Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-2.4512.158.2016.1.AD
z 27 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 listopada 2016 r. (data wpływu 2 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

• jest prawidłowe – w zakresie sposobu ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej,
• jest prawidłowe – w zakresie momentu ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży wysyłkowej na kasie rejestrującej,
• jest prawidłowe – w zakresie momentu ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży za pobraniem na kasie rejestrującej,
• jest nieprawidłowe – w zakresie momentu ewidencjonowania obrotu za który płatność następuje przelewem na konto w czasie gdy firma nie pracuje.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej; momentu ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży wysyłkowej na kasie rejestrującej; momentu ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży za pobraniem na kasie rejestrującej oraz momentu ewidencjonowania obrotu za który płatność następuje przelewem na konto w czasie gdy firma nie pracuje.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest firmą zajmującą się sprzedażą maszyn rolniczych oraz części do tych maszyn. Sprzedaż w siedzibie firmy na rzecz osób fizycznych jest fiskalizowana w kasie fiskalnej, a na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą sprzedaż dokumentowana jest na podstawie faktur VAT bez fiskalizacji w kasie fiskalnej. Poza głównym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej Zainteresowany posiada sklep z częściami. W sklepie tym sprzedaż na rzecz osób fizycznych Wnioskodawca fiskalizuje, a na rzecz podmiotów gospodarczych wystawiane są faktury VAT bez fiskalizacji. W celu uniknięcia pomyłek w sklepie Zainteresowany chciałby w przyszłości fiskalizować całą sprzedaż i na rzecz osób fizycznych i na rzecz firm, natomiast w siedzibie firmy sprzedaż miałaby obowiązywać na dotychczasowych zasadach (sprzedaż na rzecz osób fizycznych fiskalizacja w kasie fiskalnej, na rzecz firm sprzedaż udokumentowana fakturami VAT bez fiskalizacji). W celu zwiększenia sprzedaży Wnioskodawca umieszcza swoje produkty na platformie allegro. Dokonuje także sprzedaży wysyłkowej za pobraniem. Firma Zainteresowanego w momencie wpływu pieniędzy na konto z platformy allegro od osoby fizycznej dokonuje fiskalizacji w kasie fiskalnej. Następnie dokonywana jest wysyłka towaru do klienta wraz z paragonem. Wnioskodawca zaznaczył, że na platformie allegro nie posiada żadnego regulaminu sklepu. Natomiast w przypadku sprzedaży za pobraniem (pieniądze otrzymuje kurier w momencie odbioru towaru) sprzedaż jest fiskalizowana w momencie wysyłki towaru i przekazania go kurierowi a pieniądze wpływają do firmy po odbiorze towaru poprzez firmę kurierską. Zdarzają się także sytuacje, gdzie pieniądze z platformy allegro wpłacane są na konto po godzinie osiemnastej w piątek lub w sobotę – firma wtedy już nie pracuje i nie ma możliwości kontroli takich sytuacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy można fiskalizować sprzedaż w kasie fiskalnej na rzecz osób fizycznych jak i na podmioty prowadzące działalność gospodarczą?
2. Czy w przypadku działalności Wnioskodawcy prawidłowa będzie zasada, że w sklepie z częściami fiskalizacja będzie się odbywać zarówno na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i podmiotów prowadzących działalność gospodarczą natomiast w siedzibie firmy, gdzie również odbywa się sprzedaż, fiskalizacja będzie dokonywana tylko i wyłącznie na osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej?
3. Czy w przypadku sprzedaży przez platformę allegro w momencie otrzymania przelewu na konto firmowe przed wysyłką towaru prawidłowe jest fiskalizowanie tej sprzedaży w momencie otrzymania pieniędzy, czy fiskalizacja winna być dokonana w momencie wysyłki towaru?
4. Czy w przypadku sprzedaży za pobraniem prawidłowe jest fiskalizowanie sprzedaży towaru na rzecz osób fizycznych w momencie wydania towaru kurierowi, czy może w momencie otrzymania zapłaty za towar?
5. W którym momencie powinna być zafiskalizowana sprzedaż, jeżeli przelew firma otrzyma w piątek o godz. 18 lub w sobotę, w którym to czasie firma nie pracuje, czy prawidłowym będzie fiskalizacja w momencie wysyłki towaru do klienta czy też może w dacie otrzymania przelewu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 i 2

Fakt fiskalizacji całości sprzedaży w sklepie z częściami (osoby fizyczne i podmioty gospodarcze) a pozostawienie fiskalizacji w siedzibie firmy tylko na rzecz osób fizycznych bez podmiotów gospodarczych jest prawidłowe i nie narusza to żadnych obowiązujących przepisów.

Ad. 3

Fiskalizacja sprzedaży w momencie wpływu pieniędzy z platformy allegro przed wysyłką jest jak najbardziej prawidłowa ponieważ przepisy nie zabraniają ewidencjonowania przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Ad. 4

Jeżeli zapłata za towar następuje po jego dostarczaniu, najbardziej prawidłowym rozwiązaniem będzie zafiskalizowanie sprzedaży w momencie wydania kurierowi towaru tak aby klient otrzymał paragon w momencie odbioru towaru.

Ad. 5

Jeśli pieniądze wpłyną (od osób fizycznych) na rachunek bankowy w piątek po godzinie 18 lub w sobotę w dniach lub godzinach których firma nie pracuje fiskalizacja powinna być dokonana w dniu wysyłki towaru wraz z paragonem dla odbiorcy detalicznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe – w zakresie sposobu ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej, momentu ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży wysyłkowej na kasie rejestrującej, a także momentu ewidencjonowania obrotu z tytułu sprzedaży za pobraniem na kasie rejestrującej oraz jest nieprawidłowe – w zakresie momentu ewidencjonowania obrotu za który płatność następuje przelewem na konto w czasie gdy firma nie pracuje.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 2 pkt 22 ustawy definiuje pojęcie sprzedaży, przez którą rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy. Jednocześnie należy podkreślić, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną pozostają bez znaczenia dla celów powstania obowiązku podatkowego, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Według art. 111 ust. 1a ustawy, do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy, zaś zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy – dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii.

Ponadto, zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu, natomiast dla sprzedawcy dokonanie sprzedaży i potwierdzenie tożsamości towaru.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363).

Stosownie do § 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

• dokumencie fiskalnym – rozumie się przez to paragon fiskalny, fakturę i raport fiskalny (pkt 1);
• paragonie fiskalnym – rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (pkt 12);
• raporcie fiskalnym (dobowym, okresowym, w tym miesięcznym, oraz rozliczeniowym) – rozumie się przez to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku (pkt 19).
  
  

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Otrzymanie przed dokonaniem sprzedaży całości lub części należności (zapłaty) podlega ewidencjonowaniu z chwilą jej otrzymania (§ 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1, 3, 7 i 8 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję:

1. wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny;
2. sporządzają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym;
3. dokonują wydruku wszystkich emitowanych przez kasę dokumentów i w przypadku kas innych niż z elektronicznym zapisem kopii, kopii tych dokumentów na taśmie papierowej;
4. przechowują kopie dokumentów fiskalnych przez okres wymagany w ustawie oraz w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330).
   
   

Jak wynika z § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
3. numer kolejny wydruku;
4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
5. oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
6. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi;
8. ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
9. wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
10. wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
11. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
12. łączną kwotę podatku;
13. łączną kwotę sprzedaży brutto;
14. oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
15. kolejny numer paragonu fiskalnego;
16. numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
17. numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) – na żądanie nabywcy;
18. logo fiskalne i numer unikatowy kasy.
    
    

W rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r., poz. 1076) w rozdziale 2 „Szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy” w § 10 ust. 1 wskazano, że kasa musi umożliwiać wydruk paragonu fiskalnego zawierającego:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
3. numer kolejny wydruku;
4. datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;
5. oznaczenie „PARAGON FISKALNY”;
6. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi;
8. ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;
9. wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;
10. wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;
11. wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;
12. łączną kwotę podatku;
13. łączną kwotę sprzedaży brutto;
14. oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;
15. kolejny numer paragonu fiskalnego;
16. numer kasy i oznaczenie kasjera – przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;
17. numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) – na żądanie nabywcy;
18. logo fiskalne i numer unikatowy kasy.
    
    

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, tj. firm, przedsiębiorstw, organizacji, osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą VAT. Jednocześnie przepisy ustawy o VAT nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz ww. podmiotów. Jednakże w takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

I tak, w myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.
    
    

Zgodnie z art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (art. 106h ust. 2 ustawy).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że nie ma przeciwwskazań do prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej zarówno w stosunku do sprzedaży prowadzonej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych jak i na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Ewidencjonując taką sprzedaż należy jednak uwzględnić fakt, że prawidłowym i obowiązkowym sposobem dokumentowania sprzedaży na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą jest faktura. Zatem znajdą tu zastosowanie zapisy art. 106h ust. 1 i 2 ustawy.

W konsekwencji postępowanie Wnioskodawcy ewidencjonującego całość sprzedaży w sklepie z częściami (zarówno na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych jak i na rzecz podmiotów gospodarczych) oraz części sprzedaży (wyłącznie na rzecz osób fizycznych) w siedzibie firmy nie jest nieprawidłowe.

Tym samym w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również momentu ewidencjonowania obrotu

• przy sprzedaży wysyłkowej, za którą płatność następuje przelewem,
• przy sprzedaży dostarczanej za pośrednictwem kuriera, za którą płatność następuje za pobraniem,
• przy sprzedaży wysyłkowej, za którą płatność następuje przelewem wpływającym na konto poza godzinami urzędowania firmy.
  
  

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że dla powstania obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych nie ma zupełnie znaczenia chwila wystawienia faktury.

W myśl art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Powyższy przepis reguluje kwestię terminu powstania obowiązku podatkowego w stosunku do dostawy towarów/świadczenia usług, w sytuacji, gdy podatnik otrzymał całość lub część zapłaty przed ich realizacją.

Jak wynika ze wskazanego wyżej § 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących podatnik jest obowiązany ewidencjonować przy zastosowaniu kasy rejestrującej każdą sprzedaż, w tym także otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży całość lub części należności (zapłaty) w momencie jej otrzymania. Tak więc dla obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej nie ma znaczenia moment powstania obowiązku podatkowego – tj. dostawy towaru lub otrzymania należnego wynagrodzenia na poczet dostawy towaru. Każda kwota, która wpłynie na konto Wnioskodawcy jest traktowana jako należność z tytułu sprzedaży towarów i podlega ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Zatem w przypadku sprzedaży wysyłkowej, za którą płatność następuje przelewem na konto firmowe Wnioskodawcy prawidłowym jest/będzie zaewidencjonowanie tej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w momencie otrzymania zapłaty.

W konsekwencji w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

W przedstawionych we wniosku okolicznościach, mamy do czynienia z dostawą towarów, które Spółka (sprzedawca) wysyła do odbiorcy za pośrednictwem firmy kurierskiej. Spółka na platformie allegro nie posiada żadnego regulaminu sklepu. Ponadto, z wniosku nie wynika żeby istniały jakiekolwiek umowy, które w sytuacji dostawy towaru przez kuriera regulowałyby kwestię przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Brak tego rodzaju zapisów w umowach handlowych lub regulaminie sprzedaży wskazuje, że strony transakcji świadomie poddały ten aspekt regulacjom ogólnym, czyli w tym przypadku regulacjom wynikającym z Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 544 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), jeżeli rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, poczytuje się w razie wątpliwości, że wydanie zostało dokonane z chwilą, gdy w celu dostarczenia rzeczy na miejsce przeznaczenia sprzedawca powierzył ją przewoźnikowi trudniącemu się przewozem rzeczy tego rodzaju.

Jak stanowi art. 544 § 2 Kodeksu cywilnego, jednakże kupujący obowiązany jest zapłacić cenę dopiero po nadejściu rzeczy na miejsce przeznaczenia i po umożliwieniu mu zbadania rzeczy.

Ponadto jak stanowi art. 548 § 1 Kodeksu cywilnego, z chwilą wydania rzeczy sprzedanej przechodzą na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą oraz niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy.

Z przywołanych przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że wydanie rzeczy następuje z chwilą powierzenia rzeczy przez sprzedawcę przewoźnikowi z poleceniem dostarczenia rzeczy do miejsca przeznaczenia uzgodnionego wcześniej z kupującym. Z chwilą, w której rzecz została powierzona przewoźnikowi, następuje formalne spełnienie świadczenia przez sprzedawcę, a na kupującego przechodzą korzyści i ciężary związane z rzeczą.

Przenosząc powyższe na grunt przepisów o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy towar jest wysyłany do nabywcy za pośrednictwem przewoźnika (spedytora, kuriera) wyłącznie za pobraniem, dokonanie dostawy towaru następuje z chwilą wydania towaru podmiotowi, który jest zobowiązany do jego dostarczenia, z tym bowiem momentem dostawca przenosi prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

A zatem w tej sytuacji, gdy płatność następuje po dostawie (w przeciwnym bowiem przypadku mielibyśmy do czynienia z przedpłatą/zaliczką podlegającą opodatkowaniu na zasadach art. 19a ust. 8 ustawy) obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, powstaje – jak słusznie zauważyła Spółka – w momencie dokonania dostawy, tj. w momencie przekazania towaru kurierowi.

Ponadto z uwagi na to, że jak wskazano we wniosku Spółka jest zobowiązana do ewidencji sprzedaży za pośrednictwem kas rejestrujących, wskazać należy, że z chwilą dokonania dostawy towarów Spółka zobowiązana jest zaewidencjonować zrealizowaną sprzedaż na kasie rejestrującej. Mając bowiem na względzie konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towaru, co wprost wynika z powołanego powyżej art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż w systemie wysyłkowym, przy której płatność dokonywana jest „za pobraniem”, powinna być ewidencjonowana przy użyciu kasy rejestrującej przed wysyłką zakupionego towaru, tak żeby nabywca mógł otrzymać wystawiony paragon wraz z towarem.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży za pobraniem prawidłowe jest/będzie ewidencjonowanie sprzedaży towaru w momencie wydania go kurierowi.

Zatem w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Z opisu sprawy wynika, że zdarzają się także sytuacje, gdzie pieniądze z platformy allegro wpłacane są na konto po godzinie osiemnastej w piątek lub w sobotę – firma wtedy już nie pracuje i nie ma możliwości kontroli takich sytuacji.

Zauważyć w tym miejscu należy, że zarówno uregulowania ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie określają terminu zaewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy fiskalnej w opisanej sytuacji.

Ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej powinno się odbywać z chwilą dokonania sprzedaży, nie później jednak niż w momencie powstania obowiązku podatkowego, czyli w przedmiotowej sprawie z chwilą otrzymania zapłaty.

Uwzględniając jednak fakt, że o dokonanych wpłatach Wnioskodawca dowiaduje się dopiero z chwilą otrzymania informacji z banku (z chwilą otrzymania wyciągu) lub systemu płatności PayU, należy przyjąć za dopuszczalne zaewidencjonowanie przy zastosowaniu kasy rejestrującej wpłaty, dokonanej przez klienta w dniu, w którym podatnik pozyskał taką informację, również wtedy gdy sytuacja taka ma miejsce na przełomie miesiąca rozliczeniowego.

W sytuacji, gdy wpłaty na koncie są uznawane przez całą dobę (również w godzinach nocnych), a także w dni świąteczne i wolne od pracy, wpłaty te powinny zostać zarejestrowane bezpośrednio po uzyskaniu informacji o ich otrzymaniu, tj. bez zbędnej zwłoki w dniu następnym lub pierwszego dnia pracy następującego po dniach wolnych od pracy.

Trzeba jednak zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek rzetelnego udokumentowania dokonywanych transakcji w urządzeniach księgowych tak, by odzwierciedlały faktyczny ich przebieg, wobec czego, może on w opisanych okolicznościach dokonywać odpowiednich zapisów w prowadzonych ewidencjach celem ułatwienia powiązania dokonanych przez klienta wpłat z odpowiednimi dokumentami fiskalnymi.

Jak już wskazano, ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej powinno się odbywać z chwilą dokonania dostawy towarów (art. 19a ust. 1) lub otrzymania zapłaty – o czym stanowi art. 19 ust. 8 ustawy – co ma miejsce w niniejszej sprawie i determinuje moment dokonania odpowiednich zapisów przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Należy podkreślić, że techniczne przeszkody w pozyskiwaniu informacji dotyczących dokonanych transakcji, nie mogą mieć wpływu na prawidłowe określenie zobowiązania podatkowego. Podatnik jest obowiązany tak zorganizować i prowadzić odpowiednie urządzenia ewidencyjne, aby nie doprowadzić do naruszenia obowiązku podatkowego. Stąd też, gdy opisane okoliczności mają miejsce na przełomie miesiąca, co mogłoby doprowadzić do sytuacji, w której wpłaty nie pokrywałyby się z miesiącem powstania obowiązku podatkowego, podatnik powinien dokonać prawidłowego rozliczenia obrotu i kwot podatku należnego z tej wpłaty za miesiąc, w którym ta płatność miała miejsce (miesiąc powstania obowiązku podatkowego) pomniejszając o te wartości dane wynikające z raportu okresowego za miesiąc, w którym podatnik pozyskał informację o dokonanej wpłacie.

Podsumowując, w przypadku otrzymanej płatności uiszczonej przelewem, przed wysyłką towaru, gdy uznanie konta Wnioskodawcy z tego tytułu ma miejsce w piątek o godz. 18 lub w sobotę, w którym to czasie firma nie pracuje, winien on zaewidencjonować otrzymaną płatność przy użyciu kasy rejestrującej z chwilą uzyskania informacji o jej otrzymaniu (tj. w pierwszym dniu roboczym po wznowieniu pracy firmy).

Tym samym w powyższym zakresie stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

1. zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
2. zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
   
   

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego. Inne kwestie podniesione w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w niniejszej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii obowiązku ewidencjonowania obrotu przez Wnioskodawcę na kasie rejestrującej.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.