Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-1.4512.101.2016.1.RW
z 6 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Parafii przedstawione we wniosku z 10 października 2016 r. (data wpływu 14 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku w związku z realizowaną inwestycją – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku w związku z realizowaną inwestycją.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej Parafia) planuje udział w realizacji partnerskiego projektu pn. „Ochrona, promocja i rozwój dziedzictwa kulturowego ...”. Będzie to projekt partnerski, gdzie Gmina Namysłów będzie liderem projektu, a Parafia będzie partnerem w tym partnerstwie. Pozostałymi partnerami będą inne parafie z obszaru Powiatu. Projekt będzie współfinansowany ze środków Unii Europejskiej (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego), w ramach Działania 5.3 Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … 2014-20 – o ile wniosek o dofinansowanie realizacji projektu zostanie pozytywnie rozpatrzony przez instytucję zarządzającą ww. programem (tj. Urząd Marszałkowski Województwa ...).

Cel ogólny projektu został określony jako „Zwiększenie dostępności wybranych zabytkowych obiektów dziedzictwa kulturowego z terenu objętego realizacją projektem, a konkretniej, zakres rzeczowy projektu obejmuje zabytkowe obiekty dziedzictwa kulturowego z terenu Gminy”. Cele szczegółowe projektu korespondują z celem ogólnym, i wskazano wśród nich m.in. renowację zabytków architektury sakralnej, wraz z ich adaptacją do wymogów współczesnych odbiorców, poprawę stanu technicznego obiektów dziedzictwa kulturowego i zabezpieczenie ich dla przyszłych pokoleń oraz popularyzację dziedzictwa kulturowego.

W ramach projektu Parafia planuje realizację zadań w Kościele X oraz kościele Y.

W Kościele X planuje się remont konserwatorski ambony, ołtarza głównego oraz cokołu. Planowane prace w przypadku ambony obejmują: wykonanie badań fizyko-chemicznych obiektu w celu ustalenia stratygrafii warstw technologicznych, dezynsekcja i dezynfekcja obiektu, oczyszczenie powierzchni polichromowanych i złoconych, impregnacja zdegradowanego drewna, podklejenie i ustabilizowanie zapraw, wykonanie napraw stolarskich i rekonstrukcje rzeźbiarskie brakujących elementów lub skrajnie zdegradowanych fragmentów, uzupełnienie ubytków złoceń z zastosowaniem płatkowego złota karatowego oraz scalenie złoceń zabytkowych z nowymi, zabezpieczenie powierzchni polichromowanych, oczyszczenie powierzchni lica z zabrudzeń i ewentualnych przemalowań. Planowane prace w przypadku ołtarza głównego obejmują: wstępne oczyszczanie, dezynsekcję i dezynfekcję obiektu, pobranie próbek potrzebnych do przeprowadzenia badań konserwatorskich w celu ustalenia stratygrafii warstw, oczyszczenie powierzchni polichromowanych i złoconych, wstępne podklejenie łuszczących się zapraw oraz impregnację zdegradowanego drewna, wykonanie napraw stolarskich i rekonstrukcje rzeźbiarskie brakujących elementów lub skrajnie zdegradowanych fragmentów, uzupełnienie ubytków złoceń z zastosowaniem oraz scalenie złoceń zabytkowych z nowymi. Ponadto zakres zadania obejmuje czyszczenie cokołu z zapraw cementowych.

W Kościele Y planuje się prace konserwatorskie tabernakulum, które obejmują: wykonanie wstępnej dokumentacji fotograficznej i rysunkowej, demontaż obiektu, zabezpieczenie elementów zdemontowanych na czas transportu do pracowni, klimatyzowanie zdemontowanych elementów w warunkach pracowni, dezynfekcja i dezynsekcja obiektu, wstępne oczyszczenie, oczyszczenie obiektu z wtórnych przemalowań, impregnacja osłabionych miejsc, uzupełnienia ubytków w drewnie, uzupełnienie ubytków konstrukcyjnych, uzupełnienie ubytków zaprawy, wyrównanie chłonności warstw pokładowych, uzupełnienie bądź rekonstrukcja warstwy malarskiej, uzupełnienie bądź rekonstrukcja złoceń i srebrzeń w technice oryginału, położenie werniksów końcowych, klimatyzowanie elementów poddanych konserwacji w pracowni, montaż wszystkich elementów, elastyczne wypełnienie szczelin po zmontowaniu całości oraz ostateczne scalenie kolorystyczne całości.

Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku VAT.

Infrastruktura, której dotyczy projekt nie jest i nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Jest to obiekt zabytkowy, a zakres prac wynika z zaleceń konserwatora zabytków. Nieruchomość nie jest przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia i pozostaje w posiadaniu Parafii. Kościół wykorzystywany jest wyłącznie w związku z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT, wynikającą z celów działania Parafii, tj. jest miejscem kultu religijnego.

W ramach ww. wniosku Parafia ubiega się o refundację także nakładów związanych z podatkiem VAT, ponieważ nie ma możliwości ich odzyskania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy realizując powyższą inwestycję, Parafia może odzyskać podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana inwestycja nie jest inwestycją, która może generować przychody (nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej), zatem nie jest możliwe odzyskanie podatku od towarów i usług z tytułu wydatków poniesionych w celu jej realizacji. Parafia nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie figuruje w ewidencji płatników tego podatku. Towary i usługi niezbędne do wykonania tej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.).

Ponadto, zgodnie z art. 88 ust. 4 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy (z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał on możliwości odzyskania zapłaconego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – Parafia – planuje udział w realizacji partnerskiego projektu pn. „Ochrona, promocja i rozwój dziedzictwa kulturowego”. Parafia nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku VAT. Infrastruktura, której dotyczy projekt nie jest i nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Jest to obiekt zabytkowy, a zakres prac wynika z zaleceń konserwatora zabytków. Nieruchomość nie jest przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub użyczenia i pozostaje w posiadaniu Parafii. Kościół wykorzystywany jest wyłącznie w związku z działalnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT, wynikającą z celów działania Parafii, tj. jest miejscem kultu religijnego.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi w ramach realizacji inwestycji nie będą wykorzystywane – jak wskazał Wnioskodawca – do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odzyskania podatku od towarów i usług realizując inwestycję pn. „Ochrona, promocja i rozwój dziedzictwa kulturowego ...”.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.