2016.10.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-416/16/APR
z 12 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2016 r. (data wpływu 4 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 30 września 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania faktur w ramach samofakturowania i prawidłowości ich zatwierdzania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach wystawionych w ramach samofakturowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 30 września 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania faktur w ramach samofakturowania i prawidłowości ich zatwierdzania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach wystawionych w ramach samofakturowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest operatorem serwisu (zwanego dalej Serwisem) służącego do pobrania i weryfikacji danych osobowych posiadaczy przedpłacowych kart SIM (karty pre-paid), zwanych dalej Kartami, zgodnie z wymogami art. 60b ustawy z dnia 16 lipca 2004r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2014 r. poz. 243, z późn. zm.). Spółka zamierza zawrzeć Umowy z klientami zainteresowanymi świadczeniem usług polegających na pobieraniu i weryfikacji danych osobowych posiadaczy kart przedpłacowych SIM (dalej Weryfikacja) przy pomocy Serwisu, na rzecz dostawców usług telefonii komórkowej i bezprzewodowej transmisji danych w sieci GSM (zwanych dalej Operatorami).

W ramach tej Umowy Spółka udostępni Klientowi, na okres obowiązywania umowy, dostęp do Serwisu poprzez stronę internetową i aplikację na urządzenia mobilne Android oraz iOS, poprzez indywidualne konta dostępu do Serwisu przypisane do Klienta, przeznaczone do dokonywania Weryfikacji przy użyciu Serwisu. Weryfikacja dokonywana będzie zgodnie z regulaminem Serwisu oraz wytycznymi zawartymi w procedurach Operatorów, którzy będą objęci zakresem działania Serwisu. Regulamin oraz Procedury stanowić będą załączniki do Umowy, będąc jej integralną częścią, a także będą dostępne dla Klienta w Serwisie.

Za każdą Weryfikację zakończoną potwierdzeniem jej prawidłowości przez Operatora, Klient otrzyma od Spółki wynagrodzenie określone w Umowie. W celu zoptymalizowania procesu obiegu faktur kosztowych Spółka planuje wdrożenie systemu samofakturowania (tj. wystawiania przez nią jako nabywcę, faktur w imieniu Klientów), który obejmuje usługi realizowane przez Serwis.

Spółka planuje, że proces wystawiania przez nią faktur (z jej perspektywy kosztowych), w imieniu Klientów Serwisu, będzie realizowany przy wykorzystaniu informacji umieszczanych w Serwisie. Po zakończeniu miesiąca, w terminie max 7 dni, Spółka udostępni Klientowi za pośrednictwem Serwisu raport dotyczący Weryfikacji dokonanych w zakończonym miesiącu wraz z fakturą VAT. Każdy klient będzie miał dostęp tylko i wyłącznie do swoich danych i dokumentów umieszczonych w Serwisie. Klient będzie uprawniony do zgłoszenia zastrzeżeń do faktury za pośrednictwem Serwisu w terminie 7 dni od dnia jej udostępnienia. Brak zastrzeżeń oznaczać będzie akceptację faktury VAT przez klienta (tzw. milcząca akceptacja). Faktura VAT będzie dostępna do pobrania z Serwisu przez Klienta od 8 dnia po dniu jej udostępnienia.

W przypadku uwzględnienia zastrzeżeń, Spółka udostępni Klientowi w Systemie fakturę korygującą.

Faktury wystawiane przez Spółkę, będącą nabywcą usług w systemie samofakturowania, będą zawierały wszystkie niezbędne elementy wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, w tym wyraz „samofakturowanie”. Numeracja faktur będzie nadawana zgodnie z kolejnością wystawiania ich przez Spółkę (wystawiane dokumenty będą uwzględniały wymóg ciągłości numeracji zgodnie z systemem nadawania numeracji przez wystawcę dokumentów, a nie przez dostawcę usług).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy faktury, które będą wystawiane przez Spółkę w procesie samofakturowania w sposób opisany powyżej (tj. z zachowaniem ciągłości numeracji zgodnej z systemem nadawania numerów faktur stosowanym przez Spółkę) będą wystawiane prawidłowo w świetle ustawy o VAT?
Czy prawidłowa będzie procedura oparta o „milczącą akceptację” po upływie określonego czasu w Umowie?
Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturach, które sama wystawi w procesie samo fakturowania?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Faktury generowane przez Spółkę w planowanym procesie samofakturowania będą wystawiane prawidłowo w świetle ustawy o VAT. W szczególności zgodne z przepisami będzie zachowanie kolejności numeracji faktur selfbillingowych (faktur wystawianych w systemie samofakturowania) zgodnie z systemem przyjętym przez wystawcę faktur, tj. przez Spółkę. Na poparcie swojego stanowiska Spółka prezentuje poniższe argumenty.
Faktury selfbillingowe wystawiane przez Spółkę będą zawierały wszystkie wymienione w powołanym przepisie dane, łącznie z wyrazem „samofakturowanie”. Takie oznaczenie faktur jednoznacznie będzie wskazywało, iż faktura została wystawiona przez nabywcę usług, tj. Spółkę, w systemie samofakturowania. Kolejne numery faktur będą nadawane przez wystawcę (Spółkę) z zachowaniem ciągłości numeracji wynikającej z systemu (rejestru) przyjętego przez Wnioskodawcę. W ocenie Spółki, zastosowanie ciągłości numeracji faktur selfbillingowych przez wystawiającego pozwala na (wymaganą prawem) jednoznaczną identyfikację wystawionych dokumentów, ich kontrolę i łatwe odszukanie.
Ustawa o VAT nie zawiera postanowień dotyczących kwestii, czy w przypadku faktur wystawianych w systemie samofakturowania kolejność numeracji powinna być zachowana u wystawcy takich faktur (tj. u nabywcy usług), czy u faktycznego sprzedawcy. Jednakże, w ocenie Spółki, z punktu widzenia mechanizmu wystawiania faktur i celu, jakie faktury mają spełniać w systemie VAT, uzasadnione jest zachowanie ciągłości numeracji faktur selfbillingowych według ewidencji ich wystawcy.
Poza wskazanymi w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT wymogami odnośnie elementów, jakie powinna zawierać każda faktura selfbillingowa, dla prawidłowości dokumentów wystawianych w procesie samofakturowania istotne jest także wypełnienie warunków wynikających z art. 106d ust. 1 ustawy o VAT. Faktura selfbillingowa będzie bowiem prawidłowa, jeżeli proces samofakturowania będzie zgodny z wymogami zawartymi w ustawie o VAT.
W myśl powołanego art. 106d ust. I pkt 1 ustawy o VAT, ustawodawca wymaga, aby wdrożenie procesu samofakturowania zostało poprzedzone:
1. zawarciem umowy, w której zostanie wyrażona zgoda sprzedawcy i nabywcy usług na wystawianie faktur selfbillingowych oraz
2. zapisaniem w umowie i wdrożeniem procedury pozwalającej sprzedawcy usług na akceptację wystawianych faktur selfbillingowych przez nabywcę.
  Prawidłowość procesu samofakturowania, a tym samym i poprawność wystawianej faktury selfbillingowej oceniania jest przez pryzmat wyrażenia obopólnej (tj. wyrażonej przez sprzedawcę i nabywcę usług), pisemnej zgody na samofakturowanie sprzedaży określonych usług oraz istnienia uzgodnionego przez sprzedawcę i nabywcę usług procesu akceptowania faktur selfbillingowych. Z punktu widzenia mechanizmu rozliczania podatku VAT, istotnym jest zapewnienie sprzedawcy prawa do weryfikowania i akceptowania wystawianych przez nabywcę faktur selfbillingowych.
  Planowany do wdrożenia przez Spółkę proces samofakturowania gwarantuje każdemu Klientowi, który wyrazi zgodę na otrzymywanie faktur selfbillingowych, prawo do weryfikowania, sprawdzania poprawności danych, zgłaszania uwag i nieprawidłowości. Każdy Klient będzie miał dostęp do portalu, który zawiera szczegółowe dane o zrealizowanych Weryfikacjach. Gdy w założonym czasie Klient nie zgłosi zastrzeżeń dla wystawionej specyfikacji i faktury, będzie dochodziło do tzw. „milczącej akceptacji” dla wystawionych przez Spółkę dokumentów. Planowany proces zakłada milczącą akceptację faktur selfbillingowych w celu zapewnienia ciągłości w wystawianiu faktur i realizowaniu płatności na rzecz Klientów.
  Prawidłowość stosowania procedury milczącej akceptacji faktur potwierdzają także organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanej w imieniu Ministra Finansów interpretacji indywidualnej z dnia 24 kwietnia 2014 r. (ILPP2/443-139/14-2/MN) wskazał, iż „przedstawiona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur w oparciu o mechanizm milczącego zatwierdzania faktur, tj. zatwierdzenie faktury nastąpi przez kontrahenta Spółki wówczas, gdy w terminie określonym w umowie nie zgłosi on sprzeciwu lub uwag w stosunku do faktury wystawionej przez Spółkę - będzie oznaczać spełnienie warunku istnienia określonej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez kontrahenta, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy”. Podobne stanowisko zostało także potwierdzone w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 14 sierpnia 2013 r. (ILPP4/443-218/13-5/BA).
3. W opinii Spółki, podatek naliczony VAT wykazany na wystawianych przez nią fakturach selfbillingowych będzie podlegał odliczeniu, gdyż nabywane usługi dokumentowane tymi fakturami będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do jego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.
  W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, odliczeniu podlega podatek VAT naliczony z tytułu zakupów towarów i usług służących wykonywaniu (przez nabywcę tych świadczeń) czynności opodatkowanych VAT, pod warunkiem, iż zakup został udokumentowany prawidłowo wystawioną fakturą.
  Prawo nabywcy do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur wystawionych w systemie samofakturowania potwierdzają także interpretacje indywidualne. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 26 marca 2014 r. (IPPP1/443-119/14-2/MP).
  Podsumowując, w świetle powyższych argumentów Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturze selfbillingowej wystawionej przez samą siebie w imieniu dostawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Według art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Według art. 106b ust. 3 ustawy – na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

Przepisy art. 106b ustawy określają podmioty wystawiające fakturę oraz zakres przedmiotowy faktury. W tym zakresie przepis stanowi odzwierciedlenie art. 220 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Należy zauważyć, że ustawodawca w art. 106b ust. 2 skorzystał z regulacji zawartej w art. 221 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady i zwolnił z obowiązku wystawiania faktur w odniesieniu do czynności zwolnionych od podatku (podatnicy mogą jednak takie faktury wystawiać).

Zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu,
o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b
1. jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Na mocy art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1) datę wystawienia,
2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,
3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,

(…)

17) w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”,

(…).

Jak wynika z ww. regulacji, wystawianie faktur w procesie „samofakturowania” może zostać zastosowane pod warunkiem istnienia wcześniej zawartej (a zatem zawartej przed wystawieniem pierwszej faktury przez nabywcę w imieniu i na rzecz podatnika dokonującego sprzedaży) umowy. Ustawodawca nie określa żadnych – poza jednym – elementów, które umowa ta powinna zawierać. Tym jedynym określonym przez ustawodawcę elementem, który powinien zostać ujęty w przedmiotowej umowie jest określenie procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, w imieniu i na rzecz którego faktury są wystawiane.

Zatem przepisy ustawy wymagają istnienia procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, nie wskazują natomiast, jak procedura ta ma być określona. Jednakże, w najlepszym interesie podatnika dokonującego dostawy towarów (świadczącego usługę) jest, aby procedura ta była właściwie określona i przestrzegana, z uwagi na to, że wystawienie faktury przez nabywcę towaru lub usługi wiąże się z określeniem kwoty podatku należnego w imieniu i na rzecz dostawcy/usługodawcy.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy, ważne jest aby strony transakcji potrafiły udowodnić, że porozumienie takie zostało zawarte i że sprzedawca zatwierdza poszczególne faktury według określonej przez strony zasady. Istotne jest także określenie właściwej procedury akceptacji faktur przez sprzedawcę. Bowiem w sytuacji, gdy nabywca nie przedstawi faktury do akceptacji sprzedawcy, to i tak dostawca nie będzie zwolniony z obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tytułu dokonanej dostawy.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ustawodawca umożliwił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych np. faktu, iż zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Na podstawie art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylona)
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
(uchylony)
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
(uchylony)
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Analiza opisu sprawy na tle przywołanych regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że skoro Spółka będzie miała zawarte umowy z klientami, w których strony zgodnie określą, że faktury za usługi świadczone na rzecz Spółki będą dokumentowane fakturami wystawianymi przez Spółkę w imieniu i na rzecz klientów, to prawidłowe będzie stosowanie przez Spółkę numeracji zgodnej z jej systemem. Ustawodawca nie wymaga bowiem dla faktur wystawianych w procedurze „samofakturowania” odrębnego sposobu numerowania faktur wystawianych w imieniu każdego klienta. Istotne jest, aby faktury te posiadały wszystkie elementy wymagane w powołanych wyżej przepisach, w tym m.in. kolejny numer.

W odniesieniu do kwestii zatwierdzania ww. faktur należy stwierdzić, że jeśli sposób ich zatwierdzania w oparciu o mechanizm milczącej akceptacji zostanie określony w zawartych z klientami umowach (zostaną w nich opisane szczegółowe zasady, na podstawie których Spółka będzie miała podstawę do uznania wystawionych faktur za zaakceptowane przez klientów), przy założeniu, że klienci będą podatnikami, należy uznać, że powyższy mechanizm będzie prawidłowy. Zostanie bowiem spełniony warunek, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy.

Tym samym wystawione w ww. sposób faktury będą upoważniały Spółkę do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w takiej części, w jakiej nabyte towary i usługi będą związane ze sprzedażą opodatkowaną, o ile oczywiście nie zajdą wyłączenia wskazane w art. 88 ust. 3a ustawy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Ostateczna ocena prawidłowości wystawianych faktur będzie mogła zostać zweryfikowana wyłącznie w toku przeprowadzonego postępowania przez właściwy organ kontroli. Oznacza to, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin