Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-529/16-1/BM
z 27 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 lipca 2016 r. (data wpływu 12 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów pomiędzy Wnioskodawcą a Dystrybutorem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów pomiędzy Wnioskodawcą a Dystrybutorem.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością i posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i usług (VAT) oraz zamierza zarejestrować się jako podatnik VAT UE. Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność w zakresie produkcji towarów oraz ich dalszej odsprzedaży na rzecz innego podmiotu - spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i/lub spółki komandytowej, posiadającej status czynnego podatnika VAT oraz zamierzającej zarejestrować się jako podatnik VAT UE (dalej jako: „Dystrybutor”). W tym celu Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Dystrybutorem umowę ramową, której przedmiotem będzie m.in. określenie zasad współpracy pomiędzy stronami w zakresie dystrybucji (sprzedaży) produktów znajdujących się w ofercie handlowej Wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, iż Dystrybutor nie posiada własnego magazynu, środków transportowych oraz wystarczających zasobów kadrowych, umowa obejmować będzie również świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz Dystrybutora usługi najmu powierzchni magazynowych oraz świadczenia przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Dystrybutora usług przewozowych. Zarówno najem magazynu, jak i usługi przewozowe rozliczane będą przez strony na warunkach rynkowych. Pomimo faktu, iż fizycznie towar znajdował się będzie w magazynie będącym własnością Wnioskodawcy, po dokonaniu sprzedaży przez Wnioskodawcę na rzecz Dystrybutora, Dystrybutor będzie dysponował tym towarem jak właściciel, tzn. przede wszystkim ponosił będzie koszty i ryzyko związane z jego posiadaniem oraz decydował będzie o dalszej odsprzedaży towarów.

Sprzedaż produktów na rzecz Dystrybutora w ramach umowy następować będzie na podstawie zamówień akceptowanych przez Wnioskodawcę. Po zakupie towarów od Wnioskodawcy, Dystrybutor będzie dokonywał ich dalszej odsprzedaży na rzecz podmiotów mających siedzibę na terenie Unii Europejskiej posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej. Zgodnym zamiarem stron jest takie ukształtowanie postanowień umowy dystrybucyjnej, by organizatorem transportu towarów był Dystrybutor. Dostawy odbywać będą się warunkach EXW (Ex Works) według lncoterms® 2010. Dystrybutor będzie gromadził dowody potwierdzające fakt, iż towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (w tym m.in. zamówienia, dokumenty transportowe, korespondencję za pośrednictwem poczty elektronicznej). Dokumenty transportowe będą zawierały potwierdzenie odbioru towaru przez nabywcę.

Towary będące przedmiotem umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Dystrybutorem należeć będą do katalogu towarów objętych tzw. podstawową stawką podatku od towarów i usług (art. 146a pkt 1 ustawy o VAT), tj. nie będą to towary poddane opodatkowaniu stawkami obniżonymi (preferencyjnymi) lub podlegającymi zwolnieniu od podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Według jakiej stawki podatku od towarów i usług będzie opodatkowana dostawa towarów pomiędzy Wnioskodawcą a Dystrybutorem?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa towarów pomiędzy Producentem a Wnioskodawcą opodatkowana będzie według podstawowej stawki podatku od towarów i usług (VAT), która do dnia 31.12.2016 r. wynosi 23%, a po tym okresie - 22% (art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT). Transakcja pomiędzy Wnioskodawcą a Dystrybutorem jest niewątpliwe odpłatną dostawą towarów, która stanowi czynność opodatkowaną na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zarówno Wnioskodawca, jak i Dystrybutor mają siedziby na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 8 ustawy o VAT: „W przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach”. Zgodne natomiast z art. 22 ust. 2 ustawy o VAT: „W przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie”. Zgodnie z ust. 3 cytowanego przepisu, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.

W przedmiotowej sprawie Dystrybutor jako nabywca towaru organizuje i przeprowadza transport, a zatem w świetle art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, dokonuje on wspólnotowej dostawy towarów objętej preferencyjną stawką 0%. W konsekwencji, dostawa poprzedzająca WDT uznawana jest za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów - jest to zatem dostawa krajowa. Ze względu na fakt, iż ustawodawca nie przewidział dla tego typu transakcji stawki preferencyjnej (obniżonej), zastosowanie powinna mieć stawka podstawowa.

Nawet przy uznaniu, iż opisana transakcja nie ma charakteru transakcji łańcuchowej, w ocenie Wnioskodawcy zastosowanie powinna mieć podstawowa stawka podatku od towarów i usług (VAT), brak jest bowiem podstaw do przyjęcia innej stawki.

Wnioskodawca jest podmiotem uprawnionym do uzyskania interpretacji, gdyż opisane zdarzenie przyszłe dotyczy jego sytuacji prawnopodatkowej. Należy bowiem zauważyć, iż w związku z transakcją, Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawienia faktury VAT, w której należy m.in. wskazać stawkę i kwotę podatku VAT (art. 106e ust. 1 pkt 12 i 14 ustawy o VAT), a co za tym idzie, powstanie u niego obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług (VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, miejscem dostawy towarów w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Art. 22 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, ze pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

Ww. przepis reguluje wprost sytuację gdy w transakcji uczestniczy wiele podmiotów, lecz towar jest przedmiotem tylko jednej wysyłki od pierwszego do ostatniego podmiotu. W takich przypadkach ustawodawca przyjął fikcję prawną, zgodnie z którą uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów prowadzących udział w tych czynnościach.

W przepisach art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1-4 ustawy uregulowano zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów w przypadku transakcji łańcuchowych (szeregowych), tj. transakcji, w których występuje kilka podmiotów dokonujących obrotu tym samym towarem, przy czym towar trafia bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w danej transakcji.

Zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Zatem dla zaistnienia dostawy, o której mowa w art. 7 ust. 8 ustawy (tzw. dostawy łańcuchowej), konieczne jest łączne wystąpienie następujących okoliczności:

• w transakcji musi uczestniczyć kilka podmiotów,
• transakcja musi dotyczyć tego samego towaru,
• towar musi zostać wydany końcowemu nabywcy bezpośrednio przez pierwszego w kolejności uczestnika transakcji.
  
  

Transakcja łańcuchowa cechuje się zatem tym, że towar, będący przedmiotem więcej niż jednej transakcji, jest fizycznie wydawany tylko raz bezpośrednio ostatniemu nabywcy. Transakcje łańcuchowe, ze względu na uregulowanie prawne, można podzielić na wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne oraz na transakcje pozostałe.

Zasadnicze znaczenie dla opodatkowania przedmiotowych transakcji ma ustalenie miejsca dostawy. Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, że dla każdej z nich odrębnie ustalane jest też miejsce dokonania dostawy.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca, czynny podatnik podatku VAT, zamierza zawrzeć z Dystrybutorem (czynnym podatnikiem podatku VAT) umowę ramową, której przedmiotem będzie m.in. określenie zasad współpracy pomiędzy stronami w zakresie dystrybucji (sprzedaży) produktów znajdujących się w ofercie handlowej Wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, iż Dystrybutor nie posiada własnego magazynu, środków transportowych oraz wystarczających zasobów kadrowych, umowa obejmować będzie również świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz Dystrybutora usługi najmu powierzchni magazynowych oraz świadczenia przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Dystrybutora usług przewozowych. Pomimo faktu, iż fizycznie towar znajdował się będzie w magazynie będącym własnością Wnioskodawcy, po dokonaniu sprzedaży przez Wnioskodawcę na rzecz Dystrybutora, Dystrybutor będzie dysponował tym towarem jak właściciel, tzn. przede wszystkim ponosił będzie koszty i ryzyko związane z jego posiadaniem oraz decydował będzie o dalszej odsprzedaży towarów. Sprzedaż produktów na rzecz Dystrybutora w ramach umowy następować będzie na podstawie zamówień akceptowanych przez Wnioskodawcę. Po zakupie towarów od Wnioskodawcy, Dystrybutor będzie dokonywał ich dalszej odsprzedaży na rzecz podmiotów mających siedzibę na terenie Unii Europejskiej.

Należy tutaj zauważyć, że w przedmiotowej sprawie brak jest bezpośredniego wydania towarów przez pierwszego w kolejności dostawcę (Wnioskodawcę) na rzecz ostatecznego nabywcy. Jak wynika z opisu sprawy towar jest wydawany Dystrybutorowi, który magazynuje już własny towar w wynajmowanym magazynie Wnioskodawcy. Fakt, że magazyn jest własnością Wnioskodawcy jest tu bez znaczenia. Istotne jest to, że towar został dostarczony do magazynu, do korzystania z którego Dystrybutor posiada tytuł prawny (umowa najmu), a tym samym należy uznać, że towar został wydany przez pierwszego dostawcę Dystrybutorowi, a nie ostatniemu nabywcy co jest warunkiem uznania transakcji za łańcuchową.

Zatem odnośnie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zastosowania art. 22 ust. 2 ustawy o VAT należy zauważyć, że przepis ten nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z wniosku wynika, że towary będące przedmiotem umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Dystrybutorem należeć będą do katalogu towarów objętych tzw. podstawową stawką podatku od towarów i usług (art. 146a pkt 1 ustawy o VAT), tj. nie będą to towary poddane opodatkowaniu stawkami obniżonymi (preferencyjnymi) lub podlegającymi zwolnieniu od podatku.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że dostawa towarów będących przedmiotem umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Dystrybutorem spełnia warunki odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu tym podatkiem według właściwej stawki podatku VAT dla tych towarów tj. stawki podstawowej w wys. 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa towarów pomiędzy Wnioskodawcą a Dystrybutorem opodatkowana będzie według podstawowej stawki podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że niniejsza interpretacja nie dotyczy opodatkowania ewentualnej transakcji pomiędzy Producentem a Wnioskodawcą, oraz że transakcja ta jest do dnia 31.12.2016 r. opodatkowana stawką 23%, a po tym okresie - 22%”, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Tut. Organ traktuje ww. kwestię włącznie w charakterze informacyjnym.

Należy bowiem podkreślić, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14 b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Zatem wszystkie inne kwestie nieobjęte pytaniem – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa nie mogą być przedmiotem interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.