Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-530/16/RS
z 21 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku 0% do usług zarządzania statkami handlowymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku 0% do usług zarządzania statkami handlowymi.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wnioskodawca, S.A. (zwany dalej: Wnioskodawcą) jest spółką prawa polskiego. Do podstawowej działalności Spółki należy transport morski i przybrzeżny towarów, wynajem i dzierżawa środków transportu wodnego oraz handel hurtowy, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi.

Wnioskodawca zawarł umowy zarządu handlowego dwóch statków z inną polską spółką, która jest Armatorem morskim. Statki, których dotyczą umowy sklasyfikowane są pod nr PKWiU ex 30.11.24.0, tj. są pełnomorskimi statkami do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu.

Podstawowym celem zawarcia ww. umów jest to, że Armator statku powierza w zarząd statek handlowy.

Do podstawowych obowiązków firmy zarządzającej, tj. Wnioskodawcy, wynikających z tych umów należy m. in.:

• wyszukiwanie polskich i zagranicznych dysponentów ładunków lub poszukiwanie i doprowadzanie do zawarcia umów innego zatrudnienia statków, np. czarterów zewnętrznych;
• pośredniczenie między nimi, a Armatorem w zawieraniu umów i kontraktów przewozowych (negocjowanie warunków umów oraz stawek za przewóz lub na czas);
• organizacja w taki sposób serwisu liniowego statków, aby osiągnąć optymalizację wyników podróży statków powierzonych w zarząd;
• opracowanie rozkładów zawinięć i kalkulacji podróży handlowych realizowanych przez statki w zarządzie Wnioskodawcy;
• wytyczanie optymalnych tras statków w zarządzie odpowiedzialnych za przewóz ładunków na rzecz Armatora;
• sporządzanie instrukcji na podróż statku;
• przesyłanie do Armatora statków szacunkowych wyników każdej podróży, po wypłynięciu z ostatniego portu załadunku i po zakończeniu podróży okrężnej;
• bukowanie ładunków na najlepszych do uzyskania warunkach; śledzenie zmian rynkowych oraz działań konkurencji i po ocenie informacji uzyskanych od agentów, jak również przy wykorzystaniu wszelkich innych kanałów pozyskiwania informacji o ładunkach (wysokość stawek frachtowych, prowizji ładunkowych, długości kredytu kupieckiego ograniczonego w założeniach do minimum), np. od brokerów, spedytorów, itp.;
• dostarczanie raportów z listami bukingowymi w formacie uzgodnionym z Armatorem statków (raportowanie tygodniowe);
• negocjowanie i zawieranie w imieniu Armatora umów czarterowych (na czas T/C oraz na podróż V/C) a następnie ich bieżące prowadzenie wraz ze stosownymi rozliczeniami.

Zgodnie z umową Wnioskodawca odpowiedzialny jest także za operacje statku w portach uwzględniając planowanie załadunku i wyładunku, sztauowania ładunku, czyli takiej organizacji procesu przeładunkowego aby Armator statku poniósł najniższe koszty. Dodatkowo Wnioskodawca świadczy usługę logistyki sprzętu manipulacyjnego (kontenery, podwozia), z włączeniem raportowania. W ramach umowy zarządu handlowego Wnioskodawca świadczy też usługi finansowe, które polegają m. in. na:

• kontroli manifestów frachtowych i sporządzaniu ewentualnych korekt,
• przygotowaniu i wysyłaniu do armatora skonsolidowanych list frachtowych po ostatnim porcie załadunku i dwa dni po otrzymaniu manifestów frachtowych od agentów,
• śledzeniu pobierania frachtów przez agentów,
• sprawdzaniu listy niepobranych frachtów,
• raportowaniu braków płatności właścicielowi statku,
• śledzeniu przygotowywanych przez agentów raportów finansowych,
• przygotowaniu i nadzorze zawinięć statków do portów podróży oraz kontroli kosztów związanych z tymi zawinięciami,
• współpracy z agentem statku i dowództwem statku w trakcie podróży morskiej.

Do obowiązków Wnioskodawcy należy też przygotowywanie we współpracy z Armatorem rocznego budżetu oraz planów przepływów pieniężnych w takiej formie, która odpowiada Armatorowi.

Wnioskodawca pomaga też w polubownym zamknięciu roszczeń ładunkowych i bieżąco informuje o wszelkich szkodach na statku; wnosi lub broni w sądzie spraw wytoczonych przeciwko lub przez Armatora statku.

Armator statku aranżuje konieczne finansowanie działalności w wymaganym okresie. Wnioskodawca nie finansuje operacji statkowych. Wyniki podróży handlowych i czarterowych rozliczane są przez prowadzącego zarząd w imieniu Armatora i przy jego akceptacji. Armator księguje wszystkie przesłane mu faktury przychodowe i kosztowe dotyczące podróży liniowych lub czarterowych. Armator ma prawo audytować wszelkie dokumenty w posiadaniu zarządzającego związane z eksploatacją statku.

Za świadczone przez Wnioskodawcę usługi Armator statku płaci wynagrodzenie skalkulowane dzienną stawką na koniec każdego miesiąca. Umowy sporządzone są na wzorach BIMCO Standard Ship Management Agreement

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka, świadcząc opisane w stanie faktycznym usługi, uprawniona jest do stosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0%, przy założeniu, że usługi te realizowane są wyłącznie na rzecz Armatora morskiego i służą bezpośrednim potrzebom statków?

Zdaniem Wnioskodawcy, gdy miejscem świadczenia usług jest Polska, biorąc pod uwagę zakres wykonywanych czynności, uprawniony jest do stosowania stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 14 i/lub pkt 17 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do zapisu art. 83 ust. 1 pkt 14 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych z obsługą statków wymienionych w PKWiU ex 30.11 należących do Armatorów morskich, z wyjątkiem usług świadczonych na cele osobiste załogi. Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 17 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do pozostałych usług świadczonych na rzecz Armatorów morskich lub innych podmiotów wykonujących przewozy środkami transportu morskiego służących bezpośrednim potrzebom środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, lub ich ładunków. W przepisach podatkowych brak jest zarówno definicji legalnych, jak i wyodrębnionych katalogów usług polegających na obsłudze środków transportu morskiego. Zdaniem Wnioskodawcy, zasadą jest więc ścisła interpretacja przepisów, a przy dokonaniu interpretacji przepisów, zasadne jest posługiwanie głównie wykładnią językową. Stosując taką metodę wykładni kierujemy się przekonaniem, że ustawodawca racjonalnie używał takich, a nie innych słów. Wykładnia językowa jest bowiem punktem wyjścia dla wszelkiej wykładni prawa podatkowego, a także zakreśla jej granice w ramach możliwego sensu słów zawartych w tekście prawnym. W tym kontekście „uważamy”, że obsługa statków polega na zapewnieniu im funkcjonowania zgodnie z przeznaczeniem i wymogami technicznymi. Zdaniem Wnioskodawcy, spełnione są wszystkie warunki z przytoczonych wyżej przepisów.

Po pierwsze, statki, które Wnioskodawca obsługuje, należą do statków sklasyfikowanych w PKWiU ex 30.11.24.0, tj. „pozostałych statków pełnomorskich do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu".

Po drugie, usługi świadczone są na rzecz Armatora morskiego. Zgodnie bowiem z art. 7 Kodeksu morskiego „Armatorem jest ten, kto we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem morskim własnym lub cudzym".

Po trzecie, opisane usługi nie mają związku z celami osobistymi załogi.

W opinii Wnioskodawcy, świadczona przez niego usługa składa się z szeregu czynności obsługi morskiego środka transportu koniecznych do zgodnego z prawem powszechnym, zwyczajami morskimi i innymi normami, w tym konwentami międzynarodowymi, wyjścia statku w morze w sposób bezpieczny dla załogi (Armatora morskiego), samej jednostki i jej ładunku, jak również - w przypadku przewozu ładunku - potwierdzenia, że wszystkie reżimy transportowe zostały dochowane i nie nastąpiło pogorszenie stanu ładunku w procesie transportowym. Stosownie do zapisu art. 83 ust. 2, Wnioskodawca prowadzi dokumentację, z której jednoznacznie wynika, że czynności świadczone przez niego zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w art. 83 ust. 1 pkt 14 i/lub 17 ustawy o podatku i usług. Są to m. in.: dokumentacje podróży statku, umowy czarteru (T/C i V/C), dokumentacje ładunkowe (manifesty/konosamenty), dokumenty finansowe (faktury przychodowe i kosztowe), dokumentacje roszczeń ładunkowych i szkód statkowych, dokumentacje ubezpieczeniowe, rozliczenie z firmami sztauerskimi oraz brokerami, dokumenty dotyczące zafrachtowań ładunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się - w myśl dyspozycji art. 7 ust. 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…)

W celu określenia czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu konieczne jest ustalenie miejsca ich świadczenia.

Jak stanowi art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a ustawy wynika, że na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:




1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.




2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 14 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych z obsługą statków wymienionych w klasie PKWiU ex 30.11 należących do armatorów morskich, z wyjątkiem usług świadczonych na cele osobiste załogi.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 17 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do pozostałych usług świadczonych na rzecz armatorów morskich lub innych podmiotów wykonujących przewozy środkami transportu morskiego służących bezpośrednim potrzebom środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, lub ich ładunków.

Z ust. 1 pkt 1 powołanego artykułu wynika, że stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw armatorom morskim:

1. pełnomorskich liniowców pasażerskich, pełnomorskich statków wycieczkowych i tym podobnych jednostek pływających do przewozu osób; pełnomorskich promów wszelkiego typu (PKWiU ex 30.11.21.0),
2. pełnomorskich tankowców do przewozu ropy naftowej, produktów przerobu ropy naftowej, chemikaliów oraz gazów skroplonych (PKWiU ex 30.11.22.0),
3. pełnomorskich chłodniowców, z wyłączeniem tankowców (PKWiU ex 30.11.23.0),
4. pozostałych statków pełnomorskich do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU ex 30.11.24.0),
5. pełnomorskich statków rybackich, pełnomorskich statków przetwórni oraz pełnomorskich pozostałych jednostek pływających do przetwarzania lub konserwowania produktów rybołówstwa (PKWiU ex 30.11.31.0),
6. pchaczy pełnomorskich (PKWiU ex 30.11.32.0),
7. statków szkolnych i badawczych rybołówstwa morskiego oraz statków ratowniczych morskich (PKWiU ex 30.11.33.0).

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”. Zatem wynikająca z konkretnego załącznika stawka lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danego wyrobu z danego grupowania.

Jak stanowi art. 83 ust. 2a ustawy, do usług służących bezpośrednim potrzebom ładunków, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 9a i 17, zalicza się załadunek, wyładunek, przeładunek oraz inne usługi wykonywane na tych ładunkach niezbędne do wykonania usługi transportu tych ładunków, z wyjątkiem usług składowania tych ładunków, z tym że usługi składowania ładunków, które stanowią część załadunku, wyładunku lub przeładunku, w części wykonywanej w okresie nieprzekraczającym:

1. 20 dni dla ładunków przewożonych w kontenerach,
2. 60 dni dla pozostałych ładunków

– zalicza się do usług służących bezpośrednim potrzebom ładunków.

W świetle ust. 2 powołanego artykułu, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7–18 i 20–22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Przepis art. 83 ust. 16 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić w drodze rozporządzenia dokumenty, dane, które powinna zawierać dokumentacja, o której mowa w ust. 2 – uwzględniając specyfikację wykonywania niektórych czynności, konieczność zapewnienia prawidłowej identyfikacji usługi na potrzeby rozliczenia podatku oraz przepisy Unii Europejskiej.

Wobec braku w tym zakresie rozporządzenia wykonawczego do ustawy, dokumentacja, o której mowa w art. 83 ust. 2 ustawy winna udowadniać, że stawkę 0% zastosowano do czynności, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, z tym że dokumenty potwierdzające wykonanie tych czynności muszą mieć rangę dowodów, w związku z czym muszą w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzać okoliczność faktycznie przez nie dowodzoną. Podatnik aby skorzystać ze stawki 0% powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie transakcji.

Należy wskazać, że świadczenie składające się z co najmniej dwóch czynności, które z ekonomicznego punktu widzenia tworzy jedną całość ma miejsce wtedy, gdy jedną z jego części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą, jeżeli nie stanowi ona dla nabywcy celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego zrealizowania (wykorzystania) usługi zasadniczej. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie wyklucza zastosowanie do poszczególnych jego elementów odrębnych cen. Jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych regulacji prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wynika z treści wniosku – Wnioskodawca, świadczy usługi zarządzania statkami na rzecz polskiej spółki, która – w świetle art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług – jest podatnikiem w rozumieniu ww. przepisu, miejscem świadczenia i opodatkowania tych usług - zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy – jest terytorium Polski.

Wykonywane czynności w ramach zawartej umowy świadczą, że usługi zarządzania statkami mają charakter kompleksowy. Z uwagi na fakt, że ww. usługi związane są z obsługą wyłącznie pełnomorskich statków do przewozu ładunków suchych (stałych) należących do armatora, wymienionych w grupowaniu PKWiU 30.11.24.0 (służą ich potrzebom i są niezbędne do ich funkcjonowania zgodnie z przeznaczeniem), jak również bezpośrednim potrzebom ładunków tych statków, ich świadczenie korzysta z preferencyjnej, 0% stawki podatku, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 14 oraz pkt 17 ustawy, skoro - jak wskazuje Wnioskodawca w stanowisku - prowadzi dokumentację, z której jednoznacznie wynika, że świadczone przez niego czynności zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w ww. przepisach.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku stanów faktycznych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostaną określone odmienne stany faktyczne, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.