Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-486/16/ŁS
z 17 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2016 r. (data wpływu 18 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury uzyskiwanej z Bośni i Hercegowiny- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury uzyskiwanej z Bośni i Hercegowiny.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo Rzeczypospolitej Polskiej oraz Bośni i Hercegowiny (wcześniej Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii). Od 1992 r. zamieszkuje w Polsce. Wnioskodawczyni uzyskuje od 1 marca 2003 r. dochód z emerytury z tytułu pracy w zawodzie nauczycielki w byłej Jugosławii oraz w Polsce. Z tytułu stażu pracy w Polsce (156 miesięcy) otrzymuje emeryturę wypłacaną przez ZUS, w wysokości około 530 zł miesięcznie. Natomiast z tytułu stażu w byłej Jugosławii (240 miesięcy) otrzymuje emeryturę wypłacaną w Bośni i Hercegowinie, przez Federalny Zakład Ubezpieczeń Społecznych w M. Urząd Administracyjny w S., w wysokości około 300 euro miesięcznie. Od emerytury, z uwagi na jej wysokość, nie jest pobierany w Bośni i Hercegowinie podatek dochodowy, co jest zgodne z tamtejszym prawem podatkowym. Emerytura ta przekazywana jest na rachunek walutowy Wnioskodawczyni prowadzony w polskim banku. Wnioskodawczyni do chwili obecnej (złożone zostało zeznanie podatkowe za 2015 r.) dokonywała w Polsce samodzielnego obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od emerytury zagranicznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z obowiązującymi przepisami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania między Polską a Bośnią i Hercegowiną, wynikającymi z przytoczonych artykułów Umowy z 1985 r. między Polską Rzecząpospolitą Ludową i Socjalistyczną Republiką Jugosławii (posiadającą moc obowiązującą na podstawie Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Radą Ministrów Bośni i Hercegowiny o sukcesji prawnej Bośni i Hercegowiny w stosunku do umów zwartych między Polską a Socjalistyczną Federacją Republiką Jugosławii) oraz przytoczonych artykułów Konwencji z 2014 r. między Rzeczpospolitą Polską a Bośnią i Hercegowiną w sprawie unikania podwójnego opodatkowania (która weszła w życie w marcu 2016 r.) otrzymany przez Wnioskodawczynię dochód z tytułu emerytury wypłacanej w Bośni i Hercegowinie powinien podlegać opodatkowaniu w Polsce?

Wnioskodawczyni, po zapoznaniu się ze stanem prawnym, stoi na stanowisku, że do otrzymanej z Bośni i Hercegowiny emerytury powinna mieć zastosowanie metoda unikania podwójnego opodatkowania w Polsce. Zgodnie z przytoczonymi przepisami otrzymywana emerytura podlega opodatkowaniu zarówno w kraju źródła, jak i w kraju rezydencji. Jednak w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce należy zastosować metodę z art. 22 ust. 2 Konwencji z 4 czerwca 2014 r., która weszła w życie 7 marca 2016 r.- w stosunku do podatku za 2015 r. oraz z art. 23 ust. 1 Umowy z 10 stycznia 1985 r. ( w stosunku do podatku za lata 2010-2014). Tym samym dochód ten podlegałby opodatkowaniu wyłącznie na podstawie przepisów Bośni i Hercegowiny. Po uzyskaniu pozytywnej interpretacji Wnioskodawczyni zamierza złożyć do Urzędu Skarbowego korekty zeznań podatkowych stwierdzających nadpłatę w podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z póżn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni posiada obywatelstwo Rzeczypospolitej Polskiej oraz Bośni i Hercegowiny. Od 1992 r. na stałe zamieszkuje w Polsce. Wnioskodawczyni uzyskuje od 1 marca 2003 r. dochód z emerytury z tytułu pracy w zawodzie nauczycielki w byłej Jugosławii oraz w Polsce. Z tytułu stażu pracy w Polsce (156 miesięcy) otrzymuje emeryturę wypłacaną przez ZUS, w wysokości około 530 zł miesięcznie. Natomiast z tytułu stażu w byłej Jugosławii (240 miesięcy) otrzymuje emeryturę wypłacaną w Bośni i Hercegowinie, przez Federalny Zakład Ubezpieczeń Społecznych w M. Urząd Administracyjny w S., w wysokości około 300 euro miesięcznie.

Wobec powyższego w niniejszej sprawie w odniesieniu do dochodu uzyskanego z Bośni i Hercegowiny w latach 2010-2015 zastosowanie znajdują postanowienia umowy z dnia 10 stycznia 1985 r. między Rzecząpospolitą Polską Ludową i Socjalistyczną Federacyjną Republiką Jugosławii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. 1986, Nr 20, poz. 102).

Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Bośnią i Hercegowiną w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Sarajewie w dniu 4 czerwca 2014 r. ( Dz. U. z 2016 r., poz. 590), która weszła w życie 7 marca 2016 r., ma bowiem zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2017 r. Powyższe wynika z art. 28 ust. 2 Konwencji, który stanowi, że niniejsza Konwencja wejdzie w życie w dniu otrzymania późniejszej z not, przy czym będzie miała zastosowanie:

1. w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do dochodu osiągniętego lub do majątku posiadanego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym niniejsza Konwencja wejdzie w życie; oraz
2. w odniesieniu do pozostałych podatków, do dochodu osiągniętego lub do majątku posiadanego w jakimkolwiek roku podatkowym rozpoczynającym się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym niniejsza Konwencja wejdzie w życie.

Jak wynika z treści Porozumienia między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Radą Ministrów Bośni i Hercegowiny o sukcesji prawnej Bośni i Hercegowiny w stosunku do umów zawartych między Rzecząpospolitą Polską a Socjalistyczną Federacyjną Republiką Jugosławii, które weszło w życie z dniem 19 lutego 2009 r. (M. P. Nr 52, poz. 463), Bośnia i Hercegowina stała się prawnym sukcesorem zobowiązań byłej Federalnej Republiki Jugosławii, wynikających między innymi z umów międzynarodowych zawartych przez to państwo. W konsekwencji, postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania będą miały zastosowanie w odniesieniu do Bośni i Hercegowiny.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową i Socjalistyczną Federacyjną Republiką Jugosławii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Państwie.

W świetle art. 18 ust. 2 lit. a) tej umowy emerytury, wypłacane osobie fizycznej przez Umawiające się Państwo lub jego jednostkę terytorialną bądź władzę lokalną z budżetu albo specjalnych funduszy, mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie.

Natomiast, w myśl art. 18 ust. 2 pkt b) ww. przepisu powyższe emerytury mogą podlegać opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania.

Użyte w tych przepisach określenie „może być opodatkowany tylko” oznacza przypisanie prawa do opodatkowania na zasadzie wyłączności jednemu państwu, tj. opodatkowanie tego dochodu tylko i wyłącznie w jednym umawiającym się państwie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że emerytura otrzymana w latach 2010-2015 z Bośni i Hercegowiny przez Wnioskodawczynię posiadającą polskie obywatelstwo oraz mającą miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Z uwagi na to w analizowanej sytuacji nie znajdzie zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.