Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-495/16-2/LSz
z 4 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 czerwca 2016 r. (data wpływu 24 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z 7 lipca 2016 r. (data wpływu 12 lipca 2016r.) oraz pismem z 19 września 2016 r. (data wpływu 22 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie nadania odrębnego numeru NIP dla Zakładów Opiekuńczo Leczniczych, których właścicielem jest Wnioskodawca – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek uzupełniony pismem z 7 lipca 2016 r. (data wpływu 12 lipca 2016r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie nadania odrębnego numeru NIP dla Zakładów Opiekuńczo Leczniczych, których właścicielem jest Wnioskodawca.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 września 2016 r. (data wpływu 22 września 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 9 września 2016 r. znak: IBPP1/4512-495/16-1/LSz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgromadzenie jest właścicielem dwóch Zakładów Opiekuńczo - Leczniczych:

1. Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w C. oraz
2. Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w P.
   
   

Zakłady te do 2012 r. były zarejestrowane indywidualnie - niezależnie od swojego właściciela - Zgromadzenia. w Rejestrze placówek wykonujących działalność leczniczą.

Zgromadzenie było wpisane tylko jako organ założycielski Zakładów Opiekuńczo-Leczniczych.

Ponadto, od 1996 r. Zakłady te posiadają własne numery NIP:

• Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w C.: NIP: X,
• Zakład Opiekuńczo-Leczniczy w P.: NIP: Y.
  
  

Zgromadzenie także posiada swój nr NIP: Z.

Wspomniane Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze są odrębnymi płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych i nie są podatnikami podatku VAT w zakresie opieki długoterminowej.

Przed 2012 r. ze względu na swoją odrębność Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze przystępowały do konkursu z NFZ samodzielnie, a umowę podpisywali dyrektorzy oddzielnie dla swoich zakładów z upoważnienia władz Zgromadzenia.

Aktualnie do ofertowania przystępuje podmiot leczniczy czyli Zgromadzenie wspólnie dla obu swoich przedsiębiorstw, a umowa jest podpisywana przez władze Zgromadzenia.

Wymienione zakłady prowadzą oddzielną politykę kadrową i rachunkową, znajdują się w odległych miejscach, posługiwanie się odrębnymi numerami NIP jest bardzo pomocne przy wszelkich sprawach szczególnie pracowniczych dotyczących każdego z zakładów ze względu na ich rozmieszczenie i odległość.

Na przełomie 2012/2013 r. w związku ze zmianą przepisów dotyczących rejestracji w Rejestrze placówek wykonujących działalność leczniczą, w rejestrze tym jako podmiot wykonujący działalność leczniczą zostało wpisane Zgromadzenie, natomiast obydwa Zakłady Opiekuńczo - Lecznicze, o których mowa powyżej, zostały zakwalifikowane jako jego przedsiębiorstwa.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze, działając na podstawie Art. 8 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - ordynacja podatkowa w związku z Art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych zatrudnionych u Wnioskodawcy.

Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze w oparciu o art. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych są także płatnikami składek na ubezpieczenie społeczne jako zakłady pracy swoich pracowników.

Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze nie są indywidualnie podatnikami z jakiegokolwiek tytułu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 7 lipca 2016 r.):

Czy Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze zgodnie z ustawą o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników mogą nadal korzystać ze swoich własnych numerów NIP czy dla swojej działalności muszą posługiwać się numerem NIP Zgromadzenia – swojego właściciela?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 476):

1. Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.
2. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.
3. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.
4. Obowiązkowi ewidencyjnemu nie podlegają podatnicy, którzy uzyskali numer identyfikacyjny na podstawie art. 132 ust 5 oraz art. 134a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. poz. 1054, z późn. zm.).
   
   

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze są płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych zatrudnionych w ZOL-ach - obliczają, pobierają i odprowadzają w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych - pracowników, którzy uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy.

Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze są także płatnikami składek na ubezpieczenie społeczne jako pracodawcy w stosunku do zatrudnionych u nich osób. Zgodnie bowiem z ustawą z dnia 13 października 1998 r. - o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz.U. z 2015 r., poz. 121): płatnikiem składek jest:

„a) pracodawca - w stosunku do pracowników …”.

W związku z tym, w przekonaniu wnioskodawcy Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze pomimo występowania w Rejestrze podmiotów leczniczych jako przedsiębiorstwa Zgromadzenia nadal mogą posługiwać się własnymi odrębnymi numerami NIP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia oceny czy Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze są na podstawie odrębnych przepisów płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych i płatnikami składek na ubezpieczenie społeczne jako zakłady pracy swoich pracowników. Informacje w tym zakresie przyjęto jako podany przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego.

Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 476 ze zm.) dalej zwana ustawą o NIP, określa między innymi zasady ewidencji:

1. podatników,
2. płatników podatków,
3. płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zwanych dalej „płatnikami składek ubezpieczeniowych”.
   
   

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 i 3 cyt. wyżej ustawy o NIP, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Z analizy wyżej powołanego art. 2 ustawy o NIP wynika, że obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego dotyczy podmiotów, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami lub płatnikami podatków bądź płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Zgodnie z art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

W świetle art. 8 ww. ustawy – płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobierania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 3 ust.1 ustawy o NIP identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
2. NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.
   
   

W myśl art. 3a ustawy o NIP, w przypadku gdy z odrębnych przepisów wynika obowiązek podawania NIP, obowiązek ten dotyczy wyłącznie podmiotów, które są obowiązane posiadać NIP na podstawie przepisów niniejszej ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Należy podkreślić również, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom (z których jeden jest podatnikiem np. podatku od towarów i usług, a drugi płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych), jak również posługiwania się do identyfikacji NIP nadanym innemu podmiotowi.

Na podstawie art. 5 ust. 3 ww. ustawy, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera: pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adresy miejsc prowadzenia działalności, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto:

1. w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej;
2. w przypadku spółek cywilnych, osobowych spółek handlowych i podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców na zasadach określonych dla spółek osobowych - dane dotyczące wspólników, w tym również identyfikator podatkowy poszczególnych wspólników;
3. w przypadku podatkowych grup kapitałowych - dane dotyczące spółek wchodzących w skład grupy, w tym również NIP nadane tym spółkom.
   
   

Podatnicy, z wyłączeniem osób fizycznych objętych rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, oraz płatnicy podatków podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminie przewidzianym do złożenia pierwszej deklaracji, zeznania, informacji bądź oświadczenia, albo wraz z dokonaniem pierwszej wpłaty podatku lub zaliczki na podatek (art. 6 ust. 1a ustawy o NIP).

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca, tj. Zgromadzenie jest właścicielem dwóch Zakładów Opiekuńczo – Leczniczych, które do 2012 r. były zarejestrowane indywidualnie - niezależnie od swojego właściciela (Wnioskodawcy) w Rejestrze placówek wykonujących działalność leczniczą. Wnioskodawca (Zgromadzenie) był wpisany tylko jako organ założycielski Zakładów Opiekuńczo-Leczniczych.

Ponadto od 1996 r. ww. Zakłady te posiadają własne numery NIP. Zgromadzenie także posiada swój nr NIP. Zakłady te są odrębnymi płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych i nie są podatnikami podatku VAT w zakresie opieki długoterminowej. Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze nie są indywidualnie podatnikami z jakiegokolwiek tytułu.

Przed 2012 r. ze względu na swoją odrębność Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze przystępowały do konkursu z NFZ samodzielnie, a umowę podpisywali dyrektorzy oddzielnie dla swoich zakładów z upoważnienia władz Zgromadzenia. Aktualnie do ofertowania przystępuje podmiot leczniczy czyli Zgromadzenie wspólnie dla obu swoich przedsiębiorstw, a umowa jest podpisywana przez władze Zgromadzenia. Zakłady prowadzą oddzielną politykę kadrową i rachunkową, znajdują się w odległych miejscach, posługiwanie się odrębnymi numerami NIP jest bardzo pomocne przy wszelkich sprawach szczególnie pracowniczych dotyczących każdego z zakładów ze względu na ich rozmieszczenie i odległość. Na przełomie 2012/2013 r. w związku ze zmianą przepisów dotyczących rejestracji w Rejestrze placówek wykonujących działalność leczniczą, w rejestrze tym jako podmiot wykonujący działalność leczniczą zostało wpisane Zgromadzenie, natomiast obydwa Zakłady Opiekuńczo - Lecznicze, o których mowa powyżej, zostały zakwalifikowane jako jego przedsiębiorstwa. Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze, działając na podstawie art. 8 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - ordynacja podatkowa w związku z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych zatrudnionych u Wnioskodawcy. Zakłady te w oparciu o art. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych są także płatnikami składek na ubezpieczenie społeczne jako zakłady pracy swoich pracowników.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze zgodnie z ustawą o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników mogą nadal korzystać ze swoich własnych numerów NIP czy też dla swojej działalności muszą posługiwać się numerem NIP Zgromadzenia – swojego właściciela.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 618 ze zm.) przez podmiot wykonujący działalność leczniczą należy rozumieć podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarza lub pielęgniarkę wykonujących zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5.

Przez podmiot tworzący rozumie się podmiot albo organ, który utworzył podmiot leczniczy w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, jednostki budżetowej albo jednostki wojskowej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o działalności leczniczej (w brzmieniu obowiązującym do 14 lipca 2016 r.) przedsiębiorstwo to zespół składników majątkowych, za pomocą którego podmiot leczniczy wykonuje określony rodzaj działalności leczniczej.

W myśl natomiast art. 2 ust. 1 pkt 14 ustawy o działalności leczniczej (w brzmieniu obowiązującym od 15 lipca 2016 r.) zakład leczniczy to zespół składników majątkowych, za pomocą którego podmiot leczniczy wykonuje określony rodzaj działalności leczniczej.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te mogą być udzielane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 przedmiotowej ustawy, podmiotami leczniczymi są:

1. przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2015 r. poz. 584) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,
   
2. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,
   
3. jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza, o którym mowa w art. 55 ust. 2a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 581),
   
4. instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz.U. Nr 96, poz. 618, z późn. zm.),
   
5. fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej,
   5a.posiadające osobowość prawną jednostki organizacyjne stowarzyszeń, o których mowa w pkt 5,
   
6. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania,
   
7. jednostki wojskowe
   -w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.
   
   

Zgodnie z art. 4 ust. 2. ww. ustawy określone ustawą prawa i obowiązki podmiotu leczniczego dotyczą wyłącznie wykonywanej przez ten podmiot działalności leczniczej i są wykonywane przez kierownika tego podmiotu, chyba że ustawa stanowi inaczej.

W art. 24 ust. 1 ww. ustawy określono zakres uregulowań, które powinny być zawarte regulaminie organizacyjnym podmiotu wykonującego działalność leczniczą.

Zgodnie z tym przepisem w regulaminie organizacyjnym podmiotu wykonującego działalność leczniczą określa się w szczególności:

1) firmę albo nazwę podmiotu;

2) cele i zadania podmiotu;

3) strukturę organizacyjną zakładu leczniczego;

[3) strukturę organizacyjną przedsiębiorstwa podmiotu - w brzmieniu obowiązującym do dnia 14 lipca 2016 r.],

4) rodzaj działalności leczniczej oraz zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych;

5) miejsce udzielania świadczeń zdrowotnych - w przypadku udzielania świadczeń zdrowotnych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, miejscem udzielania świadczeń jest miejsce przebywania osób wykonujących zawód medyczny udzielających tych świadczeń;

6) przebieg procesu udzielania świadczeń zdrowotnych, z zapewnieniem właściwej dostępności i jakości tych świadczeń w jednostkach lub komórkach organizacyjnych zakładu leczniczego;

[6) przebieg procesu udzielania świadczeń zdrowotnych, z zapewnieniem właściwej dostępności i jakości tych świadczeń w jednostkach lub komórkach organizacyjnych przedsiębiorstwa podmiotu - w brzmieniu obowiązującym do dnia 14 lipca 2016 r.],

7) organizację i zadania poszczególnych jednostek lub komórek organizacyjnych zakładu leczniczego oraz warunki współdziałania tych jednostek lub komórek dla zapewnienia sprawnego i efektywnego funkcjonowania podmiotu pod względem diagnostyczno-leczniczym, pielęgnacyjnym, rehabilitacyjnym i administracyjno-gospodarczym;

[7) organizację i zadania poszczególnych jednostek lub komórek organizacyjnych przedsiębiorstwa podmiotu oraz warunki współdziałania tych jednostek lub komórek dla zapewnienia sprawnego i efektywnego funkcjonowania podmiotu pod względem diagnostyczno-leczniczym, pielęgnacyjnym, rehabilitacyjnym i administracyjno-gospodarczym - w brzmieniu obowiązującym do dnia 14 lipca 2016 r.],

8) warunki współdziałania z innymi podmiotami wykonującymi działalność leczniczą w zakresie zapewnienia prawidłowości diagnostyki, leczenia, pielęgnacji i rehabilitacji pacjentów oraz ciągłości przebiegu procesu udzielania świadczeń zdrowotnych;

9) wysokość opłaty za udostępnienie dokumentacji medycznej ustalonej w sposób określony w art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta;

10) organizację procesu udzielania świadczeń zdrowotnych w przypadku pobierania opłat;

11) wysokość opłaty za przechowywanie zwłok pacjenta przez okres dłuższy niż 72 godziny od osób lub instytucji uprawnionych do pochowania zwłok na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz.U. z 2011 r. Nr 118, poz. 687, z późn. zm.) oraz od podmiotów, na zlecenie których przechowuje się zwłoki w związku z toczącym się postępowaniem karnym;

12) wysokość opłat za świadczenia zdrowotne, które mogą być, zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami odrębnymi, udzielane za częściową albo całkowitą odpłatnością;

13) sposób kierowania jednostkami lub komórkami organizacyjnymi zakładu leczniczego.

[13) sposób kierowania jednostkami lub komórkami organizacyjnymi przedsiębiorstwa podmiotu - w brzmieniu obowiązującym do dnia 14 lipca 2016 r.].

Natomiast art. 25 ww. ustawy określa zasady ubezpieczenia świadczonych przez podmiot leczniczy świadczeń zdrowotnych.

Z powyższych przepisów wynika, że z dniem wejścia w życie ustawy o działalności leczniczej tj. z dniem 1 lipca 2011 r. dotychczasowe podmioty lecznicze utraciły przypisywaną im odrębność organizacyjną od podmiotów je tworzących, bowiem z mocy prawa stają się przedsiębiorstwami podmiotów leczniczych. Firmę podmiotu wykonującego działalność leczniczą (podmiotu leczniczego), jak i strukturę organizacyjną jego przedsiębiorstwa określa regulamin organizacyjny, co wynika z art. 24 ustawy o działalności leczniczej. Jednocześnie określone w ustawie o działalności leczniczej prawa i obowiązki podmiotu leczniczego dotyczą wyłącznie wykonywanej przez ten podmiot działalności leczniczej i są wykonywane przez kierownika tego podmiotu (art. 4 ust. 2. ww. ustawy).

Z powołanych przepisów wynika jednoznacznie, że w przedmiotowej sprawie podmiotem leczniczym jest Wnioskodawca. Podmiot ten wykonując działalność leczniczą prowadzi przedsiębiorstwa (dwa Zakłady Opiekuńczo – Lecznicze), które są zespołem składników majątkowych służących do udzielania świadczeń zdrowotnych. W konsekwencji w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., tj. od dnia wejścia w życie ustawy o działalności leczniczej, działalność lecznicza w przedmiotowej sprawie jest prowadzona przez Wnioskodawcę, a nie przez Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze prowadzone przez Wnioskodawcę.

W przedmiotowej sprawie w świetle powołanych przepisów ustawy o działalności leczniczej Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze prowadzone przez Wnioskodawcę stanowiące przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego funkcjonujące w strukturze Wnioskodawcy tj. podmiotu, który posiada status przedsiębiorcy, nie mogą zostać uznane za jednostki odrębne od tego podmiotu, czyli jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, wykonujące we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Analiza stanu faktycznego przedstawionego we wniosku w kontekście powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że utworzone przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego: dwa Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze prowadzone przez Wnioskodawcę stanowią jedynie jednostki organizacyjne w strukturze działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie występuje odrębna od podmiotowości Wnioskodawcy podmiotowość Zakładów Opiekuńczo-Leczniczych.

Tym samym Wnioskodawca w stosunku do całej swojej działalności, powinien posługiwać się własnym numerem NIP nadanym mu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Jednocześnie Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze działające w ramach struktury organizacyjnej Wnioskodawcy, dla celów prowadzonej działalności i w tym dla celów podatkowych nie mogą się posługiwać własnymi numerami NIP.

Zakłady te dla celów podatkowych winne posługiwać się NIP-em Wnioskodawcy, tym bardziej, że Wnioskodawca wskazał, że ww. Zakłady nie są indywidualnie podatnikami z jakiegokolwiek tytułu.

Natomiast w przypadku jeśli ww. Zakłady, działając na podstawie odrębnych ustaw są odrębnymi od Wnioskodawcy płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych oraz są płatnikami składek na ubezpieczenie społeczne jako zakłady pracy swoich pracowników to dla celów rozliczeń podatku dochodowego od wynagrodzeń pracowników oraz składek na ubezpieczenia społeczne – ZUS mogą posługiwać się własnymi numerami NIP odrębnymi od numeru NIP Wnioskodawcy – właściciela ww. Zakładów.

Przy czym te odrębne NIPy mogą być stosowane tylko i wyłącznie dla celów bycia płatnikiem przez te Zakłady i dla żadnych innych celów.

Reasumując należy wskazać, że przedmiotowe przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego (Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze w C. i w P.) nie są uprawnione do posiadania odrębnego własnego numeru identyfikacji podatkowej dla celów prowadzonej przez te Zakłady działalności gdyż tą działalność prowadzi Wnioskodawca zatem Zakłady winny stosować NIP Wnioskodawcy. Jedynie w sytuacji rozliczeń w celach płatniczych Zakłady mogą posługiwać się własnymi numerami NIP odrębnymi od numeru NIP Wnioskodawcy o ile faktycznie na podstawie odrębnych przepisów są płatnikami, gdyż kwestia ta nie była przedmiotem nin. interpretacji.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze pomimo występowania w Rejestrze podmiotów leczniczych jako przedsiębiorstwa Zgromadzenia nadal mogą posługiwać się własnymi odrębnymi numerami NIP, należało uznać za nieprawidłowe, gdyż dla celów prowadzonej działalności muszą stosować NIP Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy (w szczególności, które nie zostały objęte pytaniem) nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego, w którym wskazano, że Zakłady Opiekuńczo-Lecznicze są na podstawie odrębnych przepisów płatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych oraz są także płatnikami składek na ubezpieczenie społeczne jako zakłady pracy swoich pracowników w oparciu o art. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Powyższe stwierdzenia przyjęto jako element opisanego stanu faktycznego i nie były one przedmiotem oceny. Należy podkreślić, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego, wydana interpretacja traci swą ważność, w szczególności wydana interpretacja traci swoją ważność gdyby Zakłady na podstawie odrębnych przepisów nie były jednak płatnikami ani podatku dochodowego ani składek ubezpieczeniowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.