2016.11.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP2.4512.648.2016.1.RS
z 21 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2016 r. (data wpływu 16 września 2016 r.), uzupełnionym w dniu 16 listopada 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania darowizny składników materialnych i niematerialnych na rzecz córki i syna – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 16 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania darowizny składników materialnych i niematerialnych na rzecz córki i syna.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą pod firmą: Zakład Produkcyjno-Handlowy M. z/s w miejscowości S. Jest czynnym podatnikiem VAT i od nakładów na niżej wymienionych nieruchomościach odliczał podatek naliczony.

Przedmiot tej działalności stanowi wynajem lokali użytkowych dla podmiotów trzecich wykorzystujących te lokale do prowadzenia w nich działalności gospodarczej. Działalność ta jest prowadzona w oparciu o 10 własnych nieruchomości zabudowanych używanych pod nazwą i położonych:

Pasaż Handlowy w miejscowości M. o powierzchni użytkowej 869,5 m² składający się z 11 lokali użytkowych i 45 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,3600 ha,
Pasaż Handlowy w miejscowości T. o powierzchni użytkowej 676,90 m² składający się z 4 lokali użytkowych i 30 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,2483 ha,
Pasaż Handlowy w miejscowości M. o powierzchni użytkowej 992,80 m² składający się z 5 lokali użytkowych i 45 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,4492 ha,
Pasaż Handlowy w miejscowości S. o powierzchni użytkowej 1.271,90 m² składający się z 14 lokali użytkowych i 60 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,5795 ha,
Lokal usługowy w miejscowości J. o powierzchni użytkowej 69,90 m² wraz z jednym stanowiskiem parkingowym,
Pasaż Handlowy w miejscowości K. o powierzchni użytkowej 985,90 m² składający się z 10 lokali użytkowych i 55 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,4833ha,
Pasaż Handlowy w miejscowości Cz. o powierzchni użytkowej 667,10 m² składający się z 8 lokali użytkowych i 25 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,2560 ha,
Pasaż Handlowy w miejscowości P. o powierzchni użytkowej 616,66 m² składający się z 6 lokali użytkowych i 35 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,2963 ha,
Pasaż Handlowy w miejscowości K. o powierzchni użytkowej 1.048.57 m² składający się z 13 lokali użytkowych i 45 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,3888 ha,
Pasaż Handlowy w miejscowości W. o powierzchni użytkowej 1.224,90 m² składający się z 15 lokali użytkowych i 65 stanowisk parkingowych wybudowany na działce o powierzchni 0,5700 ha,

Każda z tych nieruchomości jest wyposażona w pełną niezależną infrastrukturę powodującą jej samodzielne niezależne funkcjonowanie.

Powyższe nieruchomości wraz z wyposażeniem są wprowadzone do ewidencji środków trwałych i ewidencji wyposażenia, która jest prowadzona na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej pod ww. firmą, zaś od środków trwałych, które podlegają amortyzacji jest naliczana amortyzacja, która jest zaliczana do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Taki podział organizacyjny przedsiębiorstwa powoduje, że:

każda nieruchomość jednostkowa (Pasaż Handlowy, lokal usługowy) posiada konkretne przypisane źródła przychodów i kosztów,
każda nieruchomość jednostkowa (Pasaż Handlowy, lokal usługowy) posiada wyodrębniony inwentarz składników majątkowych,
każda nieruchomość jednostkowa (Pasaż Handlowy, lokal usługowy) posiada wyodrębnione zawarte umowy na dostawy towarów i usług,
każda nieruchomość jednostkowa (Pasaż Handlowy, lokal usługowy) posiada wyodrębnione zawarte umowy na świadczenie usług najmu lokali użytkowych.

Każda z tych nieruchomości posiada zawarte odrębne umowy:

z dostawcami na:
1. dostawę mediów (energii elektrycznej, paliwa gazowego, usług komunalnych, wody i odbioru ścieków, itp.),
2. zarządzanie każdym pasażem, na które między innymi składa się naliczanie czynszu z tytułu najmu lokali użytkowych w danym pasażu, rozliczanie kosztów dostawy mediów na poszczególne lokale użytkowe w danym pasażu, prowadzenie rozliczeń z dostawcami i odbiorcami obejmujący dany pasaż,
3. świadczenie usług w zakresie bieżącego funkcjonowania pasażu, w tym utrzymanie czystości, konserwacje i drobne remonty, itp.,
Dla tych dostawców są prowadzone odrębne rozliczenia zobowiązań z tytułu dostaw.
z odbiorcami z tytułu wynajmu lokali użytkowych w danym pasażu, w zakresie naliczenia okresowego czynszu za najem i rozliczenie kosztów dostawy mediów do każdego z lokali użytkowych w danym pasażu oraz prowadzenie rozliczeń należności z tego tytułu z najemcami lokali użytkowych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza Pan dokonać darowizny zespołu składników materialnych i niematerialnych będących Pana własnością, a które zostały wyszczególnione wyżej:

w pkt 1-5 dla córki, która prowadzi działalność gospodarczą o takim samym przedmiocie działalności i jest czynnym podatnikiem VAT, zaś otrzymany majątek w formie darowizny zostanie wprowadzony do ewidencji prowadzonej działalności gospodarczej i będzie wykorzystywany w tej działalności,
w pkt 6-10 dla syna, który prowadzi działalność gospodarczą o takim samym przedmiocie działalności i jest czynnym podatnikiem VAT, zaś otrzymany majątek w formie darowizny zostanie wprowadzony do ewidencji prowadzonej działalności gospodarczej i będzie wykorzystywany w tej działalności,

jako zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W wyniku tej darowizny na obdarowanych w ramach powyższego podziału przejdą:

prawa właścicielskie do majątku,
prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów na dostawę towarów i usług i sprzedaż usług najmu.

W momencie dokonania darowizny zostaną przekazane wraz z pasażami handlowymi i lokalem użytkowym należności i zobowiązania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład pojedynczego Pasażu Handlowego, w tym również prawa i obowiązki oraz należności wynikające z zawartych umów z odbiorcami na świadczenie najmu lokali użytkowych w danym Pasażu Handlowym oraz prawa i obowiązki oraz zobowiązania wynikające z zawartych umów z dostawcami dla danego Pasażu Handlowego – stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług?
Czy darowizna dla córki (czterech Pasaży Handlowych i samodzielnego lokalu usługowego) i syna (pięciu Pasaży Handlowych) stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa - o której jest mowa wyżej - będzie stanowiła czynność niepodlegającą przepisom ustawy o VAT na podstawie art. 6 pkt 1 tejże ustawy ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

art. 2 pkt 27e wskazuje, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania.

Wyszczególnione składniki majątku wchodzącego w skład firmy ze względu na swój charakter i płożenie w różnych częściach kraju oraz sposób ich wykorzystywania w działalności gospodarczej są naturalnie organizacyjnie wyodrębnione części przedsiębiorstwa, które mają:
1. konkretne przypisane źródła przychodów i kosztów,
2. wyodrębniony inwentarz majątkowy,
  
  jak również uwzględniając okoliczność, że dla każdego jednostkowego Pasażu Handlowego -nieruchomości są zawierane odrębne umowy:
  1. z dostawcami na dostawę towarów i usług, z których wynikają odrębne prawa i obowiązki dla każdego z tych Pasaży i z tego tytułu powstają niezależne od innych Pasaży Handlowych zobowiązania,
  2. z odbiorcami na świadczenie usług najmu lokali użytkowych, z których wynikają odrębne prawa i obowiązki dla każdego z tych Pasaży i z tego tytułu powstają niezależnie od innych Pasaży Handlowych należności,
    
    powodują możliwość przyporządkowania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do konkretnego i określonego zespołu składników materialnych i niematerialnych.
    
    Uwzględniając powyższe, zdaniem Pana, jednostkowy (wyżej wymieniony) Pasaż Handlowy czy też lokal usługowy spełnia przesłankę wyodrębnionego zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania - przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
    
    Biorąc powyższe; zdaniem Pana, Pasaż Handlowy/Lokal Usługowy stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o którym jest mowa w art. 2 pkt 27e ww. ustawy.
darowizna zorganizowanej części przedsiębiorstwa będzie stanowiła czynność niepodlegającą przepisom ustawy o VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 tejże ustawy, bowiem art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" i w związku z tym w każdym przypadku gdy transakcja dotyczy zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e czynność taka nie podlega ustawie o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

W myśl art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powołanych przepisów prawa cywilnego wynika zatem, że umowa darowizny należy do umów cywilnoprawnych przenoszących prawo własności na nabywcę określonych towarów (rzeczy).

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby przedmiot jej był zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m. in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r., w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG Dz. Urz. UE z dnia 13 czerwca 1977 r. L 145 s.1, z póżn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Z przywołanych orzeczeń wynika, że wyodrębnienie organizacyjne i finansowe (wskazane przepisami ustawy) nie musi mieć charakteru bardzo sformalizowanego. Bardziej istotne jest wyodrębnienie stricte funkcjonalne, które pozwala na dalsze funkcjonowanie części przedsiębiorstwa w sposób niezależny po oddzieleniu jego od reszty przedsiębiorstwa.

Analiza przedstawionych zdarzeń przyszłych i powołanych regulacji prawnych, a także tez wynikających z orzecznictwa prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wynika z treści wniosku - zespoły składników materialnych i niematerialnych, o których w nim mowa, związanych z poszczególnymi pasażami handlowymi oraz lokalem usługowym są wyodrębnione organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w Pana firmie, stanowią zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, planowana darowizna na rzecz córki (4 pasaży handlowych oraz lokalu usługowego) oraz syna (5 pasaży handlowych), ww. zorganizowanych części przedsiębiorstwa, będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ww. ustawy.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych, z których wynika, że pasaże handlowe oraz lokal użytkowy są wyodrębnione pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostaną określone odmienne stany faktyczne, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowe opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin