2016.10.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-490/16-2/AR
z 13 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 17 czerwca 2016 r. (data wpływu 29 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 23 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z dostawą na rzecz Wnioskodawcy nieruchomości należącej do dłużnika X– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z dostawą na rzecz Wnioskodawcy nieruchomości należącej do dłużnika X.

Wniosek został uzupełniony pismem z 23 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 12 września 2016 r. znak IBPP1/4512-490/16-1/AR.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w toku postępowania egzekucyjnego nabył od dłużnika X zabudowaną nieruchomość w ramach przeprowadzonej licytacji komorniczej. W dniu 31 grudnia 2015 r. Wnioskodawcy doręczono faktury o numerach 3/2015 oraz 4/2015, wystawione przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym M. S. Faktury zostały wystawione w imieniu sprzedającego, tj. T. i dokumentowały nabycie nieruchomości, położonej w miejscowości R. na działce ewidencyjnej A, dla której prowadzona jest w Sądzie Rejonowym Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych księga wieczysta o numerze…. Nabyta nieruchomość stanowi działkę gruntową o pow. 0,1984 ha (sklasyfikowana w ewidencji gruntów jako inne tereny zabudowane) wraz z budynkiem handlowo - usługowym, dwukondygnacyjnym z poddaszem użytkowym wraz z infrastrukturą techniczną (wodno-kanalizacyjną i elektryczną).

Po uprawomocnieniu się postanowienia Sądu Rejonowego Zamiejscowego Wydziału Cywilnego …… z dnia 11 grudnia 2015 r. o przysądzeniu własności Komornik Sądowy wystawił faktury dokumentujące nabycie ww. nieruchomości. Faktury te zostały wystawione oddzielnie, mimo iż dotyczą jednego zdarzenia, gdyż zastosowano odrębną stawkę podatku od towarów i usług (VAT) oraz zwolnienie od tego podatku w stosunku do różnych części jednej nieruchomości. Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy budynek handlowo - usługowy powstał na skutek dobudowy do powstałego wcześniej budynku stacji paliw. Świadczą o tym dokumenty załączone do operatu szacunkowego rzeczoznawcy majątkowego H., w tym rzuty poziome obiektu sporządzone przez mgr inż. Ł. obejmujące pawilon handlowo - usługowy wraz z niezbędną infrastrukturą techniczą - dobudowa do istniejącego budynku handlowo -usługowego stacji paliw. Oba wymienione budynki są ze sobą połączone, aczkolwiek aktualnie znajdują się na dwóch działkach ewidencyjnych: budynek stacji paliw na działce ewidencyjnej nr B, a przedmiotowy budynek na działce ewidencyjnej nr A. Obie działki wraz z zabudowaniami zostały nabyte przez Wnioskodawcę w drodze dwóch licytacji. Jednocześnie, oba budynki mają ten sam numer, tj. ….

Znajdujący się na nabytym gruncie budynek handlowo - usługowy został dobudowany do istniejącego budynku handlowo - usługowego stacji paliw w latach 2008-2010. Budynek został oddany do użytkowania decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu N. z dnia 29 września 2010 r. nr … wydaną dla spółki X. Z raportu biegłego rewidenta A. K. i Wspólnicy Sp. K. z dnia 19 grudnia 2014 r. (str. 3 i 8) X przejęła budynek do użytkowania w dnia 31 grudnia 2010 r., zgodnie z Kartą Środka Trwałego. Przy wznoszeniu budynku spółce tej przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka prowadziła w tym czasie działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego i była czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Sprzedający X nie poniósł na ulepszenie budynku stacji paliw wydatków wyższych niż 30 % wartości początkowej budynku. Z informacji uzyskanych od sprzedającego wynika, że po oddaniu do użytkowania budynku stacji paliw decyzją z 10 stycznia 2008 r. (pozwolenie na użytkowanie) nie ulepszał on tego budynku.

Wnioskodawca skierował zapytanie do Komornika Sądowego M. Sz. w sprawie określenia szczegółowo, na podstawie powierzchni budynku, która jest kluczem podziałowym, jaka część nieruchomości korzysta ze zwolnienia (w m. kw.). W odpowiedzi Komornik określił jedynie ogólną powierzchnię korzystającą według niego ze zwolnienia z opodatkowania (1113,25 m. kw.). Wnioskodawca wskazuje, że z pewnością część budynku obejmująca 600 m kw. była przedmiotem najmu. Z kolei część budynku o powierzchni 25,97 m. kw. była objęta przedmiotem najmu w okresie krótszym niż 2 lata przed dniem dostawy przedmiotowego budynku. W dniu dostawy znajdowały się w nim również części nieobjęte umowami najmu.

Przedmiotowy budynek po dobudowie był wykorzystywany przez sprzedającego X do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Przedmiotowy budynek nie był zaś wykorzystywany przez sprzedającego wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi zastosowana podstawa zwolnienia dostawy budynku handlowo - usługowego, udokumentowana fakturą VAT o numerze 4/2015 z dnia 31 grudnia 2015 r., jak również określenie wartości nieruchomości, korzystającej ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Podkreślenia wymaga również okoliczność, iż Wnioskodawca nabywając nieruchomość zabudowaną budynkiem handlowo-usługowym uiścił kwotę brutto, i tak w ogłoszeniu o licytacji, jak i w postanowieniu o przysądzeniu własności nie określono jaką część kwoty nabycia stanowi podatek VAT.

W uzupełnieniu wniosku podano, że:

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy budynek handlowo-usługowy powstał na skutek dobudowy do powstałego wcześniej budynku stacji paliw. Niemniej budynki te mogą w zasadzie funkcjonować oddzielnie, natomiast część infrastruktury technicznej jest wspólna dla obu budynków. Chodzi o infrastrukturę grzewczą i wodnokanalizacyjną.
Jednocześnie budynek handlowo-usługowy został oddany do użytkowania decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu z dnia 29 września 2010 r. znak …. wydaną dla Spółki X.
Wydatki na budowę budynku handlowo-usługowego były wydatkami na budowę nowego budynku i nie były wydatkami na ulepszenie budynku stacji paliw.
Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy wydatki na budowę budynku handlowo- usługowego nie były wydatkami na ulepszenie budynku stacji paliw.
Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy po oddaniu do użytkowania budynku handlowo-usługowego Sprzedający (dłużnik) nie poniósł wydatków na ulepszenie tego budynku, które stanowiłyby, co najmniej 30% wartości początkowej budynku.
Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy powierzchnia budynku obejmująca 625,97 m² była po oddaniu budynku do użytkowania wykorzystywana pod wynajem zaś powierzchnia obejmująca 993,51 m² była wykorzystywana przez dłużnika X pod własną działalność opodatkowaną.
Wnioskodawca uzyskał informację, że umowa najmu obejmująca powierzchnię 600 m² budynku została zawarta w dniu 29 lipca 2010 r. Czyli najem trwa od dnia przyjęcia budynku do użytkowania (31 grudnia 2010 r.) do dnia dzisiejszego. Najem powierzchni 25,97 m² trwa od 1 lipca 2014 r. do dnia dzisiejszego. Z tego wynika, że według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy powierzchnia budynku obejmująca 993,51 m² nie była od dnia przyjęcia budynku do użytkowania przedmiotem najmu. Powyższe wyliczenia opierają się na analizie w kontekście łącznej powierzchni budynku handlowo-usługowego, która wynosi 1619,64 m².
Zwolnienie zastosowano do powierzchni budynku obejmującej 1113,25 m² zaś stawkę podstawową zastosowano do powierzchni budynku obejmującej 506,39 m². Wynika to z informacji Komornika Sądowego M. Sz. z dnia 12 stycznia 2016 r.
Budynek nie był w całości i wyłącznie wykorzystywany pod najem tylko jego część obejmująca najpierw 600 m² a następnie 25.97 m². Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy budynek w pozostałej części 993,51 m² był wykorzystywany dla potrzeb działalności dłużnika od momentu jego przyjęcia do użytkowania (31 grudnia 2010 r.).
Wnioskodawca wykorzystuje budynek do czynności opodatkowanych podatkiem VAT - na najem.
Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od początku wprowadzenia tego podatku, gdyż prowadzi działalność gospodarczą od 1990 r. Z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z jej przedmiotem.
Wnioskodawca nabył budynek handlowo-usługowy do czynności opodatkowanych pod wynajem.
Budynek handlowo-usługowy jest dla Wnioskodawcy środkiem trwałym.
Wnioskodawca wykorzystuje budynek do czynności opodatkowanych - pod wynajem.
Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem budynku handlowo-usługowego za miesiąc grudzień 2015 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaka część budynku handlowo - usługowego, którym zabudowana jest działka ewidencyjna nr A, dla której Sąd Rejonowy Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr … na dzień dokonania dostawy na rzecz Wnioskodawcy może korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług?
a w konsekwencji:
O jaką wartość podatku naliczonego Wnioskodawca ma prawo obniżyć kwotę podatku należnego, w zakresie podatku od towarów i usług, w związku z dostawą budynku handlowo - usługowego, którym zabudowana jest działka ewidencyjna nr A, dla której Sąd Rejonowy Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr…?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Dostawa budynku handlowo - usługowego znajdującego się na nabytym przez Wnioskodawcę gruncie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, tj. 23%, gdyż nie zostały spełnione przesłanki żadnego ze zwolnień wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług (w dalszej części: u.p.t.u.).

Dla oceny przesłanek zwolnienia w niniejszej sprawie zasadnicze znaczenie ma pojęcie „pierwszego zasiedlenia”. Zgodnie z art. 2 pkt 14 u.p.t.u. przez „pierwsze zasiedlenie” rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu (1) lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (2).

Wraz z oddaniem budynku do użytkowania decyzją z dnia 29 września 2010 r. X rozpoczęła jego użytkowanie na własne potrzeby, związane z działalnością gospodarczą, jak również oddała część budynku w najem. Z uzyskanych przez Wnioskodawcę informacji wynika, iż przedmiotowy budynek od dnia oddania do użytkowania do dnia dostawy na rzecz Wnioskodawcy nie podlegał ulepszeniu, które wiązałoby się z wydatkami przekraczającymi 30 % wartości początkowej (art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) u.p.t.u.). Wnioskodawca nie neguje faktu oddania części powierzchni budynku w najem lub dzierżawę, niemniej nie są mu dokładnie znane ani okresy obowiązywania zawartych umów najmu, ani warunki ich zawarcia (m.in. powierzchnia oddana do korzystania najemcom), z zastrzeżeniem informacji podanych w opisie stanu faktycznego.

Spółka X dokonywała odliczenia podatku od towarów i usług od poniesionych nakładów inwestycyjnych, jak również w okresie użytkowania budynku uzyskiwała przychody z najmu w ramach prowadzonej działalności, które były opodatkowane według stawki podstawowej, tj. 22 % i 23 %.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy dostawa budynku handlowo - usługowego wraz z gruntem w żadnej części nie może korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług przy jego dostawie. Niemożność szczegółowego określenia, jaka część budynku ewentualnie mogłaby korzystać ze zwolnienia, a jaka winna być opodatkowana, skutkuje niemożnością zastosowania w praktyce art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a u.p.t.u.

2. Wobec przyjętego braku możliwości zwolnienia z podatku od towarów i usług dostawy budynku w niniejszej sprawie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż dostawa budynku handlowo - usługowego wraz z gruntem będącego przedmiotem niniejszego wniosku winna być opodatkowana stawką podstawową - 23 % (art. 146a u.p.t.u.). Naliczenie takiego podatku w sytuacji, gdy następuje nabycie nieruchomości w drodze egzekucji prowadzonej w trybie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego jest związane z tym, że dostarczającym budynek jest spółka prawa handlowego, czynny podatnik podatku od towarów i usług. Z kolei nabywcą nieruchomości jest również spółka prawa handlowego czynny podatnik podatku VAT (Wnioskodawca).

W konsekwencji, Wnioskodawca - podatnik ma prawo obniżyć kwotę podatku należnego o wartość podatku naliczonego w wysokości 487 289,38 zł (słownie: czterysta osiemdziesiąt siedem tysięcy dwieście osiemdziesiąt dziewięć złotych 38/100). Kwota podatku naliczonego została uwzględniona z kwoty zapłaconej wartości nieruchomości brutto, tj. 2 605 938,87 zł (słownie: dwa miliony sześćset pięć tysięcy dziewięćset trzydzieści osiem złotych 87/100). Zgodnie bowiem z art. 29a ust. 8 u.p.t.u. w przypadku dostawy budynku trwałe złączonego z gruntem albo części takiego budynku z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1 ze zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie ww. Dyrektywy państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami ww. Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu”. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Należy w tym miejscu zauważyć, że takie rozumienie pojęcia „pierwszego zasiedlenia” odnosi się do art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT tj. do użytkowania przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu.

Kwestia pierwszego zasiedlenia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek/budowla zostanie ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej obiektu.

W takim bowiem przypadku decydujące znaczenie do rozstrzygnięcia czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie, ma kwestia oddania budynku/budowli po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w ww. przepisie dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem VAT dostawy gruntu działki nr A zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca w toku postępowania egzekucyjnego nabył od dłużnika X zabudowaną nieruchomość w ramach przeprowadzonej licytacji komorniczej. Nabyta nieruchomość stanowi działkę gruntową o pow. 0,1984 ha (sklasyfikowana w ewidencji gruntów jako inne tereny zabudowane) wraz z budynkiem handlowo - usługowym, dwukondygnacyjnym z poddaszem użytkowym wraz z infrastrukturą techniczną (wodno-kanalizacyjną i elektryczną).

Po uprawomocnieniu się postanowienia Sądu Rejonowego w N. VII Zamiejscowego Wydziału Cywilnego w M., VII Co 40/13 z dnia 11 grudnia 2015 r. o przysądzeniu własności Komornik Sądowy wystawił faktury dokumentujące nabycie ww. nieruchomości. Faktury te zostały wystawione oddzielnie, mimo iż dotyczą jednego zdarzenia, gdyż zastosowano odrębną stawkę podatku od towarów i usług (VAT) oraz zwolnienie od tego podatku w stosunku do różnych części jednej nieruchomości.

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy budynek handlowo - usługowy powstał na skutek dobudowy do powstałego wcześniej budynku stacji paliw. Oba wymienione budynki są ze sobą połączone, aczkolwiek aktualnie znajdują się na dwóch działkach ewidencyjnych: budynek stacji paliw na działce ewidencyjnej nr A, a przedmiotowy budynek na działce ewidencyjnej nr B. Niemniej budynki te mogą w zasadzie funkcjonować oddzielnie, natomiast część infrastruktury technicznej jest wspólna dla obu budynków.

Jak wskazał Wnioskodawca, według najlepszej jego wiedzy wydatki na budowę budynku handlowo-usługowego nie były wydatkami na ulepszenie budynku stacji paliw.

Znajdujący się na nabytym gruncie budynek handlowo - usługowy został dobudowany do istniejącego budynku handlowo - usługowego stacji paliw w latach 2008-2010. Jednocześnie budynek handlowo-usługowy został oddany do użytkowania decyzją Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu N. z dnia 29 września 2010 r. znak II K.7353/R-15/2010 wydaną dla Spółki X. Przy wznoszeniu budynku spółce tej przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Spółka prowadziła w tym czasie działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego i była czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Jak wskazał Wnioskodawca, według najlepszej jego wiedzy powierzchnia budynku obejmująca 625,97 m² była po oddaniu budynku do użytkowania wykorzystywana pod najem, zaś powierzchnia obejmująca 993,51 m² była wykorzystywana przez dłużnika pod własną działalność opodatkowaną.

Umowa najmu obejmująca powierzchnię 600 m² budynku została zawarta w dniu 29 lipca 2010 r. Czyli najem trwa od dnia przyjęcia budynku do użytkowania (31 grudnia 2010 r.) do dnia dzisiejszego. Najem powierzchni 25,97 m² trwa od 1 lipca 2014 r. do dnia dzisiejszego. Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy powierzchnia budynku obejmująca 993,51 m² nie była od dnia przyjęcia budynku do użytkowania przedmiotem najmu. Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy budynek w pozostałej części 993,51 m² był wykorzystywany dla potrzeb działalności dłużnika od momentu jego przyjęcia do użytkowania (31 grudnia 2010 r.).

Ponadto z wniosku wynika, że po oddaniu do użytkowania budynku handlowo-usługowego Sprzedający (dłużnik) nie poniósł wydatków na ulepszenie tego budynku, które stanowiłyby, co najmniej 30% wartości początkowej budynku.

Z wniosku wynika więc, że do pierwszego zasiedlenia powierzchni budynku obejmującej 600 m² doszło w momencie oddania budynku do użytkowania tj. 31 grudnia 2010 r. Natomiast do pierwszego zasiedlenia części budynku o powierzchni 993,51 m² doszło w momencie przyjęcia go do użytkowania tj. 31 grudnia 2010 r. ponieważ ta część budynku była od tego momentu wykorzystywana dla potrzeb działalności dłużnika (Spółki jawnej). W odniesieniu do tych części budynku pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynku (11 grudnia 2015 r.) nie minął okres krótszy niż 2 lata.

W związku z powyższym dostawa wynajmowanej części przedmiotowego budynku handlowo-usługowego o powierzchni 600 m² oraz dostawa części budynku o powierzchni 993,51 m² wykorzystywanej w działalności gospodarczej opodatkowanej dłużnika, podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż spełnione zostały warunki dla zastosowania tego zwolnienia.

Tym samym również dostawa części gruntu działki nr A przyporządkowanej do dostawy tej części budynku handlowo-usługowego, będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Odnośnie natomiast dostawy pozostałej części budynku handlowo-usługowego o powierzchni 25,97 m² będącej przedmiotem najmu od 1 lipca 2014 r. stwierdzić należy, że jeśli ta część budynku nie była wcześniej wykorzystywana w prowadzonej przez dłużnika działalności i najem był pierwszym zajęciem tej powierzchni budynku, to w tym momencie doszło do pierwszego zasiedlenia i dostawa tej części budynku handlowo-usługowego nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, gdyż pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. części budynku minął okres krótszy niż 2 lata.

W związku z powyższym należy zbadać, czy w odniesieniu do wynajmowanej od 1 lipca 2014 r. części budynku o powierzchni 25,97 m² (w sytuacji gdy w momencie najmu nastąpiło pierwsze zajęcie tej części budynku) wystąpiły przesłanki do zastosowania zwolnienia dla dostawy tej części budynku handlowo-usługowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Aby dostawa mogła korzystać ze zwolnienia z ww. przepisu muszą być spełnione oba warunki określone tym przepisem łącznie.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że po oddaniu do użytkowania budynku handlowo-usługowego Sprzedający (dłużnik) nie poniósł wydatków na ulepszenie tego budynku, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej budynku. Jednak jak wskazał Wnioskodawca przy wznoszeniu budynku spółce tej przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że dostawa ww. części budynku nie będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, z uwagi na niespełnienie jednego z warunków określonych w tym przepisie.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowy budynek po wybudowaniu był wykorzystywany przez sprzedającego X częściowo do najmu, a częściowo do własnej działalności opodatkowanej. Przedmiotowy budynek nie był zaś wykorzystywany przez sprzedającego wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

Zatem dostawa tej części budynku nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż budynek po wybudowaniu nie był wykorzystywany wyłącznie do działalności zwolnionej.

W związku z powyższym dostawa części budynku handlowo-usługowego o powierzchni 25,97 m² (w sytuacji gdy w momencie wynajmu 1 lipca 2014 r. nastąpiło pierwsze zajęcie tej części budynku i doszło do pierwszego zasiedlenia) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według 23% stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W tej sytuacji dostawa części gruntu działki nr A przyporządkowanej do dostawy części budynku handlowo-usługowego o powierzchni 25,97 m² również podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 i art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że część budynku o powierzchni 25,97 m² od 1 lipca 2014 r. była objęta najmem, Wnioskodawca nie wskazał natomiast, w jaki sposób ta część budynku była wykorzystywana przez Spółkę jawną przed oddaniem w najem, tj. czy była wykorzystywana w ramach prowadzonej przez Spółkę własnej działalności gospodarczej opodatkowanej.

W sytuacji zatem, gdy część budynku handlowo-usługowego o powierzchni 25,97 m², która została oddana w najem 1 lipca 2014 r., była wykorzystywana przed oddaniem w najem do prowadzenia własnej działalności gospodarczej Spółki jawnej (dłużnika) i pomiędzy zajęciem tej części budynku do prowadzenia działalności gospodarczej, a dokonaną dostawą na rzecz Wnioskodawcy nie upłynął okres krótszy niż 2 lata, to dostawa tej części budynku na rzecz Wnioskodawcy korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż dostawa nie była dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia i w tej sytuacji pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dokonaną dostawą nie upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W takim przypadku również dostawa części gruntu działki nr A przyporządkowanej do dostawy części budynku handlowo-usługowego o powierzchni 25,97 m² podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Jeżeli natomiast część budynku handlowo-usługowego o powierzchni 25,97 m², która została oddana w najem 1 lipca 2014 r., była wykorzystywana przed oddaniem w najem do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki jawnej (dłużnika), jednak pomiędzy zajęciem tej części budynku do prowadzenia działalności gospodarczej, a dokonaną dostawą na rzecz Wnioskodawcy upłynął okres krótszy niż 2 lata, to dostawa tej części budynku na rzecz Wnioskodawcy nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie był spełniony warunek dla zastosowania zwolnienia określony w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy o VAT.

W tej sytuacji dostawa tej części budynku nie mogła również korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż przy wznoszeniu budynku Spółce jawnej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie został zatem spełniony warunek dla zastosowania zwolnienia określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT.

Dostawa części budynku handlowo-usługowego o powierzchni 25,97 m² (jeżeli była wykorzystywana przed oddaniem w najem do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki jawnej (dłużnika), jednak pomiędzy zajęciem tej części budynku do prowadzenia działalności gospodarczej, a dokonaną dostawą na rzecz Wnioskodawcy upłynął okres krótszy niż 2 lata) nie może również korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, gdyż ta część budynku nie była wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT.

W związku z powyższym jeżeli część budynku handlowo-usługowego o powierzchni 25,97 m², która została oddana w najem 1 lipca 2014 r., była wykorzystywana przed oddaniem w najem do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki jawnej (dłużnika), jednak pomiędzy zajęciem tej części budynku do prowadzenia działalności gospodarczej, a dokonaną dostawą na rzecz Wnioskodawcy upłynął okres krótszy niż 2 lata, to dostawa tej części budynku na rzecz Wnioskodawcy podlegała opodatkowaniu 23 % stawka podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W tej sytuacji również dostawa części działki gruntu nr A przyporządkowanej do dostawy części budynku handlowo-usługowego o powierzchni 25,97 m² podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 i art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Odnośnie kwestii prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem ww. budynku handlowo-usługowego którym zabudowana jest działka nr 856/9 należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów, zakupy te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezsporny.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wynika ze złożonego wniosku Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od początku wprowadzenia tego podatku, gdyż prowadzi działalność gospodarczą od 1990 r. Wnioskodawca nabył budynek handlowo-usługowy do czynności opodatkowanych pod wynajem. Zatem należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie spełniona jest przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, określona w art. 86 ust. 1 ustawy, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Niemniej jednak z uwagi na fakt, że dostawa na rzecz Wnioskodawcy wynajmowanej części budynku handlowo-usługowego o powierzchni 600 m² oraz części tego budynku o powierzchni 993,51 m² wykorzystywanej w działalności gospodarczej Spółki jawnej, wraz z przyporządkowaną do tej dostawy częścią działki nr A korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, to Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej dostawę na rzecz Wnioskodawcy tej części nieruchomości.

Jeśli chodzi natomiast o prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej dostawę na rzecz Wnioskodawcy części budynku handlowo-usługowego o powierzchni 25,97 m² wraz z przyporządkowaną do tej dostawy częścią działki nr A, stwierdzić należy, że jeżeli:

dostawa ta została dokonana w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia i podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT - to Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia części podatku naliczonego z faktury dokumentującej tą dostawę,
dostawa ta nie została dokonana w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia (czyli gdy pierwsze zasiedlenie nastąpiło przed oddaniem budynku w najem, tj. w wyniku zajęcia tej części budynku do prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej i pomiędzy zajęciem tej części budynku a dostawą na rzecz Wnioskodawcy dokonaną 11 grudnia 2015 r. nie upłynął okres krótszy niż 2 lata) i podlegała zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT – to Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej dostawę na rzecz Wnioskodawcy tej części nieruchomości.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Na marginesie należy zaznaczyć, że tut. organ nie jest uprawniony do dokonywania analizy załączonych do wniosku dokumentów, a interpretację wydaje w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Tym samym dołączone do wniosku dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Należy również dodać, że interpretacja indywidualna dotyczy zastosowania konkretnego przepisu prawa podatkowego do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, nie może natomiast potwierdzać prawidłowości dokonanych przez podatnika wyliczeń.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin