orzeczenia, które podzielają pogląd Organu zawarty w interpretacji) a przede wszystkim, jak już wskazano, kwestia przypisywania odsetek za opóźnienie w zapłacie do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych została już ostatecznie rozstrzygnięta w ww. uchwale.

W świetle powyższego wyjaśnienia nie można przyjąć, że odsetki są kwotą otrzymaną z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych i jako takie objęte są zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych przewidzianym w art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego i przywołane wyżej przepisy prawne Organ nie może przyznać racji Wnioskodawcy, który twierdzi, że odsetki od odszkodowania podobnie jak samo odszkodowanie są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakwalifikowanie przez Wnioskodawcę przedmiotowych odsetek do świadczeń z ubezpieczeń majątkowych i osobowych i nie objęcie tych odsetek podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy jest błędne. Nie są to bowiem kwoty z tytułu ubezpieczenia, lecz odsetki od zasądzonych przez Sąd świadczeń z tytułu ubezpieczenia w postaci odszkodowania wypłaconego z opóźnieniem przez ubezpieczyciela. W konsekwencji odsetek zasądzonych na podstawie wyroku Sądu za nieterminową wypłatę odszkodowania nie można utożsamiać ze świadczeniem z tytułu ubezpieczenia, dlatego też tego rodzaju odsetki nie mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie wskazanego przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tego rodzaju odsetki stanowią przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy i podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie pobiera się od nich w trakcie roku podatkowego zaliczek na podatek dochodowy, wykazuje się je w zeznaniu rocznym.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.