2016.11.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP3.4512.553.2016.1.JP
z 16 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 4 listopada 2016 r. (data wpływu 8 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

zastosowania prewspółczynnika powierzchniowego, liczonego osobno dla każdego obiektu inwestycyjnego,
braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem wyposażenia dla pomieszczenia dotyczącego kasy wymienionego w pkt 7 d)
prawa do złożenia korekt deklaracji zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, w których dokona odliczenia podatku naliczonego od nakładów pośrednich

-jest nieprawidłowe,

braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem wyposażenia dla pozostałych pomieszczeń wymienionego w pkt 7 c) i d),
prawa do odliczania podatku VAT w pełnej wysokości z tytułu nabycia wyposażenia dla pomieszczeń wymienionych w pkt 7 a) i b)
braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z budową płyty i zadaszenia dworca autobusowego komunikacji miejskiej oraz ponadlokalnej (opisanego w pkt 3), przebudową zachodniej części drogi gminnej – ul. H i przebudowy skrzyżowania ul. H i drogi powiatowej – ul. B (opisanej w pkt 5), budową ścieżki rowerowej (opisanej w pkt 6) oraz parkingu przeznaczonego dla podróżnych, gdzie nie będą pobierane żadne opłaty (opisanego w pkt 4), oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z budową parkingu przeznaczonego na wynajem miejsc parkingowych
braku prawa do odliczenia podatku VAT od nakładów poniesionych na zakup sprzętu, wyposażenia oraz oprogramowania wymienionego w pkt 8 a) i b) oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości w przypadku nakładów poniesionych na zakup sprzętu, wyposażenia oraz oprogramowania wymienionego w pkt 8 c), d) i e) (przekazywanego w formie aportu do ZGK Sp. z o.o) oraz wymienionego w pkt 8 f) (wykorzystywanego do świadczenia przez Gminę usług opodatkowanych)

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 4 listopada 2016 r. (data wpływu 8 listopada 2016 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Gmina - Miasto C jest czynnym podatnikiem VAT. Gmina wykonuje zadania nałożone na nią przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Zgodnie art. 7 ust. 1 pkt 1-4 oraz art. 8 ust. 2a ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r. poz. 446) realizuje między innymi zadania z zakresu ładu przestrzennego, gospodarki wodnej, gminnych dróg publicznych, lokalnego transportu drogowego. Może też wykonywać zadania na podstawie porozumień z innymi jednostkami samorządu terytorialnego.

Gmina realizuje zadanie inwestycyjne pn. „…”, które będzie współfinansowane z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020, Oś priorytetowa 4 Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna, Działanie 4.5 Niskoemisyjny transport miejski oraz efektywne oświetlenie .

Zadanie obejmuje swoim zakresem następujące roboty budowlane, dostawy i usługi;

przebudowa i remont zabytkowego budynku byłego dworca kolejowego,
wyburzenie budynku parterowego byłego dworca kolejowego i zastąpienie go nowym obiektem, w którym zlokalizowane będą wszystkie funkcje związane z obsługą podróżnych,
budowa płyty i zadaszenia dworca autobusowego komunikacji miejskiej oraz ponadlokalnej,
budowa miejsc postojowych dla samochodów osobowych dla wyłącznych potrzeb osób korzystających z infrastruktury wymienionej w pkt 1-3,
przebudowa zachodniej części drogi gminnej – ul. H i przebudowa skrzyżowania ul. H i drogi powiatowej – ul. B (poprzez budowę ronda);
budowa ścieżki rowerowej po południowej stronie ul. H, wzdłuż chodnika dla pieszych,
zakup wyposażenia dla budynków zintegrowanego węzła przesiadkowego w zakresie niezbędnych mebli (szafy, krzesła, stoły, regały),
wdrożenie systemu dynamicznej informacji pasażerskiej, w skład której wchodzi: zakup i montaż elektronicznych tablic informacyjnych na terenie węzła przesiadkowego, wyposażenie autobusów, wyposażenie stanowisk operatorów systemu, urządzenia do sprzedaży biletów i doładowań biletów elektronicznych, jak również oprogramowanie związane z systemem dynamicznej informacji pasażerskiej.

Kosztami towarzyszącymi inwestycji będą wydatki na opracowanie dokumentacji projektowo-kosztorysowej, usług konsultacyjnych, inspektorów nadzoru, tablic informacyjno-pamiątkowych, nabycia gruntu pod inwestycje, itp.

Szczegółowy opis:

W ramach inwestycji wytworzone zostaną następujące obiekty inwestycyjne:

1. Zabytkowy budynek dworca – w ramach przebudowy i remontu zabytkowego budynku byłego dworca kolejowego planowane jest wykonanie robót ogólnobudowlanych, prac konserwatorskich, instalacji elektrycznych, teletechnicznych i sanitarnych, wentylacji mechanicznej. W obiekcie, którego łączna powierzchnia wyniesie 340,90 m², będą znajdowały się pomieszczenia, które będą wynajmowane przez Gminę pod działalność komercyjną (gastronomia, handel, biura). Wszystkie umowy będą obejmowały podatek VAT. Powierzchnia przeznaczona na wynajmy wynosi 318,95 m², W budynku będzie dodatkowo zlokalizowane pomieszczenie o pow. użytkowej 14,1 m², z ciągiem komunikacyjnym prowadzącym do tego pomieszczenia o pow. 7,85 m², które to pomieszczenie będzie przeznaczone dla ochrony i monitoringu całego obiektu, tj. całej powierzchni węzła przesiadkowego, placu, obu budynków i parkingów. Budynek będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej – wynajmy i do prowadzenia działalności niepodlegąjącej opodatkowaniu – pomieszczenie gdzie będzie stanowisko monitoringu. W budynku nie będzie się prowadziło działalności zwolnionej z podatku VAT.

2. Nowy budynek parterowy dworca tj. budynek przylegający do zabytkowej części – w ramach wyburzenia budynku parterowego byłego dworca kolejowego i zastąpienia go nowym obiektem, w którym zlokalizowane będą wszystkie funkcje związane z obsługą podróżnych, planowane jest wykonanie robót ogólnobudowlanych (w tym rozbiórki), instalacji elektrycznych, teletechnicznych i sanitarnych, wentylacji mechanicznej, zagospodarowania terenu (chodniki, zieleń, kanalizacja deszczowa odwadniająca teren, przyłącza wodociągowo-kanalizacyjne). Budynek wraz z zagospodarowanym przyległym terenem będzie pełnił wyłącznie funkcje związane z obsługą podróżnych. Znajdą się tam pomieszczenia dyspozytorni, poczekalnia, pomieszczenia socjalne i gospodarcze, biblioteka, punkt informacyjno-kasowy, kiosk. W budynku z całej powierzchni wynoszącej 296,25 m² wydzielona zostanie powierzchnia 16,4 m², którą Gmina będzie wynajmować przedsiębiorcy pod prowadzenie kiosku – umowa będzie obejmowała podatek VAT. Dodatkowo w budynku zlokalizowane zostaną również automaty biletowe, opisane w pkt 8 (pow. wydzielona zajęta pod automaty 5 m²), oraz pomieszczenia wydzielonego na prowadzenie kasy biletowej o pow. 5,1 m², które służyć będą sprzedaży biletów w ramach komunikacji zbiorowej ponadlokalnej. Za pomocą tych automatów i punktu kasy biletowej, Gmina C będzie świadczyć usługi sprzedaży biletów przewoźnikom. Usługa sprzedaży biletów będzie fakturowana na przewoźników, planuje się wynagrodzenie prowizyjne objęte 23% stawką podatku VAT. Budynek będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej – wynajem pomieszczenia na kiosk i powierzchnia pod biletomatem, kasy biletowe i do prowadzenia działalności niepodlegąjącej opodatkowaniu – pomieszczenia służce dla podróżnych i mieszkańców.

3. Płyta i zadaszenie dworca autobusowego komunikacji miejskiej oraz ponadlokalnej, w ramach budowy której planowane jest wykonanie robót ogólnobudowlanych (w tym budowa konstrukcji zadaszenia ciągów komunikacyjnych dla pieszych i peronów), oświetlenia, robót drogowych (w postaci ciągów manewrowych, peronów i przejść komunikacyjnych dla pasażerów), kanalizacji deszczowej odwadniającej płytę dworca.
Płyta dworca będzie udostępniana przewoźnikom w komunikacji lokalnej, ponadlokalnej (powiatowej, wojewódzkiej i międzywojewódzkiej) na podstawie regulaminu dworca i zawartych umów. Gmina będzie pobierać opłatę za korzystanie z dworca, o której jest mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym. Opłaty nie są objęte podatkiem VAT co wynika z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług i zostało potwierdzone interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi IPTPP2/4512-509/15-2/IR z dnia 4 listopada 2015 r. i we wcześniejszych wyrokach WSA np. VIII SA/Wa 592/14 – Wyrok WSA w Warszawie.

4. Parkingi – w ramach budowy miejsc postojowych dla samochodów osobowych, dla wyłącznych potrzeb osób korzystających z infrastruktury wymienionej w pkt 1-3, planowane jest wykonanie robót drogowych, oświetlenia parkingu oraz kanalizacji deszczowej odwadniającej parking.

Zrealizowane będą dwa obiekty inwestycyjne – podział uwzględniający przeznaczenie:

parking przeznaczony w części (11 miejsc postojowych) do wyłącznej dyspozycji przedsiębiorców prowadzących działalność komercyjną w budynku historycznym i przedsiębiorcy prowadzącego kiosk w nowym budynku (opis w pkt 1 i 2 ), na podstawie umów najmu obejmujących podatek VAT (będą elementem przynależnym w ramach umowy podstawowej na wynajem lokali),
parking bezpłatny dla korzystających z węzła przesiadkowego (20 miejsc postojowych) do pełnienia funkcji związanych z obsługą podróżnych (możliwość ograniczonego czasowo postoju samochodów, którymi przywieziono pasażerów rozpoczynających podróż z dworca oraz którymi odwozi się pasażerów kończących podróż na terenie dworca).
Wymienione parkingi będą ujmowane i fakturowane osobno oraz przyjmowane do ewidencji księgowej jako osobne obiekty inwentaryzacyjne. Oświetlenie, kanalizacja deszczowa będą również wycenianie osobno i przyjmowane do ewidencji księgowej jako odrębne obiekty inwestycyjne.

5. W ramach przebudowy zachodniej części drogi gminnej – ul. H i przebudowy skrzyżowania ul. H i drogi powiatowej – ul. B (poprzez budowę ronda) planowane jest wykonanie robót drogowych, oświetlenia ulicznego, miejsc postojowych samochodów osobowych, w tym również miejsc postojowych dla taxi.
Zachodnia część drogi gminnej – ul. H będzie własnością Gminy i zostanie przekazana w trwały zarząd miejskiej jednostce organizacyjnej Miejski Zarząd Dróg w C, która jest – zgodnie ze swoim statutem – odpowiedzialna za zarządzanie drogami gminnymi na terenie C. Skrzyżowanie drogi powiatowej – ul. B z drogą gminną – ul. H jest własnością Powiatu C. Na podstawie porozumienia … z dnia 21 lipca 2015 r. zawartego pomiędzy Powiatem C a Gminą C, Gmina realizuje przebudowę skrzyżowania (budowa ronda). Nakłady poniesione na ten zakres inwestycji będą stanowiły majątek Gminy na obcym środki trwałym przez okres trwałości projektu (5 lat od wypłaty ostatniej transzy dotacji). Po tym okresie środek trwały zostanie przekazany Powiatowi. Przebudowanym skrzyżowaniem zarządzał będzie Miejski Zarząd Dróg, w oparciu o wskazany wyżej statut oraz porozumienie zawarte pomiędzy Zarządem Powiatu a Burmistrzem Miasta, na mocy którego zarząd drogami powiatowymi zlokalizowanymi na obszarze C (za wyjątkiem jednej drogi) został przekazany Burmistrzowi Miasta.
W oparciu o majątek powstały w ramach tej części inwestycji nie będą wykonywane żadne czynności opodatkowane podatkiem VAT, tym samym nie spełnia ona unormowań określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, dających prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

6. W ramach budowy ścieżki rowerowej po południowej stronie ul. H, wzdłuż chodnika dla pieszych planowane jest wykonanie robót drogowych.
Ścieżka rowerowa będzie przebiegać przez cały obszar, na którym realizowana jest budowa zintegrowanego węzła przesiadkowego. W części przebiegającej przez rondo na skrzyżowaniu ul. B i ul. H będzie integralnym elementem ronda; w części przebiegającej wzdłuż zachodniej części ul. H – będzie integralnym elementem drogi gminnej ul. H, a w zakresie przebiegającym przez pozostały teren – będzie stanowiła wyodrębniony środek trwały, którym zarządzał będzie Miejski Zarząd Dróg. W oparciu o majątek powstały w ramach tej części inwestycji nie będą pobierane żadne opłaty i nie będą wykonywane żadne czynności opodatkowane podatkiem VAT.

7. W ramach wyposażenia budynków zintegrowanego węzła przesiadkowego w zakresie niezbędnych mebli (szafy, krzesła, stoły, regały) zakupione zostanie podstawowe wyposażenie dla;

8. W wyniku wdrożenia systemu dynamicznej informacji pasażerskiej Gmina będzie dysponowała:

tablicami informacyjnymi (10 sztuk) zamontowanymi na terenie płyty dworca, opisanej w pkt 3), a także na/w budynku, opisanym w pkt 2); w tym przypadku tablice nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych,
wyposażeniem stanowiska operatora systemu zlokalizowanym w budynku opisanym w pkt 2; w tym przypadku majątek nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych,
wyposażeniem 20 autobusów (komputery pokładowe, modemy GSM, pokładowe urządzenia informacji pasażerskiej, tablice wewnętrzne LCD, moduły zapowiedzi głosowych, kasowniki elektroniczne, kasowniki elektroniczne z mikropłatnościami i obsługą e-biletu, przycisk alarmowy/napadowy, urządzenia transmisji danych wi-fi), które zostanie przekazane w formie aportu do spółki ZGK w C Sp. z o.o. Wyposażenie zakupione z przeznaczeniem na przekazanie aportem do spółki. W tym przypadku majątek będzie wykorzystany do wykonania czynności opodatkowanej,
wyposażeniem systemu elektronicznego biletu (7 zestawów doładowań biletów wraz z oprogramowaniem, 5 urządzeń do kontroli biletów, 5000 szt. biletów elektronicznych w postaci plastikowych kart), które zostanie przekazane w formie aportu do spółki ZGK w C Sp. z o.o.; w tym przypadku majątek będzie wykorzystany do wykonania czynności opodatkowanej,
wyposażeniem stanowiska operatora systemu zlokalizowanym w zajezdni autobusowej, które zostanie przekazane w formie aportu do spółki ZGK w C Sp. z o.o.; w tym przypadku majątek będzie związany z wykonaniem czynności opodatkowanej,
urządzenia do sprzedaży biletów w komunikacji ponadlokalnej wraz z oprogramowaniem (2 automaty biletowe stacjonarne) zlokalizowane w budynku opisanym w pkt 2, w tym przypadku majątek będzie związany z wykonaniem czynności opodatkowanej, gdyż Gmina C będzie świadczyła usługi przewoźnikom ponadlokalnym polegające na pośredniczeniu w sprzedaży biletów. Biletomat będzie służył czynności opodatkowanej. Gmina będzie uzyskiwała wynagrodzenie prowizyjne na podstawie zawartych umów i wystawianych Przewoźnikom faktur.

9. Koszty pośrednie zadania inwestycyjnego. W ramach kosztów towarzyszących wystąpią: koszty opracowania studium wykonalności – koszty konsultantów – koszty wykonania pomiarów i analiz w celu realizacji poszczególnych części zadania, koszty inspektorów nadzoru oraz koszty przygotowawcze: – inspektor nadzoru branży drogowej, – inspektor nadzoru branży instalacyjnej, – inspektor nadzoru branży teletechnicznej, – inspektor nadzoru branży elektrycznej, – nadzór konserwatorski, – nadzór autorski, – koszty opracowania studium wykonalności, – koszty konsultantów, – koszty wykonania pomiarów i analiz w celu realizacji poszczególnych części zadania.
Realizując zadanie będą ponoszone nakłady, które w aspekcie rachunkowym będą miały charakter kosztów bezpośrednich i pośrednich. Koszty bezpośrednie, które w momencie powstania można bezpośrednio przyporządkować wytwarzanym obiektom inwestycyjnym alokacja – przypisanie poszczególnego nakłady do rodzaju działalności będzie od razu możliwa i sposób odliczenia podatku VAT będzie przebiegał zgodnie z ustalonymi zasadami.
Koszty pośrednie, które będą związane z realizacją części zadania (tj. 2, 3 obiektów) lub całej inwestycji i ich przypisanie do poszczególnych obiektów inwestycyjnych będzie możliwe na końcu zadania ponieważ ich podział dokonany będzie kluczem podziałowym opartym na strukturze kosztów bezpośrednich, które będą wyliczalne na końcu zadania. Koszty pośrednie będą dzielone proporcjonalnie do wysokości poniesionych kosztów bezpośrednich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

W obiektach wykazanych w pkt 1, 2 prowadzi się działalność niepodlegającą opodatkowaniu i opodatkowaną stawką 23%, natomiast nie występuje sprzedaż zwolniona z podatku VAT, w związku z powyższym, czy do obliczenia kwoty podatku naliczonego, która obniży kwotę podatku należnego z faktur VAT dokumentujących nakłady bezpośrednie, będzie miał zastosowanie prewspółczynnik powierzchniowy, liczony dla każdego obiektu inwestycyjnego osobno, zgodnie z zapisami art. 86 ust 2a pkt 4 ustawy o VAT, jako najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez Gminę działalności i dokonywanych nabyć związanych z realizowaną inwestycją?
Czy w przypadku budowy płyty i zadaszenia dworca autobusowego komunikacji miejskiej oraz ponadlokalnej (opisanego w pkt 3), przebudowy zachodniej części drogi gminnej – ul. H i przebudowy skrzyżowania ul. H i drogi powiatowej – ul. B (opisanej w pkt 5), budowy ścieżki rowerowej (opisanej w pkt 6) oraz parkingu przeznaczonego dla podróżnych, gdzie nie będą pobierane żadne opłaty (opisanego w pkt 4), Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, natomiast w przypadku parkingu przeznaczonego na wynajem miejsc parkingowych, (opisanego w pkt 6), Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości?
Czy w przypadku nabycia wyposażenia dla pomieszczeń wymienionych w pkt 7 c) i d) Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, natomiast w przypadku nabycia wyposażenia dla pomieszczeń wymienionych w pkt 7 a) i b) Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości?
Czy w przypadku nakładów poniesionych na zakup sprzętu, wyposażenia oraz oprogramowania wymienionego w pkt 8 a) i b) Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, natomiast w przypadku nakładów poniesionych na zakup sprzętu, wyposażenia oraz oprogramowania wymienionego w pkt 8 c), d) i e) (przekazywanego w formie aportu do spółki ZGK w C Sp. z o.o) oraz wymienionego w pkt 8 f) (wykorzystywanego do świadczenia przez Gminę usług opodatkowanych), Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości?
Czy Gminie, na końcu realizacji projektu, będzie przysługiwało prawo do złożenia korekty deklaracji zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, w której dokona się odliczenia podatku VAT naliczonego od nakładów pośrednich, w części przypadającej na poszczególne obiekty inwestycyjne (wymienionych w pkt II.1 – II.8) stosując przyjęty klucz podziałowy do rozliczenia kosztów pośrednich i przyjęty prewspółczynnik powierzchniowy do obliczenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stanowisko do pytania nr 1:

Gmina stoi na stanowisku, że realizując opisaną inwestycję, podzieloną na poszczególne zadania inwestycyjne i obiekty inwestycyjne, dla wytworzenia których, poniesione bezpośrednie nakłady będą dokumentowane odrębnymi fakturami, zawierającymi precyzyjny opis, informujący, którego wytwarzanego obiektu inwestycyjnego dotyczą, będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT przy zastosowaniu prewspółczynnika powierzchniowego, który zgodnie z założeniami projektu będzie stały przez cały okres trwałości projektu. Dla właściwego określenia kwoty podatku VAT naliczonego podlegającego odliczeniu przyjęto dla każdego budynku, jako odrębnego obiektu inwentarzowego, właściwy jemu sposób określenia proporcji, czyli odrębny wskaźnik powierzchniowy.

Takie stanowisko jest zgodne z przepisami art. 86 ust. 2a, 2b, 2c pkt 4, i 2g ustawy o VAT, w szczególności dlatego, że zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego, proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na działalność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko do pytania nr 2:

Gmina stoi na stanowisku, że w przypadku budowy płyty i zadaszenia dworca autobusowego komunikacji miejskiej oraz ponadlokalnej (opisanego w pkt 3), przebudowy zachodniej części drogi gminnej - ul. H i przebudowy skrzyżowania ul. H i drogi powiatowej – ul. B (opisanej w pkt 5), budowy ścieżki rowerowej (opisanej w pkt 6) oraz parkingu przeznaczonego dla podróżnych, gdzie nie będą pobierane żadne opłaty za parkowanie (opisanego w pkt 4), Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

W tej części realizacji inwestycji Gmina wykonuje zadania nałożone na nią ustawą o samorządzie gminnym, zaspokajając zbiorowe potrzeby wspólnoty w obszarze organizowania lokalnego transportu zbiorowego, budowy dróg, placów, organizaqi mchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym) oraz lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 4), jak i na podstawie zawartych porozumień z jednostkami samorządu terytorialnego z zakresu rozwoju i organizacji ponadlokalnego transportu zbiorowego. Wytworzone mienie będzie służyć wyłącznie działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, tym samym nie spełnia warunków określonych w art. 86 ustawy o VAT pozwalających dokonywać odliczenia podatku naliczonego. Stosownie dó art. 15 ust. 6 ustawy o VAT Gmina w tym obszarze nie działa jako podatnik VAT.

W odniesieniu do nakładów, które będą ponoszone na budowę parkingu przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej (wynajem) opodatkowanej 23% stawką VAT, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości. Parking przeznaczony będzie wyłącznie na wynajem, zostanie przyjęty jako odrębny obiekt inwentarzowy, będzie oznakowany w terenie, i wynajmowany przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą w budynkach dworca. Bezpośrednie nakłady ponoszone na budowę parkingu będą dokumentowane odrębnymi fakturami zawierającymi odpowiedni opis, oraz protokołami odbioru opisującymi zakres wykonanych prac, co pozwoli na właściwą alokację wydatku.

Stanowisko do pytania nr 3:

Gmina uważa, że przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z zakupem wyposażenia dla pomieszczeń, które będą służyły działalności gospodarczej opodatkowanej tj. wyposażone pomieszczenia będą wynajmowane przedsiębiorcom na podstawie umów cywilnoprawnych. W tym zakresie spełnia warunki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przypadku nabycia wyposażenia dla pomieszczeń służących pasażerom, mieszkańcom, w których nie prowadzi się działalności gospodarczej, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ zakupy nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną i dotyczą wyłącznie sfery działalności niepodlegającej ustawie o VAT. Nie zostaje spełniony podstawowy warunek ujęty w art. 86 ust.1 ustawy o VAT.

Stanowisko do pytania nr 4:

Gmina uważa, że nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur VAT dokumentujących wydatki związane z zakupem sprzętu, wyposażenia oraz oprogramowania wymienionego w pkt 8 a) i b) ponieważ zakupy nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną i dotyczą wyłącznie sfery działalności niepodlegającej ustawie o VAT Nie zostaje spełniony podstawowy warunek ujęty w art. 86 ust.1 ustawy o VAT.

W przypadku nabycia sprzętu, wyposażenia oraz oprogramowania wymienionego w pkt 8 c), d) i e) (przekazywanego w formie aportu do spółki ZGK w C Sp. z o.o) oraz wymienionego w pkt 8 f) - biletomat (wykorzystywanego do świadczenia przez Gminę usług opodatkowanych) Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, Gmina spełnia warunki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stanowisko do pytania nr 5: (własne stanowisko uzupełnione pismem z 4 listopada 2016 r.)

W celu właściwej wyceny wytworzonych w ramach prowadzonej inwestycji środków trwałych przyjęto zasadę, że koszty bezpośrednie będą w momencie powstania przyporządkowywane poszczególnym obiektów inwestycyjnych, natomiast koszty pośrednie będą na końcu zadania dzielone proporcjonalnie do wysokości kosztów bezpośrednich i doliczone do wartości wytworzenia środka trwałego, którego dotyczą.

Takie rozliczenie jest zgodnie z zasadami zapisanymi w art. 28 ust.1 i ust. 8 ustawy o rachunkowości (Dz.U. z 2013 r. poz. 330 z póżn.zm.), które wskazują, że koszty wytworzenia środków trwałych obejmują ogół kosztów poniesionych przez jednostkę za okres realizacji inwestycji tj. budowy, przebudowy, przystosowania – do dnia przyjęcia do używania środka trwałego.

W celu spełnienia wyżej opisanych zasad, cała kwota kosztów pośrednich (tj. koszty towarzyszące, przygotowujące prace rzeczowe, koszty opracowania studium wykonalności, koszty konsultantów, koszty wykonania pomiarów i analiz w celu realizacji poszczególnych części zadania, koszty poniesione na nadzór: inspektor nadzoru branży drogowej, inspektor nadzoru branży instalacyjnej, inspektor nadzoru branży teletechnicznej, inspektor nadzoru branży elektrycznej, nadzór konserwatorski, nadzór autorski), zostanie doliczona do bezpośrednich kosztów wytworzenia poszczególnych obiektów.

Po dokonaniu rozliczenia kosztów pośrednich, będzie znana kwota podatku naliczonego przypadająca na dane obiekty i zgodnie z przyjętym, dla każdego obiektu, sposobem odliczania podatku VAT naliczonego, zostanie obliczona kwota podatku naliczonego przypadająca do odliczenia od VAT należnego.

Przykład obliczenia:

Dane:

koszty pośrednie – nadzór branży elektrycznej – fa netto 10 000 zł VAT 2 300 zł koszt pośredni udokumentowany na fa. dotyczy dwóch obiektów inwestycyjnych tj:

Przykładowo :

zabytkowy budynek dworca – koszty bezpośrednie – 800 000 zł, 61,54%
nowy parterowy budynek dworca – koszty bezpośrednie – 500 000 zł, 38,46%
Razem koszty bezpośrednie – 1 300 000 zł, 100 %

(1/3 = 61,54 %; 2/3 = 38,46 % )

procentowy wskaźnik narzutu k. pośrednich na budynek 1. – 61,54 %

procentowy wskaźnik narzutu k. pośrednich na budynek 2. – 38,46 % z fa z kwoty netto

z 10 000 zł 61,54 % tj. 6 154 zł * 23% 1 415,42 zł = 7 569,42 zł

z fa z kwoty netto z 10 000 zł 38,46% tj: 3 846 zł * 23% 884,58 zł = 4 730,58 zł

razem 10 000 zł netto + 2 300,00 VAT = 12 300,00 zł brutto

Kwota podatku VAT naliczonego z nakładów pośrednich przypadających na budynek nr 1, dokumentowanych ww. fakturą wynosi 1 415,42 * wskaźnik powierzchniowy * 94% = 1 330,49 zł

Kwota podatku VAT naliczonego z nakładów na budynek nr 2, dokumentowanych w/w fakturą wynosi 884,58 * wskaźnik powierzchniowy * 9% = 79,61 zł

Koszty pośrednie będą odnoszone tylko do tych grup obiektów inwentarzowych, których dotyczą, w ramach tej grupy rozliczane w celu obliczenia kosztu ich wytworzenia i obliczenia kwoty VAT naliczonego przypadającego do odliczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie będzie przysługiwało prawo do złożenia korekty deklaracji zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, w której dokona się odliczenia podatku VAT naliczonego od nakładów pośrednich, w części przypadającej na poszczególne obiekty inwestycyjne, przy zastosowaniu właściwego klucza podziałowego do rozliczenia kosztów pośrednich i przyjętego prewspółczynnika powierzchniowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

zastosowania prewspółczynnika powierzchniowego, liczonego osobno dla każdego obiektu inwestycyjnego,
braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem wyposażenia dla pomieszczenia dotyczącego kasy wymienionego w pkt 7 d)
prawa do złożenia korekt deklaracji zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, w których dokona odliczenia podatku naliczonego od nakładów pośrednich

- jest nieprawidłowe,
braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem wyposażenia dla pozostałych pomieszczeń wymienionego w pkt 7 c) i d),
prawa do odliczania podatku VAT w pełnej wysokości z tytułu nabycia wyposażenia dla pomieszczeń wymienionych w pkt 7 a) i b)
braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z budową płyty i zadaszenia dworca autobusowego komunikacji miejskiej oraz ponadlokalnej (opisanego w pkt 3), przebudową zachodniej części drogi gminnej – ul. H i przebudowy skrzyżowania ul. H i drogi powiatowej – ul. B (opisanej w pkt 5), budową ścieżki rowerowej (opisanej w pkt 6) oraz parkingu przeznaczonego dla podróżnych, gdzie nie będą pobierane żadne opłaty (opisanego w pkt 4), oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z budową parkingu przeznaczonego na wynajem miejsc parkingowych
braku prawa do odliczenia podatku VAT od nakładów poniesionych na zakup sprzętu, wyposażenia oraz oprogramowania wymienionego w pkt 8 a) i b) oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości w przypadku nakładów poniesionych na zakup sprzętu, wyposażenia oraz oprogramowania wymienionego w pkt 8 c), d) i e) (przekazywanego w formie aportu do ZGK Sp. z o.o) oraz wymienionego w pkt 8 f) (wykorzystywanego do świadczenia przez Gminę usług opodatkowanych)
– jest prawidłowe

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem, Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Należy wskazać, że w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jest jednostką zasadniczego podziału terytorialnego stopnia podstawowego, posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy).

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca realizuje projekt polegający na budowie zintegrowanego węzła przesiadkowego. W ramach realizacji projektu powstaną obiekty inwestycyjne takie jak zabytkowy budynek dworca, nowy budynek dworca, płyta i zadaszenie dworca, parkingi, zostanie przebudowana droga i skrzyżowanie, wybudowana będzie również ścieżka rowerowa. Ponadto zostaną wyposażone pomieszczenia budynków zintegrowanego węzła przesiadkowego w zakresie niezbędnych mebli oraz w wyniku wdrożenia systemu dynamicznej informacji pasażerskiej zostaną nabyte urządzenia i sprzęt z tym systemem związane. W ramach obiektów zabytkowego budynku dworca oraz nowego budynku dworca prowadzi się działalność niepodlegającą opodatkowaniu i opodatkowaną stawka 23%.

W zabytkowym budynku dworca, którego łączna powierzchnia wyniesie 340,90 m², będą znajdowały się pomieszczenia, które będą wynajmowane przez Gminę pod działalność komercyjną (gastronomia, handel, biura – 318,95 m²). W budynku będzie dodatkowo zlokalizowane pomieszczenie o pow. użytkowej 14,1 m², z ciągiem komunikacyjnym prowadzącym do tego pomieszczenia o pow. 7,85 m², do prowadzenia działalności niepodlegąjącej opodatkowaniu. W budynku nie będzie się prowadziło działalności zwolnionej z podatku VAT.

Nowy budynek parterowy dworca wraz z zagospodarowanym przyległym terenem będzie pełnił wyłącznie funkcje związane z obsługą podróżnych. Znajdą się tam pomieszczenia dyspozytorni, poczekalnia, pomieszczenia socjalne i gospodarcze, biblioteka, punkt informacyjno-kasowy, kiosk. W budynku z całej powierzchni wynoszącej 296,25 m² wydzielona zostanie powierzchnia 16,4 m², którą Gmina będzie wynajmować przedsiębiorcy pod prowadzenie kiosku. Dodatkowo w budynku zlokalizowane zostaną również automaty biletowe, (pow. wydzielona zajęta pod automaty 5 m²), oraz pomieszczenia wydzielonego na prowadzenie kasy biletowej o pow. 5,1 m², które służyć będą sprzedaży biletów w ramach komunikacji zbiorowej ponadlokalnej. Za pomocą tych automatów i punktu kasy biletowej, Gmina będzie świadczyć usługi sprzedaży biletów przewoźnikom. Usługa sprzedaży biletów będzie fakturowana na przewoźników, planuje się wynagrodzenie prowizyjne objęte 23% stawką podatku VAT. Budynek będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej – wynajem pomieszczenia na kiosk i powierzchnia pod biletomatem, kasy biletowe i do prowadzenia działalności niepodlegąjącej opodatkowaniu – pomieszczenia służące dla podróżnych i mieszkańców.

W pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości obliczenia kwoty podatku naliczonego, która obniży kwotę podatku należnego z faktur VAT dokumentujących nakłady bezpośrednie, z zastosowaniem prewspółczynnika powierzchniowego, liczonego dla każdego obiektu inwestycyjnego osobno, zgodnie z zapisami art. 86 ust 2a pkt 4 ustawy o VAT.

Wskazać w tym miejscu należy, że na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji – art. 86 ust. 2h ustawy.

W myśl art. 86 ustawy ust. 22, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193).

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to:

jednostki samorządu terytorialnego,
samorządowe instytucje kultury,
państwowe instytucje kultury,
uczelnie publiczne,
instytuty badawcze.

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),
samorządowej jednostki budżetowej,
samorządowego zakładu budżetowego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Rozporządzenie ww. wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Zaproponowane metody mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

Jak już wcześniej wspomniano, wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów, Minister Finansów wskazał m.in. jednostki samorządu terytorialnego.

Z § 2 pkt 5 rozporządzenia wynika, że przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego rozumie się urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, działający w formie samorządowej jednostki budżetowej.

Przez jednostkę budżetową, zgodnie z § 2 pkt 7 rozporządzenia, rozumie się utworzoną przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządową jednostkę budżetową.

Z kolei zakładem budżetowym jest, stosownie do § 2 pkt 7 rozporządzenia, utworzony przez jednostkę samorządu terytorialnego, samorządowy zakład budżetowy.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej – w przypadku niektórych podatników – ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to: urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, jednostkę budżetową, zakład budżetowy.

Stosownie do § 3 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, jako sposób określenia proporcji podaje się sposób ustalony wg wzoru:

X = (A x 100) / D_UJST

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcja określona procentowo, zaokrąglona w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D_UJST– dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego.

Należy tutaj wyjaśnić, że pojęcie obrotu, o którym mowa w powyższej regulacji, powinno być interpretowane tak, jak w przypadku art. 90 ustawy. Obrót powinien być rozumiany jako kwota należna z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, pomniejszona o VAT. Obrót ten będzie – dla celów określenia proporcji – powiększany o otrzymane przychody z innej niż gospodarcza działalności.

Przez dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego - rozumie się dochody obejmujące dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych – wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o:

dochody, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b–d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych,
zwrot różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy, lub zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy,
dochody wykonane jednostki budżetowej powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na wypłatę przez tę jednostkę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych, celem realizacji zadań jednostki samorządu terytorialnego,
środki finansowe pozostające na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, odprowadzone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego,
wpłaty nadwyżki środków obrotowych zakładu budżetowego,
kwoty stanowiące równowartość środków, innych niż stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, przekazanych zakładom budżetowym, innym jednostkom sektora finansów publicznych oraz innym osobom prawnym lub jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej, z wyłączeniem kwot, które zostały zwrócone, celem realizacji przez te podmioty zadań jednostki samorządu terytorialnego,
odszkodowania należne jednostce samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty odszkodowań stanowiących zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia, dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;
transakcji dotyczących:
1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Wyłączenie powyższych transakcji z dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego (mianownik proporcji) zapewnia spójność z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu „oczyszczenie” kwoty przychodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które mogłyby zniekształcić proporcję.

Zgodnie z cytowanym wyżej art. 86 ust. 2a ustawy w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej - „sposób określenia proporcji”. Sposób ten powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Oznacza to, że Wnioskodawca w pierwszej kolejności zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast przepisy art. 86 ust. 2a i następne ustawy będą miały zastosowanie wyłącznie do tych zakupów, których podatnik nie ma możliwości przypisania do działalności gospodarczej. Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawca ma możliwość przypisania nakładów inwestycyjnych bezpośrednich do poszczególnych kategorii czynności, tj. do czynności opodatkowanych (pomieszczeń lub powierzchni, w których będą wykonywane wyłącznie czynności opodatkowane) oraz czynności pozostających poza zakresem VAT (pomieszczeń i powierzchni, które w żadnym zakresie nie będą wykorzystywane w prowadzeniu działalności gospodarczej), to art. 86 ust. 2a i następne ustawy nie będą miały zastosowania. Przepisy te znajdą zastosowanie wyłącznie do tych zakupów (np. kosztów pośrednich), których Wnioskodawca nie jest w stanie przypisać w całości do działalności gospodarczej.

Warto nadmienić, że zastosowane przez Wnioskodawcę metody, czy też sposoby, na podstawie których dokona on wydzielenia odpowiedniej kwoty podatku naliczonego, muszą odpowiadać wartościom faktycznym i rzeczywistym. Ciężar rzetelnego ustalenia, jaka część podatku naliczonego związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jaka część wykorzystywana jest dla potrzeb innych niż prowadzona działalność gospodarcza, spoczywa zawsze na Wnioskodawcy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy związanych z możliwością zastosowania w opisanej sytuacji tzw. „prewspółczynnika” powierzchniowego przyjętego dla każdego budynku jako odrębnego budynku inwentarzowego wskazać należy, że w ocenie tut. Organu nie jest to sposób, który może być uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez Gminę działalności i dokonywanych nabyć.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że sposób określenia proporcji wprowadzony przepisami art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, nie przewiduje możliwości odrębnego liczenia współczynnika proporcji dla każdej inwestycji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Ani przepisy ustawy, ani rozporządzenia w sprawie sposobu określania proporcji, nie przewidują, w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, aby rozliczać poszczególne nieruchomości będące w zasobach Gmin, jak również wszystkie działalności prowadzone przez Gminy, samodzielnie. Jednakże jak wskazano wyżej, proporcja ustalana jest odrębnie dla urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego, czyli: urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego; odrębnie dla jednostki budżetowej oraz odrębnie dla samorządowego zakładu budżetowego.

Ponadto należy mieć na uwadze charakter działalności prowadzonej przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, a także sposób finansowania tego podmiotu.

Zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami rozporządzenia w sprawie proporcji działalność urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego finansowana jest z dochodów publicznych, środków pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzących ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych. W dużej części działalność urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego dotyczy sfery pozostającej poza systemem VAT (czynności przy których realizacji jednostka działa w charakterze władczym), poza tym proponowany przez Wnioskodawcę sposób obliczenia proporcji odnosi się tylko do jednej z inwestycji prowadzonych przez Gminę, tj. budowy węzła przesiadkowego, tymczasem, w przypadku gmin, występują również inne czynności niepodlegające opodatkowaniu i skutkujące nie naliczaniem podatku należnego, np. budowa ogólnodostępnej infrastruktury gminnej w postaci oświetlenia, chodników, placów zabaw, itp.

Przyjęta przez Wnioskodawcę metoda powierzchniowa nie uwzględnia tych elementów prowadzonej działalności, które mają wpływ na jej prowadzenie i funkcjonowanie. Metoda powierzchniowa oddaje jedynie udział powierzchni użytkowej budynku wykorzystywanej dla potrzeb świadczenia usług opodatkowanych w ogólnej powierzchni użytkowej budynku, a nie specyfikę prowadzonej działalności o której mowa w art. 86 ust. 2b ustawy oraz nie zapewnia obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane. Zatem uznać należy, że zastosowanie metody powierzchniowej mogłoby prowadzić do nieadekwatnego odliczenia podatku naliczonego – niezgodnego z rzeczywistością.

Przy pomocy sposobu wyliczania proporcji, zaproponowanego przez ustawodawcę, Wnioskodawca – urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, świadczący czynności zarówno w ramach działalności gospodarczej, jak i poza taką działalnością, wyliczy matematycznie wysokość proporcji, przy zastosowaniu której będzie dokonywać rozdziału podatku naliczonego od wydatków tylko przez nią faktycznie ponoszonych, jednak wyłącznie takich, które są związane z czynnościami mieszczącymi się w pojęciu działalności gospodarczej, a których to przypisanie wyłącznie do tych czynności nie jest możliwe. Metoda wskazana w rozporządzeniu najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć oraz z uwagi na sposób wyliczenia wskaźnika obiektywnie odzwierciedla tę część wydatków, która przypada na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza.

Zaproponowana przez ustawodawcę metoda ma charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu udziału „obrotów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT. Z uwagi na fakt, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego (czy też jednostki budżetowej realizującej zadania jednostek samorządu terytorialnego) niemożliwym jest wyliczenie „obrotu” uzyskanego z tytułu czynności pozostających poza systemem VAT (w większości przypadków czynności te realizowane są w charakterze władczym, przykładowo jednostka samorządu terytorialnego działa, jako organ podatkowy pobierający podatki lub opłaty, jak również jednostka samorządu terytorialnego – lub jednostka budżetowa realizująca jej zadania – dokonuje czynności o charakterze nieodpłatnym z perspektywy odbiorcy) przyjęto zasadę – dla celów zastosowania sposobu obliczenia proporcji – że całkowity „obrót” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT w danej jednostce budżetowej odpowiada wysokości zrealizowanych przez daną samorządową jednostkę budżetową (w tym urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego) dochodów jednostki samorządu terytorialnego, z uwzględnieniem otrzymanych dotacji, subwencji oraz innych dopłat o podobnym charakterze niezwiązanych bezpośrednio z „ceną” wykonywanych czynności (z wyjątkiem kwot „transferowanych” do określonych jednostek) – w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego lub z uwzględnieniem środków przeznaczonych na zasilenie – w przypadku pozostałych samorządowych jednostek budżetowych.

Warto zauważyć, powołując się na zapisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z pózn. zm.), że dochody publiczne (budżetowe) to należne lub faktyczne wpływy środków pieniężnych do budżetów publicznych pobierane przez organy finansowe lub przez jednostki budżetowe, które zrealizowane dochody przekazują do organów finansowych, ze względu na powiązanie z budżetem systemem brutto (art. 5 ust. 2 ustawy o finansach publicznych). Obok dochodów występują także wpływy o charakterze zwrotnym, będące przychodami, które służą finansowaniu deficytu budżetowego oraz przychody jednostek organizacyjnych (np. zakładów budżetowych, gospodarstw pomocniczych, funduszy celowych) i osób prawnych (np. szkół wyższych, instytucji kulturalnych), zaliczanych do sektora finansów publicznych, pochodzące z prowadzonej przez nie odpłatnej działalności, oraz z innych źródeł.

W przypadku jednostek samorządu terytorialnego, działających m.in. za pośrednictwem utworzonych przez siebie jednostek budżetowych, których działanie ma charakter „niekomercyjny” i oparte jest wyłącznie lub w przeważającej części na dotacjach niezwiązanych bezpośrednio z ceną pominięcie tych dotacji w ustalaniu proporcji może doprowadzić do uzyskania nieadekwatnego odliczenia podatku naliczonego.

Zatem, przy pomocy sposobu wyliczania proporcji, zaproponowanego przez ustawodawcę, Wnioskodawca jako jednostka samorządu terytorialnego, świadcząca czynności zarówno w ramach działalności gospodarczej, jak i poza taką działalnością, jest zobowiązana do wyliczenia matematycznie wysokości proporcji, przy zastosowaniu której będzie dokonywać rozdziału podatku naliczonego od wydatków tylko przez nią faktycznie ponoszonych, jednak wyłącznie takich, które są związane z czynnościami mieszczącymi się w pojęciu działalności gospodarczej, a których to przypisanie wyłącznie do tych czynności nie jest możliwe. Metoda wskazana w rozporządzeniu bowiem najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć oraz – z uwagi na sposób wyliczenia wskaźnika – obiektywnie odzwierciedla tę część wydatków, która przypada na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza.

Stanowisko Organu potwierdza powołane przez Wnioskodawcę orzeczenie TSUE z 8 listopada 2012 r. C-511/10, w którym stwierdził, że państwa członkowskie są uprawnione do stosowania w pierwszej kolejności jako kryterium podziału do celów obliczenia podlegającej odliczeniu proporcjonalnej części naliczonego podatku od wartości dodanej dla danej transakcji, takiej jak wzniesienie budynku o mieszanym użytku, kryterium innego niż kryterium oparte na wielkości obrotu, pod warunkiem, że przyjęta przez te państwa metoda gwarantuje dokładniejsze ustalenie rzeczonej proporcjonalnej części odliczenia.

Z uwagi na przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa uznać należy, że w rozpatrywanej sprawie wskazana przez Wnioskodawcę metoda powierzchniowa nie jest metodą najbardziej reprezentatywną dla wyliczenia sposobu określania proporcji. Właściwym sposobem określenia proporcji jest ten wskazany w § 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie proporcji, który ustawodawca uznał za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej działalności i dokonywanych nabyć w przypadku jednostki samorządu terytorialnego.

W kontekście powyższych ustaleń nie jest prawidłowe dla właściwego określenia kwoty podatku VAT naliczonego podlegającego odliczeniu przyjęcie dla każdego budynku, jako odrębnego obiektu inwentarzowego, właściwego jemu sposobu określenia proporcji, czyli odrębnego wskaźnika powierzchniowego.

Ponadto podkreślenia wymaga, że alokacji podatku naliczonego do określonej kategorii czynności podatnik obowiązany jest dokonać w momencie nabycia towaru. Zatem nie można zaakceptować proponowanego przez Wnioskodawcę rozwiązania, zgodnie z którym, koszty pośrednie będą na końcu zadania dzielone proporcjonalnie do wysokości kosztów bezpośrednich, i dopiero wtedy zostanie obliczona kwota podatku naliczonego przypadająca do odliczenia.

Nieprawidłowe jest zatem również stanowisko Gminy, w myśl którego, będzie jej przysługiwało prawo do złożenia korekty deklaracji zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, w której dokona się odliczenia podatku VAT naliczonego od nakładów pośrednich, w części przypadającej na poszczególne obiekty inwestycyjne, przy zastosowaniu właściwego klucza podziałowego do rozliczenia kosztów pośrednich i przyjętego prewspółczynnika powierzchniowego.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i nr 5 jest nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT w związku z budową płyty i zadaszenia dworca autobusowego komunikacji miejskiej oraz ponadlokalnej (opisanego w pkt 3), przebudowy zachodniej części drogi gminnej – ul. H i przebudowy skrzyżowania ul. H i drogi powiatowej – ul. B (opisanej w pkt 5), budowy ścieżki rowerowej (opisanej w pkt 6), parkingu przeznaczonego dla podróżnych, gdzie nie będą pobierane żadne opłaty (opisanego w pkt 4) oraz parkingu przeznaczonego na wynajem miejsc parkingowych.

Jak wynika z opisu sprawy, płyta dworca będzie udostępniana przewoźnikom w komunikacji lokalnej, ponadlokalnej (powiatowej, wojewódzkiej i międzywojewódzkiej) na podstawie regulaminu dworca i zawartych umów. Gmina będzie pobierać opłatę za korzystanie z dworca, o której jest mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym. Opłaty nie są objęte podatkiem VAT, co wynika z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zachodnia część drogi gminnej – ul. H będzie własnością Gminy i zostanie przekazana w trwały zarząd miejskiej jednostce organizacyjnej Miejski Zarząd Dróg, która jest – zgodnie ze swoim statutem – odpowiedzialna za zarządzanie drogami gminnymi na terenie Miasta. Skrzyżowanie drogi powiatowej – ul. B z drogą gminną – ul. H jest własnością Powiatu. Na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy Powiatem a Gminą, Gmina realizuje przebudowę skrzyżowania (budowa ronda). Przebudowanym skrzyżowaniem zarządzał będzie Miejski Zarząd Dróg, w oparciu o statut oraz porozumienie zawarte pomiędzy Zarządem Powiatu, a Burmistrzem Miasta, na mocy którego zarząd drogami powiatowymi zlokalizowanymi na obszarze Miasta (za wyjątkiem jednej drogi) został przekazany Burmistrzowi Miasta. W oparciu o majątek powstały w ramach tej części inwestycji nie będą wykonywane żadne czynności opodatkowane podatkiem VAT, tym samym nie spełnia ona unormowań określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, dających prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Ścieżka rowerowa będzie przebiegać przez cały obszar, na którym realizowana jest budowa zintegrowanego węzła przesiadkowego. W oparciu o majątek powstały w ramach tej części inwestycji nie będą pobierane żadne opłaty i nie będą wykonywane żadne czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Parkingi – w ramach budowy miejsc postojowych dla samochodów osobowych, dla wyłącznych potrzeb osób korzystających z infrastruktury wymienionej w pkt 1-3, planowane jest wykonanie robót drogowych, oświetlenia parkingu oraz kanalizacji deszczowej odwadniającej parking.

Zrealizowane będą dwa obiekty inwestycyjne – podział uwzględniający przeznaczenie:

parking przeznaczony w części (11 miejsc postojowych) do wyłącznej dyspozycji przedsiębiorców prowadzących działalność komercyjną w budynku historycznym i przedsiębiorcy prowadzącego kiosk w nowym budynku (opis w pkt 1 i 2 ), na podstawie umów najmu obejmujących podatek VAT (będą elementem przynależnym w ramach umowy podstawowej na wynajem lokali),
parking bezpłatny dla korzystających z węzła przesiadkowego (20 miejsc postojowych) do pełnienia funkcji związanych z obsługą podróżnych (możliwość ograniczonego czasowo postoju samochodów, którymi przywieziono pasażerów rozpoczynających podróż z dworca oraz którymi odwozi się pasażerów kończących podróż na terenie dworca).

Wymienione parkingi będą ujmowane i fakturowane osobno oraz przyjmowane do ewidencji księgowej jako osobne obiekty inwentaryzacyjne. Oświetlenie, kanalizacja deszczowa będą również wycenianie osobno i przyjmowane do ewidencji księgowej jako odrębne obiekty inwestycyjne.

Jak wynika z powołanego na wstępie w art. 86 ust. 1, odliczenie podatku naliczonego uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Co powoduje, że prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje w sytuacji wykorzystania nabytych towarów i usług do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, czyli niegenerujących podatku należnego.

W konsekwencji, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w przypadku budowy płyty i zadaszenia dworca autobusowego komunikacji miejskiej oraz ponadlokalnej (opisanego w pkt 3), przebudowy zachodniej części drogi gminnej - ul. H i przebudowy skrzyżowania ul. H i drogi powiatowej – ul. B (opisanej w pkt 5), budowy ścieżki rowerowej (opisanej w pkt 6) oraz parkingu przeznaczonego dla podróżnych, gdzie nie będą pobierane żadne opłaty za parkowanie (opisanego w pkt 4). Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z uwagi na brak związku dokonanych nabyć z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawcy będzie natomiast przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z budową parkingu przeznaczonego na wynajem miejsc parkingowych. Jak wskazał Wnioskodawca, parking będzie przeznaczony w części (11 miejsc postojowych) do wyłącznej dyspozycji przedsiębiorców prowadzących działalność komercyjną w budynku historycznym i przedsiębiorcy prowadzącego kiosk w nowym budynku, na podstawie umów najmu obejmujących podatek VAT (będą elementem przynależnym w ramach umowy podstawowej na wynajem lokali). Zatem parking przeznaczony na wynajem miejsc parkingowych będzie związany wyłącznie z działalnością opodatkowana Wnioskodawcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy do pytania oznaczonego jako nr 2 jest prawidłowe.

Kolejna wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy uznania czy w przypadku nabycia wyposażenia dla pomieszczeń wymienionych w pkt 7 c) i d) Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, natomiast w przypadku nabycia wyposażenia dla pomieszczeń wymienionych w pkt 7 a) i b) Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, w ramach wyposażenia budynków zintegrowanego węzła przesiadkowego w zakresie niezbędnych mebli (szafy, krzesła, stoły, regały) zakupione zostanie podstawowe wyposażenie dla pomieszczeń, które będą wynajmowane na podstawie umów cywilnoprawnych, tj. dla:

lokalu gastronomicznego w budynku opisanym w pkt 1; w tym przypadku zakup będzie miał związek z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi na podstawie umowy najmu lokalu,
kiosku w budynku opisanym w pkt 2, w tym przypadku zakup będzie miał związek z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi na podstawie umowy najmu lokalu,

Zatem z uwagi na związek dokonanych nabyć z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto, w ramach wyposażenia budynków zintegrowanego węzła przesiadkowego w zakresie niezbędnych mebli (szafy, krzesła, stoły, regały) zakupione zostanie podstawowe wyposażenie dla pomieszczeń, które będą służyły ochronie mienia, pasażerom i mieszkańcom C tj:

pomieszczenia ochrony i monitoringu w budynku opisanym w pkt 1, w tym przypadku zakup wyposażenia nie będzie miał związku z czynnością opodatkowaną, na takiej samej zasadzie jak nakłady na pomieszczenie, w którym się wyposażenie znajduje,
holu wejściowego, poczekalni, informacji i kasy, pomieszczeń socjalnych, pomieszczenia dyspozytora, biblioteki, w budynku opisanym w pkt 2, w tym przypadku zakup wyposażenia nie będzie miał związku z czynnościami opodatkowanymi, na takiej samej zasadzie jak nakłady na wytworzenie pomieszczenia, w którym się ona znajdują.

Należy jednak w tym miejscu zauważyć, że w opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że cyt. „Za pomocą tych automatów i punktu kasy biletowej, Gmina będzie świadczyć usługi sprzedaży biletów przewoźnikom. Usługa sprzedaży biletów będzie fakturowana na przewoźników, planuje się wynagrodzenie prowizyjne objęte 23% stawką podatku VAT. Budynek będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej – wynajem pomieszczenia na kiosk i powierzchnia pod biletomatem, kasy biletowe i do prowadzenia działalności niepodlegąjącej opodatkowaniu – pomieszczenia służce dla podróżnych i mieszkańców.”

Opis sprawy jednoznacznie wskazuje, że zakupione podstawowe wyposażenie dla pomieszczeń opisanych w pkt 7 d), w części dotyczącej kasy będzie związane z czynnościami opodatkowanymi, co oznacza że w tej części Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest nieprawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do wyposażenia do pozostałych pomieszczeń opisanych w pkt 7 d) tj. holu wejściowego, poczekalni, informacji, pomieszczeń socjalnych, pomieszczenia dyspozytora, biblioteki, w budynku opisanym w pkt 2, które jak wynika z opisu sprawy będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy do pytania oznaczonego jako nr 3 w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem wyposażenia do tych pomieszczeń jest prawidłowe.

Kolejną kwestią do rozpatrzenia jest ustalenie, czy w przypadku nakładów poniesionych na zakup sprzętu, wyposażenia oraz oprogramowania wymienionego w pkt 8 a) i b) Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, natomiast w przypadku nakładów poniesionych na zakup sprzętu, wyposażenia oraz oprogramowania wymienionego w pkt 8 c), d) i e) (przekazywanego w formie aportu do ZGK Sp. z o.o) oraz wymienionego w pkt 8 f) (wykorzystywanego do świadczenia przez Gminę usług opodatkowanych), Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości.

W pkt 8 opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że w wyniku wdrożenia systemu dynamicznej informacji pasażerskiej Gmina będzie dysponowała:

tablicami informacyjnymi (10 sztuk) zamontowanymi na terenie płyty dworca, opisanej w pkt 3), a także na/w budynku, opisanym w pkt 2); w tym przypadku tablice nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych,
wyposażeniem stanowiska operatora systemu zlokalizowanym w budynku opisanym w pkt 2; w tym przypadku majątek nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

Zatem z uwagi na brak związku dokonanych nabyć z wykonywaniem czynności opodatkowanych opisanych w punktach 8 a i b, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że w wyniku wdrożenia systemu dynamicznej informacji pasażerskiej Gmina będzie dysponowała:

wyposażeniem 20 autobusów, które zostanie przekazane w formie aportu do ZGK Sp. z o.o. Wyposażenie zakupione z przeznaczeniem na przekazanie aportem do spółki. W tym przypadku majątek będzie wykorzystany do wykonania czynności opodatkowanej,
wyposażeniem systemu elektronicznego biletu, które zostanie przekazane w formie aportu do ZGK Sp. z o.o.; w tym przypadku majątek będzie wykorzystany do wykonania czynności opodatkowanej,
wyposażeniem stanowiska operatora systemu zlokalizowanym w zajezdni autobusowej, które zostanie przekazane w formie aportu do ZGK Sp. z o.o.; w tym przypadku majątek będzie związany z wykonaniem czynności opodatkowanej,
urządzenia do sprzedaży biletów w komunikacji ponadlokalnej wraz z oprogramowaniem (2 automaty biletowe stacjonarne) zlokalizowane w budynku opisanym w pkt 2, w tym przypadku majątek będzie związany z wykonaniem czynności opodatkowanej, gdyż Gmina będzie świadczyła usługi przewoźnikom ponadlokalnym polegające na pośredniczeniu w sprzedaży biletów. Biletomat będzie służył czynności opodatkowanej. Gmina będzie uzyskiwała wynagrodzenie prowizyjne na podstawie zawartych umów i wystawianych przewoźnikom faktur.

Zatem z uwagi na związek dokonanych nabyć (opisanych w pkt c, d, e i f) z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości przedstawionych przez Gminę wyliczeń, gdyż te mogą być przedmiotem oceny wyłącznie na etapie postepowania podatkowego przeprowadzonego przez właściwy organ podatkowy, który w toku prowadzonego postępowania posiada odpowiednie kompetencje i dysponuje stosownymi narzędziami – wskazanymi w rozdziale 11 Działu IV Ordynacji podatkowej. Może, więc dokonywać ustaleń w kontekście miarodajności, rzetelności i ewentualnej sprzeczności podanych faktów. Natomiast organ interpretacyjny dokonuje wyłącznie interpretacji przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy, nie może, zatem w drodze interpretacji potwierdzić prawidłowości dokonanych przez Wnioskodawcę wyliczeń.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin