Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-734/16-1/BK
z 18 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2016 r. (data wpływu 23 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 13 stycznia 2009 r. Wnioskodawca nabył w formie aktu notarialnego prawo użytkowania wieczystego nieruchomości o nr ew. 1/93, obr. ew. 10 o pow. 0,4097 ha. Przedmiotowa nieruchomość stanowi grunt niezabudowany.

Wnioskodawca nabył przedmiotowe prawo do swojego majątku odrębnego.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, ww. nieruchomość nigdy nie była przedmiotem prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a grunt sklasyfikowany jest jako rolny.

Obecnie Wnioskodawca czyni starania dotyczące przekształcenia prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości w prawo własności. Właściwe decyzje organów uprawnionych mają zapaść do końca bieżącego roku.

Jednocześnie po dokonaniu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości w prawo własności Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa własności niezabudowanej nieruchomości opisanej powyżej. Zbycie ma nastąpić w 2017 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych - czy wystąpi przychód ze sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ze sprzedaży nieruchomości po jej przekształceniu z prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nie wystąpi. Termin nabycia nieruchomości powinien być liczony od dnia 13 stycznia 2009 r., w którym została sporządzona umowa przeniesienia prawa użytkowania wieczystego na Wnioskodawcę. W związku z powyższym, pomiędzy datą nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu a datą przyszłej sprzedaży prawa własności nieruchomości, upłynął pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem – w Jego ocenie - nie powstanie przychód ze sprzedaży nieruchomości oraz brak będzie konieczności zapłaty podatku dochodowego.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Wnioskodawca wskazuje, że w dniu 13 stycznia 2009 r. została zawarta, w formie aktu notarialnego, umowa przeniesienia prawa użytkowania wieczystego, w wyniku której nabył prawo do wieczystego użytkowania nieruchomości. W roku 2016 na Jego wniosek nastąpi przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.

Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.) może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Jest to prawo na rzeczy cudzej, jednak zakres i sposób określenia treści tego prawa zbliża je bardziej do prawa własności, niż praw rzeczowych ograniczonych. Ponadto, na podstawie wyraźnych odesłań w art. 234 i art. 237 Kodeksu cywilnego do ww. prawa stosuje się odpowiednio przepisy o własności. Z powyższych względów prawo użytkowania wieczystego nie zostało wymienione w art. 244 ww. ustawy, wśród innych praw rzeczowych ograniczonych, lecz zostało uregulowane odrębnie, jako Tytuł II Księgi Drugiej Kodeksu cywilnego.

Granice prawa użytkowania wieczystego są wyznaczane przez ustawy, zasady współżycia społecznego oraz umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Uprawnienie do wyłącznego korzystania z gruntu przez użytkownika wieczystego gruntu jest skuteczne wobec osób trzecich, a także właściciela gruntu, chyba że umowa, o której mowa wyżej zawiera odrębne uregulowania dotyczące uprawnień właściciela.

Użytkowanie wieczyste jest prawem zbywalnym, podlega dziedziczeniu oraz egzekucji. Ponadto, nie można być jednocześnie właścicielem i użytkownikiem wieczystym gruntu, ponieważ nabycie prawa własności przez użytkownika wieczystego gruntu prowadzi do wygaśnięcia użytkowania wieczystego.

Możliwe jest jednak przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności. Przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności jest tylko zmianą formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości. Wobec powyższego, przekształcenie prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, datę nabycia przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości, stanowi data nabycia prawa użytkowania wieczystego działki, tj. 13 stycznia 2009 r. Termin określony w tym przepisie należy więc liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie prawa użytkowania wieczystego.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione zdarzenie przyszłe Wnioskodawca stwierdza, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło przez Niego nabycie nieruchomości, tj. od 2009 r., ustawowo określony 5-letni termin upłynął z dniem 31 grudnia 2014 r., zatem odpłatne zbycie ww. udziału w nieruchomości po tym terminie, tj. po dniu 31 grudnia 2014 r., nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie wystąpi przychód do opodatkowania z tego tytułu.

Wnioskodawca wskazuje na analogiczne stanowisko prezentowane w interpretacjach indywidualnych:

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi - IPTPB2.4511.429.2016.1.SR z dnia 18 lipca 2016 r.
2. Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB2/4511-1-458/16-4/WS z dnia 28 czerwca 2016 r.
3. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie - IPPB4/4511-188/16-5/PP z dnia 25 maja 2016 r.
4. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi - IPTPB2/4511-687/15-3/KK z dnia 10 lutego 2016 r.
5. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPB2/4511-34/15/TJ z dnia 8 kwietnia 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych dokonanej transakcji istotne jest ustalenie daty nabycia nieruchomości i praw.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 13 stycznia 2009 r. Wnioskodawca nabył w formie aktu notarialnego prawo użytkowania wieczystego nieruchomości o nr ew. 1/93, obr. ew. 10 o pow. 0,4097 ha. Przedmiotowa nieruchomość stanowi grunt niezabudowany.

Wnioskodawca nabył przedmiotowe prawo do swojego majątku odrębnego.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, ww. nieruchomość nigdy nie była przedmiotem prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a grunt sklasyfikowany jest jako rolny.

Obecnie Wnioskodawca czyni starania dotyczące przekształcenia prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości w prawo własności. Właściwe decyzje organów uprawnionych mają zapaść do końca bieżącego roku.

Jednocześnie po dokonaniu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości w prawo własności Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży prawa własności niezabudowanej nieruchomości opisanej powyżej. Zbycie ma nastąpić w 2017 roku.

Dla stwierdzenia zatem, czy odpłatne zbycie ww. nieruchomości gruntowej stanowić będzie źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy określić datę jej nabycia.

Zauważyć należy, iż użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym, którego przedmiotem – zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380 z późn. zm.) może być grunt stanowiący własność Skarbu Państwa, gminy lub związku międzygminnego. Jest to prawo na rzeczy cudzej, jednak zakres i sposób określenia treści tego prawa zbliża je bardziej do prawa własności, niż praw rzeczowych ograniczonych. Ponadto na podstawie wyraźnych odesłań w art. 234 i 237 Kodeksu cywilnego do ww. prawa stosuje się odpowiednio przepisy o własności. Z powyższych względów prawo użytkowania wieczystego nie zostało wymienione w art. 244 Kodeksu cywilnego wśród innych praw rzeczowych ograniczonych, lecz zostało uregulowane odrębnie, jako tytuł II księgi drugiej Kodeksu cywilnego.

Granice prawa użytkowania wieczystego są wyznaczane przez ustawy, zasady współżycia społecznego oraz umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Uprawnienie do wyłącznego korzystania z gruntu przez użytkownika wieczystego gruntu jest skuteczne wobec osób trzecich, a także właściciela gruntu, chyba że umowa o której mowa wyżej zawiera odrębne uregulowania dotyczące uprawnień właściciela.

Użytkowanie wieczyste jest prawem zbywalnym, podlega dziedziczeniu oraz egzekucji. Użytkownik wieczysty może więc rozporządzać swoim prawem zarówno w drodze czynności prawnej inter vivos, jak i mortis causa. Nie można być natomiast jednocześnie właścicielem i użytkownikiem wieczystym gruntu, ponieważ nabycie prawa własności przez użytkownika wieczystego gruntu prowadzi do wygaśnięcia użytkowania wieczystego.

Możliwe jest jednak przekształcenie prawa użytkowania wieczystego, przysługującego osobom fizycznym będącym dotychczasowymi użytkownikami wieczystymi, w prawo własności.

Zasady i tryb takiego przekształcenia reguluje ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2012 r., poz. 83 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 ust. 2 tej ustawy, prawo użytkowania wieczystego przekształca się w prawo własności nieruchomości z dniem, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna. Decyzja ta stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej.

W świetle powyższego za datę nabycia nieruchomości, od której upływa 5-letni termin, określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać momentu przekształcenia prawa wieczystego użytkowania w prawo własności. Jest to bowiem tylko zmiana formy prawnej faktycznego prawa do nieruchomości, której nie można utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w ww. przepisie.

Tym samym, w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym za datę nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowej należy uznać 13 stycznia 2009 r., kiedy to nabył prawo użytkowania wieczystego tej nieruchomości.

Powyższe oznacza, że okres 5 lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia upłynął z dniem 31 grudnia 2014.

W związku z tym planowane w 2017 r. odpłatne zbycie nieruchomości gruntowej nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.