2016.11.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP3.4512.642.2016.1.KT
z 29 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla importu słuchawek jednorazowych przeznaczonych dla pasażerów samolotów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania właściwej stawki podatku dla importu słuchawek jednorazowych przeznaczonych dla pasażerów samolotów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka X S.A. (dalej: Spółka) jest przewoźnikiem lotniczym wykonującym głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o którym mowa w art. 83 ust. 1a ustawy o VAT, wymienionym w Obwieszczeniu Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 22 marca 2016 r. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Spółka nabywa od dostawcy z Tajwanu słuchawki jednorazowe. Słuchawki są standardowym elementem wyposażenia pokładowego samolotu dalekiego zasięgu przeznaczonym do wykorzystania przez pasażerów podczas lotu. Słuchawki przeznaczone są wyłącznie do wykorzystania w samolocie, z uwagi na fakt, iż posiadają specjalną końcówkę, która nie jest dostosowana do użycia w innych urządzeniach typu mp3, odtwarzacz CD, komputer czy smartfon.

W umowie z tajwańskim dostawcą słuchawek zawarto klauzulę w następującym brzmieniu: „The above prices are based on DDP by sea to X main warehouse (...) net which is exclusive of any TAX/VAT INSURANCE but inclusiw of 2% duty of Goods”. Zgodnie z cytowaną klauzulą ciężar podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) od importu słuchawek ponosi Spółka. Dostawa importowanych słuchawek realizowana jest na warunkach DDP (Delivered, Duty Paid) według Incoterms. Warunki dostawy DDP są uwzględnione na fakturze wystawionej przez tajwańskiego dostawcę. Zgłoszenie celne dokonywane jest przez agencję celną, która wraz z należnościami celnymi oblicza i wykazuje w zgłoszeniu celnym podatek VAT wg stawki 23%. Podatek VAT jest wpłacany do organu celnego przez agencję celną. Jednocześnie Spółka otrzymuje od agencji celnej notę księgową obciążeniową na kwotę podatku VAT wpłaconego do organu celnego. Na podstawie noty księgowej Spółka płaci na rzecz agencji celnej kwotę odpowiadającą wysokości podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym prawidłowo została zastosowana 23% stawka podatku VAT do importu słuchawek jednorazowych przeznaczonych dla pasażerów samolotów?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że w opisanym stanie faktycznym 23% stawka podatku VAT została zastosowana nieprawidłowo. Zdaniem Spółki, w przypadku opisanej transakcji importu słuchawek jednorazowych zastosowanie będzie miała 0% stawka podatku VAT zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega import towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 26a ust. 1 ustawy o VAT, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Jak stanowi art. 19a ust. 9 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

W świetle art. 83 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do importu środków transportu lotniczego oraz części zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Na podstawie powyższych przepisów należy stwierdzić, że import towarów jest jedną z czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, a podatnikiem, czyli podmiotem zobowiązanym do opodatkowania importu, jest importer.

W analizowanym stanie faktycznym kluczowe jest ustalenie właściwej stawki podatku VAT, która powinna być zastosowana w przypadku opisanej transakcji importu słuchawek jednorazowych. W ocenie Spółki, opisana transakcja powinna być opodatkowana podatkiem VAT według stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT. W świetle tego przepisu zastosowanie 0% stawki podatku VAT jest uzależnione od spełnienia dwóch warunków:

warunek podmiotowy - dokonanie importu przez przewoźnika lotniczego wykonującego głównie przewozy w transporcie międzynarodowym,

warunek przedmiotowy - przedmiotem importu jest rodzaj towaru określony w art. 83 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

W analizowanej sytuacji zarówno warunek podmiotowy jak i przedmiotowy zostały spełnione. Jak zaznaczono w opisie stanu faktycznego, Spółka będąca importerem znajduje się na liście przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym ogłoszonej obwieszczeniem Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Tym samym spełnienie warunku podmiotowego jest bezsporne.

Zdaniem Spółki, spełniony jest również warunek przedmiotowy, a mianowicie importowany towar stanowi wyposażenie pokładowe. Spółka zaznacza, iż jednorazowe słuchawki są nabywane jako wyposażenie pokładowe statku powietrznego i przeznaczone do wykorzystania przez pasażerów na pokładzie samolotu. Słuchawki jednorazowe są udostępniane każdemu pasażerowi na czas lotu, aby mógł on skorzystać z oferowanego przez Spółkę systemu rozrywki pokładowej, tj. posłuchać muzyki lub obejrzeć film, a przede wszystkim odebrać komunikaty, zapowiedzi i ostrzeżenia załogi statku pokładowego. Udostępnienie pasażerom słuchawek jednorazowych jest standardem w większości samolotów dalekiego zasięgu wykorzystywanych przez przewoźników lotniczych.

Importowane przez Spółkę słuchawki jednorazowe wraz z wbudowanym w fotel pasażera ekranem dotykowym stanowią integralny element systemu rozrywki pokładowej. Zdaniem Spółki, ekran dotykowy bezspornie stanowi wyposażenie pokładowe, z uwagi na fakt, iż jest częścią fotela pasażerskiego. Bezsprzeczne jest również, że fotel pasażera jest elementem bezwzględnie koniecznym do prawidłowego funkcjonowania samolotu pasażerskiego. Monitor dotykowy, integralnie związany z fotelem pasażera, staje się wyposażeniem bezużytecznym, jeśli nie ma możliwości skorzystania ze słuchawek. Słuchawki są zatem elementem koniecznym do skorzystania z systemu rozrywki pokładowej. Brak słuchawek uniemożliwia obejrzenie filmu lub posłuchanie muzyki w ramach oferowanej w samolotach rozrywki pokładowej.

Biorąc pod uwagę, iż fotel pasażera z wbudowanym monitorem stanowi wyposażenie pokładowe samolotu, konsekwentnie jednorazowe słuchawki niezbędne do funkcjonowania monitora dotykowego, są w ocenie Spółki wyposażeniem pokładowym samolotu.

Ponadto, jak wskazano w stanie faktycznym, słuchawki posiadają specjalną końcówkę, która nie jest dostosowana do użycia w innych urządzeniach typu mp3, odtwarzacz CD, komputer czy smartfon. W związku z czym słuchawki są bezużyteczne poza pokładem samolotu. Biorąc ten fakt pod uwagę, Spółka stoi na stanowisku, iż słuchawki te stanowią wyposażenie pokładowe.

Wykorzystanie słuchawek jednorazowych jest koniecznością podyktowaną nie tylko komfortem podróżujących pasażerów, ale też względami bezpieczeństwa. Spółka pragnie zwrócić uwagę również na fakt, iż za pośrednictwem systemu rozrywki pokładowej załoga statku powietrznego komunikuje się z pasażerami. Poprzez słuchawki pasażer odbiera nadawane przez załogę komunikaty, ostrzeżenia np. przed turbulencją i polecenia np. „zapiąć pasy”. Spółka zaznacza, iż brak możliwości skorzystania z systemu rozrywki pokładowej powodowałby, że pasażerowie korzystaliby z własnych urządzeń, co z kolei skutkowałoby trudnościami komunikowania się załogi z pasażerami, a przede wszystkim niemożnością usłyszenia i reagowania na polecenia załogi statku powietrznego. Zdaniem Spółki słuchawki wraz z monitorem stanowią ważny, z punktu widzenia bezpieczeństwa pasażerów, element wyposażenia pokładowego, pozwalający na zapewnienie prawidłowej komunikacji między załogą z podróżującymi.

Zagwarantowanie możliwości skorzystania z rozrywki pokładowej m.in. poprzez zapewnienie słuchawek jednorazowych stanowi standard usługi przewozu lotniczego w samolotach dalekiego zasięgu. Biorąc pod uwagę fakt, iż słuchawki jednorazowe są wyposażeniem koniecznym do skorzystania z systemu rozrywki pokładowej, niezapewnienie pasażerom słuchawek jednorazowych spowoduje, iż w ocenie pasażerów usługa przewozu może być uznana za wykonaną w sposób nienależyty.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Spółki nabycie wyposażenia jakim są przedmiotowe słuchawki jednorazowe, powinno korzystać z preferencyjnej 0% stawki podatku VAT.

Podsumowując zatem stanowisko Spółki należy stwierdzić, iż import jednorazowych słuchawek będących elementem wyposażenia pokładowego samolotu przeznaczonych do wykorzystania przez pasażerów podczas lotu, powinien być opodatkowany 0% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami zaś są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast przez import towarów, w myśl art. 2 pkt 7 ustawy, towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 26a ust. 1 ustawy, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie zaś z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznegon wynika, że Spółka – czynny podatnik VAT z siedzibą na terytorium kraju - jest przewoźnikiem lotniczym wykonującym głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o którym mowa w art. 83 ust. 1a ustawy o VAT, wymienionym w Obwieszczeniu Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego z dnia 22 marca 2016 r. Spółka nabywa od dostawcy z Tajwanu słuchawki jednorazowe, przeznaczone do wykorzystania na pokładzie samolotu przez pasażerów podczas lotu. Słuchawki posiadają specjalną końcówkę, która nie jest dostosowana do użycia w innych urządzeniach typu mp3, odtwarzacz CD, komputer czy smartfon. Słuchawki jednorazowe są udostępniane każdemu pasażerowi na czas lotu (w samolotach dalekiego zasięgu), aby mógł on skorzystać z oferowanego przez Spółkę systemu rozrywki pokładowej, tj. posłuchać muzyki lub obejrzeć film, a także odebrać komunikaty załogi statku pokładowego.

Spółka traktuje ww. nabycie słuchawek jako import towarów na terytorium kraju i jest podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT z tytułu tego importu.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest zastosowanie właściwej stawki VAT dla opisanego importu słuchawek jednorazowych przeznaczonych dla pasażerów. Przy czym Spółka jest zdania, że dla takiej transakcji zastosowanie będzie miała 0% stawka podatku na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednocześnie ustawodawca przewidział obniżone stawki oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień. Należy przy tym mieć na względzie, że zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienia od podatku - jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania - możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Jednym z wyjątków od stosowania podstawowej stawki podatku jest art. 83 ustawy, zawierający katalog czynności, dla których stosuje się stawkę 0%.

Jak stanowi art. 83 ust. 1 pkt 5 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do importu środków transportu lotniczego oraz części zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Stosownie do art. 83 ust. 1a ustawy, przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się przewoźników lotniczych, u których udział:

przychodów z działalności w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
zrealizowanej liczby lotów w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
liczby pasażerów lub ilości przewożonych towarów, lub ilości przewożonych przesyłek w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem

– wynosił w każdej z tych trzech kategorii w poprzednim roku podatkowym co najmniej 60%.

W przypadku przewoźników lotniczych rozpoczynających w trakcie danego roku podatkowego działalność polegającą na międzynarodowych przewozach lotniczych określenie udziału w każdej z trzech kategorii, o których mowa w ust. 1a, jest dokonywane na podstawie danych prognozowanych na dany rok podatkowy (art. 83 ust. 1b ustawy).

Zgodnie z art. 83 ust. 1c ustawy, Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza do dnia 31 marca danego roku podatkowego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1a, na okres od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego, na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych.

Cytowane przepisy art. 83 ust. 1 ustawy umożliwiają zastosowanie stawki podatku 0% m.in. do importu środków transportu lotniczego oraz części zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Zatem warunki zastosowania tej preferencyjnej stawki mają charakter przedmiotowo-podmiotowym, tj. dotyczą zarówno samego towaru, jak też nabywcy.

Zgodnie z przepisem art. 83 ust. 1 pkt 5 ustawy, aby w omawianym przypadku zastosowanie znalazła stawka 0%, importerem towarów musi być podmiot spełniający określone warunki, tj. musi on być przewoźnikiem lotniczym, który wykonuje głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

W niniejszej sprawie warunek podmiotowy jest spełniony. Jak bowiem wskazano we wniosku, Spółka – będąca importerem towaru - jest przewoźnikiem lotniczym wykonującym głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, wpisanym na listę takich przeźników ogłoszoną przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego.

Nie można natomiast zgodzić się z Wnioskodawcą co do spełnienia w przedstawionym stanie faktycznym warunku dotyczącego towaru będącego przedmiotem importu.

Należy zauważyć, że warunki oraz zasady stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do czynności wymienionych w art. 83 ust. 1 ustawy, są bezpośrednią konsekwencją obowiązujących przepisów prawa wspólnotowego.

Na podstawie art. 148 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r. Nr 347/1, z późn. zm.; dalej: „Dyrektywa”), dotyczącego zwolnień związanych z transportem międzynarodowym, państwa członkowskie zwalniają m.in. następujące transakcje:

(...)

Implementacja przepisów art. 148 Dyrektywy, zwalniających z VAT dostawy towarów oraz świadczenie niektórych usług dla statków powietrznych, została dokonana poprzez przyznanie stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zakres zwolnień przewidziany w Dyrektywie nakazuje analogicznie rozumieć pojęcia „dostawy sprzętu będącego częścią statków powietrznych lub służącego ich eksploatacji” oraz „dostawy (importu) części zamiennych do środków transportu lotniczego i wyposażenia pokładowego”, przy pełnym respektowaniu obowiązujących w tym zakresie zapisów ustawy o podatku od towarów i usług. To, czy mamy do czynienia z dostawą części zamiennych lub wyposażenia pokładowego do środków transportu lotniczego (tj. dostawą sprzętu będącego częścią statków powietrznych lub służącego ich eksploatacji), należy zawsze rozpatrywać indywidualnie, mając na uwadze charakter wykonywanych czynności.

Wyżej wymieniony przepis art. 148 pkt f Dyrektywy zwalnia z opodatkowania m.in. dostawy sprzętu będącego częścią statków powietrznych lub służącego ich eksploatacji, co nie oznacza, że wszelkiego rodzaju dobra wykorzystywane przy użytkowaniu statków powietrznych wypełniają dyspozycję tego przepisu. Analogicznie, czytając literalnie zapis art. 83 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług, nie można uznać, że każdy towar nabywany w celu wykorzystania przez przewoźnika w samolocie stanowi wyposażenie pokładowe, niezbędne dla eksploatacji środka transportu lotniczego.

Przez wyposażenie pokładowe należy rozumieć takie towary, których nabycie konieczne jest dla prawidłowego funkcjonowania statku powietrznego. Natomiast przeznaczeniem wskazanych we wniosku towarów – jednorazowych słuchawek używanych przez pasażerów na pokładzie samolotu podczas lotu - jest zaspokojenie dodatkowych potrzeb pasażerów. Jak podkreśla Spółka, słuchawki te są elementem niezbędnym dla skorzystania z systemu rozrywki pokładowej przez pasażera (obejrzenie filmu lub posłuchanie muzyki). Towary te same w sobie nie mają żadnego związku z prawidłowym funkcjonowaniem (eksploatacją) statku powietrznego.

W świetle powyższych uwag, zdaniem tut. Organu, w przedstawionym stanie faktycznym dokonany przez Spółkę import jednorazowych słuchawek przeznaczonych do wykorzystania przez pasażerów samolotu podczas lotu w celu skorzystania z systemu rozrywki pokładowej, nie może korzystać z preferencyjnej stawki VAT w wysokoći 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem w opisanym stanie faktycznym prawidłowo została zastosowana 23% stawka podatku VAT do importu słuchawek jednorazowych przeznaczonych dla pasażerów samolotów.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie Organ podatkowy podkreśla, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego, zaś inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem oraz stanowiskiem Wnioskodawcy, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin