Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP3.4512.698.2016.1.BJ
z 9 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. 2015, poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 października 2016 r. (data wpływu 7 października 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia wspólnikowi spółki jawnej przedsiębiorstwa tej spółki w związku z jej rozwiązaniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania zbycia wspólnikowi spółki jawnej przedsiębiorstwa tej spółki w związku z jej rozwiązaniem.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką jawną prowadzącą działalność gospodarczą i będącą z tego tytułu podatnikiem VAT czynnym. Jednym ze wspólników Wnioskodawcy jest osoba fizyczna prowadząca na własne nazwisko pozarolniczą działalność gospodarczą, polski rezydent podatkowy, również podatnik VAT czynny, wykonujący wyłącznie czynności opodatkowane (dalej: Wspólnik X).

Oprócz niego wspólnikami Wnioskodawcy są jeszcze dwie osoby fizyczne. Wspólnik X uczestniczy w zyskach spółki w ponad 99%. Wspólnicy nie zamierzają kontynuować wspólnej działalności w ramach spółki Wnioskodawcy i w związku z tym zamierzają podjąć jednomyślną uchwałę o rozwiązaniu spółki bez przeprowadzania likwidacji spółki oraz zawrzeć porozumienie dotyczące sposobu rozliczenia się pomiędzy sobą wspólników rozwiązywanej spółki. Umowa spółki nie przewiduje bowiem żadnych szczególnych, odmiennych od zasad przewidzianych przez Kodeks spółek handlowych, reguł dokonywania rozliczeń pomiędzy wspólnikami występującymi ze spółki.

Wobec powyższego, w związku z faktem, iż wspólnicy nie chcą przeprowadzać likwidacji spółki, porozumieją się oni o wzajemnym rozliczeniu w ten sposób, że Wspólnik X przejmie i poprowadzi w całości przedsiębiorstwo spółki X w ramach dotychczas prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a pozostali wspólnicy zostaną spłaceni w pieniądzu. Wspólnik X nie planuje zasadniczych zmian w zakresie czy też przedmiocie prowadzonej działalności.

W skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wchodzą m.in.:

• nieruchomości gruntowe oraz budynkowe oraz inne aktywa rzeczowe
• zobowiązania
• należności
• środki pieniężne
• udziały w spółce kapitałowej
• tajemnice przedsiębiorstwa
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej
• umowy o pracę, zlecenie, najmu itp.
  
  

Przedsiębiorstwo zostanie przeniesione w całości, tzn. przedmiotem czynności zbycia będą wszystkie wchodzące weń składniki. Czynność rozporządzająca w wykonaniu zobowiązania do przeniesienia przedsiębiorstwa zostanie dokonana w formie aktu notarialnego, tzn. z uwzględnieniem art. 751 § 1 i 4 Kodeksu cywilnego, jako że w skład przedsiębiorstwa wchodzą także nieruchomości.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy, którą prowadzi on aktualnie, również w znacznej mierze polega na inwestycjach w nieruchomości i czerpaniu z nich pożytków.

Na koniec złożony zostanie wniosek o wykreślenie Wnioskodawcy z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na skutek wydania przedsiębiorstwa Wspólnikowi X na mocy porozumienia o rozliczeniu pomiędzy wspólnikami Wnioskodawcy będzie miało miejsce zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 u.p.t.u., czy też należy przyjąć, że dojdzie do rozwiązania spółki w rozumieniu art. 14 u.p.t.u. i tym samym znajdą zastosowanie m.in. przepisy art. 14 ust. 1 i 5 u.p.t.u.?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na skutek wydania przedsiębiorstwa Wspólnikowi X na mocy porozumienia o rozliczeniu pomiędzy wspólnikami Wnioskodawcy będzie miało miejsce zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 u.p.t.u. i tym samym zastosowania nie znajdą przepisy art. 14 ust. 1 i 5 u.p.t.u.

Uzasadnienie: Zgodnie z art. 5 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 6 pkt 1 u.p.t.u. stanowi jednakże, iż przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak stanowi natomiast art. 14 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

W przypadkach, o których mowa w ust. 1, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki (art. 14 ust. 5 u.p.t.u.). Obowiązek podatkowy w przypadku powstaje w dniu rozwiązania spółki (art. 14 ust. 6 u.p.t.u.).

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym w grę wchodzą zatem dwa sposoby potraktowania przekazania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w związku z jej rozwiązaniem na rzecz Wspólnika X:

• jako dostawy towarów wchodzących w skład przedsiębiorstwa, która to dostawa byłaby opodatkowania na zasadach opisanych w art. 14 i w związku z czym na Wnioskodawcy ciążyłyby obowiązki związane z koniecznością identyfikacji towarów, w wypadku których przysługiwało spółce X prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dokonania spisu z natury oraz odprowadzenia podatku;
• jako transakcji zbycia przedsiębiorstwa, która jest wyłączona spod przepisów ustawy, a tym samym przedsiębiorstwo ani też poszczególne składniki jego majątku nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów ich usług w związku z rozwiązaniem spółki Wnioskodawcy.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest podejście drugie, czyli traktowanie transakcji na równi ze zbyciem przedsiębiorstwa, a nie zestawu towarów. Podkreślić trzeba, że przyjęty przez wspólników sposób, zakończenia działalności spółki oraz rozliczeń pomiędzy wspólnikami mieści się w zakresie swobody, jaką wspólnikom przyznaje Kodeks spółek handlowych. Co więcej, podobny efekt może zostać osiągnięty w sytuacji opisanej w art. 66 Kodeksu spółek handlowych, kiedy to sąd może przyznać jednemu wspólnikowi prawo do przejęcia majątku spółki z obowiązkiem rozliczenia się z drugim, występującym z niej wspólnikiem. Podobnież możliwym byłoby – gdyby takie było uzgodnienie wspólników – wydanie wspólnikom poszczególnych składników majątku, a nie całego przedsiębiorstwa. Nie ma bowiem w wypadku i jednomyślnej uchwały wspólników o rozwiązaniu spółki bezwzględnego obowiązku przeprowadzania jej likwidacji, sprowadzającej się do zakończenia bieżących spraw, uregulowania zobowiązań oraz spieniężenia jej aktywów. Sposób uregulowania przez wspólników sposobu zakończenia działalności spółki oraz rozliczenia polegający na wydaniu – zamiast pieniędzy pozostałych po likwidacji – składników majątku bądź też tego majątku w całości jest z całą pewnością dopuszczalny i akceptowany także przez ustawodawcę podatkowego (vide art. 14 u.p.t.u. przewidujący wydanie wspólnikom rozwiązanej spółki towarów do niej należących).

Jak stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 13 stycznia 2015 r. znak IPPP2/443-1015/14-4/KOM: „Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach i których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, i darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.” Interpretacja ta, choć nie dotyczy identycznego stanu faktycznego, lecz przysądzenia jednemu z dwóch – wspólników prawa do przejęcia przedsiębiorstwa spółki w trybie art. 66 Kodeksu spółek handlowych, pośrednio wspomina o tym, iż w razie ustaleń wspólników co do innego niż likwidacja sposobu zakończenia działalności spółki, skutkującego przekazaniem jednemu z nich jej przedsiębiorstwa, także będzie miało miejsce zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 u.p.t.u. (ponieważ jest to równoważne w skutkach, alternatywne do trybu sądowego rozwiązanie). W rozpatrywanym wypadku dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa, tzn. do przeniesienia prawa do rozporządzania jak właściciel, jako że do chwili przeniesienia przedsiębiorstwo będzie własnością spółki jawnej, będącej odrębnym od swych wspólników podmiotem praw i obowiązków (art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych), a po przeniesieniu zmieni właściciela na Wspólnika X.

W podobnym tonie wypowiedział się w zdarzeniu przyszłym bardziej zbliżonym do przedstawionego Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 listopada 2014 r. do sygn. I FSK 1668/13. Na kanwie rozwiązania spółki cywilnej małżonków poprzez przekazanie jednemu z nich przedsiębiorstwa tejże spółki Sąd wskazał, iż: „Pojęcie transakcji zbycia przedsiębiorstwa zastosowane w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT należy rozumieć jako przeniesienie własności przedsiębiorstwa, przy czym nie ma znaczenia forma zbycia. Tym samym nie będzie podlegać VAT przekazanie przedsiębiorstwa po zlikwidowanej spółce cywilnej na rzecz jej byłego wspólnika, o ile wspólnik ten ma zamiar prowadzić działalność gospodarczą w oparciu o przekazane przedsiębiorstwo (jego zorganizowaną część). Należy tym samym podzielić stanowisko, wyrażone w wyroku NSA z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12, opubl. CBOSA, że tylko wówczas, gdy przekazywany zespół aktywów przedsiębiorstwa jest niewystarczający do prowadzenia przez nabywcę w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej (w oparciu o przekazane składniki majątkowe), czynność taka jest objęta VAT, o ile przysługiwało od tych aktywów prawo do odliczenia VAT.” Sąd wskazał przy tym na przepisy Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz dorobek orzeczniczy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, z których wynika, iż kraje członkowskie – w przypadku przekazania przez podatnika części lub całości majątku przedsiębiorstwa – mają prawo uznać, iż dostawa towarów nie miała miejsca. W takich wypadkach przepisy winny być interpretowane w sposób sprzyjający przekazaniu przedsiębiorstwa bez nadmiernych obciążeń finansowych, jednakże pod warunkiem, iż nie dojdzie do zakłócenia konkurencji, przedsiębiorstwo to (bądź jego część) jest zdolne do podjęcia samodzielnej działalności, a nabywca ma zamiar tą działalność prowadzić (a nie skonsumować towary).

Dla prawidłowej kwalifikacji charakteru transakcji, tzn. zdeterminowania, czy należy ją uznać za dostawę poszczególnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa towarów, czy też za podatkowo neutralną transakcję dotyczącą przedsiębiorstwa rozumianego zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, konieczne jest:

• ustalenie, czy przekazywany wspólnikowi zespół składników majątkowych i niemajątkowych spełnia warunki uznania go za przedsiębiorstwo,
• ustalenie, czy wolą wspólników było przekazanie całego przedsiębiorstwa czy też wyłącznie poszczególnych pozostałych w nim towarów, co każdorazowo wynikać będzie z treści ustaleń pomiędzy wspólnikami rozwiązywanej spółki,
• ustalenie, czy w chwili przekazania przedsiębiorstwa wspólnikowi je przejmującemu towarzyszy zamiar kontynuowania działalności tegoż, czy też pomimo przejęcia przedsiębiorstwa nie będzie ono prowadzone (np. cały majątek zostanie wyprzedany), oraz
• czy potraktowanie transakcji – jako dotyczącej przedsiębiorstwa – za niepodlegającą VAT, nie doprowadzi do nadużycia z uwagi na status przedsiębiorcy je nabywającego (np. w związku z wykonywaniem przezeń wyłącznie czynności zwolnionych).
  
  

W rozpatrywanym zdarzeniu przyszłym, zgodnie z jego opisem, wszystkie powyższe warunki uznania transakcji za niepodlegającą VAT są spełnione, tzn. wydawany Wspólnikowi X zespół składników majątkowych i niemajątkowych będzie miał charakter przedsiębiorstwa, porozumienie wspólników będzie stanowiło wyraźnie o wydaniu tegoż przedsiębiorstwa Wspólnikowi X, który natomiast będzie – jako podatnik VAT czynny wykonujący wyłącznie czynności opodatkowane (niezwolnione) – kontynuował dotychczasową działalność przedsiębiorstwa w zasadniczo niezmienionym zakresie.

Konsekwencją uznania transakcji za mającą za przedmiot całe przedsiębiorstwo, a zatem niemającą na celu konsumpcji towarów przez Wspólnika X, będzie brak po stronie Wnioskodawcy obowiązku m.in. sporządzania spisu z natury w związku z rozwiązaniem spółki, jak i ewentualnego opodatkowania podatkiem od towarów i usług objętych nim towarów, o ile przy ich nabyciu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.).

Stosownie do ww. artykułu Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to dostawa realizowana do innego podmiotu, nie będzie podlegała przepisom ustawy.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zasady oraz tryb rozwiązania i likwidacji spółek handlowych regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 1578 ze zm.), dalej k.s.h.

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 2 k.s.h. rozwiązanie spółki powoduje jednomyślna uchwała wszystkich wspólników.

W myśl art. 58 § 2 k.s.h. uchwała o rozwiązaniu spółki, której umowa została zawarta przy wykorzystaniu wzorca umowy, może zostać podjęta przy wykorzystaniu wzorca uchwały udostępnionego w systemie teleinformatycznym. Podjęcie uchwały przy wykorzystaniu wzorca uchwały wymaga wypełnienia formularza uchwały udostępnionego w systemie teleinformatycznym i opatrzenia uchwały kwalifikowanymi podpisami elektronicznymi albo podpisami potwierdzonymi profilem zaufanym ePUAP. Uchwała taka jest równoważna z uchwałą w formie pisemnej.

Zgodnie z art. 65 § 1 k.s.h. w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki wartość udziału kapitałowego wspólnika albo jego spadkobiercy oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki.

Stosownie do art. 84 § 2 k.s.h. rozwiązanie spółki następuje z chwilą wykreślenia jej z rejestru.

W związku z powyższymi przepisami, przedstawiony we wniosku sposób rozwiązania spółki jawnej znajduje uzasadnienie w cyt. wyżej przepisach Kodeksu spółek handlowych. Zauważyć należy, że po doprowadzeniu do końca określonego we wniosku sposobu rozwiązania spółki, wspólnicy powinni złożyć wniosek o wykreślenie spółki z Krajowego Rejestru Sądowego.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką jawną prowadzącą działalność gospodarczą i będącą z tego tytułu podatnikiem VAT czynnym. Jednym ze wspólników Wnioskodawcy jest osoba fizyczna prowadząca na własne nazwisko pozarolniczą działalność gospodarczą, polski rezydent podatkowy, również podatnik VAT czynny, wykonujący wyłącznie czynności opodatkowane (dalej: Wspólnik X). Oprócz niego wspólnikami Wnioskodawcy są jeszcze dwie osoby fizyczne. Wspólnik X uczestniczy w zyskach spółki w ponad 99%. Wspólnicy nie zamierzają kontynuować wspólnej działalności w ramach spółki Wnioskodawcy i w związku z tym zamierzają podjąć jednomyślną uchwałę o rozwiązaniu spółki bez przeprowadzania likwidacji spółki oraz zawrzeć porozumienie dotyczące sposobu rozliczenia się pomiędzy sobą wspólników rozwiązywanej spółki. Umowa spółki nie przewiduje bowiem żadnych szczególnych, odmiennych od zasad przewidzianych przez Kodeks spółek handlowych, reguł dokonywania rozliczeń pomiędzy wspólnikami występującymi ze spółki.

W skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wchodzą m.in.:

• nieruchomości gruntowe oraz budynkowe oraz inne aktywa rzeczowe
• zobowiązania
• należności
• środki pieniężne
• udziały w spółce kapitałowej
• tajemnice przedsiębiorstwa
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej
• umowy o pracę, zlecenie, najmu itp.
  
  

Przedsiębiorstwo zostanie przeniesione w całości, tzn. przedmiotem czynności zbycia będą wszystkie wchodzące weń składniki. Czynność rozporządzająca w wykonaniu zobowiązania do przeniesienia przedsiębiorstwa zostanie dokonana w formie aktu notarialnego, tzn. z uwzględnieniem art. 751 § 1 i 4 Kodeksu cywilnego, jako że w skład przedsiębiorstwa wchodzą także nieruchomości.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy, którą prowadzi on aktualnie, również w znacznej mierze polega na inwestycjach w nieruchomości i czerpaniu z nich pożytków.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że jak wskazał Wnioskodawca Wspólnik X przejmie i poprowadzi w całości przedsiębiorstwo spółki X w ramach dotychczas prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, a pozostali wspólnicy zostaną spłaceni w pieniądzu. Wspólnik X nie planuje zasadniczych zmian w zakresie czy też przedmiocie prowadzonej działalności.

Przedstawiony we wniosku sposób rozwiązania spółki jawnej przez przejęcie przedsiębiorstwa spółki przez wspólnika X z obowiązkiem spłaty pozostałych wspólników oznaczałby na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynności wykonane przez spółkę na rzecz wspólnika, o którym mowa w art. 7 i art. 8 ustawy. Mając jednakże na uwadze przepis art. 6 pkt 1 ustawy, w myśl którego przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy stwierdzić, że przejęcie majątku spółki w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego przez jednego ze wspólników należy uznać za czynność niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

W myśl art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu (art. 14 ust. 5).

Wnioskodawca będący Spółką jawną przed rozwiązaniem Spółki, zamierza przekazać wspólnikowi X całość przedsiębiorstwa tej spółki w związku z jej rozwiązaniem. Na koniec złożony zostanie wniosek o wykreślenie Wnioskodawcy z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, a zatem w momencie wykreślenia spółki jawnej z rejestru, nie będzie ona posiadała żadnego majątku, gdyż całe przedsiębiorstwo spółki przed jej rozwiązaniem zostanie przekazane jednemu wspólnikowi.

Reasumując, w związku z przeniesieniem ze spółki jawnej do działalności gospodarczej wspólnika X przedsiębiorstwa przed zakończeniem działalności gospodarczej spółki jawnej, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do sporządzenia „spisu z natury” towarów, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy, ponieważ na dzień zaprzestania działalności nie wystąpią towary podlegające opodatkowaniu oraz do zapłaty podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.