Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-249/16-1/EK
z 28 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 23 czerwca 2016 r. (data wpływu 1 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie produkcji wyrobów z wełny mineralnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie produkcji wyrobów z wełny mineralnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

„X” Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest wiodącym producentem energooszczędnych rozwiązań izolacyjnych w regionie. W skład asortymentu Spółki wchodzą izolacje budowlane, izolacje techniczne, izolacje morskie, płyty warstwowe i produkty akustyczne wytwarzane z wełny mineralnej. Spółka zamierza skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym. W tym celu Spółka dochowa warunków korzystania z tego zwolnienia określonych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

Jednocześnie, Spółka wskazuje, iż prowadzona przez nią działalność gospodarcza jest określona w Rozporządzeniu Rady Ministrów z 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (dalej; PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz.1885) pod numerem 23.99.Z - Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana.

W trakcie realizowanych przez Spółkę procesów produkcyjnych zużywane są różne nośniki energii, w tym energia elektryczna.

Działalność produkcyjna prowadzona przez Spółkę zlokalizowana jest w zakładzie w Y. Wyroby produkowane przez Spółkę dzielą się na izolacje budowlane i izolacje techniczne, których proces produkcji Spółka szczegółowo przedstawia poniżej.

Izolacje budowlane są wyrobami o określonych właściwościach. Do grupy izolacji budowlanych, zgodnie z powszechnie przyjętymi zasadami budownictwa, Spółka zalicza produkcję wełny mineralnej w postaci między innymi płyt i mat.

Produkcja wełny mineralnej jest możliwa dzięki stopieniu surowców mineralnych w piecu szybowym lub elektrycznym i przetworzeniu wypływającej z pieca lawy na nitkowate włókna, poprzez nakierowanie jej na obracające się z dużą prędkością dyski rozwłókniarki.

Głównymi surowcami do produkcji wełny mineralnej są surowce mineralne w postaci bazaltu, gabra i dolomitu. Surowce te dostarczane są transportem kolejowym i drogowym do magazynu surowców na terenie zakładu.

Surowce kamienne są przenoszone za pomocą suwnicy z napędem elektrycznym do betonowych zbiorników magazynowych. Dodatkowo, przed wprowadzeniem surowców do pieca zasilanego energią elektryczną, są one suszone w bębnie suszącym, wykorzystującym gazy spalinowe pochodzące z samego pieca. W przypadku, gdy energia z gazów spalinowych nie jest wystarczająca do osuszenia surowca, Spółka używa dodatkowych palników i suszarek, opalanych gazem ziemnym.

Po przesuszeniu surowiec jest przesiewany przy wykorzystaniu zespołu sit i taśmociągów zasilanych energią elektryczną. Frakcje podziarna (frakcje zbyt małe) są usuwane, a frakcje nadające się do topienia są składowane w silosach, następnie odważane i przesyłane do pieca, w którym następuje topienie surowca. W przypadku pieców szybowych ze zbiorników magazynowych surowce podawane są (za pomocą suwnic) do metalowych zbiorników dobowych. Zbiorniki te zakończone są stożkowymi zsypami, pod którymi podwieszone są wibratory o regulowanej częstotliwości drgań. Na skutek drgań wibratorów surowce topliwe zsypują się na koryta odsiewające, a następnie zsypywane są do wag elektrycznych w celu odmierzenia ich odpowiedniej ilości. Następnie, za pomocą dodatkowych krótkich przenośników, naważone surowce mineralne podawane są do pojemnika zsypowego, tzw. skipu. Skip (maszyna odpowiedzialna za załadunek pieca) zasila wcześniej przygotowanym surowcem piec poprzez otwarcie klap dennych i wysypanie odpowiedniej ilości surowca do pieca, w którym następuje topienie surowca. Proces ten przebiega nieco odmiennie w zależności od zastosowanej technologii pieca.

Spółka wykorzystuje w trakcie produkcji dwa piece (szybowy i elektryczny):

a) Szybowy - topienie w piecu szybowym jest realizowane dzięki ciepłu uzyskanemu ze spalania koksu. Ogrzane powietrze podawane jest przez wentylator jednostopniowy, a następnie kierowane jest do pieca. Przy wlocie powietrza do pieca jest ono wzbogacone czystym tlenem pochodzącym z ciśnieniowego zbiornika umieszczonego na zewnątrz.

Stopiona w piecu lawa wypływa przez chłodzone wodą oczko spustowe lawy, w którym lawa ogrzewana jest za pomocą palnika gazowego. Ogrzewanie to ma na celu utrzymanie właściwej temperatury i dopalanie niespalonego całkowicie koksu. Następnie ruchomą rynną, chłodzona wodą lawa spływa na dyski rozwłókniarki. Wskutek szybkiego wirowania dysków lawa wyciągnięta zostaje na cienkie, nitkowate włókna, które następnie zostają zdmuchnięte z dysków za pomocą powietrza z wieńca zdmuchowego. Do chłodzenia rynien i pozostałych urządzeń wykorzystywana jest woda technologiczna, będąca w obiegu zamkniętym, dozowana za pomocą pomp zasilanych energią elektryczną.

Spaliny odciągnięte z pieca kierowane są na filtr workowy, gdzie następuje osadzanie się pozostałych w spalinach pyłów. Następnie spaliny zawierające tlenek węgla kierowane są do komory dopalania, gdzie są dogrzewane. W komorze następuje dopalenie zawartego w nich tlenku węgla do dwutlenku węgla. Następnie spaliny po przejściu przez wymiennik kierowane są do komina i dalej do atmosfery.

b) Elektryczny - topienie surowca w piecu elektrycznym indukcyjnym następuje przy pomocy ciepła uzyskanego z pracy transformatorów i elektrod grafitowych. Gazy spalinowe z pieca odprowadzane są do dopalacza z palnikiem gazowym. Po dopalaniu gazy spalinowe są chłodzone, a następnie wyprowadzane przez cyklon i filtr przeciwpyłowy lub poprzez bęben suszący i filtr do komina.

Piec chłodzony jest wodą technologiczną, jak w przypadku pieca węglowego, oraz olejem. System olejowego chłodzenia pieca jest system zamkniętym. Gorący olej chłodzony jest w wymienniku ciepła. Pokrywa pieca, rynna i elektrody są wyposażone w oddzielne systemy chłodzenia wodą. Woda jest chłodzona w wymienniku ciepła i kierowana z powrotem do układu chłodzenia. Wymienniki ciepła mają swoje własne systemy chłodzenia, zasilane energią elektryczną. W trakcie pracy pieca, z uwagi na panującą tam bardzo wysoką temperaturę, stosowanie chłodzenia jest elementem, bez którego praca pieca, a co za tym idzie, topienie surowców mineralnych, nie byłaby możliwa.

Wytworzona w piecu lawa, wypływająca z niego za pośrednictwem oczka syfonowego, kierowana jest na dyski rozwłókniarki. Na rozwłókniarce następuje rozdmuchiwanie lawy za pomocą sprężonego powietrza, wytworzonego przez sprężarki zasilane energią elektryczną.

W trakcie rozdmuchiwania sprężonym powietrzem włókno zostaje jednocześnie napylone lepiszczem w postaci żywicy, a także emulsją olejową.

Lepiszcze dodaje się w celu scalenia włókien, natomiast dodatek emulsji uodparnia wełnę na wilgoć oraz czyni ją bezpyłową. Żywica rozpylana jest z dysz umieszczonych w rozwłókniarce wokół wieńca zdmuchowego za pomocą pomp zasilanych energią elektryczną. Spoiwo osiada na wytworzonych w rozwłókniarce włóknach, dzięki czemu wytworzona wełna jest hydrofobowa (nie nasiąka wodą), nie pyli się, a po późniejszym utwardzeniu żywicy wełna stanowi zwartą, jednolitą masę.

Włókna mineralne nasycone żywicą wdmuchane są następnie do komory osadczej i osadzają się na transporterze siatkowym, natomiast nierozwłóknione części lawy kierowane są za pomocą wałów bocznych do podpiwniczenia pieca. Tam też, w przypadku pieca węglowego kierowane są części wydmuchanego rozpalonego koksu i nadtopionej masy wsadowej. Odpadowa lawa po rozkruszeniu zawracana jest do procesu poprzez dozowanie razem z surowcami mineralnymi.

Następnie wełna jest układana warstwami na taśmociągu. W ten sposób powstaje tzw. wełna pierwotna. Pod wahadłem (maszyną układającą wełnę) znajduje się waga, która umożliwia wytworzenie wełny o żądanej gęstości.

W przypadku niektórych wyrobów warstwa wełny kierowana jest poprzez rolkowy transporter pośredni na stację zaburzania, gdzie zostaje wstępnie ściśnięta pomiędzy dwoma przenośnikami płytkowymi.

Powstały w ten sposób tzw. wojłok jest następnie wprowadzany do komory hartowniczej (polimeryzacyjnej), w której, wskutek wysokiej temperatury tam panującej, następuje utwardzenie zawartej w wojłoku żywicy. Jednocześnie następuje sprasowanie wojłoku na żądaną grubość przez transporter lamelowy górny i transporter lamelowy dolny z siatką fakturującą dolną oraz przez wał dociskający przy wyjściu wełny z komory hartowniczej. Tak uzyskany wyrób podlega chłodzeniu powietrzem atmosferycznym za pomocą wentylatorów zasilanych energią elektryczną.

Po przejściu strefy chłodzenia warstwa wełny mineralnej transportowana jest transporterem rolkowym do stacji pił. Pocięte na żądane wymiary płyty z wełny mineralnej kierowane są za pomocą transportera do stacji odbioru, gdzie układane są na żądaną wysokość za pomocą maszyny układającej. Pakiety płyt podawane są do foliowarki za pomocą popychacza i obciągane folią polietylenową z wałka, po czym na folię naklejone zostają etykiety. Zapakowane wyroby są przewożone za pomocą wózków widłowych do magazynu.

Produkt w takiej formie może być sprzedawany bezpośrednio klientom lub przekazany do kolejnego etapu produkcji celem uzyskania izolacji technicznych z wełny mineralnej. Wytworzony półprodukt - wełna mineralna trafia do obróbki, w skutek której produkowane są izolacje techniczne: lamele, otuliny zwykłe i specjalistyczne, maty lamelowe, maty na siatce drucianej oraz płyty marinowe i kominkowe. Wyroby te służą do izolacji sufitów, rurociągów, klimatyzacji, przejść przeciwpożarowych, statków czy kominów i innych.

Aby spełniały one wysokie wymagania stawiane tak specjalistycznym wyrobom, muszą cechować się określonymi parametrami. Aby je uzyskać wełna mineralna, będąca surowcem do ich produkcji jest frezowana, polimeryzowana, malowana, suszona, cięta, pokrywana dodatkową warstwą ochronną, przeszywana, klejona czy zgrzewana. Dopiero po tych zabiegach produkowane przez Spółkę wyroby z wełny mineralnej mogą być sprzedawane klientom.

Na opisanych powyżej etapach produkcji wyrobów izolacyjnych pochodzenia mineralnego, energia elektryczna zużywana jest w szczególności przez suwnice, piec elektryczny, wibratory, wagi elektryczne, skip, wentylatory, rynny, filtry, pompy, bębny suszące, system olejowego chłodzenia pieca, wymienniki ciepła, systemy chłodzenia wodą, rozwłókniarki, sito, zsypy, sprężarki, wahadła, stacje zaburzania, transportery, przenośniki, odciągi, komory polimeryzacyjne, wieniec zdmuchowy, cyklon, wał dociskający, wygarniacz, rozkruszacz, popychacz, piłę, maszynę układającą, sztaplarkę, foliarkę taśmociągi, urządzenie natryskujące farbę, suszarnię, paczkowarki, paletyzarki, zwijarkę, natryski kleju zgrzewarkę, wał grzewczy, ssawkę, maszynę rozwijającą siatkę, maszynę szyjącą, szlifierkę urządzenie dozujące klej, urządzenia nakładające materiał lub folię aluminiową, piec, suszarkę pakowarki, komorę polimeryzacyjną, nawiewy chłodzące, myjkę ultradźwiękową, wycinarkę żyłkową powlekarkę czy maszynę żłobiącą.

Ponadto, zakład w swojej infrastrukturze posiada również inne urządzenia bezpośrednio związane z procesami produkcyjnymi, które konsumują energię elektryczną, m.in. oczyszczalnie ścieków, myjkę ultradźwiękową i klimatyzację. Na terenie zakładu transport surowców, półproduktów oraz gotowych wyrobów odbywa się za pomocą suwnic zasilanych energią elektryczną lub wózków widłowych zasilanych gazem ziemnym.

Dla uproszczenia, w dalszej części wniosku, Spółka na określenie procesów produkcyjnych tj. w przebiegu regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym, będzie posługiwać się określeniem „Proces”.

Spółka zaznacza, że do Procesu nie zalicza zużycia energii elektrycznej w budynkach biurowych, a także energii elektrycznej zużywanej do celów socjalnych oraz energii wykorzystywanej w procesach niebędących procesami produkcyjnymi Spółki

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisany w stanie faktycznym Proces mieści się w pojęciu „proces mineralogiczny” i w efekcie, czy zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkiem spełnienia przesłanek określonych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w stanie faktycznym Proces mieści się w pojęciu „proces mineralogiczny” i w efekcie zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkiem spełnienia przesłanek określonych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U.UE.L.2003.283.51) (dalej: „Dyrektywa Energetyczna”) w art. 2 ust. 4 lit. b tiret piąte zastrzega, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do produktów energetycznych, tj. energii elektrycznej wykorzystywanej do procesów mineralogicznych.

Na gruncie polskiego porządku prawnego wyłączenie to zostało zrealizowane poprzez zwolnienie - w odniesieniu do energii elektrycznej - wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym na mocy art. 30 ust. 7a pkt 4. Powyższy przepis wszedł w życie 1. stycznia 2016 r. Zgodnie z jego brzmieniem, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych. Warunkami skorzystania z tego zwolnienia jest, zgodnie z ust. 7b tego samego artykułu, wykorzystanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii oraz przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Dyrektywa Energetyczna w art. 2 ust. 4 wprowadza definicję procesów mineralogicznych, zgodnie z którą, pod pojęciem procesów mineralogicznych należy rozumieć procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej. Polski ustawodawca zdecydował się na transponowanie powyższego przepisu wprost do ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku akcyzowym, procesy mineralogiczne to procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z póżn. zm.; dalej: NACE).

Mając na uwadze analogiczne definicje procesu mineralogicznego zawarte w Dyrektywie Energetycznej oraz ustawie o podatku akcyzowym należy stwierdzić, że zwolnieniu z podatku akcyzowego podlega m.in. zużycie energii elektrycznej w procesach mineralogicznych zdefiniowanych poprzez odesłanie do kodu DI26 NACE. Aby zatem określić szczegółowo zakres zwolnienia należy odnieść się do definicji procesów mineralogicznych wskazanych w NACE.

Zgodnie z brzmieniem nomenklatury NACE, dział DI 26 odpowiada produkcji wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych oraz dzieli się na następujące sekcje i podsekcje:

• 26.1 - Produkcja szkła
  
  • 26.11 Produkcja szkła płaskiego
  • 26.12 Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego
  • 26.13 Produkcja szkła gospodarczego
  • 26.14 Produkcja włókien szklanych
  • 26.15 Produkcja i przetwarzanie innych rodzajów szkła, łącznie ze szkłem technicznym
• 26.2 - Produkcja ceramiki szlachetnej; produkcja ogniotrwałych wyrobów ceramicznych
  
  • 26.21 Produkcja ceramicznych wyrobów gospodarstwa domowego i ozdobnych
  • 26.22 Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych
  • 26.23 Produkcja izolatorów ceramicznych I ceramicznych osłon
  izolacyjnych
  
  • 26.24 Produkcja pozostałych technicznych wyrobów ceramicznych
  • 26.25 Produkcja pozostałych wyrobów ceramicznych
  • 26.26 Produkcja ogniotrwałych wyrobów ceramicznych
• 26.3 - Produkcja ceramicznych kafli i płytek
  
  • 26.30 Produkcja ceramicznych kafli i płytek
• 26.4 - Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny
  
  • 26.40 Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny
• 26.5 - Produkcja cementu, wapna i gipsu
  
  • 26.51 Produkcja cementu
  • 26.52 Produkcja wapna
  • 26.53 Produkcja gipsu
• 26.6 - Produkcja wyrobów betonowych, gipsowych i cementowych
  
  • 26.61 Produkcja wyrobów betonowych budowlanych
  • 26.62 Produkcja wyrobów gipsowych budowlanych
  • 26.63 Produkcja masy betonowej
  • 26.64 Produkcja zaprawy murarskiej
  • 26.65 Produkcja wyrobów włóknisto – cementowych
  • 26.66 Produkcja pozostałych wyrobów betonowych, gipsowych i cementowych
• 26.7 - Cięcie, formowanie i wykańczanie kamieni ozdobnych i budowlanych
  
  • 26.70 Cięcie, formowanie i wykańczanie kamieni ozdobnych i budowlanych
• 26.8 - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych
  
  • 26.81 Produkcja artykułów ściernych
  • 26.82 Produkcja wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana.
  
  
  

Ponadto, Spółka pragnie wskazać na Zasady Budowy Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (dalej: Zasady Budowy PKD), określone w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. z2007 r. Nr251, poz.1885). Zgodnie z Zasadami Budowy PKD, Polska Klasyfikacja Działalności jest klasyfikacją pochodną w stosunku do klasyfikacji macierzystej - NACE. Klasyfikacja PKD została opracowana na podstawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej Unii Europejskiej NACE, a tym samym - dla określenia zakresu stosowania NACE w Polsce - należy posiłkować się również klasyfikacją PKD.

Mając na uwadze powyższe, dział 23 PKD (analogiczny do DI26 NACE) obejmuje:

• 23.1 - Produkcja szkła i wyrobów ze szkła
  
  • 23.11 Produkcja szkła płaskiego
  • 23.11.Z Produkcja szkła płaskiego
  • 23.12 Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego
  • 23.12.Z Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego
  • 23.13 Produkcja szkła gospodarczego
  • 23.13.Z Produkcja szkła gospodarczego
  • 23.14 Produkcja włókien szklanych
  • 23.14.Z Produkcja włókien szklanych
  • 23.19 Produkcja i obróbka pozostałego szkła, włączając szkło techniczne
  • 23.19.Z Produkcja i obróbka pozostałego szkła, włączając szkło techniczne
• 23.2 - Produkcja wyrobów ogniotrwałych
  
  • 23.20 Produkcja wyrobów ogniotrwałych
  • 23.20.Z Produkcja wyrobów ogniotrwałych
• 23.3 - Produkcja ceramicznych materiałów budowlanych
  
  • 23.31 Produkcja ceramicznych kafli i płytek
  • 23.31.Z Produkcja ceramicznych kafli i płytek
  • 23.32 Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny
  • 23.32.Z Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny
• 23.4 - Produkcja pozostałych wyrobów z porcelany i ceramiki
  
  • 23.41 Produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych
  • 23.41 .Z Produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych
  • 23.42 Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych
  • 23.42.Z Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych
  • 23.43 Produkcja ceramicznych izolatorów i osłon izolacyjnych
  • 23.43.Z Produkcja ceramicznych izolatorów i osłon izolacyjnych
  • 23.44 Produkcja pozostałych technicznych wyrobów ceramicznych
  • 23.44.Z Produkcja pozostałych technicznych wyrobów ceramicznych
  • 23.49 Produkcja pozostałych wyrobów ceramicznych
  • 23.49.Z Produkcja pozostałych wyrobów ceramicznych
• 23.5 - Produkcja cementu, wapna i gipsu
  
  • 23.51 Produkcja cementu
  • 23.51.Z Produkcja cementu
  • 23.52 Produkcja wapna i gipsu
  • 23.52.Z Produkcja wapna i gipsu
• 23.6 - Produkcja wyrobów z betonu, cementu i gipsu
  
  • 23.61 Produkcja wyrobów budowlanych z betonu
  • 23.61.Z Produkcja wyrobów budowlanych z betonu
  • 23.62 Produkcja wyrobów budowlanych z gipsu
  • 23.62.Z Produkcja wyrobów budowlanych z gipsu
  • 23.63 Produkcja masy betonowej prefabrykowanej
  • 23.63.Z Produkcja masy betonowej prefabrykowanej
  • 23.64 Produkcja zaprawy murarskiej
  • 23.64.Z Produkcja zaprawy murarskiej
  • 23.65 Produkcja cementu wzmocnionego włóknem
  • 23.65.Z Produkcja cementu wzmocnionego włóknem
  • 23.69 Produkcja pozostałych wyrobów z betonu, gipsu i cementu
  • 23.69.Z Produkcja pozostałych wyrobów z betonu, gipsu i cementu
• 23.7 - Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia
  
  • 23.70 Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia
  • 23.70.Z Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia
• 23.9 - Produkcja wyrobów ściernych i pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana
  
  • 23.91 Produkcja wyrobów ściernych
  • 23.91.Z Produkcja wyrobów ściernych
  • 23.99 Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana
• 23.99.Z Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Przekładając powyższe na opisany stan faktyczny, Spółka wskazuje, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji wyrobów pochodzenia mineralogicznego. Przedstawiony Proces produkcji wyrobów pochodzenia mineralogicznego realizowany przez Spółkę obejmuje produkcję wełny mineralnej i technicznych wyrobów izolacyjnych.

Zdaniem Spółki, będący przedmiotem wniosku i opisany w stanie faktycznym Proces jest procesem mineralogicznym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku akcyzowym, gdyż Proces reprezentuje procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych”.

Poniżej Spółka zestawia wyroby mineralogiczne, a w ich kontekście etapy Procesu pod kątem ich zaklasyfikowania jako procesu mineralogicznego dla celów ustawy o podatku akcyzowym. Z uwagi na określenie procesu mineralogicznego klasyfikacją NACE i jej powiązaniu z PKD, Spółka wskazuje obie klasyfikacje. Należy podkreślić, iż w ramach zaklasyfikowania poszczególnych wyrobów, Spółka opiera się na Notach Wyjaśniających NACE (dalej: Wyjaśnienia do NACE; więcej: http://ec.europa.eu/eurostat/ramon/nomencIatures/index.cfm?TargetUrl=LST_CLS_DLD&StrNom=NAC EJJ).

Proces technologiczny produkcji wyrobów z wełny mineralnej, tj. w szczególności płyt, mat, rolek, lameli, otulin zwykłych i specjalistycznych, mat lamelowych, mat na siatce drucianej oraz płyt mannowych i kominkowych składa się z szeregu następujących po sobie etapów produkcji wełny mineralnej oraz podobnych materiałów termoizolacyjnych i dźwiękochłonnych z surowców pochodzenia mineralnego.

Zdaniem Spółki, dla celów PKD, produkcja wyrobów z wełny skalnej zalicza się do:

• grupy PKD 23.9 - Produkcja wyrobów ściernych i pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana,
  
  • klasy 23.99 - Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana,
  • podklasy 23.99.Z - Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana,

które są odwzorowaniem NACE:

• działu DI26 - Produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych,
  
  • grupy 26.8 - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych,
  • klasy 26.82 - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana.
  
  
  

Zgodnie z Wyjaśnieniami do NACE, klasa 26.82 obejmuje m.in. produkcję izolacyjnych materiałów mineralnych, takich jak wełna mineralna, żużlowa i podobne materiały. W konsekwencji procesy produkcji, w których Spółka produkuje materiały izolacyjne pochodzenia mineralnego (tj. wełna mineralna i mineralne izolacje techniczne) stanowią procesy mineralogiczne dla celów NACE i PKD. Zgodnie z Art. 4.1.1 Umowy Spółki Paroc Polska Sp. z o.o. przedmiotem działalności spółki jest „Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana (PKD 23.99.Z)”.

W konsekwencji, proces produkcji wyrobów z wełny mineralnej oraz podobnych materiałów termoizolacyjnych i dźwiękochłonnych realizowany przez Spółkę stanowi proces mineralogiczny w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym, energia elektryczna zużyta w procesie produkcji wyrobów z wełny mineralnej podlegać będzie zwolnieniu z podatku akcyzowego. Spółka pragnie wskazać, iż analogiczny stan faktyczny do przedstawionego powyżej był już przedmiotem rozpatrywania przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, który w przywoływanych poniżej interpretacjach orzekał o zakresie procesu mineralogicznego (pytania dotyczyły zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych i wyrobów gazowych).

Dyrektor izby Skarbowej w Katowicach, w Interpretacji indywidualnej z 9. marca 2016 r. (IBPP4/4513-12/16/EK) stwierdził, że „[...] mając na uwadze pytanie Wnioskodawcy oraz przedstawione przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przypadku gdy Wnioskodawca nabywa w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1 pkt 4 ustawy, gaz koksowniczy i zużywa go do produkcji mineralnej wełny skalnej, tj. zużywa go w procesie produkcji kwalifikowanej do procesu mineralogicznego sklasyfikowanego w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 - jest uprawniony do zastosowania ww. zwolnienia z akcyzy”.

Z kolei w odniesieniu do wyrobów węglowych, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, w interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2015 r. (IBPP4/4513-205/15/LG) stwierdził, że „[...] mając na uwadze pytanie Wnioskodawcy oraz przedstawione przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przypadku gdy Wnioskodawca nabywa w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, koks (wyrób węglowy) i zużywa go do produkcji skalnej wełny mineralnej, tj. zużywa go w procesie produkcji kwalifikowanej do procesu mineralogicznego sklasyfikowanego w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 - jest uprawniony do zastosowania ww. zwolnienia z akcyzy”. Podejście organów podatkowych prezentowane w powyższych interpretacjach potwierdza wykładnię zakresu Procesu jako procesu mineralogicznego, w ramach którego zużycie energii elektrycznej podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego.

Podsumowując, w świetle art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku akcyzowym, wymienione powyżej procesy produkcyjne realizowane przez Spółkę w ramach Procesu są procesami mineralogicznymi. W konsekwencji, zużycie energii elektrycznej w tych procesach uprawnia Spółkę do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, przy spełnieniu warunków stosowania tego zwolnienia.

Zintegrowany Proces produkcji

Zdefiniowany w ustawie o podatku akcyzowym i Dyrektywie energetycznej proces mineralogiczny obejmuje procesy wskazane w klasyfikacji działalności NACE (a tym samym w pokrewnym PKD). W rezultacie, proces mineralogiczny należy postrzegać jako czynności warunkujące produkcję wyrobów pochodzenia mineralnego, którymi w przypadku Spółki są izolacje produkowane z surowców pochodzenia mineralnego.

W szczególności, należy podkreślić, iż realizowany przez Spółkę w ramach procesu mineralogicznego komplet działań zawiera również te czynności, które nie są odrębnie sklasyfikowane dla celów PKD. W tym miejscu Spółka wskazuje, że zgodnie z pkt 3 „Definicje działalności” Zasad Budowy Klasyfikacji PKD „działalność może polegać na prostym procesie (np. tkactwo), ale może również dotyczyć całego szeregu „pod-procesów”, gdzie każdy z nich jest wymieniony w różnych podklasach, klasach, grupach, działach, a nawet sekcjach klasyfikacji (np. produkcja samochodów polega na takich działalnościach jak odlewanie, kucie, spawanie, montaż, malowanie itp.). Jeżeli proces produkcyjny jest zorganizowany jako zintegrowany szereg elementarnych działalności, całość jest traktowana jako jedna działalność”. Co więcej, w akapitach 22 i 23, Zasad Budowy Klasyfikacji PKD regulator wskazuje, że: „22. Integracja pionowa działalności występuje wówczas, gdy poszczególne etapy produkcji są wykonywane sukcesywnie przez tę samą jednostkę, gdy wynik jednego procesu produkcji jest początkiem kolejnego. Przykładami integracji pionowej mogą być: ścinanie drzew połączone z produkcją tarcicy, wydobycie gliny połączone z cegielnią lub produkcja włókien syntetycznych z produkcją tkanin. 23. Stosując PKD 2007, integracja pionowa powinna być traktowana jak każda inna forma wielorakiej działalności, tj. jednostka z pionowo zintegrowanym łańcuchem działalności powinna być klasyfikowana w pozycji odpowiadającej przeważającej działalności w ramach tego łańcucha, to jest działalności posiadającej największy udział wskaźnika, określonej metodą góra-dół. Podejście to jest odmienne niż przyjęte w poprzedniej wersji klasyfikacji PKD 2004 (efekt końcowy)”.

Spółka w ramach procesu mineralogicznego realizuje bardzo szerokie spektrum czynności, których całość warunkuje zrealizowanie kompletnego procesu mineralogicznego (produkcja wyrobów izolacyjnych pochodzenia mineralogicznego ze skał). Ponadto, Spółka potwierdza, że jej działalność koncentruje się na produkcji wyrobów z wełny mineralnej, tym samym - działalność Spółki jest dla celów podatku akcyzowego uznawana za proces mineralogiczny.

W efekcie, zgodnie z Zasadami Budowy Klasyfikacji PKD - zintegrowany łańcuch czynności produkcyjnych wełny mineralnej realizowany w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę jest procesem klasyfikowanym dla celów podatku akcyzowego jako proces mineralogiczny, a tym samym całość Procesu powinna być traktowana jako jedna działalność (proces produkcyjny zorganizowany jako zintegrowany szereg czynności).

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że poszczególne czynności wykonywane w ramach opisanego w stanie faktycznym Procesu powinny być rozpatrywane kompleksowo, jako elementy zintegrowanej działalności Spółki, z których wszystkie mieszczą się w NACE DI 26 (PKD 23). Tym samym, czynności opisane w stanie faktycznym w ramach Procesu są realizowane przez Spółkę w ramach procesu mineralogicznego. Jednocześnie, Spółka podkreśla, iż z Procesu jako procesu mineralogicznego wyłącza zużycie energii elektrycznej w budynkach biurowych, a także energii elektrycznej zużywanej do celów socjalnych oraz energii wykorzystywanej w procesach niebędących procesami produkcyjnymi Spółki.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny oraz uzasadnienie, Spółka stoi na stanowisku, że energia elektryczna zużyta w Procesie realizowanym przez Spółkę jest energią elektryczną wykorzystywaną w procesie mineralogicznym, zgodnie z jego definicją ustanowioną w ustawie o podatku akcyzowym Dyrektywie Energetycznej. Tym samym zużycie energii elektrycznej w Procesie będzie uprawniało do skorzystania ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkami określonym w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 i 33 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.), zwanej dalej ustawą,:

• wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy,
• procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).
  
  

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
   
   

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią „wyroby energetyczne” podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b tiret 5 cyt. Dyrektywy Rady 2003/96/WE dyrektywa nie ma zastosowania do procesów mineralogicznych.

Wyłączenie to nie oznacza jednak, że ww. energia podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania. Wyłączenie to oznacza jedynie, że państwo członkowskie przy opodatkowaniu energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych nie jest związane z regułami harmonizacyjnymi na poziomie wspólnotowym. Tym samym zakres zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych może być określany dowolnie przez każde z państw członkowskich.

Od 1 stycznia 2016 r. zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 4, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych.

Zwolnienie to jest uwarunkowane:

1. wykorzystywaniem energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii;
2. przekazywaniem przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania (art. 30 ust. 7b ustawy).
   
   

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

1. nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);
2. ilość wykorzystanej energii elektrycznej;
3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.
   
   

Zgodnie z ww. przepisami od 1 stycznia 2016 r. wprowadzono zwolnienia dla energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych. Procesy te zostały zdefiniowane jako procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych”.

Należy tutaj zauważyć, że zgodnie z art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej, celem tego rozporządzenia jest ustanowienie wspólnej statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej. Należy także wskazać, że ww. nomenklatura klasyfikuje produkcję danego towaru, natomiast w definicji procesów mineralogicznych jest mowa o procesach sklasyfikowanych na podstawie tej nomenklatury. Jest tu zatem mowa o dwóch różnych czynnościach, które w praktyce mogą lecz nie musza się pokrywać.

Jak wynika bowiem z potocznego znaczenia produkcja oznacza zorganizowaną działalność mającą na celu wytworzenie np. określonych towarów, lakonicznie ujmując jest to wytwarzanie określonych towarów.

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 „proces” to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Na podstawie powyższego należy zauważyć, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

W tym miejscu należy wskazać, że dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać „podatkowego” rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) – por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Należy również wskazać, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Proces mineralogiczny należy zdefiniować jako proces, w którym następuje przemiana fizykochemiczna minerałów (związków chemicznych powstałych wskutek procesów geologicznych) w określony produkt.

W konsekwencji zwolnieniu od podatku podlega tylko energia elektryczna zużywana w danym procesie – w sprawie – w procesie mineralogicznym.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy stwierdzić należy, że nie wszystkie czynności wykonywane w zakładzie Spółki można zakwalifikować jako procesy mineralogiczne o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy.

Podkreślić należy, że zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem wełny mineralnej tj. uzyskuje gotowy produkt w wyniku m.in. procesu mineralogicznego, nie oznacza, że każdy etap produkcji winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem mineralogicznym, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces mineralogiczny.

Ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe wymaga dokonania wykładni zawężającej aby inne podmioty, nie korzystające przywileju podatkowego, jakim niewątpliwie jest zwolnienie z akcyzy, nie były dyskryminowane. Rozszerzanie procesu mineralogicznego na inne czynności obiektywnie i racjonalnie niezwiązane bezpośrednio z tym procesem jest zatem niedopuszczalne. Fakt, że Wnioskodawca wytwarza produkty m.in. w trakcie procesów mineralogicznych, nie może stanowić przesłanki, aby dla celów podatkowych całą jego działalność traktować kompleksowo.

Ponadto wskazać należy, że Wnioskodawca sam zauważa, że nie cała energia elektryczna wykorzystywana przy produkcji produktów izolacyjnych jest zwolniona z podatku akcyzowego. Wnioskodawca wyłączył ze zwolnienia m.in. zużycie energii elektrycznej w budynkach biurowych, a także energii elektrycznej zużywanej do celów socjalnych. Zatem Wnioskodawca sam wskazał, że nie każdą czynność w opisanym przez Wnioskodawcę procesie można zaliczyć do definicji procesu mineralogicznego.

Wobec powyższego do procesów mineralogicznych zdaniem Organu nie można zaliczyć czynności wykonywanych przed przesłaniem surowców do pieców, tj.:

1. Etapu gdzie surowce kamienne są przenoszone za pomocą suwnicy z napędem elektrycznym do betonowych zbiorników magazynowych.
2. Etapu przesiewania surowca, składowania w silosach, następnie odważania.
   
   

Zużycie energii elektrycznej w powyższych czynnościach nie ma bezpośredniego wpływu na przebieg procesu mineralogicznego w ścisłym tego znaczeniu. Czynności te mają miejsce przed ukształtowaniu cech wyrobu gotowego czyli przed rozpoczęciem procesu mineralogicznego.

Ponadto nie można zaliczyć do procesów mineralogicznych czynności, które występują po ukształtowaniu cech wyrobu czyli w tym przypadku od momentu transportu wyrobu – wełny mineralnej – do stacji pił.

Energia elektryczna zużywana od tego momentu nie jest zużywana już ściśle i bezpośrednio w procesie mineralogicznym tj. w procesie w którym następowałaby przemiana fizykochemiczna surowców z których wytwarzany jest wełna mineralna. Czynności te dotyczą bowiem tylko pocięcia wełny mineralnej wyrobu na odpowiednie wymiary bądź też wykorzystania jej do produkcji innych izolacji termicznych (w takiej formie wytworzona gotowa wełna mineralna służy już jedynie jako półprodukt do wytworzenia z jej wykorzystaniem innym wyrobów izolacyjnych).

Wskazać w tym miejscu należy, że istotą przepisu art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy jest zwolnienie z akcyzy dla energii elektrycznej efektywnie zużytej w procesie mineralogicznym – procesie technologicznym będącym częścią procesu produkcyjnego w wyniku którego następuje przemiana fizykochemiczna minerałów (związków chemicznych powstałych wskutek procesów geologicznych). Tym samym dotyczy wyłącznie energii wykorzystanej w ściśle określonym procesie i nie obejmuje energii wykorzystanej do przygotowania tego procesu (przygotowania produktów wstępnych), jak również wykorzystania energii elektrycznej po zakończeniu procesu mineralogicznego. Gdyby zamiarem racjonalnego ustawodawcy było objęcie zwolnieniem takiego zużycia energii elektrycznej z pewnością taką normę prawną by ustanowił.

Ze zwolnienia od akcyzy zatem nie będzie również korzystać energia elektryczna zużywana w oczyszczalni ścieków, na myjce ultradźwiękowej czy do klimatyzacji jak również zużywana do transportu surowców oraz gotowych wyrobów.

W tym zakresie nie jest już ona bowiem wykorzystywana w procesie mineralogicznym tylko w procesie pomocniczym będącym częścią procesu produkcyjnego.

W pozostałym zakresie przedstawionym we wniosku Wnioskodawca ma prawo przy spełnieniu warunków, korzystać ze zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie produkcyjnym stanowiącym proces mineralogiczny tzn. poza ww. wyłączeniami energia elektryczna zużywana przez urządzenia w zakresie w jakim urządzenia te bezpośrednio i ściśle uczestniczącą w procesie mineralogicznym będącym częścią procesu produkcyjnego korzysta ze zwolnienia.

Zważywszy, że nie wszystkie czynności w opisanym przez Wnioskodawcę opisie procesu produkcyjnego mogą zostać zakwalifikowane do procesu mineralogicznego uprawniającego po wypełnieniu pozostałych warunków formalnych do zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy Organ zobligowany jest uznać to stanowisko za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że dotyczą one zwolnienia z akcyzy wyrobów gazowych oraz wyrobów węglowych przeznaczonych do produkcji ciepła niezbędnego w procesach mineralogicznych a zatem nie rozstrzygają w zakresie zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy i w związku z tym nie mogą stanowić poparcia stanowiska Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie, gdyż nie odnoszą się do zagadnienia prawnego przedstawionego we wniosku.

W tym miejscu wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Niezależnie jednak od powyższego w ww. interpretacjach zwolnieniem z akcyzy objęto wyrób gazowy oraz wyrób węglowy zużywany do celów opałowych w podobnych czynnościach zaliczanych do procesów mineralogicznych jak w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.