Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB2.4515.188.2016.1.MZ
z 18 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Siostra Wnioskodawczyni z uwagi na fakt stałego zamieszkania w Kanadzie od lat osiemdziesiątych miała również obywatelstwo kanadyjskie. Zmarła w dniu 31.05. br.

Sporządziła testament, w którym jedynym spadkobiercą ustanowiła Wnioskodawczynię - jej rodzoną siostrę (nota bene nie posiadają żadnej innej bliższej rodziny).

W testamencie tym spadkodawczyni wyznaczyła tamtejszego pełnomocnika do zarządzania masą spadkową, który Wnioskodawczynię poinformował, że możliwa jest wypłata części pozostawionych przez zmarłą środków. Jednak ostateczna wartość spadku będzie mogła być określona dopiero po uzyskaniu od kanadyjskiego urzędu podatkowego zezwolenia na przekazanie Wnioskodawczyni spadku po opłaceniu wszelkich należnych opłat. Może to nastąpić najwcześniej wiosną 2017 r., po zakończeniu roku podatkowego.

Wnioskodawczyni zdaje sobie sprawę, że jako najbliższa rodzina będzie zwolniona z podatku od spadku, jednak musi zachować ustawowy 6-miesięczny termin zgłoszenia jego nabycia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Kiedy formalnie Wnioskodawczyni powinna zgłosić fakt nabycia spadku po swojej zmarłej siostrze?

Zdaniem Wnioskodawcy, uważa, że właściwym terminem zgłoszenia nabycia spadku będzie data otrzymania ostatniej transzy spadku, potwierdzonego przez kanadyjskiego pełnomocnika siostry Wnioskodawczyni do dysponowania masą spadkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205 z późń. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Stosownie do art. 2 ww. ustawy, nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy przy nabyciu w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku.

Z kolei w myśl art. 6 ust. 4 ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku, gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru (art. 7 ust. 1 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni siostra - z uwagi na fakt stałego zamieszkania w Kanadzie od lat osiemdziesiątych miała również obywatelstwo kanadyjskie. Zmarła w dniu 31.05. br. Sporządziła testament, w którym jedynym spadkobiercą ustanowiła Wnioskodawczynię - jej rodzoną siostrę (nota bene nie posiadają żadnej innej bliższej rodziny). W testamencie tym wyznaczyła tamtejszego pełnomocnika do zarządzania masą spadkową, który Wnioskodawczynię poinformował, że możliwa jest wypłata części pozostawionych przez zmarłą środków. Jednak ostateczna wartość spadku będzie mogła być określona dopiero po uzyskaniu od kanadyjskiego urzędu podatkowego zezwolenia na przekazanie Wnioskodawczyni spadku po opłaceniu wszelkich należnych opłat. Może to nastąpić najwcześniej wiosną 2017 r., po zakończeniu roku podatkowego. Wnioskodawczyni zdaje sobie sprawę, że jako najbliższa rodzina będzie zwolniona z podatku od spadku, jednak musi zachować ustawowy 6-miesięczny termin zgłoszenia jego nabycia.

Z informacji dostępnych na oficjalnej stronie internetowej Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Kanadzie wynika, że postępowanie spadkowe w Kanadzie przebiega na innych niż w Polsce zasadach. Kanada jest państwem federacyjnym, postępowanie spadkowe toczy się zgodnie z prawem spadkowym tej prowincji, w której zmarł spadkodawca. W kanadyjskim systemie prawnym brak jest odpowiedników instytucji typowych dla polskiego prawa spadkowego, np. takich jak zachowek, sądy nie wydają postanowień o stwierdzeniu nabycia spadku. W przypadku gdy spadkodawca pozostawił testament, postępowanie spadkowe prowadzone jest przez wykonawcę testamentu lub administratora spadku na podstawie postanowienia sądu o zatwierdzeniu/wyznaczeniu powiernika spadku. Wykonawcą testamentu jest osoba fizyczna lub prawna wskazana przez spadkodawcę w testamencie. Gdy spadkodawca nie pozostawił testamentu lub gdy jego testament uznano za nieważny, a także wtedy, kiedy wykonawca testamentu nie został ustanowiony przez spadkodawcę bądź zrzekł się swej funkcji, spadkiem zarządza administrator spadku. Zatem jak wynika z powyższego dysponentem masy spadkowej po śmierci spadkodawcy nie staje się spadkobierca, lecz wykonawca lub administrator spadku, który rozporządza nim do momentu przekazania go spadkobiercom. Zatem spadkobierca nie nabywa praw do spadku do momentu otrzymania od wykonawcy (administratora) całego swojego udziału w masie spadkowej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przy czym z uwagi na fakt, że w Kanadzie w testamencie został wyznaczony wykonawca testamentu (pełnomocnik), zaś prawo kanadyjskie nie zna instytucji postanowienia sądowego o stwierdzeniu nabycia spadku oraz oświadczeń o przyjęciu lub odrzuceniu spadku, a dysponentem masy spadkowej po śmierci spadkodawcy nie staje się spadkobierca, lecz wykonawca lub administrator spadku, który rozporządza nim do momentu przekazania go spadkobiercom to należy uznać, że obowiązek podatkowy powstanie w przedmiotowym przypadku z chwilą otrzymania przez Wnioskodawczynię całości przypadającej Jej masy spadkowej wraz z tytułem prawnym do spadku. Innymi słowy, datą powstania obowiązku podatkowego w przypadku Wnioskodawczyni będzie moment wypłaty ostatniej transzy spadku.

Końcowo, odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż nie są one wiążące dla tutejszego organu. Interpretacja organu podatkowego dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.