Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-561/16-1/MN
z 12 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2016 r. (data wpływu 12 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym w dniu 12 października 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku związanego z zakupem autobusów i tramwajów oraz usług służących obsłudze środków transportu miejskiego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2016 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 12 października 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku związanego z zakupem autobusów i tramwajów oraz usług służących obsłudze środków transportu miejskiego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina nosi się z zamiarem zakupu nowych środków transportu publicznego w postaci autobusów i tramwajów. Realizacja usług transportu zbiorowego w zakresie transportu tramwajowego i autobusowego wykonywana jest przez wydzieloną jednostkę budżetową funkcjonującą pod nazwą Z. Udostępnianie usług na rzecz mieszkańców odbywa się poprzez sprzedaż biletów, które wyznaczają podstawę opodatkowania, a stawka podatku VAT wynosi 8%. Obsługę techniczną w postaci wykonywania przewozów tramwajowych i autobusowych realizują na zlecenie Gminy odpowiednio spółki: T. Sp. z o.o. i S. Sp. z o.o. W związku z zamiarem zakupu nowych środków transportu publicznego Gmina planuje zawrzeć z ww. spółkami umowę powierzenia, w ramach której Gmina będzie zlecać zleceniobiorcy wykonanie usług transportu miejskiego przy wykorzystaniu sprzętu (autobusów, tramwajów) należącego do Usługodawcy (Gminy), a udostępnionego zleceniobiorcy. W konsekwencji Spółki będą realizować usługi transportowe na powierzonym majątku.

Zgodnie z umową powierzenia Zleceniobiorcy przysługiwać będzie prawo wykorzystywania udostępnionych przez Gminę środków trwałych (autobusów i tramwajów) wyłącznie do świadczenia usług transportu miejskiego na rzecz Gminy. Zleceniobiorcy nie będą uprawnieni do wykorzystywania powierzonych środków transportu do świadczenia usług na rzecz osób trzecich.

W trakcie obowiązywania umowy powierzenia, przekazane autobusy i tramwaje będą znajdować się w ewidencji majątkowej Gminy. Spółki transportowe ponosić będą jedynie koszty bieżące związane z eksploatacją udostępnionych im środków trwałych (na przykład koszty paliwa, części zamiennych). Korzystanie przez Zleceniobiorcę ze środków trwałych będzie odzwierciedlone w ostatecznej kalkulacji ceny za świadczone usługi przewozu, za które spółki będą miesięcznie wystawiać na Gminę faktury.

W uzupełnieniu wniosku dodatkowo wskazano, że Gmina zamierza dokonać zakupu nowych środków transportu (autobusów i tramwajów) po dniu 31 grudnia 2016 r., czyli po centralizacji rozliczeń VAT Gminy i jej jednostek budżetowych. Po centralizacji, tj. z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina będzie wykazywała w swoich rejestrach i deklaracjach VAT przychody ze sprzedaży biletów komunikacji miejskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Gminie będzie przysługiwało prawo odliczania naliczonego podatku od towarów i usług od zakupu autobusów i tramwajów, które na podstawie umów zostaną powierzone spółkom transportowym wykonującym na rzecz zlecającej usługi transportu miejskiego, za które należność będzie pobierana przez Gminę poprzez sprzedaż biletów komunikacji miejskiej?
2. Czy Gminie będzie przysługiwało prawo odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez spółki transportowe z tytułu wykonywania usług obsługi transportu miejskiego powierzonymi przez Gminę środkami transportu?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi. W sytuacji, gdy Gmina ponosi ciężar ekonomiczny wydatków (w tym podatku naliczonego) na realizację zakupu środków transportu miejskiego, które - w ramach realizacji spoczywających na niej zadań komunalnych - generują jednocześnie podatek należny, nie ma podstaw do pozbawienia jej prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesienia tych wydatków. Powyższej kwalifikacji wydatków nie zmienia okoliczność przekazania, ze względów organizacyjnych, wymienionych składników majątku do spółek obsługujących wykonania usług transportu miejskiego.

Ponadto, w ocenie prawa Gminy, do odliczania podatku naliczonego od zakupu środków transportu publicznego należy mieć na względzie fundamentalną zasadę podatku od towarów i usług - zasadę neutralności tego podatku i z tego też względu zasadne jest uznanie, iż Gminie będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków poniesionych na inwestycję polegającą na zakupie autobusów i tramwajów, które posłużą wykonaniu opodatkowanych podatkiem VAT usług transportu miejskiego.

Uwzględniając powyższe, zdaniem Wnioskodawcy:

1. Gmina uzyska prawo pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT od zakupu autobusów i tramwajów, które posłużą wykonywaniu opodatkowanych podatkiem VAT usług transportu miejskiego;
2. Gmina uzyska prawo pełnego odliczenia podatku naliczonego VAT od nabycia usług spółek transportowych służących obsłudze środków transportu miejskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.