Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-641/16-1/AS
z 4 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2016 r. (data wpływu 5 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat wynagrodzeń biegłych w postępowaniu karnym– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat wynagrodzeń biegłych w postępowaniu karnym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wypłaca wynagrodzenie biegłym, za wykonane opinie, na podstawie złożonych przez nich faktur (rachunków). Pracownik zleca wydanie opinii biegłemu, w formie postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego, na podstawie art. 193 § 1 kpk. W myśl art. 195 kpk, do pełnienia czynności biegłego jest zobowiązany nie tylko biegły sądowy, ale także każda osoba, o której wiadomo, że ma odpowiednią wiedzę w danej dziedzinie. Z wydanego postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego nie wynika wysokość należności za wykonanie opinii. Jednakże w przypadku niektórych biegłych wynagrodzenie jakie może on otrzymać za wydaną opinię jest z góry znane i nie przekracza kwoty 200 zł. Przepisy regulujące wysokość wynagrodzenia za wykonanie poszczególnych czynności pozwalają już w momencie zlecenia (wydania postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego) na określenie (w niektórych przypadkach), czy wynagrodzenie przekroczy kwotę 200 zł.

Zasady obliczania należności biegłego powołanego przez organ prowadzący postępowanie przygotowawcze określają obecnie przepisy art. 618f - 618i Kodeksu postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 508). Wynagrodzenie biegłych oblicza się według stawki wynagrodzenia za godzinę pracy albo według taryfy zryczałtowanej określonej dla poszczególnych kategorii biegłych ze względu na dziedzinę, w której są oni specjalistami. Podstawę obliczenia stawki wynagrodzenia za godzinę pracy i taryfy zryczałtowanej stanowi ułamek kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość określa ustawa budżetowa (w roku bieżącym 1.766,46 zł). W przypadku wynagrodzenia obliczanego wg stawki za godzinę pracy nie jest możliwe określenie wynagrodzenia jakie otrzyma biegły w momencie jego powołania, gdyż nie jest znany potrzebny do wydania opinii czas. Wynagrodzenie w momencie powołania w tym przypadku można określić tylko w przybliżeniu. I w tych sytuacjach od wynagrodzenia biegłego pobiera się zaliczkę na podatek dochodowy stosownie do postanowień art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bez względu na wysokość wypłacanego biegłemu wynagrodzenia.

Wątpliwości pojawiają się w sytuacji gdy kwota wynagrodzenia jest z góry znana i nie przekracza 200 zł, chociaż nie określa jej umowa wiążąca strony (postanowienie o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego). Biegli z zakresu medycyny pracy określają swoje wynagrodzenie zgodnie z taryfą stanowiącą załącznik nr 1 do rozporządzenia. Taki sposób określenia wynagrodzenia jest z biegłym uzgodniony i wynika z przyjętej praktyki, chociaż biegły mógłby, zgodnie z rozporządzeniem, obliczać wynagrodzenie według stawki wynagrodzenia za godzinę pracy. I tak np. za czynności określone w pkt 3 tabeli stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia biegłemu przysługuje wynagrodzenie z przedziału od 1,91 % do 4,35 % kwoty bazowej (tj. od 33 zł 74 gr do 76 zł 84 gr). W tym przypadku wiadomym jest, że kwota należności z tytułu umowy (postanowienia) nie będzie przekraczać 200 zł, chociaż wysokość należności nie jest określona w postanowieniu a wynika wprost z przepisów prawa. Ponadto jak wcześniej wspomniano prowadzący postępowanie przed wydaniem postanowienia kontaktują się z biegłymi i konsultują z nimi wysokość wynagrodzenia.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji, gdy z przepisów regulujących wynagrodzenie biegłych w postępowaniu karnym wynika, że wynagrodzenie biegłego za wydanie opinii nie przekroczy kwoty 200 zł, należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), czy zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Przychody biegłych w postępowaniu karnym zgodnie z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są przychodami z działalności wykonywanej osobiście i jeżeli biegły nie złoży oświadczenia, że świadczone przez niego usługi wykonywane są w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej i przychody uzyskane z tego tytułu są przychodami ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, to na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika. Analiza art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

• umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,
• kwota należności z tytułu umowy nie przekracza 200 zł oraz
• wysokość należności wynika z umowy.

Wysokość należności nie wynika z umowy (postanowienia) lecz z obowiązujących przepisów prawa. Wysokość należności nie jest w przepisie ściśle określona, lecz mieści się w przedziale od 33 zł 74 gr do 76 zł 84 gr. Wysokość wypłaconego wynagrodzenia musi się mieścić w podanym przedziale kwotowym, gdyż wydatki budżetowe muszą być dokonywane zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych rodzajów wydatków. Wiadomo zatem w momencie wydania postanowienia, że należność nie przekroczy 200 zł, a biegli najczęściej określają swoje wynagrodzenie na kwotę 76 zł 84 gr. Ponadto należy zauważyć, że nie zawiera się umowy z biegłymi (którzy nie są pracownikami płatnika), a zleca im wykonanie określonych czynności w postępowaniu karnym. Zlecenie wykonywania określonych czynności, dokonywane na mocy prawa, to też zawarcie określonej umowy. Zatem, co do zasady, postanowienia art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych też mają zastosowanie do wypłaty tych należności, które należne są z tytułu zlecenia, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki określone tym przepisem. Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym przypadku wysokość należności nie wynika z umowy (postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego) i dlatego potrąca zaliczkę na podatek dochodowy stosownie do postanowień art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście stosownie do treści art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu.

Analiza normy wyrażonej w powyżej cytowanym przepisie wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

• umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,
• kwota należności z tytułu umowy nie przekracza 200 zł oraz
• wysokość należności wynika z umowy.

Jednocześnie wskazać należy, iż przepis ten może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 i pkt 5-9 cytowanej ustawy, zatem przy spełnieniu wskazanych warunków mógłby obejmować również dochody, o których mowa w pkt 6 art. 13 ustawy. Jednakże pomimo, iż Wnioskodawca zleca biegłym wykonanie określonych czynności w postępowaniu karnym, to jednak z tego zlecenia nie wynika wysokość należności za wykonane czynności (usługi), a w konsekwencji nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie tego przepisu.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 i 1a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę tą obliczoną w sposób określony powyżej zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016, poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.