Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4514.503.2016.3.DP
z 30 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu do Organu – 25 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym 8 i 29 września oraz 18 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych powstałych w związku z zawarciem umowy sprzedaży gruntów rolnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych m.in. w zakresie skutków podatkowych powstałych w związku z zawarciem umowy sprzedaży gruntów rolnych.

Wniosek uzupełniono 8 września 2016 r. (data uiszczenia opłaty).

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w pismach z 16 września 2016 r. znak: 2461.IBPB-2-1.4514.503.2016.1.DP oraz z 2 listopada 2016 r. znak: 2461.IBPB-2-1.4514.503.2016.2.DP wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 29 września oraz 18 listopada 2016 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Aktem notarialnym z kwietnia 2016 r. notariusz sporządził warunkową umowę sprzedaży gruntu rolnego (kserokopię aktu Wnioskodawca załączył do wniosku). Agencja nie skorzystała z prawa pierwszeństwa pierwokupu. Następnie Wnioskodawca ustalił z notariuszem termin podpisania umowy głównej i w tym terminie stawił się u notariusza.

Notariusz poinformował Wnioskodawcę, że musi pobrać od niego podatek od czynności cywilnoprawnych, z czym stanowczo Wnioskodawca się nie zgadza, w związku z tym Wnioskodawca wraz z K. i A. S. nie podpisali umowy. W dalszym ciągu umowa nie doszła do skutku.

W uzupełnieniu wniosku z 29 września 2016 r. (data wpływu do Biura) Wnioskodawca wskazał m.in., że:

• jest kupującym, co wynika z przedwstępnej umowy kupna-sprzedaży, sporządzonej w formie aktu notarialnego,
• nie zamierza kupić całej działki, ale tylko udział i występować w charakterze współwłaściciela; ma zamiar prowadzić gospodarstwo rolne z pozostałymi współwłaścicielami,
• nie zgodził się z decyzją notariusza i nie zawarł umowy przyrzeczonej (notariusz zobowiązał Wnioskodawcę do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych),
• na dzień sporządzenia umowy przedwstępnej, ani na dzień sporządzenia uzupełnienia wniosku nie jest właścicielem żadnej nieruchomości i nie prowadzi gospodarstwa rolnego,
• działka ma służyć wyłączenie na cele rolnicze i nie zamierza jej zabudowywać,
• na działce nie będzie prowadzona inna działalność pozarolnicza,
• jego udział we współwłasności stanowiłby w przeliczeniu 5,5 ha,
• złoży stosowne oświadczenie o tym, że będzie prowadził gospodarstwo wspólnie z K. i A. S. (współwłaścicielami) przez okres co najmniej 5 lat,
• kwota, którą miałby ewentualnie płacić będzie mieściła się w kwocie limitu pomocy de minimis albowiem nigdy dotąd nie korzystał z jakiejkolwiek pomocy czy dofinansowań.
  
  

W uzupełnieniu wniosku z 18 listopada 2016 r. (data wpływu do Biura) Wnioskodawca wskazał m.in., że:

• powierzchnia nabywanych gruntów wynosi 20,96 ha,
• powierzchnia powstałego w wyniku utworzenia gospodarstwa będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha,
• małżonkowie (współkupujący) na dzień sporządzenia aktu, jak i na dzień sporządzenia uzupełnienia wniosku nie są właścicielami innych gruntów rolnych,
• nabyty grunt rolny utworzy gospodarstwo rolne prowadzone łącznie przez Wnioskodawcę i współkupujących,
• wszyscy kupujący będą prowadzić gospodarstwo przez okres co najmniej 5 lat od dnia zakupu,
• Wnioskodawca na moment dokonania czynności, tj. sporządzenia właściwej umowy sprzedaży, nie będzie jak i nie jest do dnia sporządzenia uzupełnienia wniosku posiadaczem jakichkolwiek innych użytków rolnych,
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność wynikająca z załączonego aktu notarialnego podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro działka rolna ma być wykorzystywana na cele rolnicze i Wnioskodawca złoży stosowne oświadczenie o tym, że będzie prowadził gospodarstwo wspólnie z K. i A. S. (współwłaścicielami) przez okres co najmniej 5 lat, to nie powinien uiszczać podatku od czynności cywilnoprawnych, a tym samym nie powstaje obowiązek podatkowy.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w zaistniałym stanie faktycznym podatek od czynności cywilnoprawnych nie powinien być pobierany. Wnioskodawca wskazał, iż biorąc pod uwagę jego udział w działce i okoliczność, że nie posiada nieruchomości rolnych, wystarczyłoby odebrać jedynie oświadczenie od nowonabywców o zamiarze prowadzenia wspólnie gospodarstwa.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych powstałych dla Wnioskodawcy w związku z zawarciem umowy sprzedaży gruntów rolnych.

W pozostałym zakresie wniosku, tj. dotyczącym skutków podatkowych powstałych dla państwa K. i A. S. w związku z zawarciem umowy sprzedaży gruntów rolnych, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.), podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 cyt. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Jeżeli zawarcie umowy przenoszącej własność następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy przenoszącej własność (art. 3 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży − stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2. Stawka podatku od umowy sprzedaży m.in. nieruchomości wynosi 2% − art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego. Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

W związku z powołanymi powyżej przepisami należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) cyt. ustawy i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym, a w przypadku, gdy umowa sprzedaży jest dokonywana w formie aktu notarialnego obowiązkiem notariusza (jako płatnika) jest pobór tego podatku.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 9 pkt 2 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Jak stanowi art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2016 r., poz. 617), opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ww. ustawy za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł łącznie z dwiema osobami (współkupującymi) warunkową umowę sprzedaży gruntu rolnego. Nabywa zatem grunty rolne na współwłasność. Udział Wnioskodawcy we współwłasności stanowiłby w przeliczeniu 5,5 ha. Jako, że Agencja nie skorzystała z prawa pierwokupu, to Wnioskodawca ustalił z notariuszem termin podpisania umowy głównej. Notariusz poinformował Wnioskodawcę o konieczności uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych, z czym Wnioskodawca się nie zgadza. Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wraz z pozostałymi współwłaścicielami prowadzić gospodarstwo przez okres co najmniej 5 lat. Wnioskodawca ani pozostali współkupujący nie są właścicielami (posiadaczami) żadnych gruntów rolnych i nie będą również nimi na dzień sporządzenia właściwej umowy sprzedaży.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył kserokopie dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny (weryfikacji); jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Zatem dołączone do wniosku dokumenty pozostały bez wpływu na załatwienie sprawy.

Wnioskodawca w uzupełnieniu sformułował pytanie dotyczące kwestii opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych czynności wynikającej z załączonego aktu notarialnego. Odnosząc się do powyższego, Organ nie jest obowiązany ani uprawniony do oceny dołączonych do wniosku dokumentów. Jednakże w związku z tym, że z wniosku wynika jednoznacznie, iż Wnioskodawca zamierza nabyć na współwłasność grunty rolne w drodze umowy sprzedaży, Organ dokonuje oceny przedstawionego stanu faktycznego w odniesieniu do przedstawionej czynności umowy sprzedaży.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w zaistniałym stanie faktycznym nie powinien być pobierany podatek od czynności cywilnoprawnych. Zdaniem Wnioskodawcy wystarczy odebrać jedynie oświadczenie od nowonabywców o zamiarze prowadzenia wspólnie gospodarstwa.

Z powyższym stanowiskiem Organ podatkowy nie może się zgodzić.

Zwolnienie zawarte w powołanym powyżej art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy. Oznacza to, że umowa sprzedaży będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności nabywca posiada już grunty rolne (użytki rolne), nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne, a w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia. Ostatnią przesłanką determinującą skorzystanie z omawianego zwolnienia od podatku jest spełnienie warunków do przyznania pomocy de minimis, a więc zawarcie się kwoty zwolnienia (ulgi podatkowej) w przysługującym podatnikowi limicie pomocy de minimis w rolnictwie.

W przypadku niedotrzymania któregokolwiek ze wskazanych w art. 9 pkt 2 ww. ustawy warunków następuje utrata zwolnienia od podatku.

Jak już wskazano powyżej omawiane zwolnienie będzie miało zastosowanie jedynie wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie warunki wskazane w cytowanym przepisie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym nabycie gruntów rolnych będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych tylko wtedy gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności nabycia nieruchomości, nabywca posiada już grunty rolne (użytki rolne). Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „utworzone” wskazuje bowiem na konieczność połączenia posiadanego gruntu rolnego z nabytą nieruchomością stanowiącą gospodarstwo rolne i tym samym wyklucza możliwość skorzystania z omawianego zwolnienia przez nabywcę nieposiadającego wcześniej jakichkolwiek użytków rolnych. Powyższe oznacza, że nabywca żeby skorzystać ze zwolnienia musi być na dzień nabycia właścicielem (współwłaścicielem) użytków rolnych lub gospodarstwa rolnego (lub być w ich posiadaniu), aby został spełniony warunek utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego (w przypadku nabywania na współwłasność do spełnienia tego warunku wystarczy, gdy jeden z kupujących jest właścicielem lub posiadaczem takich gruntów).

Bez znaczenia – w kontekście opisanego stanu faktycznego – w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt, że Wnioskodawca zamierza prowadzić wspólnie z pozostałymi współwłaścicielami gospodarstwo rolne przez okres co najmniej 5 lat. Prowadzenie gospodarstwa we wskazanym w ustawie okresie jest tylko jednym z warunków niezbędnych do skorzystania ze zwolnienia. Należy jednakże zauważyć, co zostało już wskazane powyżej, że Wnioskodawca nie spełnia innego z warunków koniecznych do skorzystania z omawianego zwolnienia a mianowicie nie jest właścicielem (współwłaścicielem) ani posiadaczem innych użytków rolnych; również pozostałe strony umowy (kupujący) nie są właścicielami ani posiadaczami takich gruntów.

Biorąc powyższe pod uwagę, na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy wskazać, że planowana umowa sprzedaży nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.