Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-467/16-2/JP
z 11 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 5 września 2016 r. (data wpływu 7 września 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku prawa do pełnego lub częściowego odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących realizacji projektu pn. „…”
• braku prawa do pełnego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z projektem „….” po dokonaniu przez Gminę centralizacji rozliczeń w podatku VAT ze swoimi jednostkami budżetowymi

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego lub częściowego odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących realizacji projektu pn. „…” oraz prawa do pełnego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z projektem „…” po dokonaniu przez Gminę centralizacji rozliczeń w podatku VAT ze swoimi jednostkami budżetowymi. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 5 września 2016 r. (data wpływu 7 września 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 26 sierpnia 2016 r. znak: IBPP3/4512-467/16-1/JP.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Gmina posiada osobowość prawną i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest podatnikiem podatku VAT czynnym w zakresie czynności dotyczących sprzedaży i dzierżawy gruntów, wynajmu lokali użytkowych i mieszkalnych oraz dostarczania wody i odprowadzania ścieków.

Gmina stosuje model polegający na odrębnym rozliczaniu od swoich jednostek organizacyjnych do końca 2016 r., a obowiązkowa centralizacja musi nastąpić od 2017 r. zgodnie z komunikatami Ministerstwa Finansów w odniesieniu do wyroku TSUE w sprawie C-276/14 z dnia 29 września 2015 r.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizując zadania własne wynikające z ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 roku poz. 594 z późn. zm.), służących zgodnie z art. 7 wspomnianej ustawy zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własna odpowiedzialność. Do zadań własnych gminy należą między innymi sprawy edukacji publicznej. Gmina realizuje powyższe zadania w zgodzie z postanowieniami ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

W zakresie tych zadań Gmina nie jest podatnikiem podatku VAT.

Na terenie Gminy działa kilka przedszkoli, które są zarządzane przez Gminny Zespól Ekonomiczno-Administracyjny Oświaty (GZEAO). GZEAO jest to jednostka budżetowa gminy realizująca zadania z zakresu prowadzenia dokumentacji kadrowej oraz obsługę finansowo-księgową i administracyjno-gospodarczą gimnazjów, szkół podstawowych, przedszkoli, świetlic szkolnych.

Przedszkola pobierają opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego oraz opłaty za korzystanie z wyżywienia. Opłaty wspomniane w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku. Jednakże przedszkola korzystają ze zwolnienia podatkowego ze względu na wysokość obrotów (art. 113 ustawy o VAT). Ponadto przedszkola nie wynajmują sal i innych pomieszczeń, które podlegałyby opodatkowaniu VAT. Przedszkola osiągają ewentualnie prowizje z ZUS i urzędu skarbowego oraz darowizny, które nie są objęte VAT.

Po centralizacji gminy ze swoimi jednostkami budżetowymi w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, Gmina pobierając opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego oraz za korzystanie z wyżywienia będzie traktowana w tym zakresie jako podatnik VAT i dochody przedszkola z tytułu opłat za wyżywienie i opiekę przedszkolną będą stanowiły obroty gminy z tytułu świadczenia usług i będą wykazywane w deklaracji VAT-7 jako zwolnione od podatku.

Gmina rozpoczyna realizację projektu pt. „…”. Inwestycja będzie realizowana z dofinansowaniem z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego), Oś Priorytetowa XII. Infrastruktura edukacyjna, Działanie 12.1. Infrastruktura wychowania przedszkolnego, Poddziałanie 12.1.2. Infrastruktura wychowania przedszkolnego – RIT.

Projekt zakłada budowę nowoczesnego przedszkola 5 oddziałowego wraz z wyposażeniem sal oraz kuchni. W ramach projektu zapewniony zostanie nadzór inwestorski oraz promocja. Dodatkowo zostanie wykonane zagospodarowanie terenu wraz z budową placu zabaw. W wyniku realizacji przedsięwzięcia zostaną utworzone nowe miejsca dla dzieci w wieku 3 i 4 lat (w ramach nowych grup), a tym samym wzrośnie poziom upowszechnienia edukacji przedszkolnej na terenie Gminy.

Zakończenie inwestycji planowane jest na 30 lipca 2018 r.

Realizowana inwestycja, o której mowa służy do realizowania zadań publicznoprawnych Gminy wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym tj. edukacji publicznej oraz art. 5 ust. 5 ustawy, z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, który mówi, że zakładanie i prowadzenie publicznych przedszkoli, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkoli specjalnych oraz innych form wychowania przedszkolnego, o których mowa w art. 14a ust. 1a, szkół podstawowych oraz gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół artystycznych oraz szkół przy zakładach karnych, zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, należy do zadań własnych gmin.

Równocześnie w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, Gmina pobierając opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego oraz za korzystanie z wyżywienia będzie traktowana w tym zakresie jako podatnik VAT.

Na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego projektu jako nabywca będzie figurowała Gmina.

Gmina jako organ prowadzący przedszkole realizując przedmiotową inwestycję wykonuje zadania własne w zakresie zapewnienia warunków działania szkoły oraz jego wyposażenia w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do realizacji programów nauczania, programów wychowawczych.

Budynek przedszkola będzie wykorzystywany tylko do czynności niepodlegających i zwolnionych z podatku VAT (opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego, opłaty za korzystanie z wyżywienia, prowizje ZUS i US), które nie będą generowały dla Gminy podatku należnego.

Po zakończeniu inwestycji nie przewiduje się możliwości odpłatnego udostępniania pomieszczeń w budynku przedszkola.

Ze względu na charakter osiąganych dochodów, zarówno w stanie faktycznym jak i w zdarzeniu przyszłym, w związku z realizacją inwestycji „…”, które to nie generują podatku należnego (dochody zwolnione i niepodlegające VAT), nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, więc podatnik nie może skorzystać z prawa przewidzianego w art. 86. ust. 1

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie przysługuje prawo do pełnego lub częściowego do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących realizacji projektu pn. „…” oraz czy Gmina będzie miała prawo do pełnego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z projektem „…” po dokonaniu przez Gminę centralizacji rozliczeń w podatku VAT ze swoimi jednostkami budżetowymi?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy Gminie nie przysługuje odliczenie podatku naliczonego związanego z czynnościami realizowanymi w ramach projektu „…” zarówno w roku 2016 jak i od 2017 roku po centralizacji jednostek samorządu terytorialnego z ich jednostkami budżetowymi.

Przed dokonaniem centralizacji przedszkola korzystają ze zwolnienia podatkowego ze względu na wysokość obrotów (art. 113 ustawy o VAT) pomimo osiągania dochodów niepodlegających i zwolnionych, które to nie dają prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi dochodami.

Po centralizacji Gmina jako podatnik VAT czynny rozliczając dochody przedszkola z tytułu opłat za wyżywienie i opiekę przedszkolną będą stanowiły obroty gminy z tytułu świadczenia usług i będą wykazywane w deklaracji VAT-7 jako zwolnione od podatku.

Według opinii Wnioskodawcy w zakresie, w jakim projekt ograniczony jest do wykonywania nieodpłatnych czynności z zakresu edukacji publicznej, są to działania o charakterze władczym, pozostające w publicznoprawnej sferze działań Gminy. Realizując te zadania, nie występuje więc w roli podatnika VAT, lecz wykonuje swoje zadania jako organ władzy publicznej. Jednakże przedszkola pobierając od rodziców opłatę za pobyt i nauczanie dzieci w przedszkolach po godzinie 13.00 oraz opłatę za korzystanie przez dzieci z wyżywienia podczas pobytu w przedszkolu, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, ale która to jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT.

Opłaty pobierane za pobyt i nauczanie dzieci w przedszkolu stanowią jedynie część zwrotu kosztów poniesionych w związku ze świadczonymi usługami, a ich wysokość jest regulowana uchwałą Rady Gminy. Z kolei opłata za wyżywienie dzieci jest wyłącznie zwrotem kosztów poniesionych na zakup żywności. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Nie można odliczać podatku naliczonego od czynności służących wykorzystaniu do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Rozbudowane przedszkole w Węglowicach nie będzie wykorzystywane do prowadzenia opodatkowanej działalności takiej jak wynajem sal, co dałoby możliwość odliczenia częściowego tzw. preproporcją zgodnie z art. 86 m.in. w ust. 2a-2h, art. 90c czy też proporcją zgodnie z art. 90 ustawy o VAT.

W związku z powyższym od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących realizacji projektu Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT ani w 100% ani w części zarówno przed jak i po centralizacji rozliczeń podatku VAT gminy ze swoimi jednostkami budżetowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym „artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie”. Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tę ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

W dniu 26 października 2015 r. zapadła uchwała NSA, sygn. akt I FPS 4/15, w której NSA wskazał, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków – nie jest wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również, że dotychczasowe orzecznictwo NSA w tej materii, akceptujące odrębność tych podmiotów, należy uznać za nieaktualne. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina.

Jednak, aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń, w dniu 29 września 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało komunikat w sprawie objętej wyrokiem TSUE, w którym wskazano, że stosowany model rozliczeń może być kontynuowany do połowy 2016 r. W dniu 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wprowadziło zmianę do komunikatu polegającą na przedłużeniu terminu ostatecznej centralizacji na dzień 1 stycznia 2017 r.

Tut. Organ podkreśla, że centralizacja rozliczeń dotyczy wszystkich jednostek organizacyjnych Gminy oraz wszystkich transakcji dokonywanych przez Gminę i jej jednostki organizacyjne.

Wskazać należy, że przedmiotową interpretację indywidualną wydano w oparciu o zdarzenie przyszłe, z którego wynika, że Gmina dokona centralizacji rozliczeń wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi od dnia 1 stycznia 2017 r.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podkreślić ponadto należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 446) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie edukacji publicznej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 5 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. 2015 r., poz. 2156) zakładanie i prowadzenie publicznych przedszkoli, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkoli specjalnych oraz innych form wychowania przedszkolnego, o których mowa w art. 14a ust. 1a, szkół podstawowych oraz gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych, szkół artystycznych oraz szkół przy zakładach karnych, zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich, należy do zadań własnych gmin.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca w związku z realizacją zadań własnych w zakresie edukacji publicznej wynikających z art. 7 ust. l ust. 8 ustawy o samorządzie gminnym oraz ustawy o systemie oświaty rozpoczyna realizację projektu pn. „…”. Zakończenie inwestycji planowane jest na 30 lipca 2018 r. W fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją przedmiotowego projektu jako nabywca będzie figurowała Gmina. Gmina jako organ prowadzący przedszkole realizując przedmiotową inwestycję wykonuje zadania własne w zakresie zapewnienia warunków działania szkoły oraz jego wyposażenia w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do realizacji programów nauczania, programów wychowawczych. Równocześnie w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, Gmina pobierając opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego oraz za korzystanie z wyżywienia będzie traktowana w tym zakresie jako podatnik VAT. Budynek przedszkola będzie wykorzystywany tylko do czynności niepodlegających i zwolnionych z podatku VAT (opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego, opłaty za korzystanie z wyżywienia, prowizje ZUS i US), które nie będą generowały dla Gminy podatku należnego. Po zakończeniu inwestycji nie przewiduje się możliwości odpłatnego udostępniania pomieszczeń w budynku przedszkola.

Rozpatrując kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu realizacji projektu pn. „…” należy jeszcze raz zauważyć, że prawo to przysługuje w zakresie w jakim zakupy bezspornie związane są z realizowaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jak Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, budynek przedszkola będzie wykorzystywany tylko do czynności niepodlegających i zwolnionych z podatku VAT. Zatem stwierdzić należy, że towary i usługi nabywane na potrzeby realizacji projektu nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca ani w 2016 r. ani po dokonaniu centralizacji rozliczeń podatku VAT nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu towarów i usług dotyczących realizacji projektu pn. „…”.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym od wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług służących realizacji projektu Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT ani w 100% ani w części zarówno przed jak i po centralizacji rozliczeń podatku VAT gminy ze swoimi jednostkami budżetowymi, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślenia również wymaga, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w zakresie prawidłowości uznania przez Gminę, że opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego oraz opłaty za korzystanie z wyżywienia, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT zwalnia się od podatku oraz że prowizje z ZUS i urzędu skarbowego oraz darowizny nie są objęte VAT, gdyż nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie.

Ponadto Organ informuje, że w zakresie prawa do zwrotu podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne związane z projektem pn. „…” po dokonaniu przez Gminę centralizacji rozliczeń w podatku VAT ze swoimi jednostkami budżetowymi, wydane zostanie odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.