Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP4.4513.342.2016.2.BP
z 2 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 23 września 2016 r. (data wpływu 28 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z 28 listopada 2016 r. (data wpływu 29 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą preparatu zapachowego/melasy do fajek wodnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą preparatu zapachowego/melasy do fajek wodnych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 listopada 2016 r. (data wpływu 29 listopada 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 9 listopada 2016 r. znak: 2461-IBPP4.4513.342.2016.1.BP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza produkować preparat/melasę do fajek wodnych. Produkt ten będzie składać się z następujących składników: glukoza, gliceryna, aromat, barwniki, włókno ceramiczne. Produkt nie będzie zawierał tytoniu, ani nikotyny. Preparat będzie podgrzewany przez rozgrzany węgiel drzewny, oddzielony od preparatu folią aluminiową. Po osiągnięciu wysokiej temperatury preparatu będzie przechodził w stan lotny i będzie wdychany.

Produkt będzie pakowany szczelnie w folię i plastikowe pudełko lub plastikowy słoik. Na opakowaniu będzie widniała informacja o składzie produktu, producencie, dacie ważności.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że produkowany preparat – melasa do fajki wodnej na bazie m.in. włókna ceramicznego nie nadaje się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, preparat zapachowy/melasa przeznaczony do fajek wodnych, po osiągnięciu wysokiej temperatury preparatu będzie przechodził w stan lotny i będzie wdychany, emitujący zapach, nie zawierający nikotyny, ani tytoniu może być zaliczany do wyrobów tytoniowych (tytoniu do palenia) w rozumieniu przepisów ustawy z 06.12.2008 r. o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, opisany wyrób - preparat zapachowy przeznaczony do fajek wodnych, po osiągnięciu wysokiej temperatury preparatu, przechodzący w stan lotny i następnie wdychany, emitujący zapach, nie zawierający nikotyny, ani tytoniu nie może być zaliczany do wyrobów tytoniowych (tytoniu do palenia) w rozumieniu przepisów ustawy z 06.12.2008 r. o podatku akcyzowym.

Ustawa z 06.12.2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r., Nr 3, poz. 11 z późn. zm.), zwana dale ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą” wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku Nr 1 do ustawy.

W poz. 42 ww. załącznika nr 1 do ustawy, do wyrobów akcyzowych zaliczono papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki bez względu na kod CN.

Do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się-w myśl art. 98 ust. 1 ustawy - bez względu na kod CN:

• papierosy;
• tytoń do palenia;
• cygara i cygaretki.
  
  

Zgodnie z art. 98 ust. 5 ustawy, za tytoń dopalenia uznaje się:

1. Tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. Odpady tytoniowe oddane do sprzedaż detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami w rozumieniu ust. 2, 3 i 4, a nadające się do palenia.
   
   

Zgodnie zaś z ust. 8 tego artykułu, za tytoń do palenia uznaje się produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2,3 lub 5 ustawy i traktowane są wtedy jako papierosy i tytoń do palenia.

Tytoniem do palenia, będzie więc nie tylko tytoń, ale również każdy inny produkt spełniający kryteria ustalone m.in. w art. 98 ust. 2, 3 lub 5 ustawy. Jedynie dla celów medycznych (wyroby są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych) prawodawca wskazał, iż nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu.

Przepis art. 98 ust. 5 ustawy wymaga, aby wyrób nadawał się do palenia.

Ustawa nie definiuje pojęcia „nadawania się do palenia”. Zatem w tej kwestii odwołać należy się do językowego znaczenia tego pojęcia. Z Małego słownika j. polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 465 wynika, iż nadawać się - nadać się to być odpowiednim, stosowanym do czegoś lub na co. Palić - str. 593 tegoż słownika - to w szczególności używać tytoniu (opium itd.) przez wciąganie (wdychanie) dymu z żarzącego się papierosa, fajki, cygara.

Zatem, nadający się do palenia to taki wyrób, który w papierosie, fajce lub cygarze poprzez jego żarzenie się wywołuje dym nadający się do wdychania.

Ponieważ przedmiotowy produkt, nie podlega żarzeniu, ani paleniu, lecz jedynie podgrzaniu przy pomocy węgla drzewnego, oddzielonego od preparatu folią aluminiową, produkt ten przechodzi w stan lotny, możliwy do wdychania, w związku z czym nie podlega uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku akcyzowym.

W składzie preparatu główną substancją jest gliceryna, preparat nie ma w swym składzie substancji, które nadają się do żarzenia (palenia), a jedynie substancje płynne, które w wysokiej temperaturze przechodzą w stan lotny, podobnie jak substancje zawarte w płynach do e-papierosów. Ponadto temperatura osiągana temperatura w fajce wodnej jest zbyt niska, aby nastąpił proces palenia.

Zasadniczą różnicą w procesie wywołującym wzrost temperatury substancji, która następnie jest wdychana, czyli preparatem w fajce wodnej, a płynem w e-papierosie, jest element wywołujący ten wzrost temperatury. W e-papierosie zastosowano grzałkę, natomiast w fajce wodnej stosuje się węgiel drzewny, oddzielony od preparatu folią aluminiową.

Dodać należy, iż za brakiem możliwości zakwalifikowania niniejszego preparatu jako tytoniu do palenia przemawiają również przepisy Rozporządzenia Nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, sekcja IV obejmuje: gotowe artykuły spożywcze: napoje bezalkoholowe, alkoholowe i ocet; tytoń i przemysłowe namiastki tytoniu.

W uwagach do podpozycji wskazano, iż: w podpozycji 2403 11 wyrażenie „tytoń do fajek wodnych” oznacza tytoń przeznaczony do palenia w fajkach wodnych, który składa się z mieszaniny tytoniu i gliceryny, nawet zawierającej olejki i ekstrakty aromatyczne, melasę lub cukier i nawet aromatyzowany owocami. Jednak produkty niezawierające tytoniu, przeznaczone do palenia w fajkach wodnych, są wyłączone z niniejszej podpozycji.

Tym bardziej więc preparat zapachowy przeznaczony do fajek wodnych, musi być wyłączony spod pojęcia „tytoniu do palenia”, skoro tytoniu tego w ogóle nie zawiera, a ponadto nie zawiera innych substancji nadających się do palenia.

Produkt będzie składał się m.in. z włókna ceramicznego (ok. 5%), włókno jest nośnikiem aromatów w preparacie. Należy podkreślić, iż włókno ceramiczne nie ulega spalaniu. Temperatura topnienia włókna wynosi 1800 stopni Celsjusza. Maksymalną temperaturę jaką można osiągnąć w fajce wodnej wynosi między 220-280 stopni Celsjusza co powoduje, że ten nośnik melasy aromatycznej nie może zostać spalony, a co za tym idzie nie spełnia kryteria ustawy o podatku akcyzowym aby uznać go za produkt nadający się do palenia.

Proces zastosowania preparatu aromatycznego w fajce wodnej polega na jej ogrzaniu za pomocą żarzącego się węgla drzewnego, co wywołuje proces parowania glikolu i gliceryny wraz z substancjami zapachowymi, karmelizacji i rozkładu termicznego cukrów. W wyniku tego procesu otrzymuje się aromatyczny dym przypominający śnieżno-białą mgiełkę (para glikolowa). Masa aromatyczna nie ma bezpośredniego kontaktu z żarzącym się węglem drzewnym, gdyż jest oddzielona folią aluminiową. W tym procesie masa aromatyczna nie pali się oraz nie żarzy. Źródłem ciepła w tym procesie oraz elementem, który się żarzy jest wyłącznie węgiel drzewny lub specjalna grzałka elektryczna. Próba palenia masy aromatycznej w płomieniu (palniku) kończy się szybką karmelizacją cukrów, który nie nadaje się do wdychania. Zastosowanie produktu w gilzie papierosowej, cygaretce lub cygarze również nie jest możliwe ze względu na swoją mokrą konsystencję.

Należy podkreślić, iż produkt zawiera w swoim składzie około 95% substancji płynnych i półpłynnych (syrop glukozowy, gliceryna, aromaty naturalne płynne) produkt ten nie nadaje się do palenia jak tytoń w papierosie, cygarze, cygaretce czy fajce, gilzie papierosowej, gdyż sam się nie żarzy oraz w bezpośrednim kontakcie z płomieniem karmelizują się cukry, które nie nadaje się do wdychania.

Ponieważ przedmiotowy produkt, nie podlega żarzeniu, ani paleniu, lecz jedynie podgrzaniu w fajce wodnej przy pomocy węgla drzewnego, oddzielonego od masy aromatycznej folią aluminiową. Produkt ten przechodzi w stan lotny i uwalniany jest aromatyczny dym glikolowy (para glikolowa), możliwy do wdychania, a tym samym nie podlega uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku akcyzowym. Należy podkreślić, że włókno ceramiczne zawarte w produkcie zamoczona jest w glicerynie, glikolu i aromatach, ponadto nie ma bezpośredniego kontaktu z ogniem, przez co nie jest możliwe jej spalenie, ani nawet żarzenie się. Włókno odporne jest na działanie wysokich temperatur do 1800 stopni Celsjusza, co powoduje że nie jest możliwe spalenie produktu.

Podsumowując - powyższy wyrób nie będzie kwalifikował się jako tytoń do palenia ze względu na to, że nie ma w swoim składzie tytoniu, ani substancji innej niż tytoń, którą można by palić, przypalać, żarzyć. Jak wskazano powyżej przedmiotowy żel można porównać do płynów do e-papierosów czy też olejków do kominków, w których wzrost temperatury substancji nie jest wywołany bezpośrednim kontaktem z ogniem. Produkt w wyniku podgrzania będzie parował, a nie spalał.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W pozycji 42 załącznika nr 1 do ustawy zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych wskazano, że wyrobami akcyzowymi są papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki bez względu na kod CN. Natomiast w pozycji 45 wskazano, że bez względu na kod CN wyrobem akcyzowym jest susz tytoniowy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

1. papierosy;
2. tytoń do palenia;
3. cygara i cygaretki.
   
   

Zgodnie z ust. 2 cyt. artykułu, za papierosy uznaje się:

1. tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4;
2. tytoń zrolowany, który w drodze nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;
3. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.
   
   

Z kolei w myśl ust. 4 cyt. artykułu, za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:

1. tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu,
2. tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry

-jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.

Natomiast w myśl ust. 5 cyt. artykułu, za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.
   
   

Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki − art. 98 ust. 7 ustawy.

Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych − art. 98 ust. 8 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, produkcją wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest ich wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie.

Produkcją papierosów jest również ich wytwarzanie, także przez konsumenta, przy użyciu maszyny do wytwarzania papierosów − art. 99 ust. 1a ustawy.

Co do zasady w myśl powyższych przepisów, za tytoń do palenia, uznaje się tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków, nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego. Ponadto za tytoń do palenia, w rozumieniu ustawy, uważa się również produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń – spełniające kryteria ustalone w ust. 5 art. 98 ustawy. Zatem akcyzie mogą podlegać produkty, które nie zawierają tytoniu ale spełniają kryteria określone w przepisie art. 98 ust. 5 ustawy.

Z opodatkowania akcyzą wyłączono natomiast wyroby, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych (sytuacja ta nie jest jednak przedmiotem wniosku).

Ponadto biorąc pod uwagę regulacje zawarte w przepisach ustawy, należy zauważyć, że wskazują one, że skład i przeznaczenie wyrobu nie mają decydującego znaczenia przy ocenie czy powinien być on uznany za tytoń do palenia. W świetle art. 98 ust. 8 w związku z art. 98

ust. 5 pkt 1 ustawy, kryterium rozstrzygającym, czy wyrób niezawierający tytoniu należy uznać za tytoń do palenia w rozumieniu ustawy, jest fakt, czy wyrób ten nadaje się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego. Przy czym należy zauważyć, że jako wyrób „nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego” należy również rozumieć wyrób nadający się do palenia np. w fajce wodnej. W związku z powyższym w sytuacji gdyby preparat/melasa do fajek wodnych opisana we wniosku nadawałaby się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego, to byłaby wyrobem akcyzowym w rozumieniu przepisów ustawy i podatku akcyzowym, przy czy bez znaczenia byłoby jej przeznaczenie określone przez sprzedawcę (producenta) do celów innych niż do bezpośredniego palenia.

W tym miejscu zauważyć jednakże należy, że zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę zdarzeniem przyszłym mającym być przedmiotem interpretacji, opisany produkt nie nadaje się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego.

Stosownie do powyższego opisany produkt nie zawierający tytoniu i nie nadający się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego nie wypełnia dyspozycji z przepisu art. 98 ust. 1, 5 i 8 ustawy, tym samym nie będzie zaliczany do tytoniu do palenia i nie będzie podlegał opodatkowaniu akcyzą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy jednak podkreślić, że zadaniem Organu w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji jest wyłącznie ocena prawna sytuacji objętej wnioskiem opisanej przez Wnioskodawcę a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza wobec tego granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Nie oznacza to zatem, że w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku. W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, iż stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob. m. in. wyrok WSA w Poznaniu z 10 listopada 2009 r., sygn. akt I S.A./Po 869/09, lex nr 541931).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.