2016.11.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP4.4512.88.2016.1.EK
z 17 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 23 sierpnia 2016 r. (data wpływu 24 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czy sprzedaż opisana we wniosku stanowi sprzedaż wysyłkową w rozumieniu art. 2 pkt 24 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czy sprzedaż opisana we wniosku stanowi sprzedaż wysyłkową w rozumieniu art. 2 pkt 24 ustawy o VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Działalność Wnioskodawcy polega na sprzedaży internetowej i dokonywaniu dostawy towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi). Odbiorcami towaru są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. W chwili obecnej Wnioskodawca nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT i dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) z Niemiec przy ich przywozie do magazynu w Polsce, a następnie krajowej sprzedaży towarów dla indywidualnych klientów.

Aby skrócić czas dostaw niektórych produktów Wnioskodawca wysyła je polskim klientom bezpośrednio od dostawcy z Niemiec, z pominięciem dostawy towaru do magazynu w Polsce. Firma niemiecka obciąża Wnioskodawcę fakturami za sprzedany towar i koszt wysyłki. Wnioskodawca przed osiągnięciem limitu 50 000 dla zakupów towarów z UE nie wykazywał WNT i kontrahent niemiecki naliczał podatek obowiązujący w jego kraju (19%), po przekroczeniu tego limitu Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT-UE i od tej pory wykazuje WNT.

PRZYKŁAD:

W transakcji biorą udział trzy podmioty:

(A) dostawca towaru - firma niemiecka

(B) firma Wnioskodawcy

Powyższa procedura jest zorganizowana w takie sposób: Odbiorca (C) dokonuje zakupu poprzez sklep internetowy należący do firmy Wnioskodawcy (B) i dokonuje płatności przelewem bankowym na rachunek należący do firmy Wnioskodawcy (B), po zaksięgowaniu płatności firma Wnioskodawcy (B) składa zamówienie za pośrednictwem platformy internetowej B2B należącej do firmy niemieckiej (A) i podaje adres do wysyłki wskazany przez odbiorcę (C). Firma niemiecka (A) pakuje towar w magazynie na terenie Niemiec i wysyła go za pośrednictwem firmy kurierskiej bezpośrednio do odbiorcy (C) na terenie Polski. Firma niemiecka (A) po wysyłce towaru wystawia firmie Wnioskodawcy (B) fakturę za wysłany towar i poniesione koszty wysyłki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż przedstawiona na przykładzie w pozycji 80 kwalifikuje się jako „SPRZEDAŻ WYSYŁKOWA NA TERYTORIUM KRAJU” zgodnie z art. 2 pkt 24 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT)?
Czy wartość sprzedaży przedstawiona na przykładnie w pozycji 80 wlicza się do limitu wartości sprzedaży uprawniającej do podmiotowego zwolnienia z podatku VAT, zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy: sprzedaż przedstawiona na przykładzie w pozycji 80 kwalifikuje się jako „SPRZEDAŻ WYSYŁKOWA NA TERYTORIUM KRAJU” zgodnie z art. 2 pkt 24 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz.U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054, z późn. zm., dalej: ustawa o VAT). I co za tym idzie wartość tej sprzedaży nie powinna wliczać się do limitu wartości sprzedaży uprawniającej do podmiotowego zwolnienia z podatku VAT, zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016, poz. 710), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy w przypadku sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2.

W przypadku sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną poza terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe, wysyłanych lub transportowanych z tego samego państwa członkowskiego na terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w roku podatkowym kwoty 160 000 zł (art. 23 ust. 2 ustawy).

Przepis ust. 2 stosuje się, pod warunkiem że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe, wysyłanych lub transportowanych z tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 160 000 zł (art. 23 ust. 3 ustawy).

Stosownie zaś do art. 2 pkt 24 ustawy przez sprzedaży wysyłkową na terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa jest dokonywana na rzecz:

podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem w rozumieniu art. 15, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
innego niż wymieniony w lit. a podmiotu, niebędącego podatnikiem w rozumieniu art. 15 i niemającego obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Z powyższego wynika z tego wprost, że sprzedaż wysyłkowa na terytorium kraju ma miejsce wówczas, gdy:

sprzedawcą jest podatnik podatku od wartości dodanej,
towary są wysyłane albo transportowane przez tego sprzedawcę lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska na terytorium Polski,
nabywcą jest podmiot, który nie ma obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ponadto o sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju można mówić tylko w przypadku, gdy podmiot dokonujący dostawy towaru z terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska na terytorium kraju dokonuje też jego wysyłki/transportu lub też gdy ta wysyłka/transport dokonywana jest na jego rzecz.

Zgodnie z opisem zawartym we wniosku Wnioskodawca dokonuje sprzedaży internetowej i dokonuje dostawy towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi). Odbiorcami towaru są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, że ostateczny odbiorca w Polsce (osoba fizyczna) dokonuje zakupu poprzez sklep internetowy należący do firmy Wnioskodawcy i dokonuje płatności przelewem bankowym na rachunek należący do firmy Wnioskodawcy, po zaksięgowaniu płatności firma Wnioskodawcy składa zamówienie za pośrednictwem platformy internetowej należącej do firmy niemieckiej i podaje adres do wysyłki wskazany przez ostatecznego nabywcę. Firma niemiecka pakuje towar w magazynie na terenie Niemiec i wysyła go za pośrednictwem firmy kurierskiej bezpośrednio do ostatecznego odbiorcy na terenie Polski. Firma niemiecka po wysyłce towaru wystawia firmie Wnioskodawcy fakturę za wysłany towar i poniesione koszty wysyłki.

Wnioskodawca wskazał również, że zarejestrował się jako podatnik VAT-UE i wykazuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Mając zatem na uwadze opis zawarty we wniosku oraz powyższe przepisy, stwierdzić należy, że sprzedaż towarów opisaną we wniosku nie można uznać za sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju zgodnie z ww. art. 2 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem nie są spełnione przesłanki uregulowane w tym przepisie. Jak wskazał Wnioskodawca transakcja dostawy przez podmiot niemiecki na jego rzecz traktowana jest jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, zatem nabywcą jest podmiot - Wnioskodawca - który rozlicza wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Stosownie do powyższego miejscem opodatkowania dostawy pomiędzy Wnioskodawcą a ostatecznymi odbiorcami będzie terytorium kraju.

Wnioskodawca ma również wątpliwości czy wartość sprzedaży przedstawiona w opisie stanu faktycznego wlicza się do limitu wartości sprzedaży uprawniającej do podmiotowego zwolnienia z podatku VAT, zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji (art. 113 ust. 2 ustawy).

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 ust. 22 ustawy).

Tym samym z zakresu wskazanego zwolnienia wyłączone są czynności nieobjęte powyższą definicją, a podlegające opodatkowaniu (jak np. import usług, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów). Zwolnienie podmiotowe jest więc określone przez status podmiotu (podatnik, u którego wartość sprzedaży nie przekroczyła w ubiegłym roku podatkowym kwoty 150 000 zł netto) oraz czynności wykonywane przez tego podatnika (tylko czynności objęte definicją sprzedaży będą z tego zwolnienia korzystać).

Stosownie do powyższego do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca nie wlicza wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jednakże jak stwierdzono wyżej dostawa pomiędzy Wnioskodawcą a ostatecznym odbiorcą jest tzw. dostawą krajową, tj. dostawą podlegającą opodatkowaniu na terytorium kraju.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Wnioskodawca do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, będzie wliczać sprzedaż, która będzie opodatkowana na terytorium kraju.

Stosownie do powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin