2016.11.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - 2461-IBPB-1-3.4510.822.2016.1.IZ

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.822.2016.1.IZ
z 8 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 8 września 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 14 września 2016 r.), uzupełnionym 8 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej specjalnego podatku węglowodorowego w zakresie sposobu oraz wysokości zaliczenia do wydatków kwalifikowanych wydatków poniesionych na nabycie w formie wkładu niepieniężnego składników majątkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2016 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej specjalnego podatku węglowodorowego w zakresie sposobu oraz wysokości zaliczenia do wydatków kwalifikowanych wydatków poniesionych na nabycie w formie wkładu niepieniężnego składników majątkowych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka X sp. z o.o. Y spółka komandytowo-akcyjna (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką komandytowo-akcyjną z siedzibą i miejscem zarządu na terytorium Polski, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce oraz jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług. Spółka została utworzona w celu realizacji projektu obejmującego zagospodarowanie oraz eksploatację położonego na Bałtyku złoża węglowodorów oznaczonego jako Y. Spółka jest częścią grupy kapitałowej Z S.A. (dalej: „Akcjonariusz”).

Spółka prowadzi wstępne wydobycie ropy naftowej ze złoża X oraz jednocześnie realizuje program inwestycyjny, którego celem jest budowa centrum produkcyjnego wydobycia ropy naftowej i gazu na tym złożu. Kluczowym elementem wspomnianego centrum produkcyjnego będzie platforma wiertnicza, na której posadowione będą instalacje procesowe umożliwiające separację płynu złożowego na ropę naftową i kopalinę towarzyszącą (gaz odpadowy). Płyn złożowy będzie wydobywany z odwiertów eksploatacyjnych połączonych siecią rurociągów przesyłowych z centrum wydobywczym. Z tego centrum ropa naftowa przesyłana będzie na tankowiec, natomiast gaz tłoczony będzie podmorskim gazociągiem do instalacji odbiorczych na lądzie.

Spółka rozpoczęła działalność w roku 2013, zaś Akcjonariusz, w celu pokrycia objętych akcji w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki, wniósł do Spółki w 2014 r. wkład niepieniężny obejmujący wytworzone lub nabyte do tego momentu materialne i niematerialne składniki majątkowe związane z przygotowaniem do eksploatacji złoża X (dalej: „Aport”), niezbędne lub użyteczne do podjęcia tej eksploatacji przez Spółkę oraz umożliwiające prowadzenie przez nią w tym zakresie działalności wydobywczej węglowodorów w rozumieniu ustawy z dnia 25 lipca 2014 r. o specjalnym podatku węglowodorowym (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 979, dalej: „ustawa o SPW”). Wydatki poniesione przez Akcjonariusza na nabycie lub wytworzenie składników majątku będących przedmiotem Aportu zostałyby uznane, na gruncie ustawy o SPW, za wydatki kwalifikowane na gruncie art. 11 ust. 1 ustawy o SPW.

W szczególności, w ramach Aportu Akcjonariusz wniósł do Spółki składniki materialne, w tym odwierty eksploatacyjne i zatłaczające, platformę wiertniczą, rurociągi, jak i składniki niematerialne, w tym prawo użytkowania górniczego oraz prawo do korzystania z informacji geologicznej.

Zgodnie z wymogami art. 3121 (winno być art. 312 § 1) ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94 z 2000 r., poz. 1037, ze zm. – winno być: t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1578 ze zm., dalej: „KSH”), biegły rewident wydał opinię na temat wartości godziwej Aportu. Zgodnie z opinią biegłego rewidenta, wycena przedmiotu Aportu została ustalona na podstawie przedstawionych przez Zarząd Spółki informacji o składnikach Aportu, jak i też innych danych finansowych, w tym biznes planu Spółki. Wartość rzeczowych składników została ustalona według podejścia kosztowego przy użyciu cen i kosztów nabycia właściwych na datę wyceny (zamortyzowany koszt odtworzenia) dla potrzeb ustalenia wartości rynkowej odwiertów i wybranych ruchomości oraz podejścia rynkowego, na podstawie informacji o cenach transakcyjnych uzyskanych na rynku wtórnym dla potrzeb określenia wartości platformy wiertniczej. Natomiast, oszacowanie wartości składników niematerialnych zostało dokonane według podejścia porównawczego w przypadku prawa do korzystania z informacji geologicznej oraz na podstawie podejścia dochodowego w przypadku prawa użytkowania górniczego. Łączna wartość godziwa przedmiotu Aportu znacząco przekroczyła historyczny koszt wytworzenia i nabycia składników stanowiących przedmiot Aportu wynikający z ksiąg podatkowych Akcjonariusza.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w 2016 r. Spółka jest uprawniona do zaliczenia do wydatków kwalifikowanych w rozumieniu ustawy o SPW łącznej wartości składników majątku będących przedmiotem Aportu w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych Akcjonariusza na dzień nabycia ich przez Spółkę na następujących zasadach:

w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych - w wysokości wartości początkowej pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne dokonane do dnia wniesienia Aportu, określonej w podatkowej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Akcjonariusza;
w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych Akcjonariusza na dzień wniesienia aportu - w przypadku pozostałych składników?

Zdaniem Wnioskodawcy, we wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego (winno być stanu faktycznego) okolicznościach, Wnioskodawca ma prawo w pierwszym roku podatkowym od dnia wejścia w życie ustawy o SPW (tj. w roku 2016) do zaliczenia do wydatków kwalifikowanych w rozumieniu tej ustawy łącznej wartości składników majątku będących przedmiotem Aportu, przy czym w przypadku składników Aportu zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych uwzględniana jest ich wartość początkowa pomniejszona o odpisy amortyzacyjne dokonane przez Akcjonariusza do dnia wniesienia Aportu, zaś w przypadku pozostałych składników Aportu ich wartość przyjęta dla celów podatkowych wynikająca z historycznego kosztu wytworzenia i/lub ceny nabycia.

Zgodnie z art. 11 ust. 15 ustawy o SPW, w przypadku nabycia majątku w formie wkładu niepieniężnego (aportu) wartość składników majątku, będących przedmiotem wkładu dla celów uznania za wydatki kwalifikowane, ustala się:

w wysokości wartości początkowej pomniejszonej o dokonane na dzień nabycia odpisy amortyzacyjne, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład - w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych składników.

Dodatkowo, zgodnie z art. 11 ust. 16 ustawy o SPW, powyższy przepis, zezwalający na zaliczenie wartości otrzymanego przez podatnika aportu do wydatków kwalifikowanych, stosuje się pod warunkiem, że wydatki na nabycie składników majątku będących przedmiotem aportu zostałyby uznane za wydatki kwalifikowane na zasadach ogólnych wskazanych w art. 11 ust. 1 ustawy o SPW.

Innymi słowy, w przypadku podatnika specjalnego podatku węglowodorowego, takiego jak Spółka, do wydatków kwalifikowanych zalicza się również wartość aktywów nabytych w drodze aportu, w wysokości wskazanej w powyższym przepisie. Nabycie aportu stanowi zatem na gruncie ustawy o SPW formę poniesienia wydatku kwalifikowanego. Rozwiązanie to zostało świadomie przyjęte przez ustawodawcę w celu zapobieżenia dyskryminacji oraz w celu zachowania adekwatnej do rzeczywistości gospodarczej podstawy opodatkowania SPW w przypadku podatników, którzy jak Wnioskodawca - nabyli majątek niezbędny do prowadzenia działalności wydobywczej węglowodorów w drodze aportu, a nie na podstawie umowy sprzedaży lub podobnej.

Zgodnie natomiast z art. 26 pkt 1 ustawy o SPW, podatnicy tego podatku są uprawnieni do zaliczenia do wydatków kwalifikowanych w pierwszym roku podatkowym od dnia wejścia w życie ustawy wydatków spełniających warunki do uznania ich za wydatki kwalifikowane, poniesionych przed dniem wejścia w życie ustawy o SPW w okresie 4 lat kalendarzowych poprzedzających dzień wejścia w życie tej ustawy. Jak wynika z art. 37 in principio ustawy o SPW, ustawa ta weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. (pomijając niektóre jej postanowienia, dla których moment wejścia w życie określony został w sposób szczególny oraz niezależnie od ustalenia przez ustawodawcę, że obowiązek zapłaty SPW będzie powstawać dopiero począwszy od 1 stycznia 2020 r.).

Rok 2016 jest zatem pierwszym rokiem podatkowym od dnia wejścia w życie ustawy o SPW w rozumieniu art. 26 tej ustawy. Zgodnie z opisem stanu faktycznego, Akcjonariusz poniósł wydatki na nabycie lub wytworzenie składników majątku będących przedmiotem Aportu, które zostałyby uznane przez Spółkę za wydatki kwalifikowane na gruncie art. 11 ust. 1 ustawy o SPW. Wnioskodawca nabył te składniki w drodze Aportu, co należy na gruncie powołanego przepisu art. 11 ust. 15 ustawy o SPW, uznać za poniesienie wydatków podlegających uznaniu za wydatki kwalifikowane.

Wnioskodawca poniósł ponadto wspomniane wydatki w 2014 r. w związku z otrzymaniem w tym roku Aportu, a zatem niewątpliwie w okresie czterech lat kalendarzowych poprzedzających dzień wejścia w życie ustawy o SPW. W konsekwencji, należy uznać, że nabycie przez Spółkę w 2014 r. wspomnianych składników majątkowych w drodze Aportu uprawnia Spółkę do zaliczenia w 2016 r. łącznej wartości tych składników, określonej zgodnie z art. 11 ust. 15 ustawy o SPW, do wydatków kwalifikowanych w rozumieniu ustawy o SPW.

W ocenie Spółki, przepis art. 11 ust. 15 ustawy o SPW wyraźnie odsyła jednak, w zakresie dotyczącym wartości składników aportu przyjmowanej dla celów określenia kosztów kwalifikowanych związanych z tym aportem w spółce otrzymującej aport, właśnie do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport oraz, w pozostałym zakresie, do innych ksiąg podatkowych prowadzonych przez ten podmiot.

Innymi słowy, przepis ten odwołuje się do wartości podatkowej tych aktywów, a nie ich wartości bilansowej. W rezultacie, brak jest zatem podstaw prawnych dla określenia przez Spółkę wartości kosztów kwalifikowanych związanych z Aportem w wysokości innej niż wynikająca z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Akcjonariusza (w przypadku składników ujętych w tej ewidencji) lub w innych księgach podatkowych Akcjonariusza (w przypadku pozostałych składników). Wartość składników majątkowych tworzących Aport określona w odrębnej wycenie sporządzanej w związku z wymaganiami prawa handlowego dotyczącymi wyceny wkładów niepieniężnych, pozostaje w tym zakresie bez znaczenia.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do zaliczenia w 2016 r. do wydatków kwalifikowanych wartości składników majątku będących przedmiotem Aportu w wysokości wynikającej, według stanu na dzień wniesienia Aportu, z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Akcjonariusza (w przypadku składników ujętych w tej ewidencji) lub z innych ksiąg podatkowych Akcjonariusza (w przypadku pozostałych składników).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 25 lipca 2014 r. o specjalnym podatku węglowodorowym (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 979 ze zm.; dalej: „ustawa o SPW”), podstawą opodatkowania specjalnym podatkiem węglowodorowym jest zysk z działalności wydobywczej węglowodorów stanowiący nadwyżkę uzyskanych w danym roku podatkowym przychodów z tej działalności nad poniesionymi przez podatnika wydatkami kwalifikowanymi.

O możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania wydatkami ponoszonymi przez podatników specjalnego podatku węglowodorowego decydują unormowania art. 11 ust. 1 ustawy o SPW, w myśl którego - za wydatki kwalifikowane uznaje się wydatki poniesione przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia tych przychodów, w tym wydatki na poszukiwanie, rozpoznawanie, wydobywanie, magazynowanie lub dostawę wydobytych węglowodorów oraz zakończenie działalności wydobywczej węglowodorów, niezwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 12 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii wydatków kwalifikowanych lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju wydatków. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku między poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów.

Wydatkiem kwalifikowanym jest więc wyłącznie taki wydatek, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 11 ust. 1 updop. Przykładowy, otwarty katalog wydatków kwalifikowanych obejmuje m.in.:

wydatki dotyczące poszukiwania i rozpoznawania geologicznego,
wydatki związane z przygotowaniem odwiertów rozpoznawczych lub wydobywczych,
wydatki związane z zaprojektowaniem, przygotowaniem i budową infrastruktury wspierającej działalność wydobywczą węglowodorów,
wydatki związane z przygotowaniem wydobytych węglowodorów do dostawy oraz wydatki związane z przechowywaniem nieoczyszczonych (nieprzetworzonych) węglowodorów,
wydatki związane z zakończeniem działalności wydobywczej węglowodorów,
podatki i opłaty związane z działalnością wydobywczą węglowodorów.

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem że nie zostały one enumeratywnie wymienione w przywołanym art. 12 ust. 1 ustawy o SPW, oraz wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi wstępne wydobycie ropy naftowej ze złoża X oraz jednocześnie realizuje program inwestycyjny, którego celem jest budowa centrum produkcyjnego wydobycia ropy naftowej i gazu na tym złożu. Kluczowym elementem wspomnianego centrum produkcyjnego będzie platforma wiertnicza, na której posadowione będą instalacje procesowe umożliwiające separację płynu złożowego na ropę naftową i kopalinę towarzyszącą (gaz odpadowy). Płyn złożowy będzie wydobywany z odwiertów eksploatacyjnych połączonych siecią rurociągów przesyłowych z centrum wydobywczym. Z tego centrum ropa naftowa przesyłana będzie na tankowiec, natomiast gaz tłoczony będzie podmorskim gazociągiem do instalacji odbiorczych na lądzie.

Wydatki poniesione przez Akcjonariusza na nabycie lub wytworzenie składników majątkowych będących przedmiotem aportu zostałyby uznane, na gruncie ustawy o SPW, za wydatki kwalifikowane (jednakże, kwestia ta jako element stanu faktycznego nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji).

Odnosząc się do ustalenia przez Spółkę wysokości ww. wydatków kwalifikowanych, zasadnym jest odwołanie się do art. 11 ust. 15 ustawy o SPW, zgodnie z którym w przypadku nabycia majątku w formie wkładu niepieniężnego (aportu) wartość składników majątku, będących przedmiotem wkładu dla celów uznania za wydatki kwalifikowane, ustala się:

w wysokości wartości początkowej pomniejszonej o dokonane na dzień nabycia odpisy amortyzacyjne, określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład - w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia - w przypadku pozostałych składników.

Ww. przepis stosuje się, w przypadku gdy wydatki na nabycie składników majątku będących przedmiotem wkładu zostałyby uznane za wydatki kwalifikowane w rozumieniu ust. 1 (art. 11 ust. 16).

Treść art. 11 ust. 15 ustawy o SPW, jednoznacznie wskazuje, że nabycie aportu na gruncie tej ustawy stanowi formę poniesienia wydatku kwalifikowanego. Ustawodawca nie pozostawił dowolności w sposobie ustalania wysokości składników majątkowych, uznanych za wydatki kwalifikowane, nabytych w drodze aportu, lecz jednoznacznie przesądził, że wartość tych składników ma być wartością przyjętą dla celów podatkowych a więc ustaloną na podstawie ustawy podatkowej.

Zgodnie natomiast z art. 26 pkt 1 ustawy o SPW, podatnicy tego podatku są uprawnieni do zaliczenia do wydatków kwalifikowanych w pierwszym roku podatkowym od dnia wejścia w życie ustawy wydatków spełniających warunki do uznania ich za wydatki kwalifikowane, poniesionych przed dniem wejścia w życie ustawy o SPW w okresie 4 lat kalendarzowych poprzedzających dzień wejścia w życie tej ustawy. Analizowana ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. (pomijając niektóre jej postanowienia, dla których moment wejścia w życie określony został w sposób szczególny).

Skoro Wnioskodawca poniósł omawiane wydatki w 2014 r. w związku z otrzymaniem w tym roku Aportu, a więc w okresie czterech lat kalendarzowych poprzedzających dzień wejścia w życie ustawy o SPW, to w rozumieniu art. 26 tej ustawy pierwszym rokiem podatkowym, w którym Spółka może zaliczyć ww. wydatki jako wydatki kwalifikowane, jest 2016 r.

W konsekwencji, należy uznać, że nabycie przez Spółkę w 2014 r. wspomnianych składników majątkowych w drodze Aportu uprawnia Spółkę do zaliczenia w 2016 r. łącznej wartości tych składników, określonej zgodnie z art. 11 ust. 15 ustawy o SPW, do wydatków kwalifikowanych w rozumieniu tej ustawy.

Zatem, Spółka jest uprawniona do rozpoznania składników majątku będących przedmiotem aportu, uznanych w rozumieniu ustawy o SPW za wydatki kwalifikowane, w wysokości:

wartości początkowej pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne dokonane do dnia wniesienia Aportu, określonej w podatkowej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Akcjonariusza, w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – w wysokości wartości początkowej pomniejszonej o odpisy amortyzacyjne dokonane do dnia wniesienia aportu, określonej w podatkowej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Akcjonariusza,
przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych Akcjonariusza na

dzień wniesienia aportu - w przypadku pozostałych składników.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin