Interpretacja Ministra Finansów
DD9.8220.2.206.2016.JQP
z 19 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) Minister Rozwoju i Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 25 maja 2016 r. Nr IPPB1/4511-325/16-2/AM, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2016 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z prowadzeniem bloga - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając na podstawie § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) wydał w dniu 13 czerwca 2016 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków ponoszonych w związku z tą działalnością. Interpretacja wydana została na wniosek Pana A. G. z dnia 10 marca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 1 marca 2014 roku prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą jako osoba fizyczna, opodatkowaną wg skali 18% i 32%. Podstawowy zakres prowadzonej działalności to „Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania” (kod PKD 70.22.Z). Oprócz tego prowadzi działalność wydawniczą i w zakresie wspomagania edukacji, w tym w szczególności w zakresie budowy pasywnych źródeł dochodu.

W tym roku (od marca 2016 roku) w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza prowadzić bloga internetowego. Blog będzie dotyczył m.in. przeglądu interesujących miejsc i ciekawych doświadczeń i będzie prowadzony w ramach domeny.

W szczególności na blogu znajdą się treści z tematyki dotyczącej stylu życia - czyli podróży, gastronomii, gadżetów elektronicznych, motoryzacji, sportów i mody - czyli szeroko rozumianego stylu życia, a zatem na blogu znajdą się m. in.:

• relacje z wyjazdów turystycznych
  

• testy produktów
  

• recenzje filmów, spektakli teatralnych, koncertów muzycznych i innych,
  

• recenzje restauracji, gabinetów kosmetycznych, hoteli, klubów fitness i innych,
  
  
  

Wnioskodawca zakłada, że Blog, oprócz bycia oddzielną „linią biznesową” działalności będzie również wykorzystywany do promocji jego działalności doradczej (w zakresie uruchamiania nowych przedsiębiorstw, przygotowywania biznes planów i budowania dochodu pasywnego), a w celu przyciągnięcia czytelników blog będę prowadził regularnie i w sposób profesjonalny.

Blog zamierza prowadzić w celach zarobkowych, tzn. blog ma być źródłem przychodu i dochodu. W szczególności zakłada, iż przychody będę osiągał z:

• zamieszczania reklam na stronie internetowej,
  

• udziału w kampaniach reklamowych,
  

• udziału w programach partnerskich (w tym z pisania artykułów sponsorowanych).
  
  
  

Przychody związane z prowadzeniem bloga będą miały związek z takimi czynnościami jak:

• dzierżawa powierzchni reklamowej - zamierzam udostępniać ściśle określone miejsce na swojej stronie internetowej określonemu reklamodawcy lub systemowi reklamowemu;
  

• umowa zlecenie lub o dzieło zawierane z reklamodawcami, którzy chcą zamieścić
  

• umowa o współpracy – np. wyjazdem pozyskam partnerów zainteresowanych przekazaniem np. odzieży, sprzętu turystycznego, fotograficznego, który następnie będzie opisywany i prezentowany na zdjęciach zamieszczonych na blogu;
  

• inne źródła - np. reklamy internetowe lub mobilne, którym nie będzie towarzyszyła formalnie spisana umowa, Google AdSense.
  
  
  

Powyższe przychody będzie dokumentował w oparciu o umowy zawierane w ramach działalności gospodarczej i faktury VAT (z płatnością na rachunek bankowy i gotówką).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki związane z prowadzeniem bloga i tworzeniem artykułów w nim publikowanych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ramach mojej działalności gospodarczej?

W szczególności zakładam, że wydatki związane z blogiem będą obejmowały:

• rejestracja domeny, opłata za serwer, oprogramowanie, zakup sprzętu komputerowego,
  

• zakup aparatu fotograficznego oraz niezbędnych akcesoriów (zasadnicza cześć bloga to zdjęcia),
  

• wydatki bezpośrednio związane z napisaniem artykułu, który będzie publikowany na blogu (np. opłacenie kosztów podróży, hotelu, usług gastronomicznych, zakup biletu do kina, teatru, na wystawę, zakup produktu do testów) - napisanie recenzji będzie miało na celu zachowanie źródła przychodów jakim jest blog. Atrakcyjne dla czytelników recenzje będą zwiększały popularność bloga, a tym samym zwiększały zainteresowanie potencjalnych reklamodawców i sponsorów. Podobnie jak napisanie recenzji również napisanie artykułu z wyjazdu turystycznego będzie miało na celu zachowanie źródła przychodu jakim będzie blog.
  

• koszty nauki języka angielskiego i tłumaczeń - w celu zwiększenia liczby odbiorców i zwiększenia zainteresowania reklamodawców część bloga będzie prowadzona również w języku angielskim. Od liczby czytelników bloga zależą też w dużej mierze stawki reklam i innych form uzyskiwania przychodów z bloga. Tym samym angielska wersja językowa będzie przyczyniała się do zwiększenia przychodów z bloga.
  

• zatrudnienie osób do administrowania stroną/wsparcia przy opracowaniu wpisów (w przypadku wzrostu skali działalności).
  
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14.10.2015 r., znak IPPB1/4511-1035/15-2/AM jego stanowisko jest prawidłowe (tzn. że wskazane koszty będę stanowiły koszty uzyskania przychodów).

Wydając z upoważnienia Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 25 maja 2016 r. Nr IPPB1/4511-325/16-2/AM Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Rozwoju i Finansów zważył, co następuje.

Interpretacja indywidualna wydana przez upoważniony organ nie jest prawidłowa.

Kosztami uzyskania przychodów, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą”, są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powołanego przepisu wynika, że możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest zatem od łącznego spełnienia trzech przesłanek, a mianowicie: koszty te muszą być faktycznie poniesione, ich poniesienie musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodów (zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów) oraz musi istnieć związek między poniesionym kosztem i przychodem, a nadto wydatek nie może być wymieniony w katalogu wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów. Podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów). Istotne znaczenie ma również cel, w jakim został poniesiony.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym, np. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11, wskazuje się, że: „(...) zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku (...)”.

Aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• jest definitywny (rzeczywisty), czyli wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy.
  
  
  

Należy przy tym zauważyć, iż sam fakt nie wymienienia określonego wydatku w art. 23 ust. 1 ustawy, zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie może przesądzać automatycznie o możliwości uwzględnienia tego wydatku przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Konieczne jest wykazanie związku ponoszonych kosztów z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Obowiązek wykazania związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy, w oparciu o zgromadzone dowody, został nałożony na podatnika. Związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdza się, że wydatki związane z prowadzeniem bloga nie spełniają przesłanek przyczynowo - skutkowych, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy. We wniosku Zainteresowana jednoznacznie wskazała, że wydatki dotyczyć będą napisania recenzji np. filmów, spektakli teatralnych, restauracji, gabinetów kosmetycznych, relacji z wyjazdów turystycznych, testów produktów. Natomiast Wnioskodawcy będzie uzyskiwać przychody, w ramach działalności gospodarczej, z tytułu dzierżawy powierzchni reklamowej na swojej stronie internetowej, umów zlecenia, umów o dzieło, umów o współpracy zawartych z reklamodawcami oraz innych sposobów zarabiania na reklamach internetowych i mobilnych, a nie z tytułu prowadzenia bloga. Zatem wydatki związane z prowadzeniem bloga nie mogą stanowić kosztów podatkowych z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, której przedmiotem jest doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, działalność wydawnicza i w zakresie wspomagania edukacji, w tym w szczególności w zakresie budowy pasywnych źródeł dochodu.

Należy ponadto zauważyć, że na popularność bloga mają wpływ artykuły (wpisy) tam zamieszczane. W głównej mierze to jakość tych utworów wpływa na atrakcyjność prowadzonego bloga wśród odbiorców, niezależnie od wysokości poniesionych wydatków. Dzielenie się spostrzeżeniami, opiniami, informacjami publikowanymi na blogu wskazuje na osobisty charakter wpisów tam zamieszczanych nie mających bezpośredniego związku z działalnością gospodarczą. W konsekwencji wydatki związane z prowadzeniem bloga związane są z realizacją osobistych potrzeb Wnioskodawcy, niezależnie od prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W konsekwencji należało z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Minister Rozwoju i Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Rozwoju i Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna z dnia 14 października 2015 r. Nr IPPB1/4511-1035/15-2/AM, została zweryfikowana na podstawie przepisów art. 14e § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Rozwoju i Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Rozwoju i Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Rozwoju i Finansów nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Rozwoju i Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.