Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4514.507.2016.2.MZ
z 21 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 5 września 2016 r. (data wpływu do Biura – 8 września 2016 r.), uzupełnionym 17 i 21 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy pożyczki.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 7 listopada 2016 r. znak: 2461.IBPP2.4512.702.2016.1.AB, 2461.IBPB-2-1.4514.489.2016.1.MZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 17 listopada 2016 r. (data wpływu dodatkowej opłaty) oraz 21 listopada 2016 r. (data uzupełnienia pozostałych braków formalnych).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka akcyjna; dalej także: Spółka, Pożyczkobiorca) z siedzibą w Polsce oraz I. S.ar.l. z siedzibą w Luksemburgu, zawarły 12 lutego 2016 r. warunkową umowę pożyczki (dalej: Umowa pożyczki), celem sfinansowania nabycia przez Pożyczkobiorcę od P. S.A. akcji C. S.A.

Przedmiotowa umowa była umową pożyczki w rozumieniu art. 720 i nast. Kodeksu cywilnego. Zgodnie z pkt 13 Umowy pożyczki, umowa została poddana prawu polskiemu.

Pożyczkodawca należy do grupy I., będącej w czołówce środkowoeuropejskich funduszy typu private equity. Przedmiotem działalności Pożyczkodawcy jest dokonywanie inwestycji kapitałowych stanowiących zewnętrzne źródło finansowania. W praktyce działalność Pożyczkodawcy polega między innymi na zapewnieniu finansowania innym podmiotom, które może przyjmować charakter finansowania własnego, jak i hybrydowego, tj. połączenia finansowania własnego i dłużnego, w tym poprzez udzielanie pożyczek.

Zgodnie z wypisem z Rejestru Handlowego i Spółek nr… Pożyczkodawcy, prowadzonym zgodnie z przepisami obowiązującymi w Luksemburgu cyt. „Przedmiotem działalność spółki jest bezpośrednie lub pośrednie przejmowanie i zatrzymywanie udziałów we wszystkich przedsiębiorstwach oraz administracja, zarządzanie, kontrola i rozwój tych udziałów.

Spółka może wykorzystywać swoje środki do tworzenia, zarządzania, poprawy jakości oraz likwidacji portfela składającego się z wszystkich papierów wartościowych oraz patentów jakiegokolwiek pochodzenia, uczestniczyć w tworzeniu, rozwoju i kontroli dowolnego przedsiębiorstwa, nabywać drogą wkładu, subskrypcji, udzielania gwarancji lub opcji zakupu oraz w jakikolwiek inny sposób wszelkich papierów wartościowych i patentów, realizować je drogą sprzedaży, transferu, wymiany lub w inny sposób poprawiać jakość tych papierów wartościowych i patentów, udzielać spółkom, którymi jest zainteresowana wszelkiego wsparcia, kredytów, pożyczek lub gwarancji.

Spółka może podejmować wszelkie transakcje dotyczące nieruchomości i ruchomości. Spółka może nabywać, transferować, wynajmować i zarządzać wszelkimi nieruchomościami znajdującymi się we wszystkich krajach. Firma może również angażować się i wykonywać wszelkie czynności bezpośrednio lub pośrednio związane z zarządzaniem i własnością takich nieruchomość.” (na podstawie uwierzytelnionego tłumaczenia z języka francuskiego, sporządzonego przez…, tłumacza przysięgłego języka francuskiego, Rep. Nr…).

Ponadto na udzielenie pożyczki w zakresie działalności gospodarczej Pożyczkodawcy wskazuje nie tylko oświadczenie Pożyczkodawcy zawarte w pkt 3 ppkt 6 Umowy pożyczki, zgodnie z którym: „zawarcie i wykonanie niniejszej Umowy przez Pożyczkodawcę nie narusza przepisów prawa, umów związanych z utworzeniem i działalnością Pożyczkodawcy, wewnętrznych regulaminów korporacyjnych Pożyczkodawcy, wyroków sądowych, orzeczeń lub decyzji administracyjnych, których naruszenie powodowałoby nieważność lub bezskuteczność niniejszej Umowy w jakiejkolwiek części”, ale także zapis pkt 3 ppkt 4 Umowy pożyczki, zgodnie z którym: „Umowa stanowi prawne i ważne zobowiązanie Pożyczkodawcy, którego wykonanie można wyegzekwować od niego zgodnie z jej warunkami”.

W uzupełnieniu wniosku, w części odnoszącej się do podatku od czynności cywilnoprawnych, Wnioskodawca wskazał, że nie dysponuje informacją czy I. S.ar.l. z siedzibą w Luksemburgu (Pożyczkodawca) ma zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy świadczenie usługi będącej przedmiotem Umowy pożyczki podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług z uwagi na treść art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?
2. W przypadku udzielenia odpowiedzi pozytywnej na pierwsze pytanie, to czy Umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?
   
   

Zajmując stanowisko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych Wnioskodawca wskazał, że w przypadku udzielenia odpowiedzi pozytywnej na pytanie nr 1, Spółka stoi na stanowisku, że Umowa pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z uwagi na to, że przynajmniej jedna ze stron Umowy pożyczki korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których umowa pożyczki mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. b) w zw. z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Taki wyjątek przewiduje art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym nie podlegają podatkowi czynność cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   
   

Według Wnioskodawcy, biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że podleganie przez co najmniej jedną ze stron Umowy pożyczki ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, wyklucza stwierdzenie, że Umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zdaniem Spółki spełnienie warunku określonego w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych uzasadnia stanowisko, że czynność Umowy pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Konsekwentnie, Spółka (Pożyczkobiorca) nie będzie zobligowana do zapłaty tego podatku na podstawie art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego skutków podatkowych dla Wnioskodawcy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych (w zakresie pytania oznaczonego nr 2). W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone nr 1), zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z powołanego powyżej przepisu wynika, że umowy pożyczek podlegają – co do zasady − podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili ich zawarcia ich przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia gdzie umowa jest zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowy pożyczek podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność jest dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Z cytowanego powyżej przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wynika generalnie, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają czynności w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub takie czynności, w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu ich dokonania (dokonania tych czynności) jest zwolniona z podatku od towarów i usług (z wyjątkiem określonych czynności, które w przedmiotowej sprawie nie występują).

Należy jednak zaznaczyć, że o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z podatku od towarów i usług zwolniona.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Spółka akcyjna) z siedzibą w Polsce 12 lutego 2016 r. zawarł umowę pożyczki z I. S.ar.l. z siedzibą w Luksemburgu. Przedmiotowa umowa była umową pożyczki w rozumieniu art. 720 i nast. Kodeksu cywilnego. Zgodnie z pkt 13 umowy pożyczki, umowa ta została poddana prawu polskiemu.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy w podatku od czynności cywilnoprawnych dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.), bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przedmiotowa umowa pożyczki podlega regulacji ustawy o podatku od towarów i usług (korzysta ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług), co zostało potwierdzone interpretacją indywidualną z 20 grudnia 2016 r. znak:

2461-IBPP2.4512.702.2016.2.AB. Zatem na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym Wnioskodawca (pożyczkobiorca) nie jest zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu tej umowy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że interpretacja ta została wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem tylko Wnioskodawca może czerpać z wydanej interpretacji ochronę prawną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.