Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4510-1-81/16-2/KS
z 24 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 25 sierpnia 2016 r. (data wpływu 29 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 4 października 2016 r. (data wpływu 6 października 2016 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług kurierskich, przewozu towarów na zlecenie. Głównym odbiorcą usług świadczonych przez Spółkę są restauracje, bary, pizzernie (dalej łącznie: „Lokal Gastronomiczny”). Lokal Gastronomiczny sprzedaje swoje dania, produkty gastronomiczne na rzecz swoich odbiorców (dalej: Odbiorca). Po dokonaniu transakcji sprzedaży Lokal Gastronomiczny zleca Spółce wykonanie usługi dowozu sprzedanego dania, produktu gastronomicznego do wskazanego miejsca odbioru tego towaru przez Odbiorcę. Spółka dowozi towar do miejsca odbioru i przekazuje do Odbiorcy. Odbiorca w zależności od przyjętej w umowie sprzedaży zawartej z Lokalem Gastronomicznym formy zapłaty za nabyte dania, produkty gastronomiczne przekazuje kurierowi działającemu w imieniu Spółki po wydaniu przez kuriera dania, produktu gastronomicznego środki pieniężne należne Lokalowi Gastronomicznemu z tytułu sprzedaży. W przypadku wyboru opcji zapłaty w formie bezgotówkowej kurier przyjmuje zapłatę należną z tytułu sprzedaży dań produktów gastronomicznych przy wykorzystaniu karty płatniczej Odbiorcy oraz terminalu płatniczego należącego do Spółki. Z uwagi na fakt, iż terminale płatnicze należą do Spółki kwota zapłacona przez Odbiorcę z tytułu sprzedaży dań, produktów gastronomicznych wpływa na rachunek bankowy Spółki.

Z tytułu wykonania usługi kurierskiej Spółka otrzymuje wynagrodzenie od Lokalu Gastronomicznego. W związku z przyjmowaniem środków pieniężnych od Odbiorców należnych Lokalom Gastronomicznym i późniejszemu ich przekazywaniu tym Lokalom Spółka pobiera od Lokali dodatkowe wynagrodzenie za świadczone usługi.

Spółka przekazuje Lokalom Gastronomicznym otrzymaną od Odbiorców gotówkę oraz przyjęte na swój rachunek środki pieniężne należne z tytułu sprzedaży Lokalom Gastronomicznym w okresach rozliczeniowych przyjętych w stosownej umowie zawartej z danym Lokalem. Przekazanie należnych Lokalom środków pieniężnych (stanowiących własność tych Lokali) jest dokonywane po potrąceniu z tych kwot wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu wykonanych na rzecz danego Lokalu usług. Spółka poza dokonaniem wyżej wskazanego potrącenia nie może w żaden sposób dysponować środkami otrzymanymi od Odbiorcy. Spółka uprawniona jest jedynie do przekazania tych środków do ich właściciela czyli właściwego Lokalu Gastronomicznego.

Zamówienie dań, produktów gastronomicznych może zostać dokonane przez Odbiorcę bezpośrednio od Lokalu Gastronomicznego, który to Lokal następnie zamawia od Spółki usługę dowozu i odbioru należnego wynagrodzenia za sprzedane temu Odbiorcy dania, produkty gastronomiczne. Zamówienie dań może zostać dokonane również za pośrednictwem aplikacji internetowej udostępnionej przez Spółkę. W przypadku skorzystania z aplikacji internetowej Odbiorca dokonuje zakupu wybranych przez niego dań, produktów gastronomicznych od Lokalu Gastronomicznego. Wraz z dokonaniem wyżej wskazanego zakupu automatycznie Spółka otrzymuje od tego Lokalu Gastronomicznego zamówienie wykonania usług dowozu oraz odebrania płatności należnej za sprzedane na rzecz Odbiorcy dania, produkty gastronomiczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego środki pieniężne w postaci gotówki lub w postaci bezgotówkowej otrzymane przez Spółkę od Odbiorcy stanowiące należność z tytułu sprzedaży przez Lokal Gastronomiczny dań, produktów gastronomicznych na rzecz tego Odbiorcy stanowią przychód podatkowy Spółki. W przypadku środków pieniężnych w postaci bezgotówkowej pytanie dotyczy wpłat dokonanych przez Odbiorców na rachunek bankowy Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, środki pieniężne w formie gotówkowej otrzymane od Odbiorcy lub przekazane przez tego Odbiorcę na rachunek bankowy Spółki stanowiące zapłatę należnego wynagrodzenia Lokalowi Gastronomicznemu za sprzedane na rzecz tego Odbiorcy dania, produkty gastronomiczne nie stanowią przychodu podatkowego Spółki. Przychodem podatkowym dla Spółki jest jedynie wartość wynagrodzenia należnego Spółce od Lokalu Gastronomicznego za wykonane przez Spółkę na rzecz tego Lokalu usługi kurierskie, w tym usługę odebranie płatności od Odbiorcy należnej temu Lokalowi z tytułu sprzedaży dań, produktów gastronomicznych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w treści przepisu art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy).

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy należy stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje więc definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa (ewentualnie zmniejsza pasywa) osoby prawnej. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi jak właściciel.

Mając na uwadze powyższe należy zatem stwierdzić, iż nie wszystkie środki pieniężne otrzymane przez podatnika muszą stanowić jego przychód podatkowych. W pierwszej kolejności należy bowiem stwierdzić, iż aby otrzymane środki uznać za przychód podatkowy powinny one powiększyć jego aktywa w sposób trwały, definitywny. W analizowanej sytuacji otrzymane od Odbiorców środki finansowe nie zwiększają aktywów Spółki w sposób definitywny. Środki te nie stanowią własności Spółki, co więcej nie są Spółce nawet należne. Środki te stanowią należność innego podmiotu, tj. Lokalu Gastronomicznego z tytułu sprzedaży na rzecz Odbiorcy dań, produktów gastronomicznych. Okoliczności tej nie zmienia fakt otrzymania przez Spółkę środków finansowych na jej rachunek bankowy. Nie wszystkie środki finansowe znajdujące się na rachunku bankowym muszą stanowić własność osoby będącej właścicielem tego rachunku. Taka właśnie sytuacja ma miejsce w przypadku przedstawionym w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Środki finansowe przekazane Spółce przez Odbiorcę na rachunek bankowy Spółki stanowią bowiem własność Lokalu Gastronomicznego. Potwierdzeniem tej okoliczności jest również fakt braku możliwości jakiekolwiek dysponowania środkami pieniężnymi otrzymanymi od Odbiorcy przez Spółkę. Spółka może jedynie przekazać te środki do ich właściciela, po uprzednim potrąceniu należnego Spółce od Lokalu Gastronomicznego wynagrodzenia z tytułu wykonanej na rzecz tego Lokalu usługi polegającej na pobraniu w formie bezgotówkowej zapłaty na rzecz Lokalu Gastronomicznego za dostarczone dania, produkty gastronomiczne. Brak możliwości w dysponowaniu otrzymanymi od Odbiorców środkami finansowymi również zdaniem Wnioskodawcy przemawia za brakiem możliwości uznania tych środków za przychód podatkowy Spółki.

Zdaniem Spółki, uwzględniając wyżej zaprezentowaną argumentację należy stwierdzić, iż środki otrzymane do Odbiorców nie stanowią przychodu podatkowego Spółki zarówno w przypadku gdy Spółka otrzymuje te środki w formie gotówkowej jak i w przypadku otrzymania ich na swój rachunek bankowy w formie bezgotówkowej. Przychodem podatkowym są jedynie środki należne Spółce od Lokalu Gastronomicznego z tytułu wykonania przez Spółkę na rzecz tego podmiotu usługi kurierskiej oraz usługi polegającej na pobraniu w formie bezgotówkowej zapłaty na rzecz Lokalu Gastronomicznego za dostarczone dania, produkty gastronomiczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.