2016.09.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-561/16-4/AO
z 15 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 18 marca 2016 r. (data wpływu 27 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 16 sierpnia 2016 r. (data wpływu 19 sierpnia 2016 r.) na wezwanie Organu z 4 sierpnia 2016 r. znak sprawy IPPP2/4512-561/16-2/AO (skutecznie doręczone 10 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług przeniesienia własności nieruchomości - jest nieprawidłowe,

obowiązku podatkowego w podatku VAT związanego z przeniesieniem własności ww. nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT przeniesienia własności nieruchomości i obowiązku podatkowego w podatku VAT związanego z przeniesieniem własności tej nieruchomości. Niniejszy wniosek uzupełniony został pismem z 16 sierpnia 2016 r. (data wpływu 19 sierpnia 2016 r.) na wezwanie Organu z 4 sierpnia 2016 r. znak sprawy IPPP2/4512-561/16-2/AO (data doręczenia 10 sierpnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem usługowo‑mieszkalnym. Przedmiotowa nieruchomość nabyta została przez Wnioskodawcę w dniu 6 maja 2005 r. w ramach prowadzonej przezeń działalności gospodarczej, z tym że nabycie nie było opodatkowane podatkiem VAT.

Wnioskodawca dnia 10 lutego 2016 r. otrzymał informację od Wojewody o wszczęciu postępowania administracyjnego prowadzonego w trybie ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach postępowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j.: Dz. U. z 2015 r., poz. 2031, powoływanej dalej jako „Specustawa drogowa”). W ramach powołanego postępowania nieruchomość Wnioskodawcy (a więc zarówno grunt, jak też budynek) ma znajdować się w pasie drogowym, a wobec tego - ma zostać przejęta w całości pod planowaną inwestycję. Jednocześnie, Wnioskodawca nie ponosił na ulepszenie znajdujących się na gruncie budynków wydatków o wartości wyższej niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wnioskodawca wyjaśnił nadto, że:

na przedmiotowym gruncie znajduje się budynek magazynowo-biurowy;
przedmiotowy budynek był wynajmowany w części;
poniższe wyliczenie przedstawia zestawienie okresów najmu oraz wynajmowanych powierzchni:
1. 25 m^²: działka (pod słupem reklamowym) 1 kwietnia 2005 - wrzesień 2012;
2. 66,26 m^²: magazyn 9 września 2006 – nadal;
3. 13,5 m^² - biuro 1 kwietnia 2006 - grudzień 2008;
4. 209,70 m^² biuro listopad 2008 – 2 grudzień 2011;
5. 51,10 m^²: biuro;
6. 100,04 m²: magazyn 4 listopada 2008 – 31 października 2012;
7. 25 m^²: działka (pod słupem reklamowym) 1 września 2012 – nadal;
8. 419,04m^² - pom. biurowo-magazynowe od kwietnia 2014 - luty 2015;
w sytuacji gdy przedmiotem najmu była część budynku, pozostała część budynku nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności.

W piśmie doprecyzowującym złożony wniosek Wnioskodawca wyjaśnił, że:

nieruchomość jest zabudowana wyłącznie jednym budynkiem biurowo-magazynowym, który został przyjęty na środki trwałe dnia 6 maja 2005 roku i oddany do użytkowania. Budynek ten wykorzystywany był w prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na wynajmie ww. nieruchomości, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, od rozpoczęcia użytkowania ww. do momentu przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata;
na przedmiotowy budynek poniesiono wydatki na ulepszenie w dniach 30 kwietnia 2011 r. oraz 11 grudnia 2012 r. w kwocie nie przekraczającej 30% wartości początkowej tego budynku; Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
nieruchomość została nabyta od osoby fizycznej, wobec czego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przeniesienie własności nieruchomości z Wnioskodawcy na Skarb Państwa będące skutkiem przejęcia jej przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT)?
Czy wówczas, gdyby przeniesienie własności nieruchomości z Wnioskodawcy na Skarb Państwa będące skutkiem przejęcia jej przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego nieruchomości nie podlegało zwolnieniu od podatku VAT, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie kwota odszkodowania przyznana Wnioskodawcy w związku z przejęciem przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego nieruchomości stanowiącej własność Wnioskodawcy?
Czy obowiązek podatkowy w podatku VAT związany z przeniesieniem własności nieruchomości z Wnioskodawcy na Skarb Państwa będący skutkiem przejęcia jej przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego powstanie w dacie, w której Wnioskodawca otrzyma całość albo część odszkodowania wypłaconego w związku z dokonanym przejęciem nieruchomości przez Skarb Państwa albo jednostkę samorządu terytorialnego?

Stanowisko Wnioskodawcy,

W ocenie Wnioskodawcy:

przeniesienie własności nieruchomości z Wnioskodawcy na Skarb Państwa będące skutkiem przejęcia jej przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT);
wówczas, gdyby przeniesienie własności nieruchomości z Wnioskodawcy na Skarb Państwa będące skutkiem przejęcia jej przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego nie podlegało zwolnieniu od podatku VAT, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie kwota odszkodowania przyznana Wnioskodawcy w związku z przejęciem przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego nieruchomości stanowiącej własność Wnioskodawcy;
obowiązek podatkowy w podatku VAT związany z przeniesieniem własności nieruchomości z Wnioskodawcy na Skarb Państwa będący skutkiem przejęcia jej przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego powstanie w dacie, w której Wnioskodawca otrzyma całość albo część odszkodowania wypłaconego w związku z dokonanym przejęciem nieruchomości przez Skarb Państwa albo jednostkę samorządu terytorialnego.

ad.1)

Uzasadniając powyższe Wnioskodawca wskazuje, że stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT: opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak zaś stanowi art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT: „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie”.

Z kolei stosownie do art. 11f ust. 1 pkt 6 Specustawy drogowej: „Decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego”, z tymże zgodnie z art. 12 ust. 4 tegoż aktu Nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6 stają się z mocy prawa:

własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

- z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

W świetle powyższego, z dniem w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stanie się ostateczna - wówczas, gdy będzie ona wskazywać m.in. nieruchomość Wnioskodawcy jako tą, która ma się stać własnością Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego - skutkować ona będzie odjęciem własności rzeczonej nieruchomości po stronie Wnioskodawcy i przyznaniem jej Skarbowi Państwa albo odpowiedniej jednostce samorządu terytorialnego. Co za tym idzie, dojdzie wówczas do przeniesienia prawa do rozporządzania nieruchomością (będącą towarem na gruncie art. 2 pkt 6 ustawy o VAT) jako właściciel z Wnioskodawcy na rzecz wymienionego podmiotu, a przeniesienie to nastąpi z mocy prawa (art. 12 ust. 4 w zw. z art. 11f ust. 1 pkt 6 Specustawy drogowej) w zamian za odszkodowanie. Sytuacja ta mieścić się więc będzie w pełni w zakresie normowania art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, stanowiąc tym samym dostawę towarów w jej rozumieniu, a co za tym idzie - będąc czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od wymienionego podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 tegoż artykułu, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W niniejszej sprawie, Wnioskodawca nie miał (nie przysługiwało mu) prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jednocześnie - Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie obiektów znajdujących się na nieruchomości, o wartości wyższej niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W rezultacie, dokonywana dostawa będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

ad. 2)

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Specyfika wywłaszczenia nieruchomości prowadzonego w trybie Specustawy drogowej powoduje, iż jako „zapłatę” w związku z dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, stanowi kwota odszkodowania przyznanego przez organ w decyzji, o której mowa w art. 12 ust. 4a Specustawy drogowej. Co za tym idzie, ustalona tam kwota jest kwotą będącą podstawą opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

ad. 3)

Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie. Ponieważ, o czym mowa była w ad. 1 powyżej, w niniejszej sprawie dostawa towarów wynikać będzie z faktu przeniesienia na Skarb Państwa albo jednostkę samorządu terytorialnego własności nieruchomości Wnioskodawcy w zamian za odszkodowanie, sytuacja ta wpisywać się będzie w pełni w hipotezę art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o VAT, wobec czego moment powstania obowiązku podatkowego ustalać należy właśnie stosownie do dyspozycji tej regulacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest

nieprawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług przeniesienia własności nieruchomości,

prawidłowe w zakresie obowiązku podatkowego w podatku VAT związanego z przeniesieniem własności ww. nieruchomości.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Z przywołanego przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że czynność polegająca na przeniesieniu z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie stanowi dostawę towarów. W tej sytuacji bez znaczenia jest to, że dostawa nie jest de facto następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa. Odszkodowanie w tym przypadku pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. W konsekwencji, przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (w tym np. nieruchomości) w zamian za odszkodowanie – na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług – podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Przy czym należy zaznaczyć, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i w przepisach wykonawczych do niej przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się również NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy ww. obiektów, które się na nim znajdują. Przy ustalaniu stawki podatku VAT właściwej dla dostawy gruntu, na którym posadowiony jest budynek czy budowla, decydująca jest stawka podatku VAT mająca zastosowanie do dostawy budynku/budowli. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej wyłącznie jednym budynkiem biurowo-magazynowym, który został przyjęty na środki trwałe dnia 6 maja 2005 roku i oddany do użytkowania. Budynek ten wykorzystywany był w prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na wynajmie ww. nieruchomości, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, od rozpoczęcia użytkowania ww. do momentu przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Na przedmiotowy budynek poniesiono wydatki na ulepszenie w dniach 30 kwietnia 2011 r. oraz 11 grudnia 2012 r. w kwocie nie przekraczającej 30% wartości początkowej tego budynku. Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość została nabyta od osoby fizycznej, wobec czego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przeniesienia własności nieruchomości z Wnioskodawcy na Skarb Państwa będące skutkiem przejęcia jej przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług dostawa budynku, budowli lub ich części spełniających określone w przepisie warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili zbycia nie minęły co najmniej dwa lata. W przypadku braku zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, w związku z niespełnieniem przesłanek tego przepisu, dostawa budynku, budowli lub ich części korzysta – po spełnieniu określonych warunków – ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych we wniosku okoliczności należy stwierdzić, że przeniesienie własności budynku posadowionego na przedmiotowej nieruchomości będzie korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że znajdujący się na przedmiotowej nieruchomości wyłącznie jeden budynek biurowo-magazynowy przyjęty jako środek trwały dnia 6 maja 2005 r i oddany do użytkowania, był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na wynajmie ww. nieruchomości podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z oddaniem budynku biurowo-magazynowego w opodatkowany wynajem w stosunku do ww. budynku doszło do pierwszego zasiedlenia. Na znajdujący się na przedmiotowej nieruchomości budynek biurowo-magazynowy ponoszono wprawdzie wydatki na ulepszenie jednak – jak wskazał Wnioskodawca - poniesione nakłady na modernizację nie przekroczyły 30% wartości początkowej tego budynku. W konsekwencji, dostawa przedmiotowego budynku posadowionego na nieruchomości nie będzie odbywała się w ramach pierwszego zasiedlenia. Ponadto przeniesienie własności budynku nastąpi w okresie dłuższym niż 2 lat od rozpoczęcia użytkowania ww. nieruchomości. Tak więc przeniesienie własności wynajmowanego powyżej 2 lat budynku biurowo-magazynowego będzie korzystało ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Taką samą stawką podatku VAT w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT objęte będzie zbycie gruntu, na którym posadowiony jest przedmiotowy budynek.

Wobec zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT do czynności przeniesienia własności przedmiotowej nieruchomości brak jest podstaw do analizy zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Jak już wskazano, zwolnienie to ma zastosowanie w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT transakcji przeniesienia własności nieruchomości (gruntu wraz z prawem własności znajdującego się na niej budynku biurowo-magazynowego) należało uznać za nieprawidłowe.

W związku warunkowością pytania nr 2 wniosku i uznaniem czynności przeniesienia własności nieruchomości z Wnioskodawcy na Skarb Państwa, będącej skutkiem przejęcia jej przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego, za czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT pytanie nr 2 przedstawione we wniosku stało się bezprzedmiotowe.

Natomiast w odniesieniu do kwestii obowiązku podatkowego w podatku VAT związanego z przeniesieniem własności nieruchomości z Wnioskodawcy na Skarb Państwa będącym skutkiem przejęcia nieruchomości przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego należy wskazać, że zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jak stanowi art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Stosownie do art. 19a ust. 6 ww. ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 1 i 2, obowiązek podatkowy powstaje w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Powyższa regulacja wskazana w art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o VAT odnosi się również do sytuacji opisanej we wniosku, tzn. przeniesienia własności nieruchomości z Wnioskodawcy na Skarb Państwa będącej skutkiem przejęcia nieruchomości przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego w zamian za odszkodowanie. Zatem w analizowanej sprawie obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, obowiązek podatkowy w podatku VAT związany z ww. przeniesieniem własności nieruchomości powstanie w dacie, w której Wnioskodawca otrzyma całość albo część odszkodowania wypłaconego w związku z dokonanym przejęciem przez Skarb Państwa albo jednostkę samorządu terytorialnego nieruchomości należącej do Wnioskodawcy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z przeniesieniem własności przedmiotowej nieruchomości należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin