Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-644/16-4/AM
z 26 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 4 października 2016 r. znak sprawy IPPP2/4512-644/16-2/AM (skutecznie doręczone 13 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 w związku z wykonywaniem usług rzeczoznawstwa majątkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 w związku z wykonywaniem usług rzeczoznawstwa majątkowego.

Niniejszy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 4 października 2016 r. znak sprawy IPPP2/4512-644/16-2/AM (skutecznie doręczone 13 października 2016 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z uzyskaniem uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości Wnioskodawczyni zamierza wykonywać usługi polegające na wycenie nieruchomości oraz sporządzaniu opinii do Sądów jako powoływany przez Sądy biegły w zakresie szacowania nieruchomości. Usługobiorcami będą osoby fizyczne, Urzędy Miast i Gmin, Sądy, Komornicy przy Sądach Rejonowych, Urzędy Skarbowe. Wnioskodawczyni nie zamierza prowadzić żadnej działalności doradczej. Wykonywanie czynności w zakresie rzeczoznawstwa majątkowego zostało uregulowane w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Od stycznia 2016 r. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod PKD 68.31.Z - „Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami„ - podklasa ta obejmuje między innymi działalność związaną z szacowaniem wartości nieruchomości. Jednocześnie Wnioskodawczyni podkreśla, że nie wykonuje czynności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami oraz nie wykonywała i nie będzie wykonywać żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo w piśmie z dnia 13 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) Wnioskodawczyni, uzupełniła informacje zawarte we wniosku dotyczące opisu zdarzenia przyszłego wskazując, że przewidywana wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w 2016 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wykonując usługi rzeczoznawstwa majątkowego polegające na wykonywaniu operatów szacunkowych i pisemnych opinii o wartości nieruchomości, praw rzeczowych i ograniczonych praw rzeczowych, urządzeń trwale z gruntem związanych, bez doradztwa w tym zakresie, działalność taka będzie podlegała zwolnieniu podmiotowemu od podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawczyni:

W opinii Wnioskodawczyni wykonywanie czynności rzeczoznawcy majątkowego nie jest doradztwem, w związku z czym powinno podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Rzeczoznawca majątkowy określa wartość nieruchomości (praw rzeczowych, ograniczonych praw rzeczowych oraz praw zobowiązaniowych) na podstawie cen transakcyjnych oraz informacji o czynszach najmu, faktycznych cech nieruchomości, przeznaczenia nieruchomości, tj. na podstawie stwierdzonych faktów, które zaistniały na rynku nieruchomości. Ustalona przez rzeczoznawcę wartość nieruchomości lub praw do nieruchomości stanowi podstawę np. do określenia ceny sprzedaży, wysokości zabezpieczenia hipotecznego, dokonania rozliczeń między stronami prowadzonych postępowań sądowych itp. W związku z powyższym czynności wykonywane przez rzeczoznawcę majątkowego nie mają charakteru doradczego.

Mały słownik języka polskiego PWN, określa następujące definicje:

„Doradzać” - udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. „Rzeczoznawca”- specjalista powoływany do wydawania orzeczenia czy opinii w sprawach spornych wchodzących w zakres jego kwalifikacji zawodowych, biegły, ekspert.

Rzeczoznawca majątkowy w zakresie standardowych usług nie zajmuje się doradzaniem, ale potwierdza istniejący stan faktyczny, na podstawie którego dokonuje wyceny w postaci operatu szacunkowego czy opinii o wartości.

W ocenie Wnioskodawczyni usługi rzeczoznawstwa majątkowego, które polegają na wykonywaniu operatów szacunkowych (sporządzaniu pisemnych opinii o wartości nieruchomości), bez doradztwa w tym zakresie, podlegają zwolnieniu podmiotowemu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy oraz art. 113 ust. 13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazać ponadto należy, że – zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy – podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy).

Z kolei, jak stanowi art. 96 ust. 5 ustawy – jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach (…).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy – jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy – zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

świadczących usługi:

1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;
   
   

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m. in. usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z przytoczonych definicji nie wynika, by działania rzeczoznawcy miały charakter usług doradczych. Rzeczoznawstwo majątkowe zostało uregulowane w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tj. Dz. U. z 2015 r. poz. 782 ze zm.).

Zgodnie z art. 174 ust. 1 tej ustawy rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

W świetle art. 174 ust. 2 ww. ustawy rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

W myśl art. 174 ust. 3 cyt. ustawy rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Według art. 174 ust. 3a powyższej ustawy rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, nie stanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

1. rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku;
2. efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju;
3. skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych;
4. oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokali;
5. bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości;
6. określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora;
7. wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji w rozumieniu przepisów o rachunkowości;
8. wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni zamierza wykonywać usługi polegające na wycenie nieruchomości oraz sporządzaniu opinii do Sądów jako powoływany przez Sądy biegły w zakresie szacowania nieruchomości. Usługobiorcami będą osoby fizyczne, Urzędy Miast i Gmin, Sądy, Komornicy przy Sądach Rejonowych, Urzędy Skarbowe. Nie zamierza prowadzić żadnej działalności doradczej. Od stycznia 2016 r. Zainteresowana prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod symbolem PKD 68.31.Z - „Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami„ - podklasa ta obejmuje między innymi działalność związaną z szacowaniem wartości nieruchomości. Jednocześnie Wnioskodawczyni podkreśla, że nie wykonuje czynności pośrednictwa w obrocie nieruchomościami oraz nie wykonywała i nie będzie wykonywać żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustalona przez rzeczoznawcę wartość nieruchomości lub praw do nieruchomości stanowi podstawę np. do określenia ceny sprzedaży, wysokości zabezpieczenia hipotecznego, dokonania rozliczeń między stronami prowadzonych postępowań sądowych itp. W związku z powyższym czynności wykonywane przez rzeczoznawcę majątkowego nie mają charakteru doradczego.

Rzeczoznawca majątkowy w zakresie standardowych usług nie zajmuje się doradzaniem, ale potwierdza istniejący stan faktyczny, na podstawie którego dokonuje wyceny w postaci operatu szacunkowego czy opinii o wartości.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że przewidywana wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w 2016 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

Wnioskodawczyni ma wątpliwości czy wykonując usługi rzeczoznawstwa majątkowego polegające na wykonywaniu operatów szacunkowych i pisemnych opinii o wartości nieruchomości, praw rzeczowych i ograniczonych praw rzeczowych, urządzeń trwale z gruntem związanych, (bez doradztwa w tym zakresie), działalność taka będzie podlegała zwolnieniu podmiotowemu od podatku od towarów i usług.

W świetle powołanych przepisów należy zauważyć, że o prawie do zwolnienia, które uzależnione jest od art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. Wnioskodawczyni wskazała, że nie zamierza wykonywać jakichkolwiek czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, a więc nie będzie wykonywała usług doradczych.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni prowadząc działalność gospodarczą ograniczającą się tylko do wykonywania usług operatów szacunkowych i pisemnych opinii o wartości nieruchomości, praw rzeczowych i ograniczonych praw rzeczowych, urządzeń trwale z gruntem związanych (bez doradztwa), której wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w 2016 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT.

Końcowo należy wskazać, że Wnioskodawczyni ma prawo w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przedstawionej w opisie sprawy korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT, do momentu, gdy wartość sprzedaży nie przekroczy w roku podatkowym 150.000 zł (lub kwoty proporcjonalnej do okresu prowadzenia działalności w pierwszym roku) lub nie zacznie wykonywać czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00‑013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.