Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-600/16-2/MK
z 18 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej specjalnego podatku węglowodorowego w zakresie uznania wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wydatków za wydatki kwalifikowane - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej specjalnego podatku węglowodorowego w zakresie uznania wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wydatków za wydatki kwalifikowane.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. („Spółka” lub „Wnioskodawca”) na podstawie koncesji udzielonych przez odpowiednie organy państwowe realizuje prace w zakresie poszukiwania i rozpoznawania złóż ropy naftowej i gazu w Polsce. Ponadto Spółka wydobywa ropę naftową i gaz ziemny w ramach umowy zawartej w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia z zakresu działalności wydobywczej węglowodorów z podmiotem posiadającym koncesję na wydobycie ropy naftowej i gazu ziemnego. Działalność poszukiwawczo-wydobywcza węglowodorów jest i będzie podstawową działalnością Spółki.

W konsekwencji Spółka prowadzi i będzie prowadziła działalność wydobywczą węglowodorów, w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2014 r. o specjalnym podatku węglowodorowym (Dz. U. 2014 poz. 1215, dalej: „ustawa o SPW”).

W związku z prowadzoną działalnością wydobywczą, w latach 2012-2015 Spółka osiągała przychody ze sprzedaży wydobytych węglowodorów. Spółka osiąga również przychody ze sprzedaży wydobywanych węglowodorów po 1 stycznia 2016 r. Z tytułu prowadzonej działalności wydobywczej węglowodorów, Spółka może zostać uznana za podatnika w rozumieniu art. 3 ustawy o SPW. Spółka uzyskuje również przychody z działalności innej niż działalność wydobywcza węglowodorów, m.in. z odpłatnego przygotowania ekspertyz i opinii geologicznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o SPW, od 1 stycznia 2016r., Spółka jest zobowiązana do składania deklaracji o wysokości osiągniętych przychodów i wydatków kwalifikowanych na potrzeby specjalnego podatku węglowodorowego („SPW”).

W związku z prowadzeniem prac poszukiwawczych, obejmujących w szczególności wykonywanie odwiertów próbnych, wydobywczych oraz niezbędnej infrastruktury, a także w związku bieżącym utrzymaniem odwiertów wydobywczych, Spółka ponosi i będzie ponosić znaczne wydatki bezpośrednio związane działalnością wydobywczą węglowodorów.

Ponadto Wnioskodawca ponosi lub będzie ponosił następujące wydatki związane z ogółem prowadzonej działalności gospodarczej, ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie przychodów z tej działalności:

1. wynagrodzenia pracowników administracyjnych i służb księgowych wraz z narzutami,
2. najem przestrzeni biurowej (i/lub kupno budynku biurowego),
3. rekrutacja i szkolenia pracowników,
4. marketing i PR,
5. usługi zewnętrzne niezwiązane bezpośrednio z procesem poszukiwania i wydobycia węglowodorów (księgowość, IT, itd.).
   
   

Spółka, począwszy od 1 stycznia 2016 r., prowadzi ewidencję rachunkową zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o SPW, tj. w sposób zapewniający określenie wysokości wydatków wymienionych w punktach od a) do e), w części w jakiej dotyczą działalności wydobywczej węglowodorów.

Przedmiotem niniejszego wniosku nie jest kwalifikacja wydatków określonych w punktach od a) do e) w części w jakiej nie dotyczą działalności wydobywczej węglowodorów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka jest uprawniona do uznania wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wydatków przedstawionych w pkt od a) do e), ponoszonych w związku z działalnością gospodarczą Spółki, w tym z działalnością wydobywczą węglowodorów, za wydatki kwalifikowane w rozumieniu art. 11 ust, 1 ustawy o SPW z uwzględnieniem art. 11 ust. 6, ust. 8 i ust. 9 oraz art. 12 ust. 1 ustawy o SPW?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do uznania wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wydatków przedstawionych w pkt od a) do e), ponoszonych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki, w tym z działalnością wydobywczą węglowodorów, za wydatki kwalifikowane w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o SPW z uwzględnieniem art. 11 ust. 8 i 9 oraz art. 12 ust. 1 ustawy o SPW.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o SPW podstawą opodatkowania SPW będzie zysk z działalności wydobywczej węglowodorów, stanowiący nadwyżkę uzyskanych w danym roku podatkowym przychodów z działalności wydobywczej węglowodorów nad poniesionymi w danym roku podatkowym wydatkami kwalifikowanymi. Natomiast w przypadku, gdy w danym roku podatkowym wydatki kwalifikowane przekraczają sumę przychodów z działalności wydobywczej węglowodorów, podatnik uprawniony jest do rozliczenia powstałej straty poprzez obniżenie zysku z działalności wydobywczej węglowodorów w latach kolejnych.

Natomiast w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o SPW, za wydatki kwalifikowane uznaje się wydatki poniesione przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia tych przychodów, w tym wydatki na poszukiwanie, rozpoznawanie, wydobywanie, magazynowanie lub dostawę wydobytych węglowodorów oraz zakończenie działalności wydobywczej węglowodorów, niezwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o SPW. Ponadto, zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o SPW, wysokość wydatków kwalifikowanych poniesionych w naturze określa się na podstawie wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie lub wytworzenie składników majątku przekazywanych w celu uregulowania zobowiązań podatnika.

Przykładowy katalog wydatków kwalifikowanych został przedstawiony przez ustawodawcę w art. 11 ust. 3 ustawy o SPW. Należy mieć przy tym na względzie, że zgodnie z intencją ustawodawcy przedstawioną w uzasadnieniu rządowego projektu ustawy o SPW „W art. 11 ust. 3 zawarto przykładowy, otwarty katalog wydatków kwalifikowanych w podziale na poszczególne kategorie. Wskazać należy, że katalog wydatków kwalifikowanych jest katalogiem o charakterze otwartym i zawiera najważniejsze pozycje wydatków podlegających zaliczeniu. Jest więc jedynie wytyczną przy stosowaniu zasady ogólnej, definiującej istotę wydatków kwalifikowanych”.

Biorąc zatem pod uwagę charakter wymienionego w art. 11 ust 3 ustawy o SPW katalogu wydatków kwalifikowanych, należy uznać, że również inne niż bezpośrednio w nim wskazane wydatki, poniesione przez podatnika SPW w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia tych przychodów w odniesieniu do działalności wydobywczej węglowodorów, niezwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o SPW, mogą zostać uznane za wydatki kwalifikowane.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do wydatków kwalifikowanych jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania/zabezpieczenia tych przychodów. Przy czym każdy wydatek wymaga, w ocenie Wnioskodawcy, indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu, bądź utrzymania (zabezpieczenia, zachowania) tego przychodu. Należy przy tym zwrócić uwagę na brak praktyki organów podatkowych i sądów administracyjnych w zakresie określenia charakteru związku wydatków kwalifikowanych z przychodami osiągniętymi ze sprzedaży węglowodorów. Niemniej, ze względu na analogiczną pod względem konstrukcyjnym treść przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych („PDOP”) dot. związku kosztów uzyskania przychodów z przychodami na gruncie PDOP, w ocenie Wnioskodawcy, pomocnym może być odwołanie się do bogatego orzecznictwa sądów administracyjnych w tym zakresie.

Szczegółowa charakterystyka celowości wydatków na gruncie PDOP została przedstawiona m.in. przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 października 2012 r. (sygn. II FSK 430/11), w którym Sąd wskazał, że: „Zwrot "w celu" oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku”.

Ponadto, zgodnie z definicją słownikową (Internetowy Słownik PWN-http://sjp.pwn.pl) „celem” jest:

1. «to, do czego się dąży»
2. «to, co ma czemuś służyć»
3. «miejsce, do którego się zmierza»
4. «przedmiot lub osoba, których dotyczą zamierzone działania»
   
   

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, użyty w omawianym przepisie (art. 11. ust. 1 ustawy o SPW), zwrot „w celu” oznacza, że nie wszystkie wydatki poniesione przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlegają zaliczeniu do wydatków kwalifikowanych, lecz tylko takie wydatki, które pozostają w takim związku przyczynowo skutkowym, że ich poniesienie ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie przychodów z tytułu dostawy wydobytych węglowodorów (a więc z prowadzenia działalności wydobywczej węglowodorów w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o SPW). Podatnik podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności wydatkowania środków finansowych z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności.

W ocenie Wnioskodawcy, nie zawsze jednak poniesiony wydatek, choć pozostaje niewątpliwie w związku z prowadzoną działalnością wydobywczą węglowodorów, musi być powiązany z konkretnym przychodem ze sprzedaży węglowodorów.

Wprawdzie wydatki wskazane w punktach od a) do e) nie są bezpośrednio związane z technicznym procesem wydobycia węglowodorów, jednakże wynikają z normalnego funkcjonowania Wnioskodawcy jako podmiotu gospodarczego. Mając na względzie, że podstawowym celem działalności Wnioskodawcy jest wydobywanie węglowodorów, wydatki takie, jako związane z poprawnym funkcjonowaniem biznesu Wnioskodawcy, warunkują możliwość prowadzenia działalności wydobywczej węglowodorów i pośrednio umożliwiają Spółce uzyskiwanie przychodów z tytułu dostawy węglowodorów. Prowadzenie działalności wydobywczej węglowodorów nie jest bowiem możliwe bez funkcjonującego odpowiedniego „zaplecza” organizacyjnego. W tym celu konieczny jest bowiem wynajem odpowiedniej powierzchni biurowej, zatrudnienie pracowników biurowych, organizacja szkoleń z zakresu wykonywanych przez nich obowiązków i wyplata wynagrodzeń, a także poniesienie wydatków na marketing oraz na usługi zewnętrzne. Skoro mogą one na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, to analogicznie nie ma argumentów przeciwko możliwości uzasadnienia ich związku z działalnością wydobywczą węglowodorów. Organy podatkowe, analizując przepisy o PDOP wielokrotnie wskazywały, że koszty funkcjonowania przedsiębiorstwa (wydatki ogólne) mogą zostać uznane za niezbędne do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia tych przychodów. Od strony funkcjonowania „zaplecza” przedsiębiorstwa nie ma bowiem różnicy między przedsiębiorstwem prowadzącym działalność wydobywczą węglowodorów, a przedsiębiorstwem zajmującym się inną działalnością.

Wydatki wymienione w punkcie a) są, w opinii Wnioskodawcy, związane z prowadzeniem działalności wydobywczej węglowodorów przez przedsiębiorstwo. Możliwość prowadzenia takiej działalności jest bowiem uzależnione od spełnienia szeregu obowiązków podatkowych i regulacyjnych. Ich niespełnienie wprost uniemożliwiłoby prowadzenie działalności wydobywczej węglowodorów, choćby poprzez odebranie odpowiedniej koncesji w skutek m.in. niesprostania wymogom prowadzenia odpowiedniej sprawozdawczości.

Również poniesienie wydatków wymienionych w punkcie b) jest warunkiem skutecznego i efektywnego prowadzenia działalności wydobywczej węglowodorów. Niemożność zapewnienia odpowiedniego „zaplecza” organizacyjnego przedsiębiorstwa, tj. odpowiedniej przestrzeni pracy poskutkowałoby tym, że pracownicy nie mogliby wykonywać obowiązków pracowniczych, co w konsekwencji doprowadziłoby do niemożności prowadzenia przez Spółkę działalności wydobywczej węglowodorów.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesienie przez Spółkę wydatków na rekrutację pracowników [punkt c)] jest z kolei warunkiem znalezienia odpowiednich osób spełniających kryteria zatrudnienia przy działalności wydobywczej węglowodorów lub na „zapleczu” przedsiębiorstwa, tj. m.in. w działach finansowo-księgowych. Rezygnacja z prowadzenia procesu rekrutacji wprost uniemożliwia nawet rozpoczęcie działalności wydobywczej węglowodorów. Natomiast opłacanie szkoleń dla pracowników jest warunkiem koniecznym by zatrudnieni przez Wnioskodawcę pracownicy mogli wykonywać obowiązki służbowe w przedsiębiorstwie działającym przede wszystkim w środowisku cechującym się uzależnieniem od konieczności sprostania nieustannemu postępowi technicznemu. Niemożność zaznajomienia pracowników z coraz nowocześniejszym wyposażeniem technicznym uniemożliwiłaby im pracę, a tym samym uniemożliwiłaby funkcjonowanie przedsiębiorstwa, wpływając tym samym negatywnie na zdolność Wnioskodawcy do osiągania przychodów.

Również wydatki wymienione w punktach d) i e) są, co do zasady, jak wielokrotnie zostało to wskazane w stanowiskach organów podatkowych w zakresie kosztu uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych, związane z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa. Wprawdzie mogą zostać poniesione w ramach tych kategorii takie wydatki, których związek przyczynowo-skutkowy z osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu jest jedynie pośredni, jednak ze swej natury wydatki te służą umożliwieniu normalnego funkcjonowania przedsiębiorstwa, np.:

• koszty marketingu - m.in. poprzez zaistnienie w świadomości nabywców węglowodorów (umożliwiając zrealizowanie dostawy węglowodorów),
  

• koszty PR - m.in. poprzez zaznajomienie lokalnej społeczności z charakterem działalności Spółki (uzyskanie aprobaty społeczności lokalnej ma istotne znaczenie dla możliwości prowadzenia działalności wydobywczej węglowodorów),
  

• usługi zewnętrzne w postaci np. administracji sieci komputerowej przedsiębiorstwa - poprzez umożliwienie prawidłowego korzystania z systemów IT służących pracownikom administracyjnym.
  
  
  

Wydatki wskazane w punktach od a) do e) niewątpliwie, w ocenie Spółki, stanowią wydatki związane z przedmiotem działalności Spółki w zakresie poszukiwania oraz wydobycia węglowodorów. Powyższe wydatki ponoszone są w związku z funkcjonowaniem Wnioskodawcy, jako podmiotu gospodarczego, którego przedmiotem działalności jest wydobywanie węglowodorów. Jak więc zostało wyżej wykazane, wymienione wydatki niewątpliwie są zgodne z charakterem i profilem działalności Spółki, jakim jest prowadzenie działalności wydobywczej węglowodorów. Ich poniesienie jest również racjonalne ekonomicznie i ukierunkowane na osiąganie przychodów przez Spółkę.

Należy przy tym wskazać, że zgodnie z art. 11 ust. 8 ustawy SPW „w przypadku gdy zakupione środki trwałe, elementy wyposażenia lub usługi są wykorzystywane przez podatnika również w działalności niezwiązanej z działalnością wydobywczą węglowodorów, podatnik jest obowiązany do wykazania w księgach rachunkowych poniesionych wydatków na zakup tych środków trwałych, elementów wyposażenia lub usług proporcjonalnie w części dotyczącej wyłącznie działalności wydobywczej węglowodorów...”. Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 9 ustawy o SPW „Przepis ust. 8 stosuje się odpowiednio do innych wydatków częściowo dotyczących działalności wydobywczej węglowodorów, w tym do wydatków na zapłatę wynagrodzeń”.

Ponadto, art. 12 ust. l ustawy o SPW, poza katalogiem wydatków, jakie nie mogą zostać uznane za kwalifikowane w całości, zawiera również katalog wydatków, które mogą zostać uznane za kwalifikowane warunkowo bądź w ograniczonym zakresie/wysokości.

W szczególności, zgodnie z przytoczonym powyżej przepisem, za wydatki kwalifikowane nie uznaje się:

• wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów;
  
• wydatków z tytułu opłat za używanie środków trwałych na podstawie umów leasingu:
  
  1. w całości - w przypadku, gdy dotyczą gruntów oraz wartości niematerialnych i prawnych,
     
  2. w części przekraczającej wartość początkową środka trwałego, ustaloną na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym, w przypadku środków trwałych, w odniesieniu do których wydatki na nabycie podlegają zakwalifikowaniu do wydatków kwalifikowanych;
• wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika związane z działalnością wydobywczą węglowodorów:
  
  1. w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu, b) w jazdach lokalnych - w wysokości przekraczającej wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu;
• składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne;
  
• podatku od towarów i usług, z tym że wydatkiem kwalifikowanym jest:
  
  1. podatek naliczony w tej części, w której, zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług, podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
     
  2. podatek należny:
     
     1. w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; wydatkiem nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
        
     2. w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
        
     3. od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku, gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości,
  3. kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji na podstawie ustawy o podatku dochodowym lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.);
• składek na ubezpieczenie samochodów osobowych w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20 000 euro, przeliczona na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia;
  
• kosztów remontów powypadkowych samochodów, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym;
  
• wydatków z tytułu kosztów używania na potrzeby działalności wydobywczej węglowodorów samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę stanowiącą iloczyn liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu.
  
  

W świetle powyższego, wydatki wskazane w art. 12 ust. 1 ustawy o SPW, w zakresie, w jakim możliwość ich uznania za wydatki kwalifikowane nie została całkowicie lub częściowo ograniczona, również mogą stanowić wydatki kwalifikowane. Niemniej, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki wskazane w pkt od a) do e) nie mieszczą się w katalogu wydatków wyłączonych przez ustawodawcę z kategorii wydatków kwalifikowanych.

Wnioskodawca pragnie również wskazać, że w interpretacji indywidualnej z dnia 21 września 2015 r. (DIS w Warszawie, sygn. IPPB6/4510-122/15-4/AM) organ podatkowy potwierdził możliwość uznania przez innego podatnika wydatków poniesionych w związku działalnością gospodarczą w zakresie wydobycia węglowodorów obejmujące m.in.:

1. koszty wynagrodzeń (wraz z ich pochodnymi) pracowników spółki,
2. koszty rekrutacji pracowników spółki,
3. koszty szkolenia personelu spółki związane z pełnionymi przez nich funkcjami,
4. marketing (w tym PR i monitorowanie mediów),
5. koszty zewnętrznych usług doradczych i prawnych,
6. wydatki na zewnętrzne usługi księgowe,

za wydatki kwalifikowane w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o SPW.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do uznania przedstawionych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wydatków w pkt od a) do e), ponoszonych w związku z działalnością gospodarczą za wydatki kwalifikowane w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o SPW z uwzględnieniem art. 11 ust.6, ust. 8 i ust. 9 oraz art. 12 ust. 1 ustawy o SPW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.