Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-558/16-2/MPe
z 31 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2016 r. (data wpływu 14 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku obliczenia kwoty podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku obliczenia kwoty podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Bank [dalej: Bank] jest spółką kapitałową posiadającą osobowość prawną, z siedzibą w Irlandii, która jest częścią globalnej grupy kapitałowej działającej w branży finansowej. Bank prowadzi działalność gospodarczą w Polsce za pośrednictwem oddziału: Bank (publiczna spółka akcyjna) Oddział w Polsce [dalej: Wnioskodawca lub Oddział]. W związku z prowadzoną przez siebie działalnością Wnioskodawca jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT.

Mając na uwadze strukturę organizacyjną Banku, Wnioskodawca (jako oddział spółki zagranicznej) funkcjonuje na zasadach przewidzianych w:

1. ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.), w szczególności art. 307, zgodnie z którym spółki akcyjne mające siedzibę za granicą mogą tworzyć oddziały (lub przedstawicielstwa) na terytorium Rzeczypospolitej oraz
   
2. ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 584 ze zm.), w szczególności art. 85-92.
   
   
   

Działalność Wnioskodawcy (jej główny przedmiot) polega na świadczeniu usług przetwarzania danych, związanych między innymi z procesowaniem i informatyczną obsługą różnego rodzaju procesów finansowych (np. w zakresie przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy).

Ww. czynności są/będą realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz:

1. innych spółek (podmiotów trzecich) należących do tej samej grupy kapitałowej co Wnioskodawca, zlokalizowanych w (i) Polsce, (ii) innych państwach Unii Europejskiej [dalej: UE] oraz (iii) poza UE. Podmioty te są niezależnymi podatnikami w rozumieniu ustawy VAT;
2. centrali Banku zlokalizowanej w Irlandii;
3. innych oddziałów Banku zlokalizowanych w (i) innych państwach UE oraz (ii) poza UE.
   
   

W zamian za wykonywanie ww. czynności Oddział uzyskuje określone kwoty (wynagrodzenie) od podmiotów/jednostek, na rzecz których czynności te są realizowane.

W przypadku gdy czynności wykonywane są na rzecz podmiotów trzecich (o których mowa w punkcie 1 powyżej), Oddział dokumentuje je za pomocą faktur wystawianych na rzecz ww. podmiotów (usługobiorców). W zależności od miejsca, w którym usługobiorcy mają siedzibę działalności gospodarczej (względnie - stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej), dla celów podatku od towarów i usług [dalej: VAT] miejsce świadczenia usług dostarczanych przez Oddział znajduje się:

1. w Polsce (dotyczy to przypadków, gdy usługobiorca zlokalizowany jest w Polsce) lub
   
2. poza Polską (dotyczy przypadków, gdy usługobiorca zlokalizowany jest poza Polską).
   
   

W rezultacie, w przypadku usług dostarczanych na rzecz podmiotów trzecich zlokalizowanych w Polsce, na wystawianych przez siebie fakturach Wnioskodawca wykazuje VAT należny ustalany według stawki podstawowej (tj. obecnie 23%). Z kolei, jeśli usługi dostarczane są na rzecz podmiotów trzecich (spółek) zlokalizowanych poza Polską, faktury wystawiane przez Oddział nie zawierają kwoty należnego VAT (z uwagi na miejsce świadczenia usług dla celów VAT znajdujące się poza Polską).

Z kolei, w przypadku gdy czynności wykonywane są przez Oddział na rzecz centrali Banku (zlokalizowanej w Irlandii) lub innych oddziałów Banku (zlokalizowanych w innych państwach UE lub poza UE), rozliczenia finansowe z tego tytułu mają charakter rozliczeń wewnętrznych, dokonywanych w ramach jednego podmiotu gospodarczego (przedsiębiorstwa). Zarówno Oddział, jak i centrala Banku oraz inne oddziały Banku są bowiem elementami struktury tego samego podmiotu (Bank), będącego jednym podatnikiem VAT. W rezultacie, rozliczenia finansowe dokonywane między Oddziałem a innymi jednostkami Banku realizowane są na podstawie dokumentów innych niż faktury (np. za pomocą not obciążeniowych wystawianych przez Oddział na rzecz innych jednostek Banku). Czynności wykonywane przez Oddział na rzecz innych jednostek Banku (centrali oraz innych oddziałów) służą sprzedaży realizowanej w tych jednostkach, w ramach prowadzonej przez Bank działalności gospodarczej. Sprzedaż ta dokonywana jest na rzecz podmiotów zewnętrznych i podlega w miejscu świadczenia podatkowi od wartości dodanej (w UE) lub podatkowi o podobnym charakterze (poza UE).

W związku i w ramach prowadzonej przez siebie działalności Wnioskodawca uzyskuje również inne przychody, które nie stanowią bezpośredniego wynagrodzenia należnego w zamian za konkretne czynności podlegające VAT. Stąd, mimo iż uzyskanie takich przychodów wynika z działalności gospodarczej realizowanej przez Wnioskodawcę, ich uzyskanie „nie generuje” po stronie Oddziału sprzedaży podlegającej opodatkowaniu VAT. Przychody te traktowane są przez Wnioskodawcę jako niepodlegające VAT. W rezultacie, Wnioskodawca nie uwzględnia takich przychodów w rejestrach/deklaracjach VAT i nie dokumentuje ich za pomocą faktur.

Ww. przychody mogą w szczególności obejmować:

• odsetki od środków pieniężnych zgromadzonych przez Oddział na rachunkach bankowych;
• odszkodowania, odsetki karne (za zwłokę) uzyskiwane przez Wnioskodawcę;
• kwoty uzyskiwane z tytułu sprzedaży wierzytelności przysługujących Wnioskodawcy;
• przychody związane z posiadanymi przez Oddział papierami wartościowymi/udziałami w spółkach (tj. dywidendy).
  
  

Należy zaznaczyć, że ww. katalog ma charakter przykładowy i Wnioskodawca może uzyskiwać również inne przychody niepodlegające opodatkowaniu VAT (a będące rezultatem/związane ogólnie z prowadzoną przez niego działalnością).

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca dokonuje na terytorium Polski różnego rodzaju zakupy podlegające opodatkowaniu VAT. W rezultacie, po stronie Wnioskodawcy występuje podatek naliczony. Wnioskodawca jest w posiadaniu dokumentów, z których wynika związek ww. zakupów z aktywnością Oddziału, opisaną powyżej, czy szerzej - ze sprzedażą Banku (w Oddziale, centrali, innych oddziałach zagranicznych). Przeważnie Wnioskodawca nie jest jednak w stanie przyporządkować konkretnych zakupów do danego rodzaju sprzedaży.

Wnioskodawca odlicza pełną kwotę VAT naliczonego od ww. zakupów. Prawidłowość ww. podejścia została potwierdzona w pisemnej interpretacji wydanej na wniosek Oddziału przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w w dniu 23 stycznia 2009 r.

Sfera aktywności Wnioskodawcy ograniczona jest do działalności realizowanej przez Oddział jako jednostki stanowiącej element struktury podmiotu gospodarczego nastawionego na generowanie przychodów i osiąganie zysku. E., Wnioskodawca nie podejmuje innej aktywności niż stanowiąca lub związana z działalnością gospodarczą. Stąd, ogół przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę wynika z wykonywanej przez niego działalności gospodarczej (podlegającej/niepodlegającej opodatkowaniu VAT). W szczególności:

• Wnioskodawca nie jest jednostką samorządu terytorialnego, działającą na podstawie odpowiedniej ustawy samorządowej, tj. ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1515 ze zm.), ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 1445 ze zm.) lub ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 1392 ze zm.);
• podstawą działalności Wnioskodawcy nie jest ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 885 ze zm.), regulująca zasady działania m.in. jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych;
• Wnioskodawca nie jest również stowarzyszeniem lub fundacją w rozumieniu odpowiednio ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1393 ze zm.) lub ustawy z dnia 9 kwietnia 1984 r. o fundacjach (t.j. Dz.U. z 1993 r. Nr 46, poz. 203 ze zm.).
  
  

Centrala Banku w Irlandii należy do: (i) grupy VAT założonej w i funkcjonującej zgodnie z przepisami Wielkiej Brytanii oraz (ii) grupy VAT założonej w i funkcjonującej zgodnie z przepisami Irlandii. Do grupy VAT, o której mowa w punkcie (i) powyżej (tj. założonej w i funkcjonującej zgodnie z przepisami Wielkiej Brytanii) należy również oddział Banku istniejący w Wielkiej Brytanii. Możliwość tworzenia ww. grup dla celów VAT wynika z art. 11 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na potrzeby Oddziału (jego rozliczenia VAT) Bank jest zobowiązana do ustalania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej według „sposobu ustalenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby Oddziału (jego rozliczenia VAT) Bank nie jest zobowiązana do ustalania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej według „sposobu ustalenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy VAT [dalej: Prewspółczynnik].

1. Stan prawny
   
   

Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W świetle art. 8 ust. 1 ustawy VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W ust. 2 ww. przepisu ustawodawca wskazał natomiast, że pod pojęciem „działalności gospodarczej” należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych przepisów wynika, że dla uznania, iż konkretna czynność podlega VAT, kluczowe jest ustalenie, czy jest ona wykonywana przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1, tj. podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą. Niemniej, przypisanie osobie realizującej daną czynność statusu podatnika nie jest wystarczające dla uznania, że podlega ona przepisom o VAT. Na gruncie tych regulacji niezbędne jest bowiem każdorazowe określenie, czy w ramach transakcji podmiot będący co do zasady podatnikiem VAT działa w takim charakterze, tj. czy transakcja ta ma miejsce w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Status przedsiębiorcy jako podatnika VAT nie ma zatem charakteru uniwersalnego. Oznacza to, że nie każda czynność dokonana przez podmiot będący podatnikiem będzie podlegać opodatkowaniu VAT. Posiadanie tego statusu nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych w VAT na całą sferę aktywności podatnika (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 9 kwietnia 2015 r., sygn. IPPP1/4512-198/15-5/AW). Innymi słowy, dany podmiot może występować w dwojakim charakterze, tj.:

1. jako podatnik VAT, którego czynności:
   1. podlegają opodatkowaniu VAT, jeśli stanowią jedną z czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy VAT (tj. stanowią w szczególności odpłatne świadczenie usług lub odpłatną dostawę towarów);
      
   2. nie podlegają opodatkowaniu VAT, co ma miejsce w przypadku czynności, które nie mogą zostać zaliczone do katalogu zawartego w art. 5 ust. 1 ustawy VAT;
2. jako podmiot niebędący podatnikiem, którego czynności nie podlegają przepisom ustawy VAT (nawet jeśli spełniają warunki - o charakterze przedmiotowym - dla ich uznania za czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy VAT). Wynika to z faktu, że nie są one wykonywane przez podmiot działający w charakterze podatnika, co z góry wyklucza możliwość ich objęcia regulacjami o VAT.
   
   

Oznacza to, że nie każda czynność wykonywana przez podatnika VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej musi stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu VAT [por. punkt 1. b) powyżej]. Stąd, nie wszystkie przychody uzyskiwane w ramach tej działalności muszą stanowić wynagrodzenie uzyskiwane w zamian za czynności podlegające opodatkowaniu VAT.

Nowelizacja przepisów o VAT od 1 stycznia 2016 r.

Zgodnie z ust. 2a art. 86 ustawy VAT, który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. [zmiana dokonana na mocy ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo zamówień publicznych (Dz.U. poz. 605; dalej: Nowelizacja)], w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Z literalnej wykładni przytoczonego przepisu wynika, że obowiązek ustalania zakresu prawa do odliczenia VAT naliczonego przy wykorzystaniu Prewspółczynnika uzależniony został od łącznego spełnienia następujących warunków:

1. podatnik wykonuje zarówno czynności, które mają związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, jak i czynności, które nie wykazują takiego związku;
2. podatnik nabywa towary/usługi zarówno dla celów czynności, które mają związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, jak i czynności, które nie wykazują takiego związku;
3. podatnik nie jest w stanie przyporządkować w całości nabywanych towarów/usług wyłącznie do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.
   
   

Z powyższego wynika, że konieczność kalkulowania Prewspółczynnika dotyczyć będzie wyłącznie podmiotów, które funkcjonują równocześnie w dwóch sferach, tj.

1. jako podmioty prowadzące działalność gospodarczą (tj., ogólnie rzecz ujmując, działalność o charakterze zarobkowym - wytwórczą, handlową, usługową etc.), jak i
   
2. podmioty, które prowadzą działalność niemającą ww. charakteru (np. działalność charytatywna prowadzona przez fundacje, związana z realizacją zadań publicznych).
   
   

Przy tym, obowiązek ustalania Prewspółczynnika ograniczony został wyłącznie do tych z ww. podmiotów, które nabywają towary/usługi skutkujące powstaniem VAT naliczonego, których nie można przyporządkować (i) wyłącznie do sfery działalności gospodarczej albo (ii) wyłącznie do sfery działalności niegospodarczej. Gdyby przyporządkowanie takie było możliwe, ustalanie Prewspółczynnika byłoby niecelowe (określenie kwoty VAT naliczonego związanej z działalnością gospodarczą byłoby bowiem możliwe w ramach tzw. alokacji bezpośredniej). Dopiero jeśli u danego podmiotu wystąpi zakup towarów/usług, których nie będzie można przyporządkować do jednej z ww. sfer (tj. do sfery działalności gospodarczej albo do sfery działalności niegospodarczej), podmiot ten zobowiązany będzie do kalkulacji Prewspółczynnika.

Stanowisko organów podatkowych

Przedstawiona wykładnia art. 86 ust. 2a ustawy VAT jest potwierdzana przez organy podatkowe. Uznają one bowiem, że Prewspółczynnik ma zastosowanie jedynie w stosunku do podmiotów, które poza zarobkową działalnością gospodarczą, prowadzą również działalność niemającą tego charakteru (jak to ma miejsce w przypadku podmiotów działających w charakterze organów władzy czy fundacji/stowarzyszeń realizujących niegospodarcze cele statutowe). Oznacza to, że obowiązek kalkulowania Prewspółczynnika nie dotyczy podmiotów działających jedynie w charakterze przedsiębiorców - nawet jeśli uzyskiwane przez nich przychody nie podlegają opodatkowaniu VAT. Na potwierdzenie powyższego Wnioskodawca pragnie przywołać: uzasadnienie do projektu Nowelizacji, w którym wskazano m.in., że: „Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Mieścić będą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT, przykładowo otrzymanie odszkodowań umownych czy odsetek za nieterminowe dokonywanie płatności od kontrahentów, sprzedaż wierzytelności „trudnych” itp. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, z definicji niemające nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika.”

Z ww. uzasadnienia wynika zatem wprost, że realizowanie przez podatnika czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT nie decyduje o powstaniu po jego stronie obowiązku kalkulowania Prewspółczynnika - odpowiedź Ministra Finansów z 27 stycznia 2015 r. na interpelację poselską nr 30157, w której czytamy m.in.: „Obowiązek wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu ww. prewspółczynnika dotyczy (...) tylko wąskiej grupy podatników, którzy poza działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT wykonują również działalność nieobjętą systemem VAT (np. jako organ władzy publicznej), i nie jest możliwe bezpośrednie przyporządkowanie podatku naliczonego do każdego z tych typów działalności. Powyższe zapewni realizację zasady neutralności podatku VAT, która uniemożliwia odliczanie podatku w związku z działalnością nieobjętą systemem VAT.”

Interpretację indywidualną z 24 lutego 2016 r. (sygn. IPPP1/4512-1309/15-2/KC), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał m.in., iż: „Na tle przedstawionych wyżej okoliczności sprawy należy stwierdzić, że wskazane przez Wnioskodawcę przychody (niegenerujące opodatkowania VAT) towarzyszą działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę i nie stanowią odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy nie podlegają one opodatkowaniu, jednak ich występowanie nie oznacza, że u Wnioskodawcy występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Zatem opisane przychody związane są z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, a w konsekwencji mieszczą się w pojęciu „celów związanych z działalnością gospodarczą”, w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy. Tym samym należy uznać, że Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług.”

Interpretację indywidualną z 4 lutego 2016 r. (sygn. IBPP3/4512-966/15/MN), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał m.in., iż: „Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. Mieszczą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową), a także cele prywatne, które z założenia nie mają nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że (...) Wnioskodawca nie wykonuje działalności innej niż działalność gospodarcza. Całość funkcjonowania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nastawiona jest na działalność produkcyjną. Wnioskodawca nie dokonuje zatem zakupów towarów lub usług, które byłyby związane z działalnością inną niż działalność gospodarcza.(...)

W konsekwencji opisane przez Wnioskodawcę dotacje związane są z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Wobec tego, skoro opisane powyżej czynności skutkujące otrzymaniem określonego rodzaju świadczeń związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, to mieszczą się one w pojęciu „celów związanych z działalnością gospodarczą”, w rozumieniu art. 86 ust. 2a ustawy. Zatem należy uznać, że art. 86 ust. 2a ustawy o VAT nie będzie mieć wpływu na sposób rozliczania podatku naliczonego VAT Wnioskodawcy. W przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca, nie będzie zobowiązany do stosowania współczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ww. ustawy, w związku z wykorzystaniem nabywanych towarów i usług wyłącznie do działalności gospodarczej.”

Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 12 stycznia 2016 r. (sygn. ITPP1/4512-1041/15/KM); interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 października 2015 r. (sygn. IPPP1 /4512-1048/15-2/IGo).

2. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on obowiązany do określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej według Prewspółczynnika. Jest to konsekwencją faktu, iż Oddział nie funkcjonuje i nie będzie funkcjonować w sferze innej niż działalność gospodarcza, tj. nie wykonuje/nie będzie wykonywać czynności i uzyskiwać przychodów innych niż takie, które wykazują związek - bezpośredni lub pośredni - z prowadzoną przezeń działalnością gospodarczą.

Na potwierdzenie należy wskazać, że - jak już wcześniej zaznaczono - z art. 86 ust. 2a ustawy VAT wyraźnie wynika, że obowiązek stosowania Prewspółczynnika do rozliczeń w zakresie VAT naliczonego dotyczy wyłącznie podatników VAT, którzy poza działalnością gospodarczą (w związku z którą został im przypisany status podatnika), wykonują również czynności, których nie można zaliczyć do działalności gospodarczej. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zawartego w niniejszym wniosku, sytuacja taka nie występuje i nie będzie występować w przypadku Wnioskodawcy. Czynności wykonywane przez Oddział wpisują się bowiem w całości w realizowaną przez Bank działalność gospodarczą, której głównym założeniem jest maksymalizacja przychodów. W przypadku Wnioskodawcy nie występuje więc sytuacja, w odniesieniu do której ustawodawca przewidział konieczność ustalania Prewspółczynnika (Oddział jako jednostka Banku nie funkcjonuje w sferze innej niż komercyjna, związana z działalnością gospodarczą).

Na powyższe nie wpływa w szczególności okoliczność, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułów innych niż czynności podlegające opodatkowaniu VAT (tj. innych niż czynności wymienione w katalogu zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy VAT, tj. odpłatne świadczenie usług/dostawa towarów). Dotyczy to zarówno przychodów uzyskiwanych w związku z wykonywaniem określonych czynności na rzecz innych jednostek należących do Banku (a więc realizowanych w ramach jednego podatnika VAT), jak i innych przychodów niepodlegających opodatkowaniu VAT (np. odszkodowań). Okoliczność, że przychody te nie podlegają VAT (nie są wykazywane przez Oddział w rejestrach/deklaracjach VAT i nie są dokumentowane za pomocą faktur) nie zmienia faktu, że są one efektem czynności podejmowanych przez Oddział i/lub sytuacji zaistniałych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę i wpisują się w pełni w zakres tej działalności. W szczególności, nie ulega wątpliwości, że wykonywanie ww. czynności przez Oddział ma cel zarobkowy, nastawiony na maksymalizację przychodów. O ile więc przychody tego rodzaju nie są bezpośrednim wynagrodzeniem w zamian za realizowane przez Wnioskodawcę czynności podlegające VAT, to są nieodłącznym elementem tej działalności (wynikającej w szczególności ze specyfiki funkcjonowania Oddziału) oraz jej naturalną konsekwencją. Powyższe ma odpowiednie zastosowanie do przychodów wynikających z inwestowania nadwyżek finansowych (np. odsetki z lokat, z obligacji, dywidendy) - a więc uzyskiwanych w sytuacji, w której Oddział występuje z pozycji tzw. biernej.

Podsumowując powyższe, w przypadku Oddziału nie występuje sytuacja, w której uzyskiwane przychody wynikałyby ze zdarzeń zaistniałych w związku z inną niż gospodarcza aktywnością samego Oddziału, czy też innych jednostek Banku. Tylko w takim przypadku po stronie Wnioskodawcy zaistniałaby natomiast konieczność ustalania Prewspółczynnika.

Rozróżnienie, na którym opiera się ww. stanowisko (tj. rozróżnienie sfer działalności podatnika na sferę działalności gospodarczej oraz sferę działalności niegospodarczej) ma swoje źródło w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej [dalej: TSUE].Przykładowo, w wyroku z 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta TSUE wskazał m.in.: „W przypadku, gdy podatnik wykonuje równocześnie działalność gospodarczą, opodatkowaną lub zwolnioną z podatku, i działalność niemającą charakteru gospodarczego, nienależącą do zakresu stosowania szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, odliczenie podatku od wartości dodanej naliczonego od wydatków związanych z emisją akcji i nietypowych cichych udziałów jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy.”

Analogiczne konkluzje zawarte zostały w wyroku TSUE z 8 listopada 2012 r. w sprawie C-511/10 BLC.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w tym, że Wnioskodawca funkcjonuje jako jednostka spółki akcyjnej, tj. podmiotu, który został powołany w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Sam Oddział (ani Banku) nie jest natomiast w szczególności jednostką samorządu terytorialnego/organem władzy publicznej niebędącymi podatnikami na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy VAT, ew. podmiotem działającym na podstawie ustawy o finansach publicznych (np. samorządowym zakładem budżetowym), jak również stowarzyszeniem lub fundacją. Jak natomiast wynika z uzasadnienia do Nowelizacji, intencją ustawodawcy było, aby przepisy o Prewspółczynniku miały zastosowanie właśnie do tego rodzaju podmiotów, tj. działających w części poza sferą gospodarczą/komercyjną.

Powyższe potwierdza w szczególności fakt, że w orzecznictwie TSUE kwestia konieczności wyodrębnienia przez podatnika VAT naliczonego związanego z czynnościami wykonywanymi poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, rozpatrywana była właśnie w kontekście tego rodzaju podmiotów, które podejmowały działania w celach innych niż gospodarcze/zarobkowe.

Przykładowo, w wyroku z 12 lutego 2009 r. w sprawie C-515/07 Vereniging Noordelijke TSUE rozpatrywał stan faktyczny, w którym holenderskie stowarzyszenie oprócz działalności zarobkowej podejmowało również przewidziane statutem czynności mające na celu obronę ogólnych interesów członków stowarzyszenia, które nie miały charakteru gospodarczego.

Podobnie, wyrok TSUE 10 września 2014 r. w sprawie C-92/13 Gemeente ’s-Hertogenbosch dotyczył kwestii zakresu prawa do odliczenia VAT od nakładów poniesionych na wybudowanie budynku przez gminę.

Powyższe potwierdza, że obowiązek kalkulacji Prewspółczynnika jest aktualny wyłącznie wobec wąskiej grupy podmiotów (takich jak organy władzy publicznej, stowarzyszenia, fundacje). Ponieważ do grupy tej nie zalicza się Oddział/czy Banku jako taka, obowiązek ustalania Prewspółczynnika nie będzie go dotyczył.

Tak jak już wcześniej wskazano, przedstawione wyżej stanowisko w zakresie braku obowiązku kalkulacji Prewspółczynnika, z uwagi na niewykonywanie czynności, które nie mają związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych obecnie przez właściwych Dyrektorów Izb Skarbowych.

Podsumowując, Wnioskodawca wskazuje, że z uwagi na niewykonywanie przez niego czynności niezwiązanych z działalnością gospodarczą, na potrzeby Oddziału (jego rozliczenia VAT) Bank jest nie zobowiązana do określania zakresu prawa do odliczenia VAT naliczonego w oparciu o Prewspółczynnik.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie jego stanowiska jw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art.57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art.57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.