Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.774.2016.2.MS
z 20 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 1 sierpnia 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 16 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym 6 października 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do otrzymanej z NFOŚiGW dotacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do otrzymanej z NFOŚiGW dotacji. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 28 września 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-2.4510.774.2016.1.MS wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnień dokonano 6 października 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie demontażu pojazdów, wycofanych z eksploatacji. W dniu 11 lipca 2016 r. zawarł z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, umowę dotacji na dofinansowanie dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji. Przedmiotem umowy było udzielenie Wnioskodawcy dofinansowania w formie dotacji w określonej w umowie kwocie. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, działając na mocy ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. prawo ochrony środowiska oraz art. 13 ustawy z dnia 27 maja 2015 r. o zmianie ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz niektórych innych ustaw, przyznał Wnioskodawcy, na jego wniosek przedmiotowe dofinansowanie w formie dotacji. Zgodnie z § 3 umowy dotacji przyznane dofinansowanie ma charakter pomocy de minimis i udzielone zostało zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji (UE) Nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz.Urz. Ue L. 352 z 24.12.2013). Doszło już do wypłaty środków pieniężnych z przedmiotowej dotacji na rzecz Wnioskodawcy. Otrzymane z dotacji pieniądze, Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na zakup środków trwałych, które będą używane w procesie recyklingu pojazdów. 

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 4 października 2016 r.):

Czy środki pieniężne z otrzymanej przez Wnioskodawcę dotacji z NFOŚiGW, z uwagi na to, że będą przeznaczone w całości na zakup środków trwałych, na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko zawarte w uzupełnieniu wniosku z 4 października 2016 r.):

Ponieważ:

1. Spółka podpisała umowę dotacji na dofinansowanie dopłat do demontażu pojazdów wycofanych w eksploatacji z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
2. Spółka przeznaczy dotację w całości na zakup środków trwałych, które będą służyły do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji.
   
   

Zatem działanie Wnioskodawcy w tym zakresie będzie wypełniało dyspozycję art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tym samym otrzymane z NFOŚiGW środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Należy zaznaczyć, że o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje jego definitywny charakter w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej. Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. W świetle ww. przepisu otrzymane w sposób definitywny środki pieniężne (np. w postaci dotacji) stanowią przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Stosownie natomiast do art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Omawiane zwolnienie dotyczy środków, które łącznie spełniają następujące kryteria:

1. dochód musi być uzyskany w postaci otrzymanej dotacji, subwencji, dopłaty, innego nieodpłatnego świadczenia,
2. powyższe środki muszą zostać przekazane na konkretnie określony cel, a mianowicie pokrycie kosztów, zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3. od powyższych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.
   
   

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie demontażu pojazdów, wycofanych z eksploatacji. Spółka zawarła z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej umowę dotacji na dofinansowanie dopłat do demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przyznał Wnioskodawcy, na jego wniosek, przedmiotowe dofinansowanie w formie dotacji. Otrzymane z dotacji pieniądze, Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na zakup środków trwałych, które będą używane w procesie recyklingu pojazdów. 

Odnosząc przedstawione wyżej uregulowania prawne do opisanego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, że wartość otrzymanej dotacji stanowi przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie należy zauważyć, że z treści 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika jednoznacznie, że środki muszą zostać przekazane na konkretnie określony cel, tj. na pokrycie kosztów, zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych. W konsekwencji, sytuacja będąca przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej mieści się w dyspozycji art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem otrzymane przez Spółkę środki z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przeznaczone na zakup środków trwałych mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Spółki należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. Marii Skłodowskiej – Curie 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.