2016.11.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-931/16-3/KS1
z 18 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2016 r. (data wpływu 18 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2016 r. (data wpływu 2 listopada 2016 r.) na wezwanie Nr IPPB1/4511-931/16-2/KS1 z dnia 17 października 2016 r. (data nadania 17 października 2016 r., data odbioru 25 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej znaku towarowego wchodzącego w skład Zespołu Składników otrzymanych przez Wnioskodawcę w drodze darowizny oraz ustalenia wartości początkowej znaku towarowego wchodzącego w skład Zespołu Składników wniesionego do spółki komandytowej w formie wkładu niepieniężnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej znaku towarowego wchodzącego w skład Zespołu Składników otrzymanych przez Wnioskodawcę w drodze darowizny oraz ustalenia wartości początkowej znaku towarowego wchodzącego w skład Zespołu Składników wniesionego do spółki komandytowej w formie wkładu niepieniężnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, który w momencie składania wniosku nie prowadzi działalności gospodarczej. Dotychczas był on żołnierzem i na tej aktywności skupiał swoją działalność zawodową. Zadecydował jednak o zakończeniu służby.

W przyszłości, Wnioskodawca otrzyma od żony w drodze darowizny zespół składników niematerialnych i materialnych [dalej: Zespół Składników] wykorzystywany przez nią do prowadzenia działalności gospodarczej.

Pozwoli mu to na prowadzenie działalności gospodarczej jako samodzielny przedsiębiorca bądź jako wspólnik spółki komandytowej - Wnioskodawca nie zdecydował jeszcze co do formy w jakiej będzie wykorzystywał Zespół Składników.

Na Zespół Składników Wnioskodawcy składać się będą w szczególności:

prawo ochronne na znak towarowy [dalej: Znak], o którym mowa w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1410) [dalej: Ustawa PWP];

umowa lub umowy licencyjne na korzystanie ze Znaków;

pracownik lub współpracownik albo zespół pracowników lub współpracowników wykonujących zadania ściśle związane z funkcjonowaniem Zespołu Składników;

składniki majątkowe służące realizacji zadań gospodarczych, mogą to być środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, jak również składniki majątku ruchomego, w szczególności takie aktywa jak: Znak lub Znaki, umowa lub umowy licencyjne, sprzęt komputerowy wraz z oprogramowaniem i osprzętem komputerowym w postaci np. drukarki oraz meble biurowe;

należności i zobowiązania pozostające w związku z prowadzoną przez Zespół Składników działalnością gospodarczą;

środki pieniężne na wydzielonym koncie lub kontach bankowych.

W ramach Zespołu Składników prowadzona będzie ewidencja rachunkowa, która umożliwi przypisanie do Zespołu Składników przypadające nań przychody (m.in. z tytułu opłat licencyjnych za korzystanie ze Znaku) oraz koszty bieżącej działalności operacyjnej (np. wynagrodzenie pracownika lub współpracownika, usług doradczych, obsługi prawnej, materiałów biurowych, wykorzystania sprzętu biurowego itp.), co znajdzie odzwierciedlenie na subkontach księgowych prowadzonych dla Zespołu Składników.

Zespół Składników zostanie przekazany do majątku Wnioskodawcy, a składniki majątkowe w postaci środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzące w skład Zespołu Składników zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy.

Wartość składników majątkowych wchodzących w skład Zespołu Składników zostanie wskazana w umowie darowizny i będzie odpowiadać ich wartości rynkowej potwierdzonej przez wycenę dokonaną przez niezależnego specjalistę.

W przypadku wykorzystywania Zespołu Składników w prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, Znak wchodzący w skład Zespołu Składników zostanie wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy. Wnioskodawca rozpocznie wówczas dokonywanie odpisów amortyzacyjnych. Przedmiot prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej obejmować będzie swoim zakresem m.in. udzielanie licencji na Znak.

Niezależnie od powyższego, zamiast wykorzystania Znaku w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, Wnioskodawca rozważa także wykorzystanie Znaku w ramach spółki komandytowej [dalej: SpK].

W takim przypadku, w wyniku wniesienia przez Wnioskodawcę Zespołu Składników do SpK, zostanie on wspólnikiem SpK. Po otrzymaniu aportu, SpK wprowadzi Znak wchodzący w skład Zespołu Składników do swojej ewidencji wartości niematerialnych i prawnych oraz rozpocznie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

W dniu przyjęcia Znaku do używania przez Wnioskodawcę lub SpK będzie on nadawał się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Jego przewidywany okres używania będzie dłuższy niż rok, a wartość przekroczy 3 500 zł.

W ocenie Wnioskodawcy wskazany Zespół Składników mógłby zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), bądź jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 Ustawy o PIT.

W tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca chciałby otrzymać potwierdzenie co do: (i) sposobu ustalenia wartości początkowej Znaku wchodzącego w skład Zespołu Składników dla celów podatkowych jednoosobowej działalności gospodarczej, (ii) sposobu ustalenia wartości początkowej Znaku wchodzącego w skład Zespołu Składników dla potrzeb ewidencji wartości niematerialnych i prawnych SpK.

Pismem z dnia 28 października 2016 r. (data wpływu 2 listopada 2016 r.) Wnioskodawca wyjaśnił, że wchodzące w skład Zespołu Składników składniki majątkowe w postaci środków trwałych oraz wartości niematerialnych (w tym znak towarowy) na moment dokonania transakcji darowizny na rzecz Wnioskodawcy będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych działalności gospodarczej wykonywanej samodzielnie przez małżonkę Wnioskodawcy. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że składniki majątkowe (Zespół Składników, w tym znak towarowy), o których mowa w przedmiotowym wniosku, będą stanowiły odrębny majątek małżonki Wnioskodawcy na moment dokonania transakcji darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wartością początkową Znaku wchodzącego w skład Zespołu Składników dla potrzeb prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, od których dokonywane będą odpisy amortyzacyjne, będzie wartość rynkowa określona zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT w związku z art. 22g ust. 15 Ustawy o PIT?
Czy wartością początkową Znaku wchodzącego w skład Zespołu Składników, wniesionego do SpK w ramach wkładu niepieniężnego, od której dokonywane będą odpisy amortyzacyjne, będzie wartość rynkowa określona zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 oraz art. 22g ust. 15 w związku z art. 22g ust. 14a oraz art. 22g ust. 12 Ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1

Wartością początkową Znaku wchodzącego w skład Zespołu Składników dla potrzeb prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, od których dokonywane będą odpisy amortyzacyjne, będzie wartość rynkowa określona zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT w związku z art. 22g ust. 15 Ustawy o PIT.

Ad. 2

Wartością początkową Znaku wchodzącego w skład Zespołu Składników, wniesionego do SpK w ramach wkładu niepieniężnego, od której dokonywane będą odpisy amortyzacyjne, będzie wartość rynkowa określona zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 oraz art. 22g ust. 15 w związku z art. 22g ust. 14a oraz art. 22g ust. 12 Ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Na podstawie art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 Ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 Ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 Ustawy o PIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania prawa określone w Ustawie PWP o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Należy więc dokonać analizy, czy Znaki wchodzące w skład Zespołu Składników spełniają definicję wartości niematerialnych i prawnych, od której można dokonywać odpisów amortyzacyjnych.

Treść art. 1 ust. 1 pkt 1 Ustawy PWP wskazuje, że ustawa ta normuje stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych. Zgodnie z art. 105 wskazanej regulacji, na wzór przemysłowy udzielone jest prawo z rejestracji, zaś zgodnie z art. 121, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne.

Na podstawie art. 6 Ustawy PWP udzielane są prawa ochronne na wynalazki, wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 Ustawy PWP, wzorem przemysłowym jest nowa i posiadająca indywidualny charakter postać wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów, kolorystykę, strukturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację.

Z kolei w myśl art. 120 ust. 1 Ustawy PWP znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

W związku z powyższym Znak, na który udzielone zostało prawo ochronne wchodzące w skład Zespołu Składników, który Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny, spełnia kryteria znaku towarowego w rozumieniu Ustawy PWP. Tym samym należy stwierdzić, że Znak spełnia definicję wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu Ustawy o PIT.

Skoro więc Znak może podlegać amortyzacji jako wartość niematerialna i prawna, należy ustalić wartości, od których będą dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 Ustawy o PIT, odpisów amortyzacyjnych, co do zasady, dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. l i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b Ustawy o PIT.

Z kolei sposób ustalenia wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych uzależniony jest od sposobu nabycia danej wartości niematerialnej i prawnej.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT, wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny stanowi wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości, wtedy przyjmuje się wartość wynikającą z umowy darowizny.

Art. 22g ust. 15 Ustawy o PIT stanowi ponadto, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa Znaku wchodzącego skład Zespołu Składników otrzymanego w drodze darowizny powinna zostać ustalona w wysokości wartości rynkowej na dzień otrzymania darowizny Zespołu Składników.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem wniosku, umowa darowizny Zespołu Składników będzie określać wartość składników majątkowych wchodzących w jego skład, w tym Znaku, w wysokości równej wartości rynkowej, wynikającej z posiadanej przez Wnioskodawcę wyceny.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wartość początkowa Znaku wchodząca w skład Zespołu Składników powinna być ustalona w wysokości wartości rynkowej z dnia ich nabycia w drodze darowizny.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie w linii interpretacyjnej organów podatkowych. Przykładowo prawidłowość stanowiska takiego jak Wnioskodawcy zostało potwierdzone przez:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 23 lutego 2015, nr IBPBI/1/415-1415/14/ZK;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 22 stycznia 2015 r., nr IBPBI/1/415-1298/14/ŚS;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 14 października 2014 r., nr IBPBI/1/415-1214/14/ZK;
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 8 października 2014 r., nr IBPBI/1/415-754/14/ESZ
Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 18 sierpnia 2014 r., nr IBPBI/1/415-585/14/AB;
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lutego 2014 r., nr IPPB1/415-1258/13-2/ES.

Reasumując, wartość początkowa Znaku wchodzącego w skład Zespołu Składników nabytego w drodze darowizny, w momencie jego wprowadzenia do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych jednoosobowej działalności gospodarczej, powinna zostać określona w wysokości wartości rynkowej tego składnika z dnia nabycia Zespołu Składników, tj. darowizny, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 w związku z art. 22g ust. 15 Ustawy o PIT, przy czym wartość ta nie może być wyższa od różnicy pomiędzy wartością Zespołu Składników a wartością składników mienia, niebędącymi środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Ad 2.

Kolejną z rozważanych opcji wykorzystywania Zespołu Składników, który zostanie przez Wnioskodawcę otrzymany w drodze darowizny, jest wniesienie go do SpK. W przypadku wyboru takiego rozwiązania składniki wchodzące w skład Zespołu Składników, w tym Znak, zostaną wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych SpK.

W tym kontekście należy wskazać, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki osobowej (takiej jak np. spółka komandytowa), to spółka (a nie jej wspólnicy) prowadzi ewidencje księgowe (w tym księgi podatkowe oraz ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), a także dokonuje amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Natomiast wspólnicy tej spółki (w ustawowych granicach) zaliczają do swoich kosztów uzyskania przychodu przypadającą na nich część dokonanych przez spółkę odpisów amortyzacyjnych.

Jak wcześniej wskazano, Znak wchodzący w skład otrzymanego Zespołu Składników spełnia warunki uznania go za wartości niematerialne i prawne oraz może podlegać amortyzacji. W związku z tym, niezbędne jest ustalenie wartości, od której możliwe będzie dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartością początkową składników majątku wchodzących w skład Zespołu Składników, tj. Znaku, od których SpK będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych, będzie wartość Znaku wynikająca z ewidencji działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, tj. w analizowanym przypadku wartość rynkowa określona zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 oraz 22g ust. 15 w związku z art. 22g ust. 12 oraz 14a Ustawy o PIT.

Zgodnie z uregulowaniami art. 22g ust. 12 Ustawy o PIT, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się do spółek niebędących osobami prawnymi.

Z kolei w myśl art. 22g ust. 14a Ustawy o PIT, cytowany wyżej przepis stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego.

Powyższe przepisy wskazują więc, że w przypadku nabycia przez spółkę osobową przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu który dokonuje wniesienia wkładu.

Zatem, w przypadku wniesienia aportem Zespołu Składników do SpK, zastosowanie znajdzie zasada kontynuacji - środki trwale i wartości niematerialne i prawne wchodzące w skład Zespołu Składników powinny zachować wartość początkową wynikającą z ewidencji podmiotu wnoszącego wkład do SpK.

W analizowanym przypadku podmiotem wnoszącym wkład w postaci Zespołu Składników będzie Wnioskodawca, który nabędzie Zespół Składników w drodze darowizny. W ewidencji podatkowej Wnioskodawcy wartość początkowa wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład Zespołu Składników (w tym Znaku) ustalona zostanie w oparciu o przepis art. 22g ust. 1 pkt 3 oraz ust. 15 Ustawy o PIT, tj. według ich wartości rynkowej.

Z powyższych powodów wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych (tj. Znaku) wchodzących w skład Zespołu Składników będzie stanowić ich wartość rynkowa, określona w ewidencji działalności gospodarczej przed wniesieniem Zespołu Składników do SpK.

Wnioskodawca wskazuje, że wartości rynkowe składników wchodzących w skład Zespołu Składników zostaną określone na dzień wniesienia wkładu i będą odpowiadać wartości z dnia dokonania darowizny.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie w linii interpretacyjnej organów podatkowych, w tym np. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 18 czerwca 2014 r., nr IBPBI/1/415- 369/14/ESZ.

Reasumując, w związku z powyższym, że wartością początkową Znaku wchodzącego w skład Zespołu Składników, wniesionego do SpK w ramach wkładu niepieniężnego, od której dokonywane będą odpisy amortyzacyjne, będzie wartość rynkowa określona zgodnie z art. 22g ust 1. pkt 3 oraz art. 22g ust. 15 w związku z art. 22g ust. 14a oraz art. 22g ust. 12 Ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, wynika, że oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

W przypadku przekazania przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części innemu podmiotowi, przedmiotem tego przekazania są wszelkie składniki majątkowe funkcjonalnie związane z tym przedsiębiorstwem albo jego częścią, o ile na podstawie czynności prawnej będącej podstawą przekazania, bądź przepisów szczególnych, nie zostały z niego wyłączone.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały natomiast uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 583, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nie objęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Dorobek w rozumieniu art. 31 ww. Kodeksu obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej, jeżeli tylko nie stanowią one odrębnego majątku jednego z małżonków z mocy przepisu art. 33 tego Kodeksu.

Natomiast w myśl art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;

przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;

prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;

przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;

prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;

przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;

wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;

przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;

prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;

przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Małżonkowie mogą zawrzeć umowę, w której uzgodnią przeniesienie jakiegoś prawa czy przedmiotu z majątku osobistego jednego z małżonków do majątku osobistego drugiego małżonka. Istnieje również możliwość przeniesienia prawa lub przedmiotu z majątku osobistego małżonka do majątku wspólnego oraz z majątku wspólnego do majątku osobistego żony lub męża.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Definicja przedsiębiorstwa zawarta została w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zauważyć przy tym należy, że katalog składników (elementów) przedsiębiorstwa, o których mowa w ww. przepisie, nie ma charakteru zamkniętego, o czym świadczy użycie sformułowania „w szczególności”. W związku z powyższym w skład przedsiębiorstwa w rozumieniu Kodeksu Cywilnego mogą wchodzić także inne składniki majątkowe niewymienione w cyt. Przepisie np. zobowiązania wynikające z prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl natomiast art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mające za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z powyższego wynika, że w przypadku przekazania przedsiębiorstwa innemu podmiotowi, podmiotem tego przekazania są wszelkie składniki majątkowe funkcjonalnie związane z tym przedsiębiorstwem, o ile na podstawie czynności prawnej będącej podstawą przekazania, bądź przepisów szczególnych, nie zostały z niego wyłączone.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

maszyny, urządzenia i środki transportu,

inne przedmioty

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 23 ust.1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub

dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub

nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

licencje,

prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),

wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

zostały nabyte,

nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

przewidywany okres ich używania przekracza rok,

są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych.

Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Mając na uwadze powyższe, w pierwszej kolejności należy określić, czy prawo ochronne na znak towarowy spełnia przesłanki uznania go za podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 omawianej ustawy podatkowej.

Prawo ochronne na znaki towarowe udzielane są na warunkach określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej (art. 6 ust. 1 ww. ustawy).

Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 1 i 2 ustawy Prawo własności przemysłowej).

W myśl art. 121 powołanej ustawy, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 153 ust. 1 tej ustawy).

Wobec powyższego prawo ochronne na znak towarowy mieści się w kategorii praw określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej, wskazanych w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega amortyzacji.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny od żony Zespół Składników, w tym prawo ochronne na znak towarowy. W ocenie Wnioskodawcy Zespół Składników mógłby zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), bądź jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5a pkt 4 Ustawy o PIT. Wchodzące w skład Zespołu Składników składniki majątkowe w postaci środków trwałych oraz wartości niematerialnych (w tym znak towarowy) na moment darowizny na rzecz Wnioskodawcy będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych działalności gospodarczej wykonywanej samodzielnie przez małżonkę Wnioskodawcy. W przypadku wykorzystywania Zespołu Składników w prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej, Znak wchodzący w skład Zespołu Składników zostanie wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy. Wnioskodawca rozpocznie wówczas dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W pierwszej kolejności tut. Organ odniesie się do ustalenia wartości początkowej znaku towarowego wchodzącego w skład Zespołu Składników (przyjmując za Wnioskodawcą przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa) otrzymanych przez Wnioskodawcę od żony w drodze darowizny.

Stosowanie do art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Natomiast zgodnie z art. 22g ust. 15 ww. ustawy w razie w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Jednakże w przypadku nabycia do prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności składników majątku, które wcześniej stanowiły środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie przez małżonka podatnika (a więc tych, które wchodziły w skład przedsiębiorstwa prowadzonego przez małżonka podatnika) ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje wyjątek od powyższej zasady. W myśl bowiem art. 22g ust. 12 ww. ustawy w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.

Przy czym zgodnie z art. 22g ust. 13 pkt 5 ww. ustawy, przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków, jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).

Powyższe przepisy art. 22g ust. 13 pkt 5 w zw. z art. 22g ust. 12 ww. ustawy, nakazują zatem, w sytuacji zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków, jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu), ustalić wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu zmieniającego. Przy czym, przepisy te nie wskazują w jakiej formie ma nastąpić zmiana działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków, czy w formie odpłatnej, czy też nieodpłatnej, jak również czy zmiana ta dotyczyć ma małżonków między którymi istnieje ustrój wspólności majątkowej, czy też ustrój rozdzielności majątkowej. Zatem przyjąć należy, dyspozycja powyższych przepisów dotyczy każdej formy zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków, niezależnie od panującego w małżeństwie ustroju majątkowego.

Stosowanie do treści art. 22h ust. 3 ww. ustawy, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

W związku z treścią wniosku, w którym wskazano, że Wnioskodawca otrzyma od żony Zespół Składników (przyjmując za Wnioskodawcą przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa), w tym znak towarowy a następnie będzie je wykorzystywał w jednoosobowej działalności gospodarczej, wystąpi sytuacja, o której mowa w art. 22g ust. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wystąpi zmiana działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków.

Wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa (w tym znak towarowy) będącego przedmiotem darowizny od żony Wnioskodawcy i przekazanych do działalności Wnioskodawcy należy ustalić zatem w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) żony wykorzystującej dotychczas ten składnik w swojej działalności gospodarczej, tj. zgodnie z treścią art. 22g ust. 13 pkt 5 w związku z art. 22g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przywołane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują obowiązek kontynuacji amortyzacji w przypadku, gdy jeden z małżonków przejmie do swojej działalności składnik majątkowy wykorzystywany wcześniej (amortyzowany) w działalności współmałżonka.

Małżonek przejmujący składnik majątkowy (w tym przypadku m. in. znak towarowy) wykorzystywany dotychczas w działalności gospodarczej współmałżonka powinien - jeśli wartość początkowa środka trwałego nie została jeszcze w pełni zamortyzowana - dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuować metodę amortyzacji przyjętą przez współmałżonka wykorzystującego dotychczas ten składnik.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia wartości początkowej znaku towarowego wchodzącego w skład Zespołu Składników otrzymanych przez Wnioskodawcę i wykorzystywanych w jednoosobowej działalności gospodarczej w drodze darowizny uznano za nieprawidłowe.

W dalszej kolejności tut. Organ odniesie się do ustalenia wartości początkowej znaku wchodzącego w skład Zespołu Składników, wniesionego do spółki komandytowej w ramach wkładu niepieniężnego.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm., określanego w dalszej części skrótem „k.s.h.”), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do treści art. 102 k.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Z kolei zgodnie z art. 5b ust. 2 tej ustawy jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy).

W myśl 22g ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
wartość określoną zgodnie z art. 19 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.

Zgodnie z art. 22g ust. 12 ww. ustawy, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

Stosownie natomiast do treści art. 22g ust. 14a tej ustawy, przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego.

Zgodnie z art. 22h ust. 3 ww. ustawy, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Natomiast w myśl art. 22h ust. 3a tej ustawy, powołany wyżej ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład.

W świetle powołanych regulacji prawnych stwierdzić należy, że jeżeli w istocie nastąpi wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci wykorzystywanego przez Wnioskodawcę znaku towarowego wchodzącego w skład Zespołu Składników stanowiących przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, to tym samym zastosowanie znajdzie art. 22g ust. 14a w związku z art. 22g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że spółka komandytowa, do której Wnioskodawca wniesienie aport w postaci Zespołu Składników, w tym znaku towarowego zgodnie z art. 22g ust. 14a w związku z art. 22g ust. 12 ww. ustawy obowiązana będzie do kontynuacji amortyzacji według wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przyjętej przez wnoszącego aport do spółki komandytowej tj. wartości początkowej ustalonej uprzednio przez Wnioskodawcę. Ponieważ Wnioskodawca jak wykazano powyżej winien ustalić wartość początkową w wysokości określonej w ewidencji (wykazie) żony wykorzystującej dotychczas ten składnik w swojej działalności, tj. zgodnie z treścią art. 22 ust. 13 pkt 5 w związku z art. 22g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to tę samą wartość winna przyjąć spółka komandytowa.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy dotyczące wartości początkowej Znaku wchodzącego w skład Zespołu Składników, wniesionego do Spółki komandytowej w ramach wkładu niepieniężnego, od której dokonywane będą odpisy amortyzacyjne należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin