Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/4512-521/16-1/AK
z 13 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2016 r. (data wpływu 26 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przesunięć towarów pomiędzy Spółką a Oddziałem oraz braku obowiązku wykazania w deklaracji VAT-7 sprzedaży dokonanej za pośrednictwem Oddziału na terytorium Kuby – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przesunięć towarów pomiędzy Spółką a Oddziałem oraz braku obowiązku wykazania w deklaracji VAT-7 sprzedaży dokonanej za pośrednictwem Oddziału na terytorium Kuby.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka, będąca czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży towarów spożywczych. Posiada wyodrębnioną jednostkę w postaci oddziału Spółki na Kubie [dalej: Oddział], który jest jednostką samobilansującą, wpisaną do Krajowego Rejestru Sądowego. Spółka prowadzi działalność gospodarczą na Kubie za pośrednictwem Oddziału, który jest zarejestrowany również w tym państwie. Spółka wskazuje jednocześnie, że na Kubie brak jest podatku od towarów i usług lub podatku o podobnym charakterze.

Księgowość Oddziału prowadzona jest w siedzibie Oddziału (X, Kuba) zgodnie z prawem Kuby, w języku hiszpańskim. Spółka nie będzie otrzymywać źródłowych dokumentów księgowych (faktur, potwierdzeń zapłaty, not księgowych, itp.), ponieważ wszystkie oryginały będą przechowywane w siedzibie Oddziału (zgodnie z wymogami prawa kubańskiego). Spółka otrzymywać będzie jednak zweryfikowane sprawozdania finansowe oraz komputerowe wydruki z zapisów na kontach księgowych (pliki programu Excel) pozwalające na ustalenie wartości transakcji realizowanych przez Oddział.

W ramach prowadzonej działalności, Spółka będzie wysyłać towary będące jej własnością do Oddziału na Kubie, przy czym towary te nie będą sprzedawane do Oddziału, a jedynie przesuwane pomiędzy jednostkami wewnętrznymi Spółki (przesunięcie z centrali z Polski do Oddziału). Właściwa sprzedaż będzie odbywać się już na Kubie, a jako sprzedawca wskazany będzie każdorazowo Oddział. Prawo do rozporządzania towarami jak właściciel przejdzie na kontrahentów Spółki dopiero po dokonaniu sprzedaży za pośrednictwem Oddziału. Ponadto, gdyby sprzedaż towarów na rzecz kontrahenta odbywała się na terytorium Polski, byłaby ona opodatkowana stawką krajową, a Spółce przysługiwałoby prawo odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług. Jednocześnie cała dokumentacja posiadana przez Spółkę wykazuje związek odliczonego podatku z dokonywanymi dostawami, w tym również na rzecz kontrahentów Oddziału. Posiadana przez Spółkę dokumentacja dotycząca nabywanych towarów na terenie kraju, nie jest ściśle powiązana z konkretnymi dostawami dokonywanymi przez Oddział, jednakże z całości dokumentacji, w tym z porównania stanów magazynowych, Spółka jest w stanie określić, jaka część towarów przemieszczonych na Kubę podlegała dostawom dokonywanym przez Oddział.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, przesunięcia towarów pomiędzy Spółką, a Oddziałem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie Spółka nie będzie posiadała obowiązku wykazywania takich czynności w deklaracjach VAT składanych w Polsce?
• Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Spółka zobowiązana będzie do wykazania w deklaracji VAT-7 sprzedaży dokonanej za pośrednictwem Oddziału na terytorium Kuby?

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywane przesunięcia towarów będących własnością Spółki, pomiędzy Polską, a siedzibą Oddziału nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług [dalej: UVAT], za eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

• jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Zgodnie z poglądem doktryny, „aby doszło do eksportu towarów, zgodnie z omawianą definicją, muszą więc wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• dochodzi do dostawy towarów;
• następnie, w konsekwencji tej czynności, dochodzi do wysłania (transportu) towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) albo nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (z pewnymi wyjątkami; eksport pośredni);
• następnie dochodzi do potwierdzenia tego wywozu przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Brak spełnienia którejkolwiek z wymienionych przesłanek powoduje, iż nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu ustawy."

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 1 UVAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Biorąc pod uwagę fakt, iż Oddział jest jedynie wewnętrzną jednostką organizacyjną Spółki, w wyniku przesunięcia towarów pomiędzy centralą Spółki w Polsce, a Oddziałem na Kubie , nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarem, gdyż prawo to przez cały czas przysługiwać będzie Spółce. Tym samym, nie zostaje spełniona pierwsza z przesłanek uznania danej transakcji za eksport, a mianowicie brak dokonania dostawy. Czynności, które będą podejmowane przez Spółkę stanowią bowiem jedynie przemieszczenie towaru, które nie rodzi konsekwencji w podatku od towarów i usług.

Implikacją takiego rozumienia sytuacji jest brak konieczności wykazywania w deklaracjach VAT przez Spółkę czynności polegających na przesłaniu towarów z terytorium Polski na Kubę, gdy adresatem tych przesyłek będzie kubański Oddział Spółki.

Jednocześnie, z uwagi na to, że ostateczna transakcja (sprzedaż towaru) realizowana będzie na Kubie, czynności ta, jako wykonywana poza terytorium Polski (a więc poza terytorialnym zakresem oddziaływania UVAT) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Spółki, w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego, nie będzie zobowiązana do wykazania sprzedaży dokonanej w ramach działalności prowadzonej za pośrednictwem Oddziału na Kubie w deklaracjach VAT-7.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 UVAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Z objaśnień do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), stanowiących załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2015 r. poz. 2230), wynika, że w poz. 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju oraz świadczonych usług rozliczanych w ramach procedury szczególnej dotyczącej usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych.

Stosownie do art. 86 ust. 1 UVAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według art. 86 ust. 8 pkt 1 UVAT, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, gdyby sprzedaż towarów dokonywana za pośrednictwem Oddziału na terytorium Kuby, odbywała się na terytorium Polski, to Spółce przysługiwałoby prawo odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług, a cała dokumentacja posiadana przez Spółkę będzie wykazywać związek odliczonego podatku z dokonywanymi dostawami. Spółka wskazuje jedynie na marginesie, że posiadana przez nią dokumentacja, nie jest ściśle powiązana z dostawami dokonywanymi przez Oddział, jednakże z całości dokumentacji, w tym z porównania stanów magazynowych, jest w stanie określić, jaka część towarów przemieszczonych na Kubę podlegała dostawom dokonywanym przez Oddział. Niemniej jednak w ocenie Spółki, nie wpływa to w żaden sposób na możliwość odliczenia podatku od towarów i usług na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 UVAT, gdyż z całości dokumentacji wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi przez Oddział.

Jak wynika z objaśnień do deklaracji, w poz. 11 nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju. Biorąc zatem pod uwagę treść przytoczonych przepisów, jak również objaśnień do deklaracji VAT-7, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Spółka posiada Oddział zarejestrowany na Kubie, to tym samym będzie prowadzić zarejestrowaną działalność gospodarczą również na terytorium Kuby, a sprzedaż dokonywana za pośrednictwem tego Oddziału, nie powinna być wykazywana w poz. 11 deklaracji VAT-7.

Należy stwierdzić, że Spółka będzie prowadzić działalność gospodarczą na Kubie, za pośrednictwem zarejestrowanego tam Oddziału, stanowiącego formę prowadzenia działalności gospodarczej poza terytorium kraju, która podlega zupełnie odrębnemu reżimowi prawnemu, w tym w szczególności prawu podatkowemu obowiązującemu na Kubie. Z uwagi na te odrębności oraz fakt zarejestrowania Oddziału na Kubie, dostawę towarów która będzie dokonywana z terytorium Kuby należy powiązać z działalnością gospodarczą zarejestrowaną poza granicami kraju, co prowadzi do wniosku, iż Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania w deklaracjach VAT-7 dostawy towarów dokonywanej z terytorium Kuby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zapytań). Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska własnego, jak np. prawa do odliczenia podatku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.