Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.657.2016.2.KJ
z 2 grudnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2016 r. (data wpływu 30 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 14 listopada 2016 r. (data wpływu 21 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem towarów w postaci odzieży, butów, biżuterii, kosmetyków i perfum poczynionych w celu prowadzenia bloga – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem towarów w postaci odzieży, butów, biżuterii, kosmetyków i perfum poczynionych w celu prowadzenia bloga.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 14 listopada 2016 r. (data wpływu 21 listopada 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 3 listopada 2016 r. znak: 2461-IBPP1.4512.657.2016.1.KJ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, planuje rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce na zasadzie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej poprzez założenie internetowego bloga o szeroko rozumianej tematyce kosmetycznej i modowej, który docelowo będzie źródłem przychodów. W ramach bloga Wnioskodawca będzie publikować w szczególności artykuły informacyjne, testy i recenzje takich produktów jak odzież, biżuteria, perfumy, lakiery do paznokci, lakiery do włosów, oliwki, żele do mycia i inne kosmetyki służące do pielęgnacji i upiększania ciała, a także urządzenia do manicure i pedicure. Ponadto autor bloga zamierza umieszczać wpisy prezentujące jego własne stylizacje i kreacje ubraniowe oraz eksponujące modne dodatki galanteryjne (torebki, paski, w tym również zawieszki, bransoletki itp.). Wpisy będą uzupełniane treściami multimedialnymi w postaci zdjęć, grafik, filmów.

Wnioskodawca przewiduje uzyskiwanie przychodów za pośrednictwem prowadzonego bloga w związku z wykonywaniem następujących czynności:

  1. dzierżawa powierzchni reklamowej - Wnioskodawca zamierza udostępniać miejsce na stronie internetowej bloga określonemu reklamobiorcy;
  2. umowa zlecenie lub o dzieło zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - np. jeśli potencjalny kontrahent pragnie zamieścić artykuł sponsorowany, czy też przeprowadzić test swojego produktu lub inną akcję reklamową.

Powyższe przychody będą uzyskiwane na podstawie umów zawartych z potencjalnymi reklamodawcami, partnerami, sponsorami i będzie do nich wystawiana faktura. Umowy te będą zawierane w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, którą Wnioskodawca planuje zarejestrować w związku z komercjalnym charakterem bloga.

W uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, że:

  1. Zostanie on zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usług w ramach prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej na zasadzie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności. Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w pierwszym kwartale roku 2017 r.
  2. Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie prowadzenie internetowego błoga o szeroko rozumianej tematyce kosmetycznej, który docelowo stanie się źródłem przychodów. W ramach opisywanej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie świadczyć usługi związane z dzierżawą powierzchni reklamowej, w ten sposób, że Wnioskodawca udostępni miejsce na stronie internetowej bloga. Ponadto Wnioskodawca świadczyć będzie usługi związane z reklamą i promocją poprzez tworzenie i udostępnianie artykułów sponsorowanych oraz przeprowadzanie akcji promocyjnych kontrahentów.
  3. Jak wskazano powyżej w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca będzie dokonywać czynności opodatkowanych w postaci świadczenia usług związanych z dzierżawą powierzchni reklamowej oraz usługi związane z reklamą i promocją poprzez tworzenie i udostępnianie artykułów sponsorowanych oraz przeprowadzanie akcji promocyjnych kontrahentów.
  4. Towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę pozwolą mu na stworzenie własnych stylizacji odzieżowych z uwzględnieniem elementów galanterii skórzanej, kosmetyków oraz biżuterii. Wpisy obejmujące fotografie oraz opis powyższych stylizacji będą regularnie zamieszczane na blogu, co skutkować będzie pozyskaniem stałej grupy czytelników oraz zwiększeniem popularności bloga. To pozwoli na wzrost wartości powierzchni reklamowej oferowanej na blogu jak również ma na celu stworzyć zainteresowanie przeprowadzeniem przez Wnioskodawcę odpłatnych akcji promocyjnych oraz zamieszczeniu artykułów sponsorowanych. Podsumowując nabycie towarów związanych z prowadzeniem bloga, skutkować będzie stałym zwiększeniu obrotu stanowiącego podstawę opodatkowania na gruncie podatku od towarów i usług.
  5. Nabycie towarów i usług związanych z prowadzeniem bloga będzie udokumentowane poprzez wystawiane na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT.
  6. Na pytanie tut. Organu „W jaki sposób Wnioskodawca będzie wykorzystywał towary będące przedmiotem zapytania, po ich użyciu do przygotowania bloga, co się potem będzie działo z tymi towarami?” Wnioskodawca odpowiedział, że nabywane towary będzie wykorzystywał do tworzenia własnych stylizacji ubraniowych, kosmetycznych jak również obejmujących modne dodatki galanteryjne. Następnie na blogu zostaną udostępnione wpisy obejmujące fotografię stworzonych stylizacji. Przedstawione działanie skutkować będzie wzrostem rozpoznawalności bloga, co implikuje również wzrost wartości oferowanej powierzchni reklamowej.
  7. Wnioskodawca planuje nabywać towary i usługi wyłącznie w celu prowadzonej działalności, w tym zakresie Wnioskodawca nie planuje ich dalszej odsprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług do odliczenia w pełnej wysokości od podatku należnego podatku naliczonego w związku z dokonywanym przez niego zakupem towarów w postaci odzieży, butów, biżuterii, kosmetyków, perfum poczynionych w celu prowadzenia bloga?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług do odliczenia w pełnej wysokości od podatku należnego podatku naliczonego w związku z dokonanym przez niego zakupem towarów w postaci odzieży, butów, biżuterii, kosmetyków, perfum poczynionych w celu prowadzenia bloga.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 u.p.t.u. „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)”. Z przepisu wynika, że nabycie prawa do odliczenia wymaga spełnienia określonych warunków. W pierwszej kolejności wymagane jest posiadanie statusu podatnika podatku od towarów i usług, który, na gruncie poczynionych wyżej rozważań, Wnioskodawca bezspornie posiada. Następnie ustawodawca zastrzega, że towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Niewątpliwie planowane przez Wnioskodawcę działania, polegające na odpłatnym udostępnianiu powierzchni reklamowej prowadzonego bloga, czy pisaniu artykułów sponsorowanych mieszczą się w zakresie przedmiotowym podatku od towarów i usług wyznaczonym przez art. 5 u.p.t.u. Ponieważ Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać nabytych towarów do celów innych niż planowana działalność gospodarcza w formie komercjalnego bloga, należy uznać, że będzie mu przysługiwać prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego przy zakupionych wyrobach.

Warunkiem nabycia prawa do odliczenia, który budzi najwięcej kontrowersji i rozbieżności jest kryterium związku między zakupionymi towarami i usługami a wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Kwestią problematyczną jest ocena w jakim stopniu nabyte świadczenia powinny wiązać się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Innymi słowy, czy wymagany jest związek bezpośredni, który występuje np. przy zakupie materiałów do produkcji produktu podlegającego dalszej odsprzedaży, czy też wystarczającą przesłanką jest ustalenie pośredniej relacji (koszty ogólne).

W polskiej doktrynie i orzecznictwie przeważa pogląd, że podatnik ma prawo do odliczenia, gdy wykaże jedynie pośredni związek podatku naliczonego z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. WSA w Krakowie, w prawomocnym orzeczeniu z dnia 17 września 2010 r., sygn. I SA/Kr 1087/10, tłumaczył, iż „żaden przepis nie wyraża wprost zasady, iż związek ten ma być bezpośredni i wyłączny”, zatem „wystarczające jest ustalenie istnienia związku pośredniego”. W uzasadnieniu powyższego wyroku wywodzono, iż skoro charakter ani zakres tego związku nie został dookreślony przez ustawodawcę, to „przy ocenie, czy nabyty towar lub usługa związane są z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT, należy przede wszystkim zbadać cel wykonania tej czynności lub fakt jej zaistnienia”. Następnie podkreślono, że „cel ten może być zrealizowany przez różne działania, których efektem (nawet potencjalnym) jest „wykreowanie” sprzedaży opodatkowanej, nawet jeśli środkiem do osiągnięcia tego celu jest wykonanie czynności niepodlegającej opodatkowaniu. Ostatecznie bowiem dokonane zakupy towarów lub usług mają związek z czynnością (sprzedażą) opodatkowaną”.

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet jeśli bezpośrednim celem nabycia np. produktu kosmetycznego czy ubioru nie będzie świadczenie usługi reklamowej, ale napisanie artykułu uzupełnionego fotografiami, to zakupione wyroby pośrednio posłużą wykonywaniu czynności opodatkowanej. Trzeba bowiem zauważyć, że w ten sposób blog zyska na popularności, poszerzy się grono stałych czytelników, co jednocześnie wpłynie na atrakcyjność dostępnej na blogu powierzchni reklamowej. W efekcie wzrośnie zainteresowanie oferowanymi usługami, co przyczyni się do zwiększenia sprzedaży opodatkowanej.

O słuszności takiego stanowiska świadczy wyrok NSA z dnia 29 marca 2011 r., sygn. I FSK 571/10, zgodnie z którym „koniecznym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie związku pomiędzy zakupami a transakcją opodatkowaną. Jednakże nie zawsze związek ten musi być tego rodzaju, by można było przypisać bezpośrednio dany wydatek do konkretnej transakcji opodatkowanej. W przypadku bowiem tzw. kosztów ogólnych, które stanowią element cenotwórczy w działalności gospodarczej podatnika, wydatki na ten cel zachowują także bezpośredni związek z działalnością, a podatnik ma prawo do odliczenia VAT z tytułu tych zakupów w takim zakresie, w jakim działalność ogólna daje prawo do odliczenia VAT”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT.

W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością, przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi, wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Aby jednak można było uznać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Trzeba wskazać, że z literalnej wykładni art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług bezpośrednio wynika, że odliczyć można podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.). Przepisy Rozdziału 1–4 Tytułu X Dyrektywy VAT (art. 167 i nast.) wprowadzają podstawową regułę wspólnego systemu podatku VAT, zgodnie z którą podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, natomiast prawo takie nie przysługuje w przypadku dokonywania transakcji zwolnionych lub nieopodatkowanych.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc), TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia.

W świetle powyższego, w ocenie tutejszego Organu, nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim przy dokonywaniu świadczeń opodatkowanych, lecz oczywistość oraz bezpośredniość tego powiązania z dokonywaną przez podatnika sprzedażą opodatkowaną, może dopiero dawać uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

  • w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  • świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby uznać daną usługę za odpłatną, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje rozpocząć (w pierwszym kwartale 2017 r.) prowadzenie działalności gospodarczej w Polsce na zasadzie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej poprzez założenie internetowego bloga o szeroko rozumianej tematyce kosmetycznej i modowej, który docelowo będzie źródłem przychodów. W ramach bloga Wnioskodawca będzie publikować w szczególności artykuły informacyjne, testy i recenzje takich produktów jak odzież, biżuteria, perfumy, lakiery do paznokci, lakiery do włosów, oliwki, żele do mycia i inne kosmetyki służące do pielęgnacji i upiększania ciała, a także urządzenia do manicure i pedicure. Ponadto autor bloga zamierza umieszczać wpisy prezentujące jego własne stylizacje i kreacje ubraniowe oraz eksponujące modne dodatki galanteryjne (torebki, paski, w tym również zawieszki, bransoletki itp.). Wpisy będą uzupełniane treściami multimedialnymi w postaci zdjęć, grafik, filmów.

Wnioskodawca przewiduje uzyskiwanie przychodów za pośrednictwem prowadzonego bloga w związku z wykonywaniem następujących czynności:

  1. dzierżawa powierzchni reklamowej - Wnioskodawca zamierza udostępniać miejsce na stronie internetowej bloga określonemu reklamobiorcy;
  2. umowa zlecenie lub o dzieło zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - np. jeśli potencjalny kontrahent pragnie zamieścić artykuł sponsorowany, czy też przeprowadzić test swojego produktu lub inną akcję reklamową.

Powyższe przychody będą uzyskiwane na podstawie umów zawartych z potencjalnymi reklamodawcami, partnerami, sponsorami i będzie do nich wystawiana faktura. Umowy te będą zawierane w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, którą Wnioskodawca planuje zarejestrować w związku z komercjalnym charakterem bloga.

Wnioskodawca podał, że w ramach prowadzonej działalności będzie dokonywać czynności opodatkowanych w postaci świadczenia usług związanych z dzierżawą powierzchni reklamowej oraz usługi związane z reklamą i promocją poprzez tworzenie i udostępnianie artykułów sponsorowanych oraz przeprowadzanie akcji promocyjnych kontrahentów.

Ponadto z wniosku wynika, że towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę pozwolą mu na stworzenie własnych stylizacji odzieżowych z uwzględnieniem elementów galanterii skórzanej, kosmetyków oraz biżuterii. Wpisy obejmujące fotografie oraz opis powyższych stylizacji będą regularnie zamieszczane na blogu, co skutkować będzie pozyskaniem stałej grupy czytelników oraz zwiększeniem popularności bloga. To pozwoli na wzrost wartości powierzchni reklamowej oferowanej na blogu jak również ma na celu stworzyć zainteresowanie przeprowadzeniem przez Wnioskodawcę odpłatnych akcji promocyjnych oraz zamieszczeniu artykułów sponsorowanych. Podsumowując nabycie towarów związanych z prowadzeniem bloga, skutkować będzie stałym zwiększeniu obrotu stanowiącego podstawę opodatkowania na gruncie podatku od towarów i usług.

Nabycie towarów i usług związanych z prowadzeniem bloga będzie udokumentowane poprzez wystawiane na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT.

Odpowiadając zatem na wątpliwości Wnioskodawcy dotyczące uprawnienia do odliczenia w pełnej wysokości od podatku należnego podatku naliczonego w związku z dokonywaną przez niego zakupem towarów w postaci odzieży, butów, biżuterii, kosmetyków, perfum poczynionych w celu prowadzenia bloga należy w pierwszej kolejności zbadać czy związek dokonywanych zakupów ww. towarów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi jest bezsporny i oczywisty.

W tej sprawie taki związek nie zachodzi.

Należy bowiem zauważyć, że istnieje grupa wydatków (wydatki osobiste), które ponoszą osoby fizyczne, niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Zakupy towarów w postaci odzieży, butów, biżuterii, kosmetyków, perfum są generalnie wydatkami związanymi z faktem funkcjonowania osoby w życiu społecznym. Każdy, niezależnie od tego jaki wykonuje zawód dokonuje zakupu tego typu towarów. Dlatego też zakupy tych towarów stanowią zaspokojenie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie planuje ich dalszej odsprzedaży, zatem należy uznać, że będzie je wykorzystywał do celów osobistych. W ocenie tut. Organu charakter towarów jakie mają być nabyte wskazuje niewątpliwie na ich prywatny użytek. Sam fakt nabywania ich celem wykorzystania do tworzenia własnych stylizacji ubraniowych, kosmetycznych jak również obejmujących modne dodatki galanteryjne, a następnie udostepnienie na blogu wpisów obejmujących fotografie stworzonych stylizacji jest, w ocenie tut. Organu, przesłanką niewystarczającą, aby nabycia te powiązać z konkretnymi transakcjami rodzącymi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, nawet jeśli skutkować to będzie wzrostem rozpoznawalności bloga.

Zauważyć także trzeba, że nie sposób znaleźć żadnego obiektywnego kryterium, które pozwoliłoby na odróżnienie wskazanych we wniosku wydatków od wydatków ponoszonych w celach prywatnych (osobistych), a więc niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że czynnościami opodatkowanymi u Wnioskodawcy będzie sprzedaż powierzchni reklamowych oraz zamieszczanie artykułów sponsorowanych i przeprowadzanie innych akcji reklamowych, a nie sprzedaż tego co Wnioskodawca prezentuje na blogu. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu wskazanych we wniosku towarów.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Należy podkreślić, że na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, ponieważ stanowi ono rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie osadzonej w określonym stanie faktycznym. Nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są na podstawie zebranego w danej sprawie materiału dowodowego. Wskazany przez Wnioskodawcę wyrok NSA z 29 marca 2011 r. sygn. akt I FSK 571/10 dotyczy innego stanu faktycznego niż przedstawiony w przedmiotowej sprawie, dotyczy bowiem prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z publiczną emisją akcji oraz debiutem na giełdzie papierów wartościowych.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj