INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13.03.2012 r. (data wpływu 21.03.2012 r.), uzupełnionym w dniu 30.04.2012 r. (data wpływu 02.05.2012 r.) na wezwanie Organu z dnia 17.04.2012 r. (doręczone w dniu 23.04.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania Wnioskodawcy za podatnika, opodatkowania transakcji przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych opłat notarialnych – jest prawidłowe;
• momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21.03. 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych związanych z przeniesieniem prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 27.04.2012 r. (data wpływu 02.05.2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 17.04.2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Z dniem 1 stycznia 2012 roku, na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 roku Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. nr 157 poz. 1241 z późn. zm.) Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych stał się państwowym funduszem celowym w rozumieniu zapisów art. 29 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r o finansach publicznych (Dz. U. nr 157 poz. 1240) i utracił osobowość prawną. Jednocześnie Wnioskodawca stał się dysponentem ww. Funduszu przejmując część jego aktywów trwałych w tym między innymi nieruchomości gruntowe położone w S. Przedmiotowe grunty zostały w roku 2003 przejęte przez F. od Syndyka masy upadłościowej Z. S.A. w S. za niespłacone wierzytelności.

Należy jednocześnie podkreślić fakt, że zadaniem Funduszu jest dokonywanie wypłaty świadczeń należnych pracownikom od niewypłacalnego pracodawcy oraz dochodzenie zwrotu wypłacanych świadczeń od podmiotów i osób do tego zobowiązanych. Nie jest zatem zadaniem Funduszu gospodarowanie mieniem przejętym w związku z zabezpieczeniem wierzytelności, stąd konieczność dokonania sprzedaży przejętego mienia i odzyskania należności Funduszu.

W dniu 16 grudnia 2011 r. na podstawie warunkowej umowy sprzedaży F dokonał sprzedaży prawa użytkowania wieczystego jednej z ww. działek (działka jest niezabudowana i zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zlokalizowana jest na terenach przeznaczonych na cele produkcyjno - składowe). W grudniu 2011 r. Kupujący uregulował na rzecz F 100% ceny sprzedaży działki. Jednocześnie strony umowy zobowiązały się zawrzeć umowę przeniesienia w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia notariuszowi zawiadomienia o nieskorzystaniu przez Gminę Miasto S. z prawa pierwokupu. Zawarcie tej umowy nastąpiło w miesiącu lutym 2012.

Od dnia 1 stycznia 2012 r. zgodnie z zapisami ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych, stroną umów zawieranych przez Fundusz jest Wnioskodawca jako jego dysponent. Z uwagi na powyższe zawarcie umowy przeniesienia prawa wieczystego użytkowania przedmiotowej nieruchomości gruntowej zostało dokonane przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie Wnioskodawca otrzymał i opłacił fakturę VAT za czynności notarialne związane z zawarciem umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania :

Czy czynność przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu dokonana przez Wnioskodawcę działającego w imieniu i na rzecz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeśli tak, to kiedy powstaje obowiązek podatkowy - z chwilą otrzymania zapłaty (grudzień 2011) czy z datą zawarcia umowy przeniesienia (luty 2012) ...

Czy w opisanym przypadku znajduje zastosowanie zapis art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nieuznający za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy ...

Czy koszty opłat notarialnych mogą zostać potraktowane jako koszty usługi wykorzystywanej do wykonania czynności opodatkowanej i czy w związku z tym przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z zapisami art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług....

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z zapisami art. 15 ust 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane. Wyjątek stanowią czynności dokonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z uwagi na fakt, iż przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu zostanie dokonane na podstawie umowy cywilnoprawnej, Wnioskodawca jako dysponent Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych powinno odprowadzić podatek od towarów i usług. Obowiązek podatkowy zdaniem Wnioskodawcy powstał w dniu zawarcia umowy przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu, a więc w miesiącu lutym 2012.

W odniesieniu do trzeciego pytania, zgodnie z zapisami art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim usługa jest wykorzystywana do wykonania czynności opodatkowanej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z uwagi na fakt, że opłata za czynności notarialne dotyczące zawarcia umowy przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu dotyczy usługi ściśle związanej z wykonywaniem czynności opodatkowanej, Wnioskodawca ma prawo obniżyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego w ww. zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe - w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika i opodatkowania transakcji przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych opłat notarialnych,

• nieprawidłowe – w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z wyżej powołanych przepisów ustawy wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

1. dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
2. czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.
   
   

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Pracy i Polityki Społecznej ( Dz. U. Nr 216, poz. 1598), minister kieruje następującymi działami administracji rządowej: 1) praca; 2) zabezpieczenie społeczne; 3) sprawy rodziny. Zaś w myśl § 4 powołanego rozporządzenia obsługę ministra zapewnia Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.

Co do zasady stawka podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy określono, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Z powołanych przepisów wynika zatem, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane. Przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane podatkiem od towarów i usług są tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż 16 grudnia 2011 r. na podstawie warunkowej umowy sprzedaży Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dokonał sprzedaży prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działki gruntu. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działka ta zlokalizowana jest na terenach przeznaczonych na cele produkcyjno – składowe. W grudniu 2011 r. Kupujący uregulował 100% ceny sprzedaży ww. działki. Jednocześnie strony umowy zobowiązały się zawrzeć umowę przeniesienia prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości w terminie 30 dni od dnia doręczenia notariuszowi zawiadomienia o nieskorzystaniu przez Gminę w prawa pierwokupu. Zawarcie tej umowy nastąpiło w lutym 2012 r.

Od 1 stycznia 2012 r. na podstawie ustawy z dnia 27.08.2009 r. Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. nr 157, poz. 1241 z póżn. zm.) stroną umów zawieranych przez Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych jest Wnioskodawca jako jego dysponent. Z uwagi na powyższe zawarcie umowy przeniesienia prawa użytkowania przedmiotowej nieruchomości gruntowej zastało dokonane przez Wnioskodawcę.

Jak wskazano wyżej, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntów stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, iż przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu jest czynnością dokonywaną na podstawie umowy cywilnoprawnej, Wnioskodawca jako urząd obsługujący Ministra (dysponenta Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych) z tytułu dokonania przedmiotowej czynności winno być uznane za podatnika podatku od towarów i usług. W opisanym przypadku nie znajdzie zatem zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, dokonana przez Wnioskodawcę czynność przeniesienia prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działki, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowi terem przeznaczony na cele produkcyjno – składowe, opodatkowana będzie podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej tj. 23%.

Na podstawie art 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. W myśl art. 19 ust. 4 ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W myśl art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Stosownie do art. 29 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

W stanie faktycznym sprawy wskazano, że Kupujący uregulował na rzecz Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych 100% ceny sprzedaży działki w grudniu 2011 r. natomiast umowa przeniesienia użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości zawarta została w lutym 2012 r. W przedstawionej sytuacji wpłacona przez Kupującego kwota za nabycie prawa użytkowania wieczystego działki winna być zaliczona na poczet należności jako zaliczka otrzymana przed wydaniem towaru przez Wnioskodawcę i podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług w części obejmującej otrzymaną należność na zasadach określonych w art. 19 ust. 11 ustawy tj. z chwilą otrzymania zapłaty (grudzień 2011 r.).

W konsekwencji nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż w przedmiotowej sytuacji obowiązek podatkowy z tytułu przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości powstanie dopiero w momencie zawarcia umowy przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług , w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego)

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca jako urząd obsługujący Ministra (dysponenta Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych) zawarło umowę przeniesienia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości. Jednocześnie Wnioskodawca otrzymał i opłacił fakturę VAT za czynności notarialne związane z zawarciem ww. umowy.

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego faktury dokumentującej poniesione opłaty notarialne. Wydatki poniesione z tytułu ww. opłat – chociaż pośrednio – mają wpływ za realizowaną przez Wnioskodawcę transakcję przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (spełniając przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.