Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-711/16-2/JG
z 20 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm. ) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 7 lipca 2016 r. (data otrzymania 20 lipca 2016 r.), uzupełnionym 6 października 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową budynku mieszkalnego na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie ustalenia prawa do ubiegania się o zwrot – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową budynku mieszkalnego na podstawie ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi w zakresie ustalenia prawa do ubiegania się o zwrot.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku pismem z 28 września 2016 r. Znak: IBPB-2-2/4511-711/16-1/JG wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 6 października 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca 28 września 2009 r. zakupił lokal mieszkalny w kamienicy celem jego przebudowy i zmiany sposobu użytkowania na lokal usługowo-handlowy. Uzyskanie pozwoleń oraz przebudowa trwała od daty zakupu do 24 marca 2011 r. W lokalu tym Wnioskodawca 4 maja 2011 r. rozpoczął działalność gospodarczą. Wnioskodawca od 2012 r. jest w związku małżeńskim, posiada jedno dziecko. Po przebudowie lokalu mieszkalnego, w księdze wieczystej został zmieniony zapis na „lokal niemieszkalny”. Dokonano zmiany sposobu użytkowania tego lokalu mieszkalnego w sposób uniemożliwiający zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawca wskazał, że mieszkanie nigdy nie służyło mu do celów mieszkaniowych, nie był w nim nigdy zameldowany ani nikt inny z niego nie korzystał.

Jednocześnie w opisie zdarzenia Wnioskodawca odwołał się do przepisu art. 20 pkt 1 (winno być: art. 20 ust. 1) ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi stanowiącego, że osoba fizyczna, która po dniu 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków zwany dalej „zwrotem wydatków”.

Wnioskodawca wskazał także na pkt 5 (winno być: art. 20 ust. 3 pkt 5 lit. a) mówiący, że do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawca w 2016 r. zamierza rozpocząć budowę domu jednorodzinnego tzw. systemem gospodarczym.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwrotu wydatków (część podatku VAT), na zakup materiałów budowlanych poniesionych w związku z budową domu w oparciu o przepisy ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on mógł skorzystać ze zwrotu wydatków (część podatku VAT), na zakup materiałów budowlanych poniesionych w związku z budową domu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1865 ze zm.) – z dniem 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Zgodnie natomiast z art. 20 ust. 1 ww. ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – osoba fizyczna, która po dniu 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, ma prawo ubiegać się o zwrot części tych wydatków, zwany dalej „zwrotem wydatków”.

Ponadto – zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 1-5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – o zwrot wydatków można się ubiegać, jeżeli:

1. wydatki zostały poniesione w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w związku:
   
   1. budową domu jednorodzinnego albo
      
   2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny;
2. przedsięwzięcie, o którym mowa w pkt 1, było realizowane na podstawie pozwolenia na budowę wydanego po dniu 1 stycznia 2014 r. albo na podstawie zgłoszenia budowy;
   
3. powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego, o których mowa w pkt 1, nie przekracza odpowiednio:
   
   1. 75 m² i 100 m²,
      
   2. 85 m² i 110 m² – w przypadku gdy osoba fizyczna w dniu wydania pozwolenia na budowę albo w dniu dokonania zgłoszenia budowy, o których mowa w pkt 2, wychowywała przynajmniej troje dzieci spełniających warunki, o których mowa w art. 7 ust. 1a;
4. osoba fizyczna do końca roku kalendarzowego, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy, nie ukończyła 36 lat;
   
5. do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nie była:
   
   1. właścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego lub lokalu mieszkalnego,
      
   2. osobą, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, którego przedmiotem jest lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny,
      
   3. właścicielem lub współwłaścicielem budynku, jeżeli jego udział w przypadku zniesienia współwłasności obejmowałby co najmniej jeden lokal mieszkalny

– z wyłączeniem domu jednorodzinnego albo lokalu mieszkalnego, o którym mowa w pkt 1.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – zwrot wydatków dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, udokumentowanych fakturami wystawionymi dla osoby fizycznej od dnia wydania pozwolenia na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy, o których mowa w art. 20 ust. 3 pkt 2, do dnia 30 września 2018 r.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy – prawo do zwrotu wydatków przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 20 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W przypadku osoby fizycznej pozostającej w związku małżeńskim w roku kalendarzowym, w którym wydano pozwolenie na budowę lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego albo dokonano zgłoszenia budowy, warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 4, dotyczy młodszego z małżonków, a warunek, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5, dotyczy obojga małżonków (art. 22 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 23 ust. 2 ww. ustawy – wniosek o zwrot wydatków osoba fizyczna składa raz, nie później niż do dnia 31 grudnia roku, w którym zgodnie z prawem miało miejsce przystąpienie do użytkowania wybudowanego lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego.

Na podstawie art. 23 ust. 6 ww. ustawy – do wniosku o zwrot wydatków należy załączyć kopie:

1. pozwolenia na budowę albo zgłoszenia budowy
2. faktur dokumentujących poniesione wydatki, o których mowa w art. 20 ust. 3 pkt 1.
   
   

Z treści wskazanych przepisów wynika, że ustawa daje prawo, po spełnieniu określonych w niej warunków, do otrzymania zwrotu od Skarbu Państwa niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania.

Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca 28 września 2009 r. zakupił lokal mieszkalny w kamienicy, który następnie przebudował i dokonał zmiany sposobu jego użytkowania na lokal usługowo-handlowy. Wnioskodawca wskazał, że zmiana sposobu użytkowania tego lokalu mieszkalnego uniemożliwiała zaspokojenie w nim własnych potrzeb mieszkaniowych. Po przebudowie lokalu mieszkalnego, w księdze wieczystej został zmieniony zapis na „lokal niemieszkalny”. Wnioskodawca wskazał, że mieszkanie nigdy nie służyło mu do celów mieszkaniowych, nie był w nim nigdy zameldowany ani nikt inny z niego nie korzystał. Wnioskodawca w 2016 r. zamierza rozpocząć budowę domu jednorodzinnego tzw. systemem gospodarczym.

Rozdział 4 zawarty w ustawie o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi zatytułowany jest „Zwrot osobom fizycznym niektórych wydatków poniesionych w związku z budową pierwszego własnego mieszkania”. Głównym założeniem ustawodawcy było zatem stworzenie prawa osobom fizycznym o ubieganie się o zwrot niektórych wydatków w związku z budową pierwszego własnego mieszkania.

Ustawodawca poza wskazaniem w art. 20 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy katalogu wydatków poniesionych w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych w pkt 5 tegoż artykułu zawarł zastrzeżenie, z którego wynika, że warunkiem jest aby osoba fizyczna ubiegająca się o zwrot wydatków do dnia złożenia wniosku nie była m.in. właścicielem lokalu mieszkalnego. Z ww. zastrzeżenia wynika zatem, że do dnia złożenia wniosku o zwrot wydatków osoba fizyczna nigdy wcześniej przed złożeniem ww. wniosku nie mogła posiadać żadnego tytułu, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 5 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi. Użycie przez ustawodawcę w tym przepisie zwrotu „do dnia złożenia wniosku” nie oznacza, że Wnioskodawca na moment złożenia wniosku o zwrot wydatków nie ma być m.in. właścicielem lokalu mieszkalnego, lecz zwrot ten określa, że nigdy wcześniej Wnioskodawca, nie mógł posiadać wymienionych powyżej praw. Zatem wybudowany dom musi być pierwszym nabytym na własność jaki będzie posiadać osoba fizyczna chcąca ubiegać się o zwrot wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Podsumowując, w treści art. 20 ust. 3 pkt 5 lit. a) ww. ustawy została wyrażona wola ustawodawcy, aby finansowego wsparcia nie otrzymywały osoby, które były m.in. właścicielami lokalu mieszkalnego. W omawianej sprawie Wnioskodawca był właścicielem lokalu mieszkalnego. Okoliczność, że lokal mieszkalny został nabyty w celu zmiany sposobu jego użytkowania na lokal usługowo-handlowy czy też fakt, że lokal mieszkalny nie służył celom mieszkaniowym Wnioskodawcy pozostaje bez znaczenia, ponieważ przepisy ww. ustawy wprost stanowią o tym, że ani na moment złożenia wniosku ani nigdy wcześniej osoba ubiegająca się o zwrot nie może (nie mogła) być m.in. właścicielem lokalu mieszkalnego. Jakkolwiek Wnioskodawca dokonał zmiany sposobu użytkowania nabytego lokalu mieszkalnego, to nie można pominąć faktu, że nabył na własność lokal mieszkalny.

Wobec powyższego Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu niektórych wydatków poniesionych w związku z budową domu jednorodzinnego.

Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.