Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-384/16-1/AW
z 2 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z 25 lipca 2016 r. (data wpływu 25 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości.

Wniosek został uzupełniony pismem z 25 lipca 2016 r. (data wpływu 25 lipca 2016 r.) będący odpowiedzią na wezwanie Organu z 15 lipca 2016 r. nr IBPP1/4512-384/16/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku o towarów i usług od stycznia 2001 r. Wnioskodawca nabył w drodze licytacji komorniczej nieruchomość. Należność została wpłacona 18 sierpnia 2015 r. Sąd Rejonowy wydał dnia 3 września 2015 r. postanowienie o przysądzeniu ww. nieruchomości, które uprawomocniło się 21 października 2015 r. i w dacie uprawomocnienia się postanowienia sądowego Wnioskodawca stał się automatycznie właścicielem i od tej daty ciążą na nim prawa i obowiązki wynikające z przepisów.

Od dnia 21 października 2015 r. Wnioskodawca dysponował fizycznie tą nieruchomością.

Nieruchomość składa się z dwóch budynków:

budynek produkcyjny zakwalifikowany PKOB 1251,

budynek portierni zakwalifikowany PKOB 1251,

działki 829/12 o powierzchni 1.373 m² ,

działki nr 3219 o powierzchni 1.578 m² .

Przedmiotowe działki nr 829/17 i 3219 tworzą całość geodezyjną, są zabudowane budynkiem produkcyjnym i budynkiem portierni. Budynki są trwale związane z gruntem. Budynki w około 90% posadowione są na działce nr 3219 i w pozostałych 10% na działce nr 829/17. Działki, jako całość geodezyjna posiadają kształt wieloboku przypominającego połączone dwie figury geometryczne: dużego trapezu prostokątnego o długości 71 m i wysokości 45 m oraz niewielkiego prostokąta o wymiarach 15 m x 3 m znajdującego się w przy zachodniej części północnej granicy

Działka nr 3219 o powierzchni 1.578 m² zabudowana jest w około 90%, jedyny niezabudowany teren znajduje się przed budynkiem.

Z kolei działka nr 829/17 o powierzchni 1.373 m² zabudowana jest jedynie w 10%. Pozostały obszar parceli stanowi utwardzony teren, w postaci asfaltu około 80% i płyt betonowych około 20%. Działka ogrodzona jedynie od strony wschodniej, w postaci płotu z przęseł stalowych i częściowo muru z cegły obłożonego łomem płytkowym. W granicy tej znajduje się brama przesuwna konstrukcji stalowej. Teren parcel jest równy i płaski.

Nieruchomość Wnioskodawca nabył w celu jej wykorzystania do działalności gospodarczej i wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nieruchomość przeznaczona na najem (produkcja, usługi, magazynowanie).

Do środków trwałych nieruchomość przyjęto z datą 27 października 2015 r., a od 1 listopada 2015 r. jest przedmiotem najmu do chwili obecnej. Najem jest opodatkowany stawką VAT 23%.

W dniu 27 stycznia 2016 r. Wnioskodawca otrzymał od Komornika Sądowego fakturę VAT nr 2/2016 z dnia 22 stycznia 2016 r. wystawioną w imieniu firmy Spółki z o.o.

Data wystawienia faktury 22 stycznia 2016 r. (po terminie).

Data zapłaty 18 sierpnia 2015 r. (jest zgodna z faktyczną zapłatą).

Data sprzedaży 18 lutego 2015 r. (jest niezgodna z faktyczną sprzedażą, bo nie jest datą zapłaty, ani datą wydania we władanie Wnioskodawcy nieruchomości). Jest to data licytacji, co nie przesądza że Wnioskodawca będzie właścicielem.

Od podanej daty sprzedaży do daty wystawienia faktury upłynęło 11 miesięcy, a od daty zapłaty do daty wystawienia faktury 5 miesięcy.

Kwota netto; Kwota podatku VAT; Kwota brutto.

Nieruchomość do czasu uprawomocnienia się postanowienia Sądu Rejonowego, to jest do dnia 21 października 2015 r., stanowiła własność i była we władaniu firmy Spółki z o.o., która dzierżawiła tę nieruchomość na podstawie zawartej umowy dzierżawy z firmą A. od dnia 23 marca 2012 r. do 21 października 2015 r. i do października 2015 r. pobierała należny czynsz, który był zajęty przez wierzycieli (Bank i Komornika Sądowego), a zatem okres dzierżawy był dłuższy niż dwa lata.

Z dalszych ustaleń wynika:

Na podstawie ksiąg wieczystych ustalono, że nieruchomość była przedmiotem kilkukrotnej sprzedaży.

Spółka z o.o. nabyła tę nieruchomość 23 marca 2012 r. od Spółki Akcyjnej. Sprzedaż tej nieruchomości była obciążona podatkiem VAT, który był odliczony.

Po nabyciu przez Spółkę z o.o. cała nieruchomość była przedmiotem najmu od 23 marca 2012 r. do 21 października 2015 r. Spółka z o.o. nie poniosła nakładów inwestycyjnych na remont budynków.

Stan techniczny jest następujący:

Budynek produkcyjny PKOB 1251 to obiekt jedno i dwukondygnacyjny niepodpiwniczony do remontu: liczne zacieki widoczne na sufitach i stropach zarówno w części jednokondygnacyjnej jak i dwukondygnacyjnej, budynek nie posiada klatki schodowej na piętro; dotychczasowe wejście zostało częściowo rozebrane; pozostała część nie posiada pokrycia dachowego, jest w złym stanie, częściowo stara instalacja elektryczna, elewacja budynku wymaga remontu, w około 80% brak na budynku tynków, a w pozostałych 20% tynk na elewacji w złym stanie technicznym; budynek nieocieplony, nieposiadający w znacznej części parapetów zewnętrznych, brak rur spustowych, widoczna rosnąca zieleń; częściowo na elewacji budynku oraz na rozebranej klatce schodowej brak instalacji odgromowej.

Na parterze w części dwukondygnacyjnej wyremontowanych jest 5 pomieszczeń z 24, a na piętrze trzy pomieszczenia.

Fundamenty betonowe, ściany wykonane z cegły i pustaka ceramicznego oraz betonu komórkowego; dach kryty papą; stolarka okienna aluminiowa, PCV, drewniana oraz okna wykonane z luksfer, drzwiowa aluminiowa i stalowa; posadzki w postaci płytek ceramicznych, wykładziny, paneli podłogowych oraz posadzki betonowe przemysłowe; ściany w sanitariatach oraz odnowionej hali i pomieszczeniach przynależnych do hali obłożone płytkami ceramicznymi, pozostałe ściany obłożone panelami ściennymi malowane farbą emulsyjną oraz olejną (lamperia).

Budynek portierni PKOB 1251 to niepodpiwniczony parterowy obiekt przylegający do ściany z sąsiedniego budynku przeznaczonej do wyburzenia.

Fundamenty betonowe; ściany z cegły; dach kryty papą, ocieplony; stolarka okienna i drzwiowa aluminiowa i drewniana; posadzka lastryko; instalacja elektryczna – stan techniczny średni.

Uwaga: W powyższej sprawie był złożony wniosek w dacie 10 lutego 2016 r. nr sprawy IBPP1/4512-116/16/AL, który nie został rozpatrzony, lecz może być pomocny do wydania interpretacji.

W uzupełnieniu wniosku dotyczącym opisu działki 829/17 podano ponadto, że:

Na terenie tej działki jest posadowiona część budynku produkcyjnego (PKOB 1251) (10% powierzchni zabudowy budynku zajmuje działkę nr 829/17).

Pozostały teren działki jest utwardzony asfaltem i płytami betonowymi, a zatem są to budowle (PKOB 2420).

Ogrodzenie składające się z muru ceglanego, przęseł stalowych wraz z bramą przesuwną jest związane z gruntem – budowla (PKOB 2420).

Ogrodzenie z uwagi na stan techniczny nie nadaje się do remontu, a tylko do wymiany.

A. Ww. wymienione budowle nie zostały nabyte jako odrębne składniki, została zakupiona nieruchomość gruntowa działki 829/17 i 3219 oraz budynek produkcyjny i budynek portierni. Budowle nie zostały ujęte w ewidencji środków trwałych.

B. Spółka z o.o. nabyła przedmiotowe budowle wraz z całą nieruchomością 23 marca 2012 r.

C. Pierwsze zajęcie (użytkowanie) niżej wymienionych budowli dla potrzeb działalności gospodarczej Spółki z o.o. nastąpiło dnia 23 marca 2012 r.

Budowle:

• teren utwardzony asfaltem (PKOB 2420),
• teren utwardzony płytami betonowymi (PKOB 2420),
• płot z przęseł stalowych (PKOB 2420),
• mur z cegły obłożony łomem płytkowym (PKOB 2420),
• brama przesuwna z konstrukcji stalowej (PKOB 2420).

Płot, mur i brama stanowią ogrodzenie (PKOB 2420).

D. Spółka z o.o. użytkowała wszystkie niżej wymienione budowle od 23 marca 2012 r. do dnia 21 października 2015 r. do działalności gospodarczej.

Najem całej nieruchomości (grunty, budynki, budowle) trwał od 23 marca 2012 r. do dnia 21 października 2015 r.

Budowle:

• teren utwardzony asfaltem (PKOB 2420),
• teren utwardzony płytami betonowymi (PKOB 2420),
• płot z przęseł stalowych (PKOB 2420),
• mur z cegły obłożony łomem płytkowym (PKOB 2420),
• brama przesuwna z konstrukcji stalowej (PKOB 2420).
  
  

E. Spółka z o.o. wykorzystywała całą nieruchomość tj. budynki, grunty wraz z budowlami do działalności gospodarczej. Najem całej nieruchomości był opodatkowany podatkiem od towarów i usług i trwał od dnia 23 marca 2012 r. do 21 października 2015 r.

F. Budowle, które stanowiły część składową nieruchomości były przedmiotem najmu w ramach zawartej umowy najmu nieruchomości w okresie od 23 marca 2012 r. do 21 października 2015 r.

G. Spółka z o.o. nie ponosiła wydatków na ulepszenie budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej.

H. Przedmiotowe budowle stanowią część składową nieruchomości, a cała nieruchomość jest przedmiotem najmu od dnia 1 listopada 2015 r. do chwili obecnej. Najem jest opodatkowany podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo odliczenia podatku VAT z faktury nr 2/2016 z dnia 22 stycznia 2016 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma on prawa do odliczenia ww. kwoty podatku VAT, ponieważ faktura jest wystawiona niezgodnie z przepisami wynikającym z ustawy o podatku VAT – art. 43 ust. 10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytań Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 tej ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, na określonych zasadach pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 cyt. ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem dla prawa do odliczenia istotną jest kwestia opodatkowania sprzedaży podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 tej ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego wynika, że dostawa nieruchomości, spełniająca określone w przepisie warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zatem jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego) korzysta ze zwolnienia od podatku.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku planowanej dostawy należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem ww. budynków posadowionych na przedmiotowych działkach nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku o towarów i usług od stycznia 2001 r. Wnioskodawca nabył w drodze licytacji komorniczej nieruchomość składającą się z dwóch zabudowanych działek nr 3219 i 829/12. Nieruchomość Wnioskodawca nabył w celu jej wykorzystania do działalności gospodarczej i wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nieruchomość przeznaczona na najem (produkcja, usługi, magazynowanie). Do środków trwałych nieruchomość przyjęto z datą 27 października 2015 r., a od 1 listopada 2015 r. jest przedmiotem najmu do chwili obecnej. Najem jest opodatkowany stawką VAT 23%.

W dniu 27 stycznia 2016 r. Wnioskodawca otrzymał od Komornika Sądowego fakturę VAT z 22 stycznia 2016 r. wystawioną w imieniu sprzedawcy z następującymi danymi:

Kwota netto; Kwota podatku VAT; Kwota brutto.

Od dnia 21 października 2015 r. Wnioskodawca dysponował fizycznie tą nieruchomością.

Nieruchomość składa się z dwóch geodezyjnie wyodrębnionych działek nr 3219 oraz 829/12.

Na działce nr 3219 znajdują się:

• część (90%) budynku produkcyjnego (PKOB 1251),
• część (90%) budynku portierni (PKOB 1251).
  
  

Na działce 829/17 znajdują się:

• część (10%) budynku produkcyjnego (PKOB 1251),
• część (10%) budynku portierni (PKOB 1251),
• utwardzenie asfaltem (PKOB 2420),
• utwardzenie płytami betonowymi (PKOB 2420),
• płot z przęseł stalowych (PKOB 2420),
• mur z cegły obłożony łomem płytkowym (PKOB 2420),
• brama przesuwna z konstrukcji stalowej (PKOB 2420).
  
  

Płot, mur i brama stanowią ogrodzenie (PKOB 2420).

Na podstawie ksiąg wieczystych ustalono, że sprzedawca nabył tę nieruchomość 23 marca 2012 r. od Spółki Akcyjnej. Sprzedaż tej nieruchomości była obciążona podatkiem VAT, który był odliczony.

Następnie sprzedawca użytkował wszystkie ww. budynki i budowle od 23 marca 2012 r. do 21 października 2015 r. do działalności gospodarczej. Najem całej nieruchomości (grunty, budynki, budowle) trwał od 23 marca 2012 r. do dnia 21 października 2015 r. i był opodatkowany podatkiem od towarów i usług. Budowle, które stanowiły część składową nieruchomości były przedmiotem najmu w ramach zawartej umowy najmu nieruchomości w okresie od 23 marca 2012 r. do 21 października 2015 r. Sprzedawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej. Sprzedawca nie ponosił również nakładów inwestycyjnych na remont budynków.

Nieruchomość do czasu uprawomocnienia się postanowienia Sądu Rejonowego o przysądzeniu ww. nieruchomości, tj. do 21 października 2015 r., stanowiła własność i była we władaniu sprzedawcy, który wydzierżawiał tę nieruchomość na podstawie zawartej umowy dzierżawy ze Spółką z o.o. od 23 marca 2012 r. do 21 października 2015 r. i do października 2015 r. pobierał należny czynsz, który był zajęty przez wierzycieli (m.in. Komornika Sądowego), a zatem okres dzierżawy był dłuższy niż dwa lata.

Z wniosku wynika zatem, że planowana dostawa ww. budynków i budowli nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż do ich pierwszego zasiedlenia doszło w momencie nabycia nieruchomości przez sprzedawcę od Spółki Akcyjnej 23 marca 2012 r. w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, który – jak podaje Wnioskodawca – był odliczony, a ponadto budynki te i budowle nie były ulepszane w wysokości przekraczającej 30% ich wartości początkowej.

W związku z powyższym, ponieważ w stosunku do budynków posadowionych na działce 3219 oraz budynków i budowli posadowionych na działce 829/12 nastąpiło już pierwsze zasiedlenie, a ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem a sprzedażą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata – sprzedaż tych obiektów korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wobec dokonanej powyżej analizy sprawy stwierdzić należy, że sprzedaż gruntu działek 3219 i 829/12 (na których posadowione są przedmiotowe budynki i budowle) również jest objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w związku z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Oznacza to, że opisana przez Wnioskodawcę dostawa nieruchomości – korzystająca ze zwolnienia od podatku – nie generuje u sprzedawcy podatku należnego, który mógłby podlegać odliczeniu u nabywcy jako podatek naliczony.

Zgodnie bowiem z cytowanym wcześniej art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego (…) faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że nie ma on prawa do odliczenia kwoty podatku VAT – należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie tut. Organ zauważa, że powołany przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku przepis art. 43 ust. 10 ustawy o VAT stanowi, iż podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Ponieważ treść wniosku nie wskazuje, by dotyczył on kwestii poruszonej w niniejszym przepisie, lecz kwestii zwolnienia z opodatkowania dostawy nieruchomości, tut. Organ przyjął, że Wnioskodawca miał na myśli – omówiony w interpretacji – art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.