Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-421/16-2/ASz
z 4 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 lipca 2016 r. (data wpływu 5 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 14 września 2016 r. (data wpływu 16 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku udzielenia prawa do artystycznych wykonań utworu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku udzielenia prawa do artystycznych wykonań utworu. Wniosek uzupełniono pismem z 14 września 2016 r. (data wpływu 16 września 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 8 września 2016 r. znak: IBPP3/4512/16-1/ASz.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem z 14 września 2016 r.):

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy między innymi usługi jako indywidualny twórca w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nie jest czynnym podatnikiem VAT.

W dniu 30 czerwca 2016r, podpisana została umowa licencyjna, której przedmiotem jest: udzielenie licencjobiorcy wyłącznej licencji z prawem sublicencji na rzecz osób trzecich w zakresie praw do artystycznych wykonań oraz praw producenta fonogramu, na eksploatację nagrania, na określonych poniżej polach eksploatacji, w szczególności na zwielokrotnianie nagrania na fonogramach, na kompilacjach, projektach specjalnych, na obszarze terytorium, na ich dystrybucję, sprzedaż, promocję, na rozpowszechnianie nagrania za pomocą sieci przewodowej lub bezprzewodowej, na synchronizację nagrania z utworami audialnymi oraz audiowizualnymi (w tym z reklamą), na następujących polach eksploatacji:

1. w zakresie utrwalania i zwielokrotniania – wytwarzania określoną techniką egzemplarzy fonogramów, kompilacji w tym zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
2. w zakresie obrotu egzemplarzami, na których nagranie utrwalono – wprowadzania do obrotu, użyczania lub najmu egzemplarzy;
3. w zakresie rozpowszechniania nagrania – publicznego udostępniania utrwalenia nagrania w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym (w szczególności przez Internet, GSM węzłów telekomunikacyjnych ).
4. w zakresie publicznego udostępniania nagrania w zakresie nowych technologii, w formie plików audio, w formie dzwonków real tone, true tone, w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym za pośrednictwem sieci Internet, GSM lub innej sieci, węzłów telekomunikacyjnych.
   
   

Licencjobiorca będzie podmiotem wyłącznie uprawnionym do korzystania i rozporządzania nagraniem w zakresie określonym postanowieniami niniejszej umowy.

Dla celów promocji kompilacji licencjodawca udziela licencjobiorcy wyłącznej licencji do:

• publicznego odtwarzania nagrania;
• nadawania nagrania za pomocą wizji lub fonii przewodowej lub bezprzewodowej, a także za pośrednictwem satelity;
• korzystania z nazwisk, wizerunków, biografii Wykonawcy.
  
  

Przychody z tytułu udzielenia ww. licencji, są przychodami przyszłych okresów. Natomiast zgodnie z umową licencjobiorca wpłaci do dnia 14 lipca 2016 r. zaliczkę na rzecz tantiem oraz innych wynagrodzeń określonych w ustawie.

Jednym z przedmiotów prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, jest tworzenie i komponowanie utworów muzycznych i słowno-muzycznych, jako indywidualny twórca i artysta w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, działający w swoim imieniu i na własny rachunek. Do tworzonych przez Wnioskodawcę utworów przysługują mu osobiste i majątkowe prawa autorskie.

Wykonana przez Wnioskodawcę usługa, polegająca na skomponowaniu utworu muzycznego, oraz napisaniu tekstu do niego, jest sklasyfikowana w PKWiU w grupie usługi kulturalne i rozrywkowe, pod symbolem 90.03.11. Co świadczy o tym, że tworząc utwory muzyczne Wnioskodawca wykonuje usługi kulturalne. Pomimo tego, że Wnioskodawca nie jest podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym. Nie są to w tym przypadku usługi związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach, oraz nie są to usługi związane z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach. Określone w umowie wynagrodzenie za udzielenie licencji, jest honorarium należnym Wnioskodawcy, jako twórcy utworu.

Przychody z działalności gospodarczej za rok 2015 wynoszą 66 060,18 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust 1 pkt 33b w odniesieniu do uzyskania przychodu z tytułu udzielenia licencji do artystycznego wykonywania utworu, którego jest twórcą i posiada prawa autorskie i w związku z tym czy może skorzystać również ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 2 pkt 2?

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie licencji na rzecz osób trzecich w zakresie udzielenie prawa do artystycznych wykonań utworu, do którego prawa autorskie posiada jego twórca, jest zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33b i w związku z tym przychody z tego tytułu nie mają wpływu na limit określony w art. 113 ust. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z treści art. 41 ust. 1 ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2,, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 181, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Należy ponadto zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami do załącznika nr 3 ustawy, wykaz towarów i usług objętych tym załącznikiem nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka 8%.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego przedmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć. Tym samym wskazać należy, że kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie kulturalny oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”.

Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2012 r., poz. 406, ze zm.), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. z 2016 r., poz. 666 ze zm.), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy – przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno- muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe) – art. 1 ust. 2 pkt 7 – 9 ww. ustawy.

Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje – na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy – każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy między innymi usługi jako indywidualny twórca w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nie jest czynnym podatnikiem VAT. W dniu 30 czerwca 2016 r., podpisana została umowa licencyjna, której przedmiotem jest: udzielenie licencjobiorcy wyłącznej licencji z prawem sublicencji na rzecz osób trzecich w zakresie praw do artystycznych wykonań oraz praw producenta fonogramu, na eksploatację nagrania, na określonych polach eksploatacji, w szczególności na zwielokrotnianie nagrania na fonogramach, na kompilacjach, projektach specjalnych, na obszarze terytorium, na ich dystrybucję, sprzedaż, promocję, na rozpowszechnianie nagrania za pomocą sieci przewodowej lub bezprzewodowej, na synchronizację nagrania z utworami audialnymi oraz audiowizualnymi (w tym z reklamą), na określonych polach eksploatacji. Licencjobiorca będzie podmiotem wyłącznie uprawnionym do korzystania i rozporządzania nagraniem w zakresie określonym postanowieniami niniejszej umowy.

Dla celów promocji kompilacji licencjodawca udziela licencjobiorcy wyłącznej licencji do:

• publicznego odtwarzania nagrania;
• nadawania nagrania za pomocą wizji lub fonii przewodowej lub bezprzewodowej, a także za pośrednictwem satelity.
• korzystania z nazwisk, wizerunków, biografii wykonawcy .
  
  

Wykonana przez Wnioskodawcę usługa, polegająca na skomponowaniu utworu muzycznego, oraz napisaniu tekstu do niego, jest sklasyfikowana w PKWiU w grupie usługi kulturalne i rozrywkowe, pod symbolem 90.03.11. Wnioskodawca nie jest podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym. Nie są to usługi związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach, oraz nie są to usługi związane z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach. Określone w umowie wynagrodzenie za udzielenie licencji, jest honorarium należnym Wnioskodawcy jako twórcy utworu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b w odniesieniu do uzyskania przychodu z tytułu udzielenia licencji do artystycznego wykonywania utworu, którego jest twórcą i posiada prawa autorskie oraz możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 2 pkt 2.

Z analizy opisu zdarzenia przyszłego wynika, że działania Wnioskodawcy opisane we wniosku wypełniają przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest indywidualnym twórcą i artystą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Za udzielenie licencji do artystycznego wykonania utworu Wnioskodawca otrzyma wynagradzane w formie honorarium.

W konsekwencji udzielenie licencji będzie korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Odnosząc się natomiast do możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, należy wskazać że zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   
3. usług ubezpieczeniowych
-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Art. 113 ust. 5 ustawy stanowi, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z cyt. powyżej art. 113 ust. 2 ustawy wynika, że do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 nie wlicza się m.in. odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, z wyjątkiem m.in. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41.

Jak wykazano powyżej, udzielenie przez Wnioskodawcę licencji będące przedmiotem wniosku jest zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Zatem zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy, wartości tej usługi nie wlicza się do wartości sprzedaży uprawniającej do zwolnienia podmiotowego, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Jak wynika z opisu sprawy, przychody z działalności gospodarczej za rok 2015 wynoszą 66 060,18 zł.

W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego wynikającego z art. 113 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.