2016.11.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP3.4512.558.2016.1.MD
z 22 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.), uzupełnionym w dniu 16 listopada 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wliczenia przez jednostkę budżetową do kwoty uprawniającej do stosowania zwolnienia podmiotowego wartości sprzedaży drewna opałowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 16 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wliczenia przez jednostkę budżetową do kwoty uprawniającej do stosowania zwolnienia podmiotowego wartości sprzedaży drewna opałowego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiatowy … (dalej jako „P.”) jest jednostką budżetową i korzysta ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), gdyż nie osiągał progu obrotu 150.000 zł kwalifikującego do „przejścia jako czynny podatnik podatku VAT”.

Obrót liczony jest niezależnie od jednostki nadrzędnej, jaką jest Powiat … (dalej jako „Powiat”). Powiat nie dokonał centralizacji w 2016 r. Zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług (Dz. U. 2016 r., poz. 1454) centralizacja dokona się z dniem 1 stycznia 2017 r.

W 2016 r. … osiągnął sprzedaż towarów i usług kwalifikujących się jako przychód podlegający opodatkowaniu – do kwoty 150.000 zł – zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług z następujących rodzajów sprzedaży:

sprzedaż usług obsługi portu śródlądowego (cumowanie, slipowanie, usługi naprawy jachtów, zimowanie łodzi, kart ESOK – elektronicznej obsługi klienta – a tam: pobór wody i energii, ścieki);
sprzedaż towarów w postaci pamiątek, wydawnictw i map związanych z regionem;
sprzedaż usług dzierżawy gruntu (np. pod parking) w pasie drogowym;
sprzedaż usługi najmu lokali biurowych (dla Powiatowego …) i sali konferencyjnej;
sprzedaż drewna opałowego pozyskiwanego z pasów drogowych;
sprzedaż środków trwałych i przedmiotów nietrwałych, jako nieużywane, bądź uszkodzone i niekwalifikujące się z przyczyn ekonomicznych do naprawy.

Dochody uzyskane ze sprzedaży jednostka ma obowiązek odprowadzać na konto jednostki nadrzędnej, jako dochody odpowiednio kwalifikowane w szczegółowości dział, rozdział, paragraf. I tak:

dochody z najmu lokali – § 075 – „dochody z najmu i dzierżawy składników majątkowych Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub innych jednostek zaliczanych do sektora finansów publicznych oraz innych umów o podobnym charakterze”;
sprzedaż towarów i usług występujących w porcie śródlądowym (część składowa jednostki budżetowej) – § 097 – „wpływy z różnych dochodów”;
sprzedaż drewna opałowego z pasów drogowych – § 087 – „wpływy ze sprzedaży składników majątkowych”;
sprzedaż środków trwałych i przedmiotów nietrwałych – § 087 – „wpływy ze sprzedaży składników majątkowych”.

Sprzedaż drewna pozyskiwanego z pasów dróg powiatowych na terenie Powiatu prowadzona jest zgodnie z przepisami uchwały nr … Zarządu Powiatu z dnia … 2015 r. w sprawie określenia zasad gospodarki drewnem pozyskiwanym z pasa drogowego.

Usuwanie drzew przydrożnych w pasie dróg powiatowych na terenie Powiatu odbywa się na podstawie decyzji zezwalających na usunięcie drzew. Drzewa, które uzyskały prawomocne decyzje na ich usunięcie i drzewa zniszczone/powalone w wyniku działania sił natury, umieszczone są w planie wyrębu.
Plan wyrębu jest przygotowywany i aktualizowany przez P. w każdym roku kalendarzowym (od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku). Plan wyrębu prowadzony jest w formie tabelarycznej zgodnie z załącznikiem nr 1 do niniejszych zasad. Przedmiotową tabelę można modyfikować (rozszerzać) w zależności od potrzeb.
Drewno pochodzące z wycinki drzew rosnących w pasach drogowych dróg powiatowych kwalifikuje się ze względu na jego jakość jako drewno opałowe.
Szacunkową ilość drewna „na pniu” do pozyskania ustala się na podstawie „Tablic miąższości drzew przydrożnych” stanowiących załącznik do uchwały.
Drewno opałowe pozyskane z usunięcia drzew jest zbywane lub zagospodarowywane przez P., w następujących trybach:
1. tryb I – aukcja na zdobycie drewna „na pniu” – wycinka drzew wraz z wywozem drewna oraz uprzątnięcie terenu przez osobę/podmiot wyłoniony w drodze aukcji za odpłatnością ustaloną w drodze licytacji;
2. tryb II – przetarg na wycinkę drzew – w przypadku, gdy zdobycie drewna „na pniu” w trybie I nie dojdzie do skutku, P. może ogłosić postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego na usługę usunięcia drzew rosnących w pasach drogowych polegającą na wycince drzew, wywozie drewna oraz uprzątnięciu terenu i ewentualnym frezowaniu pni (w przypadku objęcia także tej usługi zamówieniem). Wykonawca usługi jest zobowiązany do zakupu pozyskanego w wyniku usunięcia drewna opałowego.
3. tryb III – przeznaczenie na potrzeby własne, przekazanie nieodpłatne lub sprzedaż – P. dokonuje usunięcie drzew we własnym zakresie.
  
  Pozyskane w ten sposób drewno P.:
  1. przeznacza na potrzeby własne;
  2. przekazuje nieodpłatnie innym jednostkom organizacyjnym Powiatu;
  3. sprzedaje według cen ustalonych zgodnie z załącznikiem do uchwały.
    Zagospodarowanie lub zbycie drewna w trybie III może być przeprowadzone bez konieczności uprzedniego przeprowadzenia trybu I i II.
4. tryb IV – wycinka drzew w ramach inwestycji realizowanych przez P.
  1. zdobycie drewna w trybie IV odbywa się niezależnie do trybów I-III;
  2. wycinka drzew wraz z wywozem drewna oraz uprzątnięcie terenu i ewentualne frezowanie pni jest ujmowane w postępowaniu o udzielenie zamówienie na wykonanie robót budowlanych. Wykonawca usług związanych z wycinką drzew jest zobowiązany do zakupu pozyskanego przez siebie drewna opałowego.
Pielęgnacja i prześwietlenie koron drzew oraz wycinka krzewów i zakrzaczeń, jest prowadzona:
1. nieodpłatnie przez wykonawcę prac, zaś drewno opałowe pozyskane z prac pielęgnacyjnych i cięć technicznych, jest mu przekazywane w zamian za wykonane prace;
2. odpłatnie przez wykonawcę, zaś drewno opałowe pozyskane z prac pielęgnacyjnych i cięć technicznych, jest przez wykonawcę zagospodarowane i utylizowane;
3. siłami własnymi P., zaś drewno opałowe pozyskane z prac pielęgnacyjnych i cięć technicznych, jest:
  1. przeznaczone na potrzeby własne P. Rzeczywistą (faktyczną) ilość pozyskanego drewna opałowego określa Kierownik danego …po wykonaniu prac.
  2. przekazywane nieodpłatne potencjalnemu nabywcy w zamian za wywóz drewna i uprzątnięcie pasa drogowego.
Drewno pozyskane z pielęgnacji i prześwietlenia koron drzew oraz z wycinki krzewów i zakrzaczeń, może być przetworzone na zrębki. Ze względu na jakość drewna, zrębki kwalifikuje się jako opałowe. Zrębki opałowe mogą być:
1. przeznaczone na potrzeby własne P.;
2. przekazywane nieodpłatnie innym jednostkom organizacyjnym Powiatu;
3. sprzedawane według cen ustalonych zgodnie z załącznikiem do uchwały;
4. pozostawiane w miejscu ich wytwarzania.
  
  O sposobie zagospodarowania pozyskiwanych zrębek decyduje Dyrektor P.
Drewno pozyskane z usunięcia drzew, konarów i gałęzi powalonych i uszkodzonych w wyniku działania siły natury zbywa się w trybie, o którym mowa w ust. 5 pkt 3.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy P. może nie wliczać sprzedaży drewna opałowego pozyskiwanego z pasów drogowych do kwot ustalających zwolnienie podmiotowe zgodnie z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług (czyli kwoty 150.000 zł)?

Zdaniem P., licząc kwoty wynikające ze sprzedaży towarów i usług, które zwalniają go z obowiązku rejestracji jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług, nie powinien brać pod uwagę kwot ze sprzedaży drewna pozyskiwanego z pasów drogowych.

Ustawa o podatku od towarów i usług (u.p.t.u.) z 11 marca 2014 w jej art. 113 ust. 2 pkt 3 stanowi, że „do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się: – odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji”.

Drzewa rosnące w pasie drogowym same nie stanowią środka trwałego w jednostce, ale są jakby częścią składową drogi powiatowej, która to zaliczana jest do Grupy 2 środków trwałych i amortyzowana.

Dlatego sprzedaż pozyskiwanego drewna jest dochodem jednostki kwalifikowanym zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1053, z późn. zm.), do paragrafu 087 – wpływy ze sprzedaży składników majątkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Według art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Przytoczone wyżej przepisy prawa krajowego są odzwierciedleniem treści art. 288 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.) – dalej jako „Dyrektywa”. Według tego artykułu, kwota obrotu stanowiąca punkt odniesienia dla zastosowania procedury przewidzianej w niniejszej sekcji obejmuje następujące kwoty, z wyłączeniem VAT:

wartość dostaw towarów i świadczenia usług, o ile są one opodatkowane;
wartość transakcji zwolnionych z prawem do odliczenia VAT zapłaconego na poprzednim etapie zgodnie z art. 110 i 111, art. 125 ust. 1, art. 127 i art. 128 ust. 1;
wartość transakcji zwolnionych zgodnie z art. 146-149 oraz art. 151, 152 i 153;
wartość transakcji związanych z nieruchomościami, transakcji finansowych, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. b)-g) oraz usług ubezpieczeniowych, chyba że transakcje te mają charakter transakcji pomocniczych.

Zbycie materialnych lub niematerialnych dóbr inwestycyjnych przedsiębiorstwa nie jest jednak uwzględniane przy obliczaniu obrotu.

Z treści złożonego wniosku wynika, że P. jest jednostką budżetową i korzysta ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ustawy. Obrót liczony jest niezależnie od jednostki nadrzędnej, tj. Powiatu. Powiat nie dokonał centralizacji w 2016 r., dokona jej z dniem 1 stycznia 2017 r. W 2016 r. P. osiągał przychód m.in. ze sprzedaży drewna opałowego pozyskiwanego z pasów drogowych. Sprzedaż takiego drewna prowadzona jest zgodnie z przepisami uchwały zarządu powiatu.

Na tym tle P. powziął wątpliwość dotyczącą obowiązku wliczania do kwoty uprawniającej do stosowania zwolnienia podmiotowego wartości sprzedaży ww. drewna opałowego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że P. – wbrew jego poglądowi – powinien wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy (tj. 150.000 zł) wartość drewna opałowego pozyskiwanego z pasów drogowych. Do tego rodzaju sprzedaży nie ma bowiem zastosowania – jak to uznał P. – art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy. Przepis ten przesądza, że do kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy (tj. 150.000 zł), nie wlicza się m.in. wartości odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych podlegających amortyzacji. W tym kontekście P. sam przyznaje, że nawet „Drzewa rosnące w pasie drogowym same nie stanowią środka trwałego w jednostce, ale są jakby częścią składową drogi powiatowej, która to zaliczana jest do Grupy 2 środków trwałych i amortyzowana”. Tym bardziej do towarów wymienionych w art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy nie można zaliczyć nowego towaru uzyskanego z usuwanych drzew przydrożnych, tj. drewna opałowego. Jest tzw. towar handlowy, a nie – posługując się nomenklaturą Dyrektywy – materialne dobro inwestycyjne przedsiębiorstwa. Dla porządku należy dodać, że sprzedaż, o której mowa we wniosku, nie mieści również w hipotezie któregoś z pozostałych przepisów art. 113 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin