INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 15.02.2012 r. (data wpływu 27.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla nabywanych od podmiotu zagranicznego usług SWIFT w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31.12.2010 r. – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.02.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia dla nabywanych od podmiotu zagranicznego usług SWIFT w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31.12.2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności bankowej Bank oferuje swoim klientom szeroki katalog produktów finansowych. Bank świadczy usługi w zakresie prowadzenia rachunków bankowych, obsługi kart płatniczych, realizacji zleceń przelewu, zakładania lokat bankowych, przyjmowania depozytów, udzielenia kredytów, ustanowienia akredytywy, udzielanie gwarancji lub poręczenia. W celu zagwarantowania bezpieczeństwa oraz efektywności realizacji powyższych usług bankowych koniecznym zarówno w aspekcie funkcjonalnym jak i technicznym jest korzystanie z usług Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Światowej Międzybankowej Telekomunikacji Finansowej (ang. Society for Worldwide Interbank Finanacial Telecommunication, dalej jako: SWIFT).

SWIFT jest międzynarodową organizacją, której współwłaścicielami są instytucje finansowe, dostarczającą bezpieczną i wystandaryzowaną usługę w zakresie przesyłania komunikatów finansowych pomiędzy bankami i innymi instytucjami finansowymi drogą telekomunikacyjną za pośrednictwem sieci transmisji danych. Usługa świadczona przez SWIFT polega, co do zasady, na wymianie komunikatów pomiędzy instytucjami finansowymi w celu umożliwienia efektywnego przeprowadzania określonych operacji finansowych, SWIFT bazuje na sieci informacyjnej (komunikacyjnej) o światowym zasięgu użytkowania, zapewniającej bezpieczeństwo danych i dostęp oraz szybkość transakcji. System ten generuje różnego rodzaju znormalizowane komunikaty szyfrowane oraz nieszyfrowane w zakresie świadczenia przez instytucje finansowe usług finansowych. Jako przykłady rodzajów komunikatów kierowanych przez SWIFT, można wymienić zlecenie przelewu, otrzymanie przelewu, ustanowienie akredytywy, udzielenie gwarancji lub poręczenia, udzielenie informacji dotyczącej czeków, przelewów bezgotówkowych.

Ponadto w ofercie SWIFT znajdują się inne wyspecjalizowane rozwiązania dedykowane dla uczestników sektora finansowego związane ze świadczeniem usług pośrednictwa finansowego, jak choćby przesyłanie komunikatów finansowych czy asysta w uzgadnianiu i raportowaniu dla potwierdzeń rynku pieniężnego SWIFTNet Accord czy też SWIFTNet FIN, będącą usługą polegającą na przesyłaniu komunikatów finansowych. Z tytułu korzystania z usługi świadczonej przez SWIFT, Bank zobowiązany jest do uiszczania wynagrodzenia, którego wysokość uzależniona jest od zakresu świadczonej usługi oraz jej wolumenu.

Dodatkowo, w celu umożliwienia korzystania z usługi, a także w trakcie korzystania z niej, Bank, może być zobowiązany do poniesienia określonych, dodatkowych obciążeń, tj. w szczególności opłat za rejestrację w systemie SWIFT (Registering with SWIFT), korzystanie ze standardowego programu wymiany produktów - RMA (Return Materials Authorisation), możliwość korzystania z rozwiązań do zastosowania w sytuacjach specyficznych (Solutions Offering), dostęp do katalogu kodów BIC i IBAN (BIC Plus IBAN Directory download licence), utrzymanie bezpieczeństwa transakcji finansowych w sieci (Security Products).

Biorąc pod uwagę charakter usług świadczonych przez SWIFT Bank zobowiązany może być również do ponoszenia dodatkowych opłat z tytułu korzystania z usług SWIFT, takich jak przesyłanie komunikatów finansowych, asysta w uzgadnianiu i raportowaniu dla potwierdzeń rynku pieniężnego SWIFT, utrzymanie sieci (tzw. annual maintenance), zwiększenie przepustowości kanałów informacyjnych w związku z realizacją i przekroczeniem określonych pułapów zleceń (band upgrade).

Należy przy tym wskazać, że wyodrębnienie szeregu poszczególnych tytułów opłat, stanowi jedynie techniczny sposób kalkulacji wynagrodzenia z tytułu świadczenia przez SWIFT usługi. Biorąc pod uwagę fakt, iż nabycie przez Bank usługi od SWIFT, stanowi import usług w rozumieniu ustawy o VAT, Bank jest podatnikiem VAT z tytułu takiej transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przedstawiona powyżej, nabywana przez Bank usługa SWIFT objęta jest zakresem zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT, na gruncie regulacji Ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywana przez Bank usługa świadczona przez SWIFT korzysta z opodatkowania VAT według stawki „zwolnione” w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2011 r.

Jak wskazano w stanie faktycznym, przedmiotem usługi są czynności wykonywane przez SWIFT na rzecz Banku, których wspólnym celem jest umożliwienie Bankowi świadczenia usług finansowych. Jakkolwiek charakter ekonomiczny oraz wspólny cel wykonywanych czynności jest zdaniem Banku, wystarczający dla uznania ich za usługę kompleksową tj. świadczenie złożone, Bank dokonał również analizy poprawności takiego podejścia w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej zwanego: „TSUE” lub „Trybunał”).

W wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd. Trybunał uznał, że „jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.”

Zdaniem Banku, nabywana przez niego w ramach usługi czynności, ze względu na swój charakter stanowią jedną całość. Ścisły związek poszczególnych czynności potwierdza fakt, iż z perspektywy Banku stanowią one jedno świadczenie, mające na celu wsparcie działalności Banku w procesie świadczenia usług finansowych. W konsekwencji wydzielenie z usługi którejkolwiek z czynności byłoby nie tylko sztuczne, ale i gospodarczo nieuzasadnione.

Zdaniem Banku, świadczenie nabywanych przez Bank usług SWIFT podlegało zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w jej brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2011 r.

Zgodnie z art. 43 list. 1 pkt 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 3, wśród usług wymienionych w przywołanym załączniku, wskazano usługi pośrednictwa finansowego zawarte w sekcji J, działach 65-67 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

W związku z powyższym, w ocenie Banku, aby odpowiedzieć na pytanie czy nabywane usługi podlegają zwolnieniu z VAT należy ustalić, czy znajdują się one w katalogu usług zwolnionych wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, a w szczególności, czy stanowią one jedną z kategorii usług zawartych w sekcji J w działach 65-67 PKWiU. Zgodnie z § 3 Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), do 31 grudnia 2010 r. do celów podatku VAT, stosowało się PKWiU z 1997 r.

O prawidłowości klasyfikacji nabywanej przez Bank usługi do usług pomocniczych, związanych z pośrednictwem finansowym, zdaniem Banku przesądza ich charakter. Nabywane usługi polegają, bowiem na wsparciu działalności finansowej Banku w zakresie efektywnego świadczenia usług pośrednictwa finansowego. Dokonując formalnej analizy klasyfikacji wsparcia SWIFT jako usługi pomocniczej w stosunku do pośrednictwa finansowego, należy wskazać, iż za takie usługi są uznawane usługi pomocnicze do usług wymienionych w dziale 65 PKWiU.

O pomocniczym charakterze usługi świadczy między innymi fakt, że wszystkie podejmowane w jej ramach działania, realizowane są w ścisłym związku z działalnością wykonywaną przez Bank (tj. działalnością z zakresu pośrednictwa finansowego). Czynności podejmowane przez SWIFT mają na celu wsparcie tej działalności, poprzez zwiększenie efektywności świadczonych przez Bank usług pośrednictwa finansowego. Standaryzacja przesyłania komunikatów finansowych pomiędzy bankami i innymi instytucjami finansowymi w trybie bieżącym umożliwia efektywne przeprowadzanie operacji finansowych przez Bank. Czynności te mają bezpośredni wpływ na efektywność działalności Banku. Co więcej, trudno uznać, iż w obecnych realiach gospodarczych możliwe jest świadczenie usług pośrednictwa finansowego bez wykorzystania opisanych powyżej usług przesyłania komunikatów finansowych.

W ocenie Banku, usługami pomocniczymi w stosunku do usług pośrednictwa finansowego są usługi, w ramach których wykonywane są czynności faktyczne lub prawne związane ze świadczeniem usług pośrednictwa finansowego, co niewątpliwie ma miejsce w odniesieniu do usługi będącej przedmiotem niniejszego wniosku.

W opinii Banku, usługa nabywana przez Bank, sprowadzająca się do wsparcia Banku w zakresie wykonywanej przez niego działalności pośrednictwa finansowego (poprzez obsługę przesyłanie komunikatów finansowych), stanowi usługę pomocniczą związaną z pośrednictwem finansowym w rozumieniu PKWiU.

W konsekwencji powyższego, zdaniem Banku, usługa opisana w przedstawionym powyżej stanie faktycznym na gruncie PKWiU powinna zostać sklasyfikowana w sekcji J w grupowaniu 67.13.10-00.90 tj. jako usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym, pozostałe gdzie indziej niesklasyfikowane.

Poprawność stanowiska Banku odnośnie prawa do zastosowania do zwolnienia z opodatkowania VAT usługi SWIFT na podstawie Ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2011 r., została potwierdzona w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 30 października 2009r., sygn. IPPP2/443-879/09-4/PW.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w orzeczeniu z dnia 10 czerwca 2008 r., (sygnatura III SA/Wa 319/08) wskazał, iż „analizując przepisy prawa krajowego, prawa wspólnotowego oraz mając na uwadze dorobek orzecznictwa ETS (...) usługi świadczone przez SWIFT (…) należy zaklasyfikować do usług pośrednictwa finansowego(...)”. Poprawność powyższego stanowiska została potwierdzona orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z dnia 22 grudnia 2008 r. (sygn. akt I FSK 1582/08).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja dokonywana jest w oparciu o ustawę o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów – stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy – należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatkowych dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Należy zauważyć, że w myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.).

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod pozycją 3 ww. załącznika wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU Sekcja J ex (65-67), tj. usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   

Użycie przez ustawodawcę oznaczenia „ex” przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danego wyrobu lub usługi z danego grupowania.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Bank w celu zagwarantowania bezpieczeństwa oraz efektywności realizacji świadczonych przez siebie usług bankowych nabywa od Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Światowej Międzybankowej Telekomunikacji Finansowej, z siedzibą poza terytorium kraju, usługi SWIFT sklasyfikowane do grupowania PKWiU 67.13.10-00.90 jako „Usługi pomocnicze związane z pośrednictwem finansowym pozostałe, gdzie indziej niewymienione”. Z tytułu korzystania z usługi świadczonej przez SWIFT, Bank zobowiązany jest do uiszczania wynagrodzenia, którego wysokość uzależniona jest od zakresu świadczonej usługi oraz jej wolumenu.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy zatem stwierdzić, że nabywane przez Bank ww. usługi korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 w zw. z pozycją 3 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić czy nabywane przez Bank usługi korzystają ze zwolnienia od podatku, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usług wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązków zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy).

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o grupowanie statystyczne wskazane przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego i traci ona swą aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.