Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP3.4512.752.2016.1.JŻ
z 23 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2016 r. (data wpływu 10 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa towary w postaci biżuterii oraz innych wyrobów jubilerskich ze złota (o próbie 325 tysięcznych lub większej) i srebra, a także platerowanych metalem szlachetnym. Nabywane towary jubilerskie stanowią kompletne i wykończone produkty biżuteryjne takie jak: naszyjniki, broszki, bransolety itp. oraz inne wyroby jubilerskie takie jak: medale, karty miedziane, wizytowniki, pojemniki, breloki itp. Nabycie towarów następuje od podmiotów zarejestrowanych jako czynni podatnicy VAT, a zakup towarów dokumentowany jest fakturą.

Podmiot dokonujący dostawy wyrobów jubilerskich i biżuterii na rzecz Spółki jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15 ust. l ustawy o podatku od towarów i usług.

Dostawy towarów, będące przedmiotem sprawy, nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nabywana biżuteria oraz towary jubilerskie stanowią kompletne i wykończone produkty (nie są to części/elementy biżuterii czy wyrobów jubilerskich).

Biżuteria oraz wyroby jubilerskie nabywane przez Spółkę, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, są sklasyfikowane do PKWiU 32.12.13.0 - biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, ze złota i srebra lub platerowane metalem szlachetnym (w załączniku pismo z Urzędu Statystycznego w Łodzi z dnia 18 maja 2016 r. będące odpowiedzią na zapytanie spółki).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. nabycie przez Spółkę wskazanych we wniosku wyrobów jubilerskich i biżuterii, skutkować będzie obowiązkiem rozliczenia podatku VAT prze Spółkę, na zasadzie odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, sprzedaż wyrobów jubilerskich, o których mowa we wniosku, nie będzie podlegała opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia VAT, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Obowiązanym do naliczenia VAT z tego tytułu będzie dostawca towarów według stawki 23%.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. lc, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

Obowiązujący aktualnie katalog towarów objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia ujęty w załączniku nr 11 do ustawy o VAT, został rozszerzony o kolejne towary, których sprzedaż winna być od dnia 1 lipca 2015 r. opodatkowana przez ich nabywcę na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

Katalog ten obejmuje m.in. wyroby jubilerskie (pkt 28d załącznika nr 11).

Zgodnie z brzmieniem załącznika nr 11 do ustawy o VAT, towary te zdefiniowane zostały jako „Biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, ze złota i srebra lub platerowane metalem szlachetnym - wyłącznie części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota o próbie 325 tysięcznych lub większej, tj. niewykończone lub niekompletne wyroby jubilerskie i wyraźne części biżuterii, w tym pokrywane lub platerowane metalem szlachetnym”.

Zgodnie z obowiązującą zasadą powiązania towarów ujętych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT z symbolami PKWiU, przedmiotowe towary jubilerskie sklasyfikowane zostały pod symbolem ex 32.12.13.0, przy czym ustawodawca dla potrzeb, rozliczenia VAT dokonał modyfikacji opisu tego towaru, jaki stosowany jest wyłącznie na potrzeby PKWiU, wprowadzając dodatkowy zapis: „wyłącznie części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota o próbie 325 tysięcznych lub większej, tj. niewykończone lub niekompletne wyroby jubilerskie i wyraźne części biżuterii, w tym pokrywane lub platerowane metalem szlachetnym”.

W ocenie Spółki, dokonana przez ustawodawcę modyfikacja opisu towarów jubilerskich w poz. 28d załącznika nr 11 do ustawy o VAT, powoduje zawężenie tej kategorii towarów wyłącznie do takich wyrobów, które bez dalszej obróbki nie mogą stanowić gotowego produktu, co wyraża się w sformułowaniu „niewykończone lub niekompletne”.

Oznacza to, że zakres przedmiotowy załącznika nr 11 do ustawy o VAT nie obejmuje biżuterii stanowiącej kompletny i gotowy do użycia produkt.

Mając zatem na uwadze, że towary, będące przedmiotem nabycia przez Spółkę, stanowią kompletny i nie wymagający dalszej obróbki towar, gotowy do używania bezpośrednio po jego zakupie, transakcje nabycia tych towarów nie będą podlegały regulacji art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT i tym samy Spółka nie będzie obowiązana do naliczenia VAT z tytułu ich nabycia, albowiem obowiązek w tym zakresie spoczywać będzie na dostawcy tych towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm,), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel

Towarami z kolei, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie, postacie energii.

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. lc, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.
   
   

Na mocy art. 17 ust. lc ustawy, w przypadku dostaw towarów wymienionych w poz. 28a-28c załącznika nr 11 do ustawy przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20 000 zł.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Jak wynika z ww. przepisów prawa, w ramach tzw. mechanizmu odwróconego obciążenia zobowiązany do rozliczenia podatku należnego od dokonanej czynności podlegającej opodatkowaniu (dostawa towarów lub świadczenie usług) jest nabywca (podmiot, na rzecz którego dokonywana jest dostawa towarów lub świadczona jest usługa) - zamiast sprzedawcy (dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę), jak to ma miejsce zgodnie z zasadami ogólnymi.

Zatem powołany przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa określonych towarów (wyrobów) wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Mechanizm odwrotnego obciążenia w stosunku do dostawy towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

1. nabywcą ww. towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
2. dostawcą ww. towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy;
3. dostawca tych towarów nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy;
4. dostawa ww. towarów nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122 ustawy.
   
   

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywcy ww. towarów nie powinni rozliczać VAT z tytułu ich dostaw.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W załączniku nr 11 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ustawodawca wskazał m.in. towary z kategorii złota:

• pod pozycją 22a - ex 24.41.20.0 - złoto nieobrobione plastycznie lub w postaci półproduktu, lub w postaci proszku - wyłącznie złoto o próbie 325 tysięcznych lub większej, z wyłączeniem złota inwestycyjnego w rozumieniu art. 121 ustawy, z zastrzeżeniem poz. 22b;
  

• pod pozycją 22b - bez względu na symbol PKWiU - złoto inwestycyjne w rozumieniu art. 121 ustawy;
  

• pod pozycją 22c - ex 24.41.50.0 - metale nieszlachetne platerowane srebrem oraz metale nieszlachetne, srebro lub złoto, platerowane platyną, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu - wyłącznie złoto o próbie 325 tysięcznych lub większej, platerowane platyną, nieobrobione inaczej niż do stanu półproduktu;
  

• pod pozycją 28d - ex 32.12.13.0 – biżuteria i jej części oraz pozostałe wyroby jubilerskie i ich części, ze złota i srebra lub platerowane metalem szlachetnym - wyłącznie części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota o próbie 325 tysięcznych lub większej, tj. niewykończone lub niekompletne wyroby jubilerskie i wyraźne części biżuterii, w tym pokrywane lub platerowane metalem szlachetnym.
  
  
  

Na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art, 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do treści art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

• podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  

• koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
  
  
  

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy wskazać, że od dnia 1 lipca 2015 r. szczególnym sposobem rozliczania podatku należnego (mechanizmem odwróconego obciążenia) objęte są transakcje, których przedmiotem są (oprócz towarów z kategorii stali, miedzi oraz odpadów, surowców wtórnych i złomu), również - sklasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - takie towary, jak np. części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota o próbie 325 tysięcznych lub większej (niewykończone lub niekompletne wyroby jubilerskie i wyraźne części biżuterii, w tym również pokrywane lub platerowane metalem szlachetnym (PKWiU ex 32.12.13.0).

Zatem od dnia 1 lipca 2015 r. przepis art. 17 ust. 3 pkt 7 ustawy dotyczy m.in. również części biżuterii i części pozostałych wyrobów jubilerskich, nie dotyczy natomiast kompletnej i wykończonej biżuterii oraz wyrobów jubilerskich.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w analizowanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki warunkujące zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, w stosunku do nabywanych przez Spółkę towarów w postaci biżuterii oraz innych wyrobów jubilerskich. Co prawda Spółka i podmiot dokonujący dostawy wyrobów jubilerskich i biżuterii na rzecz Spółki są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 15 ustawy, ponadto dostawca tych towarów nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Jednakże, będące przedmiotem dostawy towary nie stanowią towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy. Nie są one bowiem częściami biżuterii i częściami pozostałych wyrobów jubilerskich ze złota o próbie 325 tysięcznych lub większej (niewykończonych lub niekompletnych wyrobów jubilerskich i wyraźnych części biżuterii, w tym również pokrywanych lub platerowanych metalem szlachetnym). Jak bowiem wynika z opisu sprawy, nabywana przez Spółkę biżuteria oraz wyroby jubilerskie stanowią kompletne i wykończone produkty (nie są to części/elementy biżuterii czy wyrobów jubilerskich).

Podsumowując, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. nabycie przez Spółkę wskazanych we wniosku wyrobów jubilerskich i biżuterii, nie będzie skutkować obowiązkiem rozliczenia podatku od towarów i usług przez Wnioskodawcę, na zasadzie mechanizmu odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.