2016.09.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-488/16-1/ICz
z 16 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 czerwca 2016r. (data wpływu 29 czerwca 2016r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korekty obrotu ewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej oraz możliwości wystawiania faktur zbiorczych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2016r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korekty obrotu ewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej oraz możliwości wystawiania faktur zbiorczych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

("Wnioskodawca" lub "Spółka") jest spółką kapitałową prawa handlowego zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym - Rejestrze Przedsiębiorców pod nr KRS (…), posiada numer identyfikacyjny REGON (…), Numer Identyfikacji Podatkowej NIP (…). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży detalicznej oraz hurtowej paliw oraz akcesoriów samochodowych poprzez sieć stacji paliw i hurtowni - jest zobowiązany do ewidencjonowania obrotu za pomocą kas rejestrujących. Dotychczas Spółka dokonuje ewidencji za pośrednictwem kas rejestrujących całości obrotu dokonywanego za pośrednictwem stacji paliw - tj. całości sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych a także na rzecz podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą tzn. na rzecz tzw. klientów flotowych.

Wnioskodawca zamierza zawierać umowy z klientami flotowymi na sprzedaż paliwa z wykorzystaniem różnych mechanizmów ustalania ceny opisanych w trzech wariantach poniżej:

strony umowy postanowią, że cena netto sprzedaży 1 litra danego rodzaju paliwa równa będzie hurtowej cenie netto 1 litra tego paliwa publikowanej na stronie .P S.A na dzień tankowania przez klienta tzw. cena SPOT, powiększona o wartość kilku groszy netto do litra.
strony umowy postanowią, że cena brutto sprzedaży 1 litra danego rodzaju paliwa równa będzie cenie obowiązującej na danej stacji paliw na dzień tankowania przez klienta pomniejszonej o z góry ustalony rabat procentowy lub kwotowy.
strony umowy postanowią, że klient otrzyma ustalony w umowie warunkowy rabat procentowy z tytułu zrealizowania określonej w umowie wielkości zakupów danego rodzaju paliwa w danym miesiącu.

Umowy z klientami flotowymi będą również zawierały szczególne warunki fakturowania tj. wystawienie jednej faktury, dokumentującej dostawy towarów dokonanych w danym miesiącu przez klienta, udokumentowanych paragonami fiskalnymi, a owe paragony będą podłączane do egzemplarza faktury pozostającej u Wnioskodawcy. Poza tym na fakturze zostaną wymienione numery paragonów i ich daty wystawienia, do których została wygenerowana faktura.

Wnioskodawca stosując wariant a) będzie mieć niezgodność po między ceną na paragonie a ceną określoną w umowie. Obecny system komputerowy Wnioskodawcy zsynchronizowany z drukarką fiskalną rejestruje sprzedaż paliwa po cenie uwidocznionej na pylonie cenowym danej stacji paliw w danym momencie. Nie ma możliwości wprowadzenia ceny, która wynika z indywidualnej umowy z klientem flotowym, o której mowa w wariancie a).

Wnioskodawca stosując rabat określony w wariancie b) będzie go uwzględniać już w momencie wystawienia paragonu fiskalnego tj. na paragonie będzie widoczna wartość rabatów. Może natomiast się zdarzyć, że kasjer przez pomyłkę nie uwzględni rabatu w momencie fiskalizacji transakcji lub system komputerowy, który jest zintegrowany z drukarką fiskalną z przyczyn technicznych nie uwzględni rabatu na paragonie fiskalnym.

Wnioskodawca stosując rabat warunkowy określony w wariancie c) będzie rejestrować sprzedaż paliwa na drukarce fiskalnej po cenie uwidocznionej na pylonie cenowym danej stacji paliw w danym momencie. Wnioskodawca będzie natomiast na moment wystawienia faktury znać wartość tego rabatu.

W opisanych powyżej przypadkach powstaną różnice pomiędzy wartością sprzedaży zafiskalizowanej, a wartością sprzedaży rzeczywistą, która owe warianty ustalania cen uwzględnia.

Wnioskodawca zamierza już przy wystawieniu faktury dla klienta, dokumentującej dostawy paliwa dokonanych w danym miesiącu, udokumentowanych paragonami fiskalnymi uwzględnić prawidłowe wartości sprzedaży paliwa w danym miesiącu wynikające z umowy tj. uwzględniające rabaty bądź prawidłowe ceny umowne.

Wnioskodawca do każdej faktury będzie załączać zestawienia, z których jednoznacznie wynikać będzie kwota prawidłowego obrotu wraz ze wskazaniem wartości netto, brutto i VAT. Fakturę Wnioskodawca wystawi zgodnie z przepisami tj. nie później niż 15. dnia od zakończenia miesiąca, w którym została dokonana dostawa towarów lub wykonana usługa.

Funkcjonujący system kontroli umożliwi uzgodnienie poszczególnych rodzajów sprzedaży oraz prawidłowe sporządzenie ewidencji i deklaracji dla celów VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sposób wystawienia faktury zbiorczej w opisanych powyżej wariantach a, b, c tj. dokumentującej dostawy towarów dokonanych w danym miesiącu, udokumentowanych paragonami fiskalnymi, uwzględniającej prawidłowe wartości sprzedaży w danym miesiącu wynikające z umowy z klientem tj. uwzględniające rabaty bądź prawidłowe ceny umowne jest zgodny z Ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) oraz wydanymi do niej przepisami wykonawczymi, w szczególności Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14.03.2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363) oraz Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27.08.2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r. poz. 1076)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Opisany przez Wnioskodawcę sposób wystawiania faktury zbiorczej jest zgodny z Ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) oraz wydanymi do niej przepisami wykonawczymi.

W myśl art. 29a ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy łub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy łub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych 1 wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W oparciu o art. 29a ust. 10 ustawy o VAT - podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w treści art. 106a-106q ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.).

W myśl art. 106i ust. 1 ustawy o VAT fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość łub część zapłaty od nabywcy (art. 106i ust. 2 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 106i ust. 6 w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 3, fakturę wystawia się:

zgodnie z ust. 1 i 2 - jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone do końca miesiąca, w którym dostarczono towar łub wykonano usługę bądź otrzymano całość łub część zapłaty;
nie później niż 15. dnia od dnia zgłoszenia żądania - jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone po upływie miesiąca, o którym mowa w pkt 1.

Natomiast, w myśl art. 106j ust. 1 ww. ustawy - w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1;
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z kolei, zgodnie z art. 106j ust. 3 ustawy, w przypadku, gdy podatnik udziela upustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany upust lub obniżka;
może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru łub usługi objętych korektą.

Obowiązek natomiast stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży i na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Nie ewidencjonuje się natomiast na kasie fiskalnej zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług.

Zgodnie z par. 3 ust. 4 Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14.03.2013 r. w sprawie kas rejestrujących zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:

datę sprzedaży;
nazwę towaru łub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru łub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
termin dokonania zwrotu towaru łub reklamacji towaru lub usługi;
wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru łub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
zwracaną kwotę (brutto) oraz od powiadającą jej wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.

W myśl par. 3 ust. 5 ww. rozporządzenia, w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego);
krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.

W przypadku, o którym mowa w ust. 5, podatnik ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości.

Z przepisów ustawy o podatku VAT oraz przepisów aktów wykonawczych wynika, że zasadą jest zatem dokumentowanie sprzedaży wystawianiem faktur. Przepisy w/w nakazują natomiast podatnikom dokonującym sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym prowadzić ewidencję tej sprzedaży za pomocą kas rejestrujących. Jednocześnie przepisy te nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą.

Zaznaczenia wymaga, iż kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową, ma ona charakter ewidencji sprzedaży. Ewidencja prowadzona na kasie rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności wyżej art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy bowiem tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy.

Obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej w przypadkach opisanych przez Wnioskodawcę. Jednak brak regulacji prawnych w tym zakresie nie pozbawia podatnika możliwości dokonania korekty zaewidencjonowanego obrotu. Skoro konstrukcja kasy rejestrującej nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej, to korektę należy dokonać za pomocą innych urządzeń księgowych.

W celu więc ustalenia prawidłowej (rzeczywistej) podstawy opodatkowania w przypadku udzielenia rabatów oraz w przypadku zastosowania innych cen, niż te uwzględnione w umowie, które nie są uwidocznione na paragonach fiskalnych, Wnioskodawca będzie prowadzić dodatkowe zestawienia załączane do faktury zbiorczej, z której będzie dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Zestawienie takie będzie zawierało co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w nim widniejące pozwolą na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego VAT.

Odnosząc się zatem do przedstawionego opisu sprawy oraz mając na względzie brak szczegółowych uregulowań odnoszących się do wszystkich możliwych przypadków korygowania obrotu ewidencjonowanego przy zastosowaniu kas rejestrujących stwierdzić należy, iż skoro Wnioskodawca jest w stanie generować zestawienia z prawidłową kwotą obrotów to może na taką kwotę wystawić fakturę zbiorczą.

Należy podkreślić, że to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg.

Ustalenie prawidłowej wartości sprzedaży paliwa w danym miesiącu wynikającej z umowy tj. uwzględniające rabaty bądź prawidłowe ceny umowne będzie możliwe do ustalenia w chwili wystawienia faktury zbiorczej dokumentującej dostawy towarów dokonanych w danym miesiącu przez konkretnego klienta. Fakturę Wnioskodawca wystawi zgodnie z w/w przepisami tj. nie później niż 15. dnia od zakończenia miesiąca, w którym została dokonana dostawa towarów lub wykonana usługa. Nie ma zatem przeszkód, aby podatnik na jednej fakturze zawarł wszystkie transakcje dokonane w ciągu miesiąca kalendarzowego.

Ponieważ skorygowanie wartości sprzedaży w danym miesiącu dla danego klienta będzie okolicznością zaistniałą już przed datą wystawienia faktury, to należy - uznać, że nie potrzeba wystawiania faktury korekty korygującej obrót zafiskalizowany na drukarce fiskalnej w nieprawidłowych wartościach co potwierdza art. 106j ust. 1 ustawy o VAT.

We wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

Jak wcześniej wskazano, rozróżnia się rabaty przyznawane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny) nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży ale przed wystawieniem faktury (rabat potransakcyjny) nie wymaga wystawienia faktury korygującej i może być już uwzględniony w fakturze zbiorczej.

Z uwagi na powołane wyżej przepisy należy wskazać, że w przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca ma prawo do dokumentowania wszystkich dostaw towarów, zrealizowanych w trakcie danego miesiąca na rzecz jednego nabywcy, poprzez wystawienie jednej faktury z prawidłową wartością sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak wynika z zapisu art. 109 ust. 3 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Kwestie dokumentowania sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą regulują przepis art. 106b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy – podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy – na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

–jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W myśl art. 106i ust. 1 ustawy – fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z treści art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Zgodnie z art. 111 ust. 1a ustawy – do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Jak wynika z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy – podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Art. 111 ust. 6a ustawy stanowi, że kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Kwestie dotyczące sposobu prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

Zgodnie z zapisem § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Jak wynika z zapisu § 3 ust. 5 ww. rozporządzenia, w przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez ujęcie w odrębnej ewidencji:

błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego);
krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.

Natomiast stosownie do treści § 3 ust. 6 tego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, w przypadku, o którym mowa w ust. 5, podatnik ewidencjonuje przy zastosowaniu kasy sprzedaż w prawidłowej wysokości.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży detalicznej oraz hurtowej paliw oraz akcesoriów samochodowych poprzez sieć stacji paliw i hurtowni - jest zobowiązany do ewidencjonowania obrotu za pomocą kas rejestrujących. Dotychczas Spółka dokonuje ewidencji za pośrednictwem kas rejestrujących całości obrotu dokonywanego za pośrednictwem stacji paliw - tj. całości sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych a także na rzecz podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą tzn. na rzecz tzw. klientów flotowych.

Wnioskodawca zamierza zawierać umowy z klientami flotowymi na sprzedaż paliwa z wykorzystaniem różnych mechanizmów ustalania ceny opisanych w trzech wariantach.

Umowy z klientami flotowymi będą również zawierały szczególne warunki fakturowania tj. wystawienie jednej faktury, dokumentującej dostawy towarów dokonanych w danym miesiącu przez klienta, udokumentowanych paragonami i fiskalnymi, a owe paragony będą podłączane do egzemplarza faktury pozostającej u Wnioskodawcy. Poza tym na fakturze zostaną wymienione i numery paragonów i ich daty wystawienia, do których została wygenerowana faktura.

W opisanych przypadkach powstaną różnice pomiędzy wartością sprzedaży zafiskalizowanej, a wartością sprzedaży rzeczywistą, która owe warianty ustalania cen uwzględnia.

Wnioskodawca do każdej faktury będzie załączać zestawienia, z których jednoznacznie wynikać będzie kwota prawidłowego obrotu wraz ze wskazaniem wartości netto, brutto i VAT.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w odniesieniu do treści art. 111 ust. 1 ustawy, obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wyłącznie podatników dokonujących sprzedaży towarów lub usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Natomiast z treści art. 106b ust. 1 ustawy wynika, że podatnik dokonując sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą zobowiązany jest dokumentować sprzedaż fakturą VAT, a nie przy użyciu kasy fiskalnej. Faktura jest właściwym sposobem dokumentowania takiego zdarzenia.

Jednakże w praktyce nie zawsze zasada ta jest stosowana. Podatnicy zobowiązani do stosowania kas fiskalnych w celu ewidencjonowania obrotu na rzecz podmiotów indywidualnych często z przyczyn praktycznych ewidencjonują w niej cały obrót, czyli również sprzedaż na rzecz podmiotów gospodarczych. Bardzo często dokonanie takiego rozgraniczenia w praktyce, z przyczyn technicznych, nie jest możliwe. W związku z tym cały obrót jest ewidencjonowany przy użyciu kasy fiskalnej, co nie narusza przepisów ustawy odnośnie do sposobu jego dokumentowania. Zaewidencjonowanie sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej nie zwalnia jednak podatników z obowiązku wystawienia faktury na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

W myśl art. 106h ustawy – w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Biorąc pod uwagę sytuację Wnioskodawcy stwierdzić należy, że nie ma on obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej oraz dokumentowania sprzedaży za pomocą paragonu fiskalnego, dokonywanej na rzecz osób prawnych, podmiotów nieposiadających osobowości prawnej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej dotyczy tylko sprzedaży na rzecz określonych odbiorców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jeżeli jednak Zainteresowany zdecydował się na rejestrowanie przy zastosowaniu kasy fiskalnej również sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, to taki sposób prowadzenia ewidencji nie można uznać za nieprawidłowy, pod warunkiem dokumentowania tej sprzedaży również fakturą.

Faktura powinna dokumentować rzeczywisty przebieg transakcji gospodarczej udokumentowany rzetelnymi dowodami i wynikający z zapisów zawartych w prowadzonych ewidencjach.

W konsekwencji Wnioskodawca może przyjąć do określenia podstawy opodatkowania oraz rozliczenia deklaracji podatkowej inne dane niż wynikają z wydruku raportu fiskalnego.

Podkreślenia jednak wymaga, że to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania prowadzonych transakcji w urządzeniach księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg.

Odnosząc się natomiast do sposobu fakturowania sprzedaży paliwa należy mieć na uwadze niżej wskazane przepisy:

Zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Dziale XI ustawy w Rozdziale 1 – Faktury.

Stosownie do art. 106a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisy tego niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Na podstawie wskazanego wcześniej art. 106b ust. 1 pkt 1 i 4 ww. ustawy podatnik podatku od towarów i usług jest zobowiązany do wystawiania faktur dokumentujących:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku od towarów i usług, podatku od wartości dodanej i podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
otrzymanie całości lub części zapłaty przed dokonaniem ww. czynności.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 106i ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik ma czas na wygenerowanie faktury do 15. dnia miesiąca po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów albo wykonano usługę.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia wystawiana faktur zbiorczych w okolicznościach przedstawionych w zdarzeniu przyszłym.

Powołane przepisy w zakresie podatku od towarów i usług umożliwiają wystawianie przez podatnika faktur zbiorczych. Zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami fakturę należy wystawić nie później niż 15. dnia od zakończenia miesiąca, w którym zostanie dokonana dostawa towarów lub wykonana usługa. Nie ma zatem przeszkód, aby podatnik na jednej fakturze zawarł wszystkie transakcje dokonane w ciągu miesiąca kalendarzowego. Przepis ten obejmuje zatem także te faktury, na których uwzględniona została więcej niż jedna transakcja, dokonana w danym miesiącu z kontrahentem.

Podkreślić przy tym należy, że przepisy nie określają szczególnego terminu na wystawienie faktury zbiorczej. Terminy wystawiania faktur zostały określone w art. 106i ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy wskazać należy, że w przypadku dostaw dokonywanych na rzecz podatników, Wnioskodawca będzie miał prawo do dokumentowania sprzedaży kilku dostaw w ramach jednego okresu rozliczeniowego, zrealizowanych w trakcie danego miesiąca na rzecz jednego nabywcy, poprzez wystawienie jednej faktury w ostatnim dniu tego miesiąca (dokumentującej sprzedaż z całego miesiąca) najpóźniej do 15. dnia miesiąca po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.

Przy czym na fakturach tych powinna być uwidoczniona każda z dokonanych dostaw towarów. Na podstawie tak wystawionych faktur Wnioskodawca powinien rozliczyć podatek VAT.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, że ocena prawidłowości i rzetelności dowodów przyjętych przez Wnioskodawcę może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji. W sytuacji zatem, gdy w toku ewentualnego postępowania zostanie ustalony odmienny stan faktyczny niż przedstawiony we wniosku, niniejsza interpretacja nie wywrze skutku prawnego, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji..

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin