Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.681.2016.1.MAO
z 11 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2016 r. (data wpływu 14 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na modernizację stacji uzdatniania wody - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na modernizację stacji uzdatniania wody.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W latach 1992-2008 Gmina realizowała inwestycję pn. „Wodociągowanie Gminy”. Strona nie była podatnikiem VAT. Status czynnego podatnika VAT Gmina otrzymała w październiku 2004 roku. W trakcie realizacji inwestycji Strona nie odliczała podatku VAT, gdyż w zamiarze było wykorzystanie wytworzonej infrastruktury do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina po zakończeniu kolejnych etapów inwestycji przekazywała infrastrukturę w nieodpłatne używanie Zakładowi Usług Wodnych. Zakład Usług Wodnych, który przejął w administrowanie infrastrukturę nie był zakładem budżetowym Gminy. Strona nie była stroną umów z mieszkańcami o świadczenie usług wodnych.

Wytworzone środki trwałe zostały w ewidencji środków trwałych Gminy. W roku 2016/2017 Gmina planuje zmodernizować istniejącą stację uzdatniania wody. Inwestycja ma być realizowana z własnych środków. Termin zakończenia inwestycji planowany jest na dzień 31 maja 2017 roku. Po zakończeniu inwestycji, tj. od dnia 1 czerwca 2017 r. Gmina zmieni formę przekazania majątku z „nieodpłatnej” na „odpłatną”.

Zakład Usług Wodnych będzie płacił Gminie, od 1 czerwca 2017 r. miesięczny czynsz dzierżawny (1500 zł plus podatek VAT). Gmina na rzecz z.u.w. będzie wystawiała faktury VAT i ujmowała je w rejestrze sprzedaży oraz odprowadzała należny podatek VAT.

Wytworzone środki trwałe będą w dalszym ciągu w ewidencji środków trwałych Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z odpłatnym wydzierżawieniem infrastruktury wodociągowej Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki na modernizację stacji uzdatniania wody?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących wydatki związane z inwestycją pn. „Modernizacja stacji uzdatniania wody”.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Rozliczenia podatku VAT Gmina dokonuje w okresach kwartalnych. Odliczenia dokona po zakończeniu inwestycji, tj. za II kwartał 2017 roku.

Podstawowa zasada dotycząca odliczania podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. „ustawy o VAT”. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane będą do czynności opodatkowanych prawo to przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych.

W związku z tym, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT oraz wydatki ponoszone na inwestycję są powiązane z działalnością opodatkowaną Gminy, nabędzie ona prawo do odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących wydatki związane z modernizacją stacji uzdatniania wody.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego. Podatnik ma prawo od obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego na następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zarówno dostawa towarów jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów o podatku VAT wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy).

Jak wynika z art. 7 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy, do zadań własnych Gminy należą sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z opisu sprawy wynika, że w latach 1992-2008 Gmina realizowała inwestycję pn. „Wodociągowanie Gminy”, w trakcie realizacji której Strona nie odliczała podatku VAT, gdyż w zamiarze było wykorzystanie wytworzonej infrastruktury do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina po zakończeniu inwestycji nie była stroną umów z mieszkańcami o świadczenie usług wodnych, lecz etapowo przekazywała infrastrukturę w nieodpłatne używanie Zakładowi Usług Wodnych, który nie był zakładem budżetowym. Wytworzone środki trwałe zostały w ewidencji środków trwałych Gminy.

W latach 2016/2017 Gmina planuje z własnych środków zmodernizować istniejącą stację uzdatniania wody (termin zakończenia inwestycji planowany jest na dzień 31 maja 2017 roku). Po zakończeniu inwestycji, tj. od dnia 1 czerwca 2017 r. Gmina zmieni formę przekazania majątku z „nieodpłatnej” na „odpłatną”. Tym samym od 1 czerwca 2017 r. Zakład Usług Wodnych będzie płacił Gminie miesięczny czynsz dzierżawny (1500 zł plus podatek VAT), natomiast Strona będzie wystawiała faktury VAT i ujmowała je w rejestrze sprzedaży oraz odprowadzała należny podatek VAT. Wytworzone środki trwałe będą w dalszym ciągu w ewidencji środków trwałych Gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki w związku z realizacją inwestycji, w ramach której Gmina planuje modernizację stacji uzdatniania wody.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą opodatkowaną implikującą po stronie Wnioskodawcy podatek należny.

Należy zauważyć, że prawo do odliczenia powstaje jako konsekwencja dokonania przez podatnika określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W przypadku Gminy opisany powyżej mechanizm znajduje pełne zastosowanie, bowiem w przypadku zakupów towarów i usług dokonywanych w ramach realizacji przedmiotowej inwestycji w zakresie modernizacji stacji uzdatniania wody Gmina wykorzysta nabyte dobra do czynności opodatkowanych - infrastruktura wodociągowa po zmodernizowaniu będzie przedmiotem czynności opodatkowanych (odpłatnej dzierżawy).

Zgodnie z zapisem art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa nieruchomości jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną - odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Udostępniając odpłatnie na podstawie umowy cywilnoprawnej zmodernizowaną infrastrukturę wodociągową na rzecz Zakładu Usług Wodnych Gmina będzie działała w roli podatnika podatku VAT. Tym samym w przypadku wydatków ponoszonych na realizację ww. inwestycji w zakresie modernizacji stacji uzdatniania wody zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi w związku z realizacją inwestycji w ww. zakresie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. odpłatnej dzierżawy.

Zatem Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonywane w ramach realizacji opisanej we wniosku inwestycji, która będzie przedmiotem czynności opodatkowanej - umowy dzierżawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, że Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT od faktur dokumentujących wydatki związane z inwestycją pn. „Modernizacja stacji uzdatniania wody”, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00‑013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.