Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.759.2016.MPŁ
z 8 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2016 r. (data wpływu 1 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od 12 grudnia 2012 roku Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług budowlanych jako podwykonawca, polegającą na budowie elektrowni wiatrowych (turbin wiatrowych), PKD 42.99.Z – Roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane.

W oparciu o Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług są to usługi zaliczane do usług budowlanych i oznaczone symbolem PKWiU 42.99.

Jako technik, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za montaż turbiny na fundamencie. Oznacza to, że gotowe komponenty, które dostarcza inny podwykonawca (wieża, nesel, skrzydła oraz dziób). Elementy przykręcane są za pomocą dźwigu tak, aby powstała elektrownia wiatrowa. Na tych elementach opiera się ostateczna konstrukcja elektrowni wiatrowej.

Wnioskodawca nie zajmuje się ani serwisem ani utrzymaniem ruchu takiej elektrowni. Wnioskodawca jest osobą, która odpowiedzialna jest za pracę na ziemi podczas montażu; Jego zdaniem, powyższe czynności zaliczane są do robót budowlanych.

Obecnie Wnioskodawca opłaca zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% od usług związanych z budową elektrowni wiatrowych (turbin wiatrowych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczone usługi podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych według stawki 5,5% czy 8,5% - w części dotyczącej budowy elektrowni wiatrowych (turbin wiatrowych)?

Zdaniem Wnioskodawcy świadczone usługi powinny zostać zakwalifikowane do robót budowlanych o PKWiU: pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane; roboty ogólnobudowlane związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Zgodnie z tą kwalifikacją, pod pojęciem robót budowlanych należy rozumieć prace polegające na wznoszeniu nowych budynków mieszkalnych i niemieszkalnych oraz budowli począwszy od przygotowania terenu przez zróżnicowany zakres robót ziemnych, fundamentowych, wykonywanie elementów nośnych, instalacyjnych i wykończeniowych. Roboty takie powinny być opodatkowane stawką ryczałtu 5,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, każdą usługę należy zaliczyć do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu, pod którym został zakwalifikowany wykonujący usługę podmiot gospodarczy w Krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej.

Wyjaśnić jednak należy, że odpowiedzialność za prawidłowe sklasyfikowanie wykonywanych czynności ponosi podatnik świadczący tę usługę, bowiem Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług. W tym zakresie właściwymi są Urzędy Statystyczne. Urząd Statystyczny nadaje nr identyfikacyjny na podstawie wniosku podatnika, w którym to wniosku zawarte są informacje dotyczące zakresu i charakteru planowanej działalności gospodarczej. Informacje te wskazuje sam podatnik.

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%:

1. przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a,
2. przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy,
3. przychodów związanych ze zwalczaniem pożarów i zapobieganiem pożarom (PKWiU 84.25.11.0),
4. przychodów ze świadczenia usług wychowania przedszkolnego (PKWiU 85.10.10.0),
5. przychodów ze świadczenia usług związanych z działalnością ogrodów botanicznych i zoologicznych oraz obszarów i obiektów ochrony przyrody (PKWiU 91.04.1),
6. przychodów z działalności polegającej na wytwarzaniu przedmiotów (wyrobów) z materiału powierzonego przez zamawiającego,
7. prowizji uzyskanej przez komisanta ze sprzedaży na podstawie umowy komisu,
8. prowizji uzyskanej przez kolportera prasy na podstawie umowy o kolportaż prasy,
9. przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 11 i 12 ustawy o podatku dochodowym.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5% od przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęć usługi budowlane czy roboty budowlane. Dlatego zasadne jest powołanie się na przepis art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz.U. z 2016 r. poz. 290 z późn. zm.).

Zgodnie z powołanym przepisem przez:

• roboty budowlane – należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7),
• obiekt budowlany – należy rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, obiekt małej architektury (art. 3 pkt 1),
• budowlę – należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3).

Podkreślić należy, że pojęcie roboty budowlane odnosi się do obiektu budowlanego, którym jest m.in. budowla stanowiąca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Przepis art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane definiuje obiekt budowlany poprzez enumeratywne wymienienie trzech typów tych obiektów, definiując każdy z tych obiektów w dalszej swojej części (art. 3 pkt 2, 3 i 4). Stosując zasady wykładni systemowej wewnętrznej, skoro budowlą (obiektem budowlanym) są części budowlane urządzenia technicznego (elektrowni wiatrowej), to ten obiekt budowlany nie może składać się z innych obiektów budowlanych. Gdyby ustawodawca chciał, aby urządzenia techniczne, a więc i elektrownie wiatrowe, były uważane za budowlę (obiekt budowlany), wówczas nie definiowałby jako budowli (obiektów budowlanych) ich części budowlanych. Innymi słowy dla celów podatkowych budowla nie musi stanowić całości użytkowej, gdyż zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, budowlą (obiektem budowlanym) mogą być także same części budowlane urządzeń technicznych.

Z informacji zawartych w pismach Ministra Infrastruktury z dnia 29 lipca 2005 r., znak RZL/AM/Inn/023/219/05 oraz z dnia 19 września 2005 roku, znak RZL/AM/Inn/023/219b/05 wynika, że za „budowlę” nie można uznać całej elektrowni wiatrowej, a jedynie jej części budowlane (takie jak fundamenty, maszty, słupy), jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast urządzenia i instalacje technologiczne, przekształcające energię wiatru w energię mechaniczną przekazywaną do generatora, takie jak: wirniki z łopatami, generator, skrzynia biegów, komputer sterujący, transformator, rozdzielnia elektryczna, instalacja alarmowa, instalacja zdalnego sterowania – nie są obiektami budowlanymi (t.j. budowlą), ani urządzeniami budowlanymi w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, a jedynie stanowią wyposażenie techniczno-technologiczne elektrowni.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że od 12 grudnia 2012 roku Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług budowlanych jako podwykonawca, polegającą na budowie elektrowni wiatrowych (turbin wiatrowych), PKD 42.99.Z – Roboty związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej wodnej, gdzie indziej niesklasyfikowane.

W oparciu o Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług są to usługi zaliczane do usług budowlanych i oznaczone symbolem PKWiU 42.99.

Jako technik, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za montaż turbiny na fundamencie. Oznacza to, że gotowe komponenty, które dostarcza inny podwykonawca (wieża, nesel, skrzydła oraz dziób). Elementy przykręcane są za pomocą dźwigu tak, aby powstała elektrownia wiatrowa. Na tych elementach opiera się ostateczna konstrukcja elektrowni wiatrowej.

Wnioskodawca nie zajmuje się ani serwisem ani utrzymaniem ruchu takiej elektrowni. Wnioskodawca jest osobą, która odpowiedzialna jest za pracę na ziemi podczas montażu; Jego zdaniem, powyższe czynności zaliczane są do robót budowlanych.

Obecnie Wnioskodawca opłaca zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% od usług związanych z budową elektrowni wiatrowych (turbin wiatrowych).

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że usługi wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na łączeniu ze sobą wcześniej dostarczonych komponentów (m.in. wieży, skrzydeł, dziobu) nie stanowią robót budowlanych, bowiem nie dotyczą budowli, rozumianej jako część budowlana urządzeń technicznych (elektrowni wiatrowych). Jak bowiem wykazano, za części budowlane elektrowni uważa się fundamenty, maszty i słupy. Z wniosku zaś wynika, że prace wykonywane przez Wnioskodawcę dotyczą urządzeń i instalacji technologicznych, przekształcających energię wiatru w energię mechaniczną. Skoro zatem usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie stanowią robót budowlanych (nie dotyczą budowli), to Wnioskodawca nie ma możliwości opodatkowania przychodu z tego tytułu 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W związku z tym do opodatkowania przychodów z tytułu świadczenia usług montażu komponentów turbiny wiatrowej Wnioskodawca powinien zastosować stawkę 8,5% przychodów. Stawkę 5,5% przychodów Wnioskodawca mógłby stosować wyłącznie gdyby wykonywane przez Niego prace dotyczyły np. budowy czy montażu części budowlanej elektrowni wiatrowej (fundamentów, masztów, słupów).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że zakres żądania wnioskodawcy wyznacza:

1. stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.