Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-679/16-2/ZUK
z 12 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 12 lipca 2016 r. (data otrzymania 13 lipca 2016 r.), uzupełnionym 27 września 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości odliczenia od dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia akcji straty za rok 2007, 2008, 2009 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości odliczenia od dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia akcji straty za rok 2007, 2008, 2009.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 14 września 2016 r. Znak: IBPB-2-2/4511-679/16-1/ZUK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 27 września 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest posiadaczem akcji Spółki X, które nabył na giełdzie papierów wartościowych. Obecnie nie może sprzedać tych akcji ponieważ Spółka ogłosiła upadłość. Wnioskodawca nie zorientował się, kiedy i w jaki sposób Spółka zeszła z giełdy papierów wartościowych po ogłoszeniu upadłości.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy stratę za rok 2007, 2008, 2009 Wnioskodawca może odpisać w przyszłości, gdy będzie miał z akcji dochód, ponieważ dotychczas nie mógł jej odpisać z powodu braku dochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, kiedy w 2006 r. osiągnął zysk na giełdzie papierów wartościowych, to bezwzględnie musiał odprowadzić podatek dochodowy do Urzędu Skarbowego. W następnych latach Wnioskodawca ponosił straty na giełdzie papierów wartościowych i nie miał żadnych zysków, aby pokryć te straty – w przepisowych pięciu latach. Wnioskodawca uważa, że powinna być możliwość odpracowania tych strat w następnych latach, nie płacąc podatku z zysku na poczet tych strat, które poniósł w kwocie 30 800 złotych. Wnioskodawca twierdzi, że sprawiedliwie byłoby aby wszystkie straty zaliczyć na poczet przyszłych zysków z giełdy papierów wartościowych, nie obejmując ich w ramy czasowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska wyłącznie w zakresie możliwości odliczenia od dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia akcji straty za rok 2007, 2008, 2009. Natomiast w zakresie dopuszczalności zawarcia umowy przeniesienia własności akcji wycofanych z obrotu giełdowego wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy – dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 9 ust. 3 cytowanej ustawy – o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Natomiast art. 9 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:

1. z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, oraz
2. ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 6 ww. ustawy – przepis ust. 3 ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce, papierów wartościowych, w tym z odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży i odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających, a także z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

W związku z powyższymi przepisami należy stwierdzić, że strata nie jest podatkowo obojętna, bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera uregulowania, zgodnie z którymi strata ze źródła przychodów może być rozliczana przez podatnika w następnych latach podatkowych z tego źródła. Strata jest nadwyżką kosztów uzyskania przychodów nad sumą przychodów i określana jest za rok podatkowy. Podstawowym warunkiem dla zaistnienia możliwości rozliczenia (odliczenia) straty podatkowej przez podatnika jest wystąpienie dochodu do opodatkowania.

Podatnik może odliczyć stratę od dochodów osiągniętych w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Ma również możliwość wyboru, w których latach i w jakiej wysokości dokona odliczeń, z zachowaniem warunku co do dopuszczalnej kwoty odliczenia w roku podatkowym. Brak dochodu do opodatkowania w określonym roku podatkowym oznacza brak możliwości rozliczenia straty podatkowej w tej jednostce czasowej. W przypadku, kiedy w kolejnych pięciu latach podatkowych nie wystąpi dochód, strata podatkowa może nie być w ogóle rozliczona.

Tak więc, stratę może rozliczyć wyłącznie ten podatnik, który ją poniósł. Rozliczenie straty ze źródła przychodów polega na tym, że o wysokość tej straty można obniżyć dochód uzyskany z danego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, przy czym wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty poniesionej straty. W związku z tym rozliczenie straty może nastąpić w okresie nie krótszym niż dwa lata i nie dłuższym niż pięć lat. O tym, jaka część straty będzie rozliczana w danym roku podatkowym decyduje podatnik. Należy jednocześnie podkreślić, że przy rozliczaniu straty obowiązuje zasada, że strata z danego źródła przychodu może być pokryta jedynie z dochodów z tego samego źródła.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że literalna wykładnia art. 9 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie pozostawia żadnych wątpliwości, że o wysokość straty ze źródła przychodów, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła wyłącznie w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych. Wnioskodawca nie jest więc uprawniony do odliczenia strat ze źródła przychodów, poniesionych w latach 2007, 2008, 2009 ze względu na fakt, że upłynął 5-letni okres, w którym ww. straty można było odliczyć. Bez wpływu na powyższe rozstrzygnięcie pozostają powody, dla których Wnioskodawca nie rozliczył poniesionych strat w przewidzianym przepisami pięcioletnim okresie.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.