Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.617.2016.2.BW
z 20 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 lipca 2016r. (data wpływu 4 sierpnia 2016r.), uzupełnionym pismem z 27 lipca 2016r. (data wpływu 11 października 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „..."– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2016r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „...".

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. Organu 11 października. 2016r., w związku z wezwaniem tut. organu z 28 września 2016r. znak: 2461-IBPP2.4512.617.2016.1.BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem, które wpłynęło 11 października 2016r.):

Gmina ubiega się o dofinansowanie projektu w ramach Regionalnych Inwestycji Terytorialnych z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa /…/ 2014 - 2020, działanie 10.2 Rozwój mieszkalnictwa socjalnego, wspomaganego i chronionego oraz infrastruktury usług społecznych (Poddziałanie 10.2.2 Rozwój mieszkalnictwa socjalnego, wspomaganego i chronionego oraz infrastruktury usług społecznych - RIT).

Miasto jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie realizować projekt pn. „...”, który zakłada przebudowę budynku byłego hotelu przy ul. /…/ w celu rozszerzenia usług społecznych, świadczonych przez /…/ Placówkę Wsparcia Dziennego /…/, skierowanych do osób i rodzin wykluczonych społecznie.

Swoją działalność PWD planuje rozszerzyć o działania wspierające dziecko i rodzinę oraz o stanowiące profilaktykę ubóstwa, przemocy i zdrowia.

Do działań tych Wnioskodawca zalicza: uaktywnienie rodzin wspierających, otwarcie centrum mediacji rodzinnych, wprowadzenie do rodzin wykluczonych społecznie pedagogów rodzinnych, rozszerzenie asystentury rodzin obejmując wsparciem rodziny z problemem niepełnosprawności.

Podjęcie tych działań skutkować będzie zrealizowaniem zadań nałożonych na gminę ustawą o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

Zakłada się także podniesienie jakości życia Wodzisławian, których sytuacja zawodowa, zdrowotna, bytowa powoduje, że należą do szerokiej grupy osób zmarginalizowanych.

Właścicielem infrastruktury oraz realizatorem zadania jest Miasto /…/. Infrastrukturą zarządzać będzie /…/ Placówka Wsparcia Dziennego /…/, działająca jako jednostka budżetowa Miasta /…/, nie posiadająca osobowości prawnej i nie będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Inwestycja będzie wykonywana w ramach zadań własnych gminy wynikających z przepisów ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej art. 7 ust. 6a ustawy z dnia 8 marca 1990 r, o samorządzie gminnym (Dz.U.2016.446 ze zm.).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał:

1. Realizacja opisanego we wniosku projektu, jak i zakupy związane z tym projektem planowane są na lata 2016-2018.
2. Miasto /…/ będzie widniał jako nabywca, na fakturach dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją projektu.
3. Miasto /…/ nie planuje wykorzystywać budynku przebudowanego w ramach projektu dla celów działalności gospodarczej.
4. Towary i usługi nabywane w ramach realizacji inwestycji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
5. Efekty realizacji ww. projektu nie będą w przyszłości wykorzystywane w żaden sposób przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych.
6. Wnioskodawca dokona "scentralizowania" w zakresie rozliczeń w podatku od towarów i usług od 01.01.2017 r. będzie to miało miejsce przed rozpoczęciem realizacji ww. projektu.
7. Budynek będący własnością Wnioskodawcy zostanie udostępniony jednostce organizacyjnej nieodpłatnie - na podstawie umowy użyczenia.
8. Budynek będzie wykorzystywany do czynności związanych za statutową działalnością Placówki Wsparcia Dziennego /…/ ze szczególnym uwzględnieniem zadań nałożonych na gminę ustawą o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.
   
   

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie:

Czy Gmina jako jednostka samorządowa wykonująca zadania własne w ramach Regionalnych Inwestycji Terytorialnych z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa /…/ 2014-2020, działanie 10.2 Rozwój mieszkalnictwa socjalnego, wspomaganego i chronionego oraz infrastruktury usług społecznych (Poddziałanie 10.2.2 Rozwój mieszkalnictwa socjalnego, wspomaganego i chronionego oraz infrastruktury usług społecznych - RIT), będzie miała prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących poniesione nakłady na projekt pn. "..."?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 7 ust. 6a ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2016 446 ze zm.) zadanie to należy do zadań własnych gminy do których została powołana. Gmina jako jednostka samorządowa, posiadająca osobowość prawną oraz będąca podatnikiem podatku od towarów i usług, wykonująca zadania własne w ramach Regionalnych Inwestycji Terytorialnych z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa /…/ 2014 - 2020, nie będzie miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione nakłady na projekt pn. "..." w całości z uwagi na brak ich związku z czynnościami opodatkowanymi art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2016.710 ze zm.).

Na podstawie art. 15 ust. 6 w/w ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej, oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Natomiast w zakresie realizacji zadań własnych (działalności publiczno-prawnej) Gmina nie jest uznawana za podatnika, tym samym nie wykonuje samodzielnie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 w/w ustawy. Podatek VAT w szczególności nie będzie mógł zostać przez Miasto /…/ wykazany w deklaracji VAT-7 jako podatek naliczony obniżający podatek należny (ani w całości, ani w części zgodnie z art. 86 ust. 1, art. 90 ust. 1 i 2 oraz art. 91 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) z uwagi na brak związku zakupów z czynnościami opodatkowanymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Jak wynika z powyższego ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, aby podmiot mógł skorzystać z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.:

• wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej (art. 7 ust. 1 pkt 6a ww. ustawy o samorządzie gminnym),
• utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy o samorządzie gminnym).
  
  

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 ww. ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1774 ze zm.), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostce organizacyjnej w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczenie na cele związane z ich działalnością.

Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie – w myśl art. 4 pkt 10 cyt. ustawy – należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

Wskazać należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Jak wynika z ww. wyroku TSUE w sprawie C-276/14 samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, zatem wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła.

W związku z ww. wyrokiem C-276/14, w dniach 29 września 2015 r. oraz 16 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało Komunikaty, w których stwierdzono, że mając na uwadze rozstrzygnięcie TSUE zakłada się obowiązkowe „scentralizowanie” w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Jednocześnie wskazano, że stosowany obecny model rozliczeń do momentu obowiązkowego scentralizowania nie będzie kwestionowany.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca będzie realizować projekt pn. „..., który zakłada przebudowę budynku byłego hotelu przy ul. /…/ w celu rozszerzenia usług społecznych, świadczonych przez Placówkę Wsparcia Dziennego /…/, skierowanych do osób i rodzin wykluczonych społecznie.

Właścicielem infrastruktury oraz realizatorem zadania jest Wnioskodawca, infrastrukturą zarządzać będzie Placówka Wsparcia Dziennego /…/, działająca jako jednostka budżetowa Miasta /…/, nie posiadająca osobowości prawnej i nie będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (budynek będący własnością Wnioskodawcy zostanie udostępniony jednostce organizacyjnej nieodpłatnie - na podstawie umowy użyczenia).

Inwestycja będzie wykonywana w ramach zadań własnych gminy wynikających z przepisów ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej art. 7 ust. 6a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Wnioskodawca wskazał, że Realizacja opisanego we wniosku projektu, jak i zakupy związane z tym projektem planowane są na lata 2016-2018.

Miasto /…/ będzie widniał jako nabywca, na fakturach dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją projektu.

Towary i usługi nabywane w ramach realizacji inwestycji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Miasto /…/ nie planuje wykorzystywać budynku przebudowanego w ramach projektu dla celów działalności gospodarczej. Budynek będzie wykorzystywany do czynności związanych za statutową działalnością Placówki Wsparcia Dziennego /…/ ze szczególnym uwzględnieniem zadań nałożonych na gminę ustawą o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca dokona "scentralizowania" w zakresie rozliczeń w podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2017. r. będzie to miało miejsca przed rozpoczęciem realizacji ww. projektu.

Kwestią budzącą wątpliwości Wnioskodawcy jest prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur zakupowych związanych z realizacją ww. projektu pn. „...".

Podkreślić w tym miejscu należy ponownie, że podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowanym przez Wnioskodawcę projektem jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia czyli sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Z okoliczności dotyczących sprawy wynika, że Wnioskodawca dokona „scentralizowania” w zakresie rozliczeń w podatku od towarów i usług od 1 stycznia 2017 r. przed rozpoczęciem realizacji ww. projektu.

Z opisu sprawy również wynika, że towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Również w przyszłości do czynności opodatkowanych nie będą wykorzystywane efekty realizacji tego projektu.

Biorąc pod uwagę opis sprawy i wskazane przepisy ustawy o VAT należy stwierdzić, że skoro, jak wskazał Wnioskodawca, towary i usługi zakupione w celu realizacji projektu a także powstałe w wyniku jego realizacji efekty, nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT Wnioskodawcy, to w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług, a mianowicie związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie należy uznać, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących zakupów towarów i usług dokonywanych w związku z realizacją ww. projektu pn. „...", ponieważ nie zostanie spełniona przesłanka wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. nabyte towary i usługi nie były i nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.